tag:blogger.com,1999:blog-72595419341122715682024-03-06T09:17:05.037+08:00Thoughts of a Seagullဇင္ေယာ္ေလးတစ္ေကာင္ ေတြးမိတာေလးေတြကို ေရးၾကည့္တာပါ။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.comBlogger35125tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-23665802667978518712009-01-16T11:10:00.007+08:002009-01-16T11:22:30.916+08:00စကၠဴငွက္ေလး<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGwKQIyq1gvbDNYVPaks0RdGb-HvAsF5iwcDHMpa5ZpsCass2KgCSofW0xoP8h5ENFoBLRoXkWCNlgaVQRICPBvDwdwI6pQcOxJLEXEdTf1EO-DM4thwSD9LLPZvZxqDt9e8HH9t8f0oXX/s1600-h/paper+bird.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 153px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGwKQIyq1gvbDNYVPaks0RdGb-HvAsF5iwcDHMpa5ZpsCass2KgCSofW0xoP8h5ENFoBLRoXkWCNlgaVQRICPBvDwdwI6pQcOxJLEXEdTf1EO-DM4thwSD9LLPZvZxqDt9e8HH9t8f0oXX/s200/paper+bird.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5291723988965587794" /></a><br /><br />ေလၿပည္အ၀င့္မွာ ေၾကြလြင့္လာလို ့<br />ေပရွၿပီး ေၿမမခရေအာင္<br />ၿမတ္နိုးၿခင္းလက္အစံုနဲ ့ <br />ရင္အံုမွာ ေပြ.ပိုက္မိပါရဲ့<br />နတ္ဆိုးေတြရဲ့့ ၾကိမ္စာတစ္ပိုဒ္တဲ့<br />မိုးေတြၿပိဳလို ့အေမွာင္ဖံုး<br />ငါ့ကမာၻတစ္ခုလံုး ထစ္ခ်ဳန္းေနေတာ့တယ္။<br />(ဇင္ေယာ္)<br /><br />အဲဒီေန ့ေပါ့ <br />ဦးတည္ရာမဲ့ ေၿခလွမ္းေတြရဲ့ သယ္ေဆာင္ရာေနာက္ကို တစိုက္မတ္မတ္လိုက္ေလွ်ာက္ေနမိတာ။ သူ ့ကိုယ္သူ ၾကိဳးစားၿပီး အားေပး ေနမိတယ္။ မုန္တိုင္းလြန္ရင္ ေလၿပည္လာဦးမွာပါလို ့။ ဒါေပမယ့္ ေၿခာက္ေသြ.ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ကႏာၱရကို ၿဖတ္တိုက္လာတဲ့ေလၿပည္က ပူေလာင္ၿပင္းရွေနဦးမွာလား အေတြးတစ္စက ဆက္ၿပီး အေၿဖမထုတ္ႏိုင္တဲ့ ပုစာၦတစ္ပုဒ္အၿဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့သလိုပဲ။ အဆံုးအရံႈးေတြ မ်ားလြန္းလွတဲ့ အခိုက္အတန္ ့ ကာလေလးမွာ ဒူးေထာက္လုနီးပါး သူက်ဆံုးေနခဲ့မိတယ္ေလ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိသမွ် အရာရာ ဘာကိုမွ သတိမထားမိနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးပ်က္ေနခဲ့တာပါလား။<br /><br />အဲဒီေန ့ေပါ့ <br />အခ်ိန္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို သတိထားလိုက္မိေတာ့ ေန ့တစ္ေန ့ရဲ့ ညေနဆည္းဆာက တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ အေမွာင္ယံမွာ တိုး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္ ႏႈတ္ဆက္ေနၿပီေလ။ မာၾကဴရီမီးလံုးေတြကေတာ့ ကတၱရာလမ္းမေပၚကို အလင္းရည္ေတြ အုပ္မိုးလို ့ သြန္ခ်ေနေလရဲ့။ လမ္းေပၚက လူေတြရဲ့အိမ္အၿပန္က သူ ့အတြက္ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ေတးတစ္ပုဒ္မဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ သူ ့ရဲ့ေကာင္းကင္မွာေတာ့ ၾကယ္ေတြက တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္း အလုအယက္ ခုန္ဆင္းၿပီးေၾကြေနလိုက္ၾကတာ မႈန္ၿပၿပအလင္းတစ္စေတာင္ က်န္ပါဦးမလား။<br /><br />အဲဒီေန ့ေပါ့ <br />ရင္ဘတ္ထဲက ေပါက္ကြဲလုနီးပါး မီးေတာင္ရွင္တစ္ခုအနီးကေန သူေၾကာက္လန္ ့တၾကားနဲ ့ ေၿပးထြက္ဖို ့ ၾကိဳးစားေနခဲ့မိတယ္။ ဘ၀မွာ အရံႈးေတြ မၾကာခဏ ၾကံဳဆံုဖူးပါရဲ့ ဒါေပမယ့္ ေအာင္ၿမင္မႈကို ဆာေလာင္ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းကို အိမ္မက္လုပ္ၿပီး ေခါင္းအံုးအိပ္ခဲ့ရတဲ့သူ ့အတြက္ ဒီတစ္ခါ အရံႈးကေတာ့ ခါးသီးလြန္းလိုက္တာ။ ခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ တကယ္လို ့သာ ............................................. သူ တစ္စံုတစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကို ၿပင္းၿပင္းပ်ပ် သတိရလာမိတယ္။ ခံစားခ်က္ေတြ မွ်ေ၀နားေထာင္ေပးေနၾက နားတစ္စံုရယ္၊ အဆင္မေၿပမႈေတြၾကားမွာ ကူညီေဖးမေပးခဲ့တဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့လက္အစံုရယ္၊ အားေပးစကားေတြ စီးေၿမာလာတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုရယ္၊ ဘ၀အေမာေတြကို ခဏတာေၿပေပ်ာက္ေစတဲ့ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးရယ္ ။ သူ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိတယ္ ေ၀းကြာၿခင္းၿမစ္ရဲ့ တစ္ဘက္ကမ္းကို မၿမင္မစမ္းနဲ ့ ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လွမ္းေငးမိတဲ့ သူ ့ကိုယ္သူေပါ့ ကိုယ့္ရီသံကိုယ္ၿပန္ၾကားမိတာေတာင္ ေလွာင္ရီသံလိုလို ထင္လို ့ေနမိတယ္ေလ။<br /><br />အဲဒီေန ့ေပါ့<br />ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ လမ္းေပ်ာက္ေနသူအဖို ့ေတာ့ ခရီးအဆံုးဆိုတာ ေ၀းလြန္းလွတဲ့ မွတ္တိုင္တစ္ခုပါပဲ။ မသိစိတ္ရဲ့ ေစစားရာေအာက္ ေလွ်ာက္ၿပီးရင္းေလွ်ာက္လာခဲ့မိတာ သတိရလို ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ကိုယ္နဲ ့ မစိမ္းလြန္းလွသလိုပဲ။ တစ္စံုတစ္ရာရဲ့ ညိႈ.ငင္မႈေအာက္မွာ သူတစ္လွမ္းခ်င္းသြားေနမိတယ္ေလ။ ေၿခလွမ္းေတြရဲ့ ဦးတည္ရာကို လွမ္းေငးၾကည့္မိတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ သူမအံ့ၾသမိပါဘူး ပန္းၿခံထဲက ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေဘးမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ခံုတန္းေလးတစ္ခု ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ တစ္ခါက ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းစမ္းေခ်ာင္းေလး ၿမစ္ဖ်ားခံ စီးဆင္းတဲ့ေနရာေလးလို ့ နံမည္တပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ အနားယူတတ္တဲ့ ခံုတန္းေလးတစ္ခုရွိတဲ့ေနရာကိုေပါ့။<br /><br />အဲဒီေန ့ေပါ့<br />မထင္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာမွာ မထင္မွတ္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ေတြ.ၿမင္လိုက္ရတဲ့ တဒဂၤေလးက သူ ့စိတ္အစဥ္ကို အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာ တုန္လႈပ္သြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိုင္မယ္လို ့ လံုး၀မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ ့ရင္ထဲမွာေတာ့ မွန္မွန္နဲ ့ၿမန္ၿမန္ တီးခတ္လိုက္တဲ့ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲက ဗံုသံေတြလိုပဲ ရင္ခုန္သံေတြက ဆူညံလို ့ေနေလရဲ့။ ခုံတန္းေလးေပၚမွာ ...................... စကၠဴငွက္ေလးတစ္ေကာင္ ....... တိတိက်က်ေၿပာရရင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ ့ေသေသခ်ာခ်ာ ေခါက္ခ်ိဳးၿပီးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ ပိုင္ရွင္မဲ့ေနတဲ့ ......... ဒီကမာၻေပၚမွာ သူေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ မွတ္မိေနဦးမယ့္ စကၠဴငွက္ေလးတစ္ေကာင္ ။ သူအသာေလး ေကာက္ယူလိုက္ရင္းက သက္ၿပင္းတစ္ခ်က္ မသိမသာ ခ်လိုက္မိတယ္။<br /><br />အတိတ္ရထားတစ္စင္းက ဥၾသသံရွည္ခပ္ၿပင္းၿပင္းဆြဲၿပီး သူ ့အနားကေန ဘယ္ကိုမွန္းမသိနိုင္တဲ့တစ္ေနရာကို ေၿပးထြက္သြားေလရဲ့။ ဟိုးအေ၀းဆီကေန စကားသံတခ်ိဳ. လြင့္ေၿမာလို ့ လာေနသလိုလိုပဲ သူ ့အာရံုထဲမွာ မပီၿပင္၀ိုးတ၀ါးနဲ ့ ပံုရိပ္တခ်ိဳ.က ရုပ္ရွင္ၿပေနသလို အစီအရီ ေပၚလာတယ္ေလ။ " ဟိုးအေၿပာက်ယ္တဲ့ မိုးေကာင္းကင္ေပၚက ငွက္ေလးေတြကို အားက်မိတယ္ အတိုင္းမဆမရွိတဲ့ လြတ္လပ္ၿခင္းေတြနဲ ့ ပ်ံ၀ဲ ေနလိုက္ၾကတာ ဘယ္ေလာက္ ေပါ့ပါးၿငိမ္းခ်မ္းလိုက္မလဲေနာ္ သူတို ့စိတ္ထဲမွာရွိသေလာက္ ဟိုးေကာင္းကင္ထက္ကို ၿမင့္နိုင္သေလာက္ ၿမင့္ၿမင့္ ပ်ံ၀ဲခ်င္တိုင္းပ်ံလို ့ရသလို နားခိုဖို ့ ေနရာေတြကလည္း ဒီကမာၻေၿမၿပင္ေပၚမွာ အမ်ားသားေနာ္။ ပ်ံသန္းၿခင္းနဲ ့ေကာင္းကင္ယံဆိုတာ သူတို ့ေတြအတြက္ ဘုရားေပးတဲ့ ဆုတစ္ခုလိုပဲ။ သူတို ့ေလးေတြလိုပဲ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဘ၀ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခ်င္လိုက္တာ " စကၠဴငွက္ေလးတစ္ေကာင္ကို စိတ္ပါလက္ပါ ေခါက္ခ်ိဳးရင္း ေၿပာေနတဲ့ သူမရဲ့ ပံုရိပ္တခ်ိဳ.က အေတြးအာရံုထဲကို တံခါးမေခါက္ပဲ ၀င္္လာၾကေလရဲ့။ ............... ေနာက္ၿပီး ............. ေနာက္ၿပီး ............. သူမနဲ ့ ဆက္စပ္ပတ္သက္သမွ် အရာေတြအားလံုးက သူ ့ရဲ့အသိဥာဏ္ေတြကို <br />လံုး၀၀ါးၿမိဳသြားခဲ့တာပါ။<br /><br />အတိတ္ၿပတင္းတစ္ခ်ပ္ကို <br />တခဏခ်င္းလွပ္ၿပီး <br />ၾကည့္မိၾကတယ္<br />ဒဏ္ရာေတြနဲ ့ေၾကမြလို ့<br />ေၿမခေနတဲ့ အုတ္ပံုတစ္ခုလား<br />တသသဆန္းၿပားလို ့<br />လွပခမ္းနားခဲ့တဲ့ နန္းေတာ္ရာတစ္ခုေလပဲလား<br />ၿမင္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္း<br />ထင္လင္းၿပီး ကြဲၿပားေနလိမ့္မယ္<br />ေသခ်ာစြာနဲ ့ အေၿဖရွာၾကည့္ေတာ့<br />အခ်ိန္ေတြမတူသလို ၾကည့္မိတဲ့ angle ေတြက တူမွမတူခဲ့ၾကတာကိုး။<br /><br />သူသတိထားလိုက္မိေတာ့ ညနက္သန္းေကာင္ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မယ္ေလ။ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ေန ့တစ္ေန ့ ကို ထားရစ္လို ့ ေလာကၾကီးက ေန ့သစ္တစ္ေန ့ကို ၾကိဳဆိုဖို ့ၿပင္ဆင္ေနပါၿပီ။ သူ ့ကိုယ္တိုင္္ကေတာ့ လည္ၿပန္အၾကည့္တစ္ခ်က္ေအာက္မွာ အသိသက္သက္ ပါသြားခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေန ့သစ္တစ္ခုကို အဓိပၸါယ္ရွိရွိရင္ဆိုင္ၿဖတ္ေက်ာ္နိုင္ဖို ့ ခြန္အားသစ္ေတြ ၿပန္လည္ေမြးဖြားဖို ့ သူလည္းအိမ္ၿပန္သင့္ၿပီေလ။ စကၠဴငွက္ေလးကို ခံုတန္းေလးေပၚ အသာအယာ ၿပန္ခ်လို ့ ႏွလံုးသားထဲက အလင္းတိုင္ေလးကို သူကိုယ္တိုင္မီးညွိၿပီးဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ စကၠဴငွက္ေလးနဲ ့ သူရဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ပါ။ ဟိုးေကာင္းကင္ယံအၿမင့္က ငွက္ေလးေတြလိုပဲ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ့ ဘ၀ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါေစ ေနာက္ၿပီး သူတို ့လိုပဲ ညအခါကာလ ေအးၿမတဲ့လေရာင္ေအာက္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ ့ အိပ္စက္နိုင္ပါေစ နံနက္ခင္းရဲ့ ေႏြးေထြးတဲ ့ေနေရာင္ၿခည္နဲ ့အတူ ေန ့သစ္တစ္ေန ့ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လို ့ ရႊင္လန္းစြာ နိုးထနိုင္ပါေစလို ့ ......။ ။ ။<br /></span>ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-88239204952893420052009-01-02T22:37:00.011+08:002009-01-02T23:02:04.557+08:00ေနာက္ဆံုး<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZXYWSxIocZlbuwS663PVV2M00q-EIsoCw3EpbyXpOMZQ2ODnOodGOJvx6gKnmIOtLDN7RNkLQ3s12Zr-XX9CuHu3tSVT9Trsx4eWAb3ypRhdtSEagZVxXr17NhKkhAPYEK-ZBB4GugGhT/s1600-h/WARRIORL.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5286710425960587474" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 149px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZXYWSxIocZlbuwS663PVV2M00q-EIsoCw3EpbyXpOMZQ2ODnOodGOJvx6gKnmIOtLDN7RNkLQ3s12Zr-XX9CuHu3tSVT9Trsx4eWAb3ypRhdtSEagZVxXr17NhKkhAPYEK-ZBB4GugGhT/s200/WARRIORL.jpg" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"><br /></div><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"><br /><br /><br />တခ်ိဳ.ကေၿပာၾကတယ္<br />ဘ၀ဆိုတာ တိုက္ပြဲတဲ့။<br />အေသအေၾက တိုက္ေနရတာ<br />ႏွစ္သစ္ဆိုတဲ့ နယ္နိမိတ္ထဲေတာင္ ေၿခကၽြံလာခဲ့ၿပီ။<br />က်ဆံုးစာရင္း ၿပန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့<br />အတိတ္လြင္ၿပင္ထဲမွာ<br />မွတ္တိုင္ေတြ ၿပည့္လို ့ေနေလရဲ့။<br />ၿပိဳက်လုဆဲ ရင္ဘတ္ထဲက ေဆးရံုေလးမွာ<br />ေဆးဆိုတာ နတၱိ<br />ဒဏ္ရာရေနတဲ့ သင္ခန္းစာေတြအတြက္<br />ဂြမ္းနဲ ့ပတ္တီးေတာင္ မက်န္ေတာ့ဘူး။<br />မထင္မွတ္တဲ့ ခ်ံဳခိုတိုက္ပြဲ<br />အလဲအကြဲနဲ ့ၿပန္က်လာတာ<br />ငါ့တပ္ေတြပါလား။<br />ယဲ့ယဲ့ပဲက်န္ေတာ့တဲ့ စိတ္ဓါတ္<br />အၿပီးအၿပတ္ေခ်မႈန္းခံလိုက္ရသလိုပဲ။<br />အားတင္းၿပီးလူးလဲအထ<br />ေခြကနဲၿပန္အက်မွာ<br />သိလိုက္ရတာက<br />ေၿခကုန္လက္ပမ္းက်ေနခဲ့ၿပီေလ။<br />ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့ေလ<br />တမ္းတမက္ေမာခဲ့ရတဲ့ ေအာင္ၿမင္မႈအတြက္<br />ေလ်ာ့ရဲရဲဆုပ္ကိုင္ထားရတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္<br />မခံစားနိုင္တဲ့ အရွက္တရားအတြက္<br />ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ဆက္တိုက္ပါရေစေတာ့။ ။ ။</div>( ပံုကို <a href="http://www.diversitystore.com/">http://www.diversitystore.com/</a> မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။ )ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-20079307966046201292008-12-28T06:21:00.013+08:002008-12-29T02:34:16.919+08:00Crazy Frogအဟဲ တက္ဂ္ထားတာလည္း ၾကာလွၿပီ။ ဒီလိုပဲ အပ်င္းထူေနတာလည္း ၾကာၿပီဆိုပါေတာ့။ အမွန္ေတာ့ အေၾကြးေတြ ဆပ္ရမွာ ေၾကာက္တာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။ တက္ဂ္ေၾကြးေတြက မ်ားလြန္းလို ့ ဘာေတြမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ သတိရတဲ့အေၾကြးေလး အရင္ဆပ္ထားတာ။ ( တက္ဂ္တယ္လို ့ ေၿပာတည္းက ၾကိဳေၿပာထားတယ္ေနာ္ လာမယ္ၾကာမယ္လို ့ ဟီးဟီး။ )<br /><br />တၿခားမဟုတ္ပါဘူး ႏွစ္သက္မိတဲ့ ကာတြန္းကားေလးဆိုပါေတာ့။ ဇင္ေယာ္က တခါတေလ စိတ္လစ္ရင္ အင္တာနက္မွာ ကာတြန္းကားေတြ လိုက္ရွာၿပီး ၾကည့္ေနၾကဆိုေတာ့ အလြယ္ေလးပါထင္လိုက္တာ။ တကယ္ေရးမယ္လည္းဆိုေရာ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ ကာတြန္းကားေတြက သူမ်ားေတြ အကုန္လံုး ေရးၿပီသြားၿပီဗ်။ ေတာ္ပါေသးရဲ့ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုေတာ့ က်န္ေနေသးလို ့ ( ေရးၿပီးသြားတဲ့သူရွိရင္လည္း တတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ အၾကံကကုန္ေနၿပီ ခ်က္စရာ ဆားကလည္း သူမ်ားေတြ ခ်က္လြန္းလို ့ ေစ်းေတြက်ကုန္လို ့ ခ်က္ေတာ့ဘူး။ )<br /><br />ဇင္ေယာ္ေလး ရဲ့ Favourite က Crazy Frog ေလ။ ေအာ္ခ်င္တာေအာ္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ ဇင္ေယာ္ေလးလိုပဲ။ ဟီး ဒါေၾကာင့္ သိပ္ၾကိဳက္၊ ကဲၾကည့္လိုက္ပါဦး။ အရင္ဆံုး ခါေတာ္မွီေလးနဲ ့ စလိုက္ရေအာင္ ( အမွန္ေတာ့ ေနာက္က်ေနၿပီ ခရစ္စမတ္က လြန္သြားၿပီေလ )။ ဒါေပမယ့္ ၾကည့္လို ့လည္းေကာင္း သီခ်င္းေလးကလည္း ၿမဴးဆိုေတာ့ ၿပန္ၿပီး မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။<br /><br /><object height="364" width="445"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/a2SateaTLZU&hl=en&fs=1&rel=0&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/a2SateaTLZU&hl=en&fs=1&rel=0&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object><br /><br />DJ Frog ေလ။ New Year Count Down မွာ သူက DJ လုပ္မွာ အေဟး အားေပးလိုက္ပါဦး။<br /><object height="364" width="445"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/xD3HxGBIfN4&hl=en&fs=1&rel=0&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/xD3HxGBIfN4&hl=en&fs=1&rel=0&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object><br /><br />သူက ေဘာလံုးမွာလည္း ခ်န္ပီယံဗ်။<br /><div style="BACKGROUND: #000000; WIDTH: 460px; HEIGHT: 398px"><embed pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" src="http://www.metacafe.com/fplayer/138262/crazy_frog.swf" width="460" height="398" type="application/x-shockwave-flash" flashvars="playerVars=showStats=noautoPlay=novideoTitle=Crazy%20Frog" wmode="transparent"></embed> </div><br /><span style="font-size:78%;"><a href="http://www.metacafe.com/watch/138262/crazy_frog/">Crazy Frog</a> - <a href="http://www.metacafe.com/">The funniest home videos are here</a></span><br /><br /><br />ကဲ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ့္ဇာတ္လိုက္ Crazy Frog ပါတဲ့ MTV ေလး အားေပးသြားပါဦးဗ်ာ။<br /><object height="364" width="445"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/UR9pkVHww50&hl=en&fs=1&rel=0&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/UR9pkVHww50&hl=en&fs=1&rel=0&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object><br /><br />ကဲ တက္ဂ္ထားၾကတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ အတိအက် မမွတ္မိဘူးဗ်။ မွတ္မိသေလာက္ ခပ္ပိန္းပိန္းေကာင္ေလးေမာင္ဂ်ဲဂ်ယ္ ( အမွန္ေတာ့ မပိန္းဘူး ပိန္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ နာတိတယ္ကြ :D )၊ ေနာက္ၿပီး ညီမအလြမ္းေၿပ ( အမွန္က သူဘေလာ့ေရးဖို ့မလိုဘူး အက္ရွင္ကားေတြထဲကလို အေၾကြးလိုက္ေတာင္းတဲ့ လူမိုက္လုပ္ရမွာ :P )၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ညီမငွက္ပိစိ ( ဟီးသူကေတာ့ အေၾကြးေတာင္းမရမွန္းသိေတာ့ လက္ေၿမွာက္သြားေလရဲ့ ) တို ့ေရ အေၾကြးဆပ္လိုက္ၿပီေနာ္။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-19288950124076560722008-12-10T18:26:00.005+08:002008-12-10T18:51:52.384+08:00ႏွလံုးသားရပ္၀န္းကို အေၿခတည္၍<span style="font-family:Zawgyi-One;">ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ထဲ တစ္ခုခုကုိ သိေနခဲ့သလိုပဲ။ မသိစိတ္က ပတ္၀န္း က်င္မွာ တစိမ္း တစ္ေယာက္ ရွိေနတယ္တဲ့။ သတိရလို ့ ဧည့္ခန္းေလးထဲ လွမ္းၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ လားလား ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ ေရာက္ေနပါလား။ ေသာ့ခတ္မထားပဲ ေစ့ရံုေလးေစ့ထားတဲ့ တံခါးေလးကို ၀င္ခြင့္မေတာင္းပဲ တြန္းဖြင့္လို ့ ၀င္လာခဲ့တဲ့ ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ေပါ့ေလ။ ဘယ္အခ်ိန္တည္းက ၀င္လာခဲ့မွန္းေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ပါဘူး။ သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သူက ဧည့္ခန္းမွာ အခန္ ့သားထိုင္လို ့။<br /><br />သူကကိုယ့္ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးၿပခဲ့တယ္။ သူ ရဲ့အၿပံဳး အင္း အရွင္းဆံုးေၿပာရရင္ တစ္ခါေတြ.ဖူးရင္ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ ေတာ့မယ့္အၿပံဳး။ မဖိတ္ေခၚပဲနဲ ့ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ ဧည့္သည္အၿပံဳးေပါ့ေလ။ ဧည့္သည္လက္မခံပါဘူးဆိုၿပီး ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားကာမွ ေရာက္လာၿပန္ပါေရာလား။ အားနာတတ္တဲ့ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ႏွင္ထုတ္ရမွာလည္းခက္၊ ေအာင့္သက္သက္နဲ ့ လက္ခံထားရမွာ လည္းခက္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေအာင္ ေ၀ခြဲရခက္လို ့ေနေလရဲ့။ ကိုင္းဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။ သူကေတာ့ ေၿပာရွာတယ္ ။ အိမ္ရွင္နဲ ့ တည့္ေအာင္ေပါင္းၿပီး ခင္ခင္မင္မင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ ့ အၾကာၾကီးေနမွာတဲ့။ သူ ့ဆီမွာ မၿမင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္တခ်ိဳ.ရွိထားပံု ရတယ္။ က်ေနာ္ ဘာၿပန္ေၿပာရမွန္း မသိေအာင္ပါပဲ ဆြံ.အေနမိေတာ့တယ္။ ေအာ္ သူ ့နံမည္လား သူ ့ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး ေၿပာလိုက္တာက သူ ့ ကိုလူအမ်ားက <strong>အခ်စ္</strong> လို ့ ေခၚပါတယ္တဲ့။</span><br /><br /><span id="fullpost"><span style="font-family:Zawgyi-One;"><em>လက္နဲ ့မေရး<br />အသက္နဲ ့ေရးသတဲ့ .....<br />ေဆးနဲ ့မၿခယ္<br />ေသြးနဲ ့ၿခယ္သတဲ့ ....<br />ဘယ္ေတာ့ၿဖစ္ၿဖစ္<br />ထာ၀ရသစ္လြင္<br />"အခ်စ္" ၿမင္လား<br />ပန္းခ်ီကား<br />ႏွလံုးသားရဲ့ နံရံမွာ ..... ။<br />( ေမာင္စိန္၀င္း - ပုတီးကုန္း )</em><br /><br />အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ဆိုတဲ့ တက္ဂ္ပို ့စ္ေလးေရးကာနီး စိတ္ကူးထဲမွာ ေပၚလာတဲ့ အေတြးစေလးကို အရင္ဆံုး ခ်ေရးၾကည့္လိုက္တာပါ။ တခ်ိဳ.တခ်ိဳ.ေသာသူေတြမွာ အခ်စ္ဆိုတာကို တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိလိုက္ပဲ ခ်စ္မိၿပီဆိုမွ ေအာ္ ဒါအခ်စ္ပါလားလို ့ ကိုယ္တိုင္ သိလိုက္ရတယ္ေလ။ ဟိုးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကေန ခုခ်ိန္ထိ လူေတြက အခ်စ္ကို အဓိပၸါယ္မ်ိဳးစံု ဖြင့္ဆိုေနၾကတုန္းပဲ။ ၿပီးၿပည့္စံုၿပီလား ဆိုေတာ့လည္း ဟင့္အင္းတဲ့။ ရႈေထာင့္မ်ိဳးစံု ေနရာမ်ိဳးစံုကၾကည့္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုလိုက္ၾကတာ <strong>3</strong> ၿဖစ္လိုက္ <strong>က</strong> ၿဖစ္လိုက္ <strong>ယ</strong> ၿဖစ္လိုက္ <strong>င္</strong> ၿဖစ္လိုက္နဲ ့။<br /><br />ေဆာ့ပ္ဟိုဆဲလ္ က <em>လူသားေတြအတြက္ ဘ၀ရဲ့ နာက်င္မႈနဲ ့ပင္ပန္းမႈေတြကို ေၿဖေဖ်ာက္ႏိုင္စရာ စကားလံုးတစ္ခုရွိတယ္တဲ့ အဲဒါ အခ်စ္ ပဲ</em>တဲ့။ ေဒၚေရာ္သီပါကားဆိုသူကေတာ့ <em>အခ်စ္ဆိုတာ လက္ဖ၀ါးေပၚ တင္ထားတဲ့ ၿပဒါး လိုပဲတဲ့။ လက္ဖ၀ါးကို အသာေလးဖြင့္ၿပီး ဒီအတိုင္း ထားရင္ လက္ထဲမွာ ရွိေနေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုပ္ကိုင္ဖို ့ၾကိဳးစားရင္ေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေတြၾကားကေန ယိုစိမ့္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားလိမ့္မယ္</em>တဲ့။<br /><br />ဇင္ေယာ္ေလးရဲ့ အၿမင္လား ကိုယ္တိုင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ အဓိပၸါယ္ မဖြင့္ဆိုတတ္ပါဘူး။ အခ်စ္ဆိုတာ အခ်စ္ပဲေပါ့။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲလို ့ သိၿပီးမွ အခ်စ္ကို ၾကံဳၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်စ္ကို ၾကံဳခဲ့ရၿပီးမွ အခ်စ္ဆိုတာကို သိၿမင္လာခဲ့ၾကတာပါ။ ဇင္ေယာ္ေလးရဲ့ တစ္ပုဒ္တည္းေသာ ၀တၱဳေလး <a href="http://thoughts-of-a-seagull.blogspot.com/search/label/%E1%81%80%E1%80%90%E1%81%B1%E1%80%B3"><strong>( အၿမဲထာ၀ရ ရွိေနမယ့္ အိမ္ကေလး )</strong></a> မွာေတာ့ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ <span style="color:#33ccff;">"</span><span style="color:#33ccff;"><em>အခ်စ္ဆိုတာ တခါတေလေတာ ့လည္း ရယူ ပိုင္ဆိုင္ၿခင္းမဟုတ္သလို ေပးဆပ္ၿခင္းလည္း မမည္ခဲ ့ပါဘူး။ ခ်စ္သူ သိသိမသိသိ သူ ့ဆႏၵေလးေတြကို<br />တိတ္တိတ္ေလး အတတ္ႏိုင္ဆံုးၿဖည့္ဆည္းရင္း ေက်နပ္ႏွစ္သိမ္ ့ေနၿခင္းကလည္း ခ်စ္ၿခင္းတစ္မ်ိဳးရယ္ပါ</em>"</span> ။ ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ့ ေဆာင္းပါးမွာ ေရးထားတာေလး ဖတ္ဖူးတယ္။ "<em>အခ်စ္ကို ဘယ္လိုသိႏိုင္မလဲ။ ဒီေမးခြန္းရဲ့အေၿဖက ေမးသူထံမွာပဲ ရွိပါတယ္။ အခ်စ္ကိုသိခ်င္ရင္ အခ်စ္ကို ၾကံဳေတြ.တဲ့အခါမွာ စိတ္ပါလက္ပါနဲ ့ ေၿခစံုပစ္၀င္လိုက္ရံုပါပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္ စကားမွာ falling in love လို ့သံုးၾကတာ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွလည္း အခ်စ္ကို ထဲထဲ၀င္၀င္ သိႏိုင္မွာေပါ့ေလ</em>" ။<br /><br />အခ်စ္မွာ Impersonal love လို ့ေခၚတဲ့ ပုဂၢိဳလ္စြဲမရွိတဲ့ အခ်စ္နဲ ့ Interpersonal love လို ့ေခၚတဲ့ လူသားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ Impersonal love က ဥပမာေပးရရင္ တိုင္းၿပည္ကို ခ်စ္တာ၊ စာေပယဥ္ေက်းမႈကိုခ်စ္တာ၊ ရည္မွန္းခ်က္ကိုခ်စ္တာ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေၿပာရရင္ ၿမတ္ၿမတ္ႏိုးႏိုး တန္ဖိုးထားၿပီး စိတ္ထဲက စူးစူးနစ္နစ္ ယံုၾကည္သက္၀င္တဲ့ အရာေတြကို ခ်စ္တာကို Impersonal love လို ့ ေခၚတဲ့ ပုဂၢိဳလ္စြဲမရွိတဲ့ အခ်စ္နဲ ့တင္စားၾကတာပဲ။ ဒါ့အၿပင္ လူေတြက အရာ၀တၱဳေတြ၊ တိရိစာၦန္ေတြ၊ ၿပဳမူလႈပ္ရွားမႈ ေတြရဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြထဲမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ၿမွဳတ္ႏွံထားလိုက္ၿပီဆိုရင္ အဲဒါေတြကို ခ်စ္တာလည္း Impersonal love ပါပဲတဲ့။ Interpersonal love လို ့ေခၚတဲ့ လူသားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ကေတာ့ ရွင္းရွင္းေလးပါ။ လူသားတစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦးၾကားမွာ သာမန္ရွိတဲ့ ဆက္ႏြယ္မႈတဲ့ ပိုၿပီးအင္အားၾကီးတဲ့ တန္ခိုးၾသဇာ ရွိတဲ့ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္မႈမ်ိဳးပါ။ မိဘသားခ်င္း ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ အခ်င္းခ်င္း၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း၊ ခ်စ္သူေမာင္မယ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးေပါ့ေလ။<br /><br />တကယ္တမ္းေၿပာရရင္ အပင္မွန္ရင္ အၿမစ္နဲ ့မကင္းသလို လူမွန္ရင္လည္း အခ်စ္နဲ ့မကင္းၾကပါဘူး။ တၿခား မၾကည့္ပါနဲ ့ ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ဘ၀မွာကိုက အခ်စ္နဲ ့စတင္ဆံုေတြ.ခဲ့ၾကရတာပါ။ ေမြးကင္းစကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ဟာ မိခင္ရဲ့ရင္ခြင္ထဲမွာပဲ အခ်စ္ကို ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ မိခင္ဖခင္တို ့ရဲ့ အခ်စ္ကိုစၿပီး ေလ့လာ သင္ယူခဲ့ၾကတာပါ။ မိခင္ရဲ့အခ်စ္က ကေလးကို ေႏြးေထြးလံုၿခံဳေစခဲ့သလို ဖခင္ရဲ့အခ်စ္ကလည္း ေလာကထဲကို ၀င္ေရာက္ၾကီးၿပင္းရွင္သန္တတ္ဖို ့ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ဒါ့အၿပင္ ကမာၻေပၚမွာ အခ်စ္ကို ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးအစားေတြ အမ်ားၾကီး ခြဲၿခားထားပါေသးတယ္။ ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ့ ေဆာင္းပါးထဲမွာ ေဖာ္ၿပထားတာပဲကို ၿပန္ၿပီး ညႊန္းဆိုၿပရရင္<br />- <em>ၿမန္မာဗုဒၶဘာသာအဆိုအရ ၅၂၈ဆိုတဲ့ေမတၱာဘက္ႏြယ္တဲ့အခ်စ္၊ ၁၅၀၀ဆိုတဲ့ ကိေလသာဘက္ႏြယ္တဲ့အခ်စ္။<br />- Motherly Love / Tender Love လို ့ေခၚတဲ့ မိခင္ေမတၱာနဲ ့တူေသာအခ်စ္၊ ၾကင္နာေသာ အခ်စ္။<br />- Self - Love လို ့ေခၚတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္။<br />- Love of Life လို ့ေခၚတဲ့ ဘ၀ကို ခ်စ္ေသာအခ်စ္။<br />- Love of God လို ့ေခၚတဲ့ ဘုရားသခင္ကို ၾကည္ညိဳေလးစားၿမတ္ႏိုးေသာအခ်စ္။<br />- Brotherly Love လို ့ေခၚတဲ့ ညီအစ္ကိုစိတ္၊ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ၿဖင့္ ခ်စ္ေသာအခ်စ္။<br />- Passionate Love လို ့ေခၚတဲ့ ကိေလသာအခ်စ္ သို ့မဟုတ္ ေပါင္းစပ္ေသာအခ်စ္။ ကိေလသာလို ့ ဆိုလိုက္ ေတာ့ ညစ္ညမ္းတဲ့ လိင္ကိစၥနဲ ့ေရာေထြးစဥ္းစားမိမွာကိုေတာ့ စိုးရိမ္စရာ ရွိပါတယ္။ ကိေလသာ ဆယ္ပါးနဲ ့မလြတ္ကင္းတဲ့ အခ်စ္မွန္ေပမယ့္ သိမ္ေမြ. ႏူးညံ့လွတဲ့အခ်စ္ပါပဲေလ။ ဆန္ ့က်င္လက္လိင္(opposite sex)ကို ခ်စ္မိတဲ့ သဘာ၀ေတြအေၾကာင္းေပါ့။ အဲဒီအခ်စ္မွာမွ<br />- Love at first sight လို ့ေခၚတဲ့ ၿမင္ၿမင္ခ်င္း ခ်စ္မိတဲ့အခ်စ္။<br />- အံု ့ပုန္းအခ်စ္။<br />- Jealous Love လုိ ့ေခၚတဲ့ မနာလိုတဲ့အခ်စ္<br />- Anguish Love လို ့ေခၚတဲ့ ေသာကအခ်စ္ </em>စသၿဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့ေလ။ အေသးစိတ္ သိခ်င္ရင္ၿဖင့္ ဆရာမဂ်ဴးရဲ့ "<strong><em>လကိုဖမ္းဖို ့့ပိုက္ကြန္ ရက္ရေအာင္</em></strong>"ေဆာင္းပါးကိုသာ ရွာဖတ္ၾကေပေတာ့။<br /><br />အခ်စ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ အဓိပၸါယ္ မဖြင့္တတ္ေပမယ့္ အခ်စ္မွာ ထူးၿခားတဲ့ စြမ္းအင္ေတြရွိမွန္းေတာ့ သတိထားမိပါတယ္။ သူ ့မွာ အၿပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြ ရွိသလို မသံုးတတ္ရင္ အဖ်က္သေဘာ ဘက္ေရာက္သြားတတ္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သံုးတတ္ရင္ေဆး မသံုးတတ္ရင္ေတာ့ ေဘးၿဖစ္ေစ မယ္ေလ။ စဥ္းစားၾကည့္ပါေလ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးရတဲ့အရသာဟာ ေလာကၾကီးမွာ ႏွစ္သက္ ၾကည္ႏူးတိမ္းမူးစရာ ေကာင္းတဲ့အရသာတစ္ခုပါပဲ။ ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးစိတ္နဲ ့ လွမ္းၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ မိုးေပၚကို<br />ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္ ၿပာလဲ့လဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးက တိမ္စေတြနဲ ့ လြင့္ေၿမာလွပေနလိုက္တာ၊ ေၿမၿပင္ေပၚ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၿမက္ခင္း စိမ္းစိမ္းေပၚမွာ ပန္းေတြက ေရာင္စံုဖူးပြင့္လို ့ ေလၿပည္အေ၀့မွာ အလွခ်င္း ၿပိဳင္ေနၾကေလရဲ့။ တိရိစာၦန္ေလးေတြက တစ္ေကာင္နဲ ့ တစ္ေကာင္ စေနာက္ရင္းေဆာ့ကစားလို ့ ငွက္ကေလး ေတြကလည္း ေလထဲမွာ ၀ဲပ်ံရင္း ကၾကိဳးအသစ္ကို လွလွပပ ကၿပအသံုး ေတာ္ခံေနၾကသလိုပါပဲ။ ၾကည့္လိုက္ မိသမွ် ေတာင္တန္းနဲ ့ေတာအုပ္ေတြ၊ ပင္လယ္သမုဒၵရာေတြ၊ လူေတြ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးက လွပေနေလေတာ့ ဒါဟာလည္း သူ ့ရဲ့စြမ္းအင္တစ္ခုပါလားလို ့ သိသိသာသာကို လက္ခံထားမိတာေလ။ ဒီလို အစစ အရာရာ လွပသာယာတာပဲ ေတြ.ၿမင္ခံစားမိေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္မွာ အေကာင္းၿမင္စိတ္ေလးေတာ့ ရွိမွာပါပဲ။ ဒီအေကာင္းၿမင္စိတ္ေလး အေၿခခံထားၿပီး သူၿပဳမူေၿပာဆိုေဆာင္ရြက္သမွ် အရာအားလံုးဟာ ၁၀၀% မဟုတ္ေတာင္မွ % တစ္ခုခုေတာ့ အေကာင္းဘက္မွာ ရွိမွာေသခ်ာသလို၊ သူလုပ္သမွ်ေတြကလည္း အၿပဳ သေဘာေဆာင္တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ ၿဖစ္ဖို ့မ်ားပါတယ္။<br /><br />အဲ အခ်စ္ရဲ့ေဘးထြက္ဆိုးၾကိဳးေတြလား။ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္သြားရသူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိသလို ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေလွကားထစ္ေတြ တစစီေၾကမြၿပိဳပ်က္သြားရသူေတြက ဒုနဲ ့ ေဒးေလ။ အဂၤလန္ဘုရင္ အက္ဒြတ္(၈) ဆိုရင္ အေမရိကန္သူ မစၥက္ဆင္မဆင္ကို စြဲစြဲလန္းလန္း ခ်စ္ခဲ့မိလို ့ ထီးနန္းကို စြန္ ့ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဂရိမင္းသမီး ဟယ္လင္ကို စူးစူနစ္နစ္ ခ်စ္ခဲ့မိၾကလို ့ ကမာၻေက်ာ္ထရိုဂ်န္စစ္ပြဲၾကီး ၿဖစ္ပြားခဲ့တာ ဘယ္သူၿငင္းႏိုင္မွာလဲ။ က်န္စစ္သားဟာ မခ်စ္သင့္ခဲ့တဲ့ ဥသာမင္းသမီးခင္ဦးကို သြားခ်စ္မိခဲ့လို ့ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးရဲ့ ရာဇမာန္ရွတာ ခံရၿပီး တနယ္တေက်းကို ေၿပးလႊားခိုလံႈခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အဲဒါေတြအားလံုး ဟာလည္း အခ်စ္ေၾကာင့္ၿဖစ္ခဲ့ရတာပါဆိုရင္ ဘယ္သူၿငင္းဦးမွာလဲ။<br /><br />ဒီလိုဆို အခ်စ္ဆိုတာ ေနရာတိုင္းမွာ လိုအပ္ပါရဲ့လား။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ထမင္းနပ္မွန္ဖို ့အတြက္ အခ်စ္မလိုပါဘူး။ ၀ယ္စားႏိုင္ဖို ့ ပိုက္ဆံပဲလိုအပ္တာပါ။ အလင္းေရာင္ရဖို ့ အခ်စ္လိုအပ္ပါသလား။ ေက်ာခင္းစရာ တစ္ေနရာရဖို ့ အခ်စ္လိုအပ္ပါသား။ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ ေတြအတြက္ေရာ အခ်စ္လိုအပ္ပါသလား။ မက်န္းမာလို ့ ေဆးကုသဖို ့ေရာ အခ်စ္လိုအပ္ပါသလား။ ေသာမတ္စ္အက္ဒီဆင္က လွ်ပ္စစ္ကို တီထြင္ခဲ့တာ အခ်စ္အတြက္လား။ ဂေရဟမ္ဘဲလ္က တယ္လီဖုန္းဆိုတာ အခ်စ္အတြက္သီးသန္ ့ဆိုၿပီး မတီထြင္ခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ အေလာင္းမင္းတရားက အခ်စ္အတြက္ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို စုစည္းတည္ေထာင္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္သမၼတ လင္ကြန္းက အခ်စ္အတြက္ ၿပည္တြင္းစစ္ကို အဆံုးသတ္ေစခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။<br /><br />ဒါဆိုရင္ လူေတြက အခ်စ္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ တန္ဖိုးထားၿမတ္ႏိုးေနၾကတာလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ တခမ္းတနား ဖြဲ.ႏြဲ.ညႊန္းဆို ေနရတာလဲ။ တကယ္ေတာ့ "<em>အခ်စ္ဆိုတာ လူေတြကို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ.ေအာင္ ၿပဳၿပင္ေပးေနတဲ့ မၿမင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္တစ္ခုပါ</em>" လို ့ ဆရာမဂ်ဴးက ဆိုထားပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေၿပာရရင္ "<em>အခ်စ္ရဲ့ အသံုး၀င္ပံုေတြဟာ ရုပ္၀တၱဳပစၥည္း အသံုး၀င္ပံုေတြလို ရုတ္တရက္ ၿမင္သာထင္သာတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ အခ်စ္ရဲ့စြမ္းအင္ဟာ အလြန္နက္နဲသိမ္ေမြ.စြာ အေရးပါေနပါတယ္တဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း သံုးမိသူဟာ သံုးမွန္း မသိၿဖစ္ရ၊ အက်ိဳးၿပဳခံရသူကလည္း အက်ိဳးၿပဳခံရမွန္းမသိ ၿဖစ္ေနတတ္ပါတယ</em>္" တဲ့။<br /><br />ဇင္ေယာ္ေလးအၿမင္ေၿပာရရင္ အခ်စ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ တိတိက်က် သိစရာ မလိုအပ္ပါဘူး။ ခ်စ္ခ်င္ စိတ္ရွိဖို ့နဲ ့ ခ်စ္တတ္ဖို ့ပဲ လိုအပ္တာပါ။ အခ်စ္အေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ အခ်စ္နဲ ့ေတြ.တဲ့အခါက်ေတာ့ ေၿခစံုပစ္ၿပီး၀င္လိုက္ေပေတာ့။ အတိအက်မဟုတ္ေတာင္ အခ်စ္နဲ ့ ပတ္သက္တဲ့ ဒသနတစ္ခုေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေကာက္ခ်က္ ဆြဲၿပီး ေရးဖြဲ.လာတတ္လိမ့္မယ္။ ဒီေန ့ကမာၻေလာကၾကီးကို ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ စစ္ပြဲေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ဆႏၵၿပမႈေတြ၊ လူမ်ိဳးေရး မ်ိဳးၿဖဳတ္သတ္ၿဖတ္မႈေတြ၊ သဘာ၀ကပ္ေဘးအႏ ၱရာယ္ေတြ၊ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးမႈေတြ၊ ...... ေနရာတကာမွာ စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြက ပိုၿပီးမ်ားၿပားလာသလိုပဲ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ စြမ္းအင္ၾကီးမားလွတဲ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်တတ္ဖို ့ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။<br /><br />ဟိုမွာၾကည့္လိုက္စမ္းပါ မိဘမဲ့ကေလးငယ္ေတြက ရင္ထဲက ေတာင့္တေနတဲ့ အရာတစ္ခု.....အခ်စ္တဲ့။ ခိုကိုးရာမဲ့ၿဖစ္ေနတဲ့ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြအတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ ေႏြးေထြးတဲ့ အားကိုးရာတစ္ခုတဲ့။ သဘာ၀ေဘးဒုကၡနဲ ့ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့ ၿပည္သူေတြအတြက္ အခ်စ္နဲ ့ကမ္းတဲ့ လက္တစ္စံုဟာ သဲကႏာၱရထဲက အိုေအစစ္ေလးတစ္ခုဆိုရင္ မမွားေလာက္ပါဘူး။ အငတ္ေဘးနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရသူ ေတြအတြက္ အခ်စ္နဲ ့ ထုပ္ပိုးထားတဲ့ စားနပ္ရိကၡာထုပ္ေတြ ကမာၻေပၚမွာ အေရးတၾကီးလိုအပ္ေနပါတယ္။ စစ္မ်က္ႏွာႏွစ္ဘက္မွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနတဲ့ ေသနတ္ေၿပာင္း၀ေတြအတြက္ အခ်စ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဂ်ိဳးၿဖဴေစတမန္အၿဖစ္ ေစလႊတ္ၾကရေအာင္။ လူမ်ိဳးေရးအဓိကရုဏ္းေတြ၊ ဆန္ ့က်င္ဆႏၵၿပမႈေတြအတြက္ အခ်စ္နဲ ့ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ ့အေၿဖကိုရွာေဖြၾကည့္ၾကရေအာင္။<br /><br /><strong><em><span style="color:#3333ff;">ကဲ မိတ္ေဆြ ..... ေတြေ၀ေငးေမာ စဥ္းစားမေနနဲ ့။ ႏွလံုးသားရပ္၀န္းကို အေၿခတည္လို ့ အခ်စ္ပင္ေတြပ်ိဳး အခ်စ္မိုးေတြရြာၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာတဲ့ ကမာၻသစ္တစ္ခုကို အခ်စ္ေတြနဲ ့ အားလံုး၀ိုင္း၀န္း တည္ေဆာက္ၾကရေအာင္ </span></em></strong>။ ။ ။ ။<br /><br />( ကဲ <a href="http://aungthange.blogspot.com/">ကိုၾကီးေအာင္သာငယ္</a> နဲ ့ <a href="http://www.crazydreamlover.blogspot.com/">တူမေတာ္ Dream </a>တို ့ေရ ..... ေနာက္အက်ဆံုး တက္ဂ္ေၾကြးေလးကို မ်က္ႏွာပူပူနဲ ့ ၿပန္ဆပ္လိုက္တာပါ။ အရမ္းကို ၾကာသြားတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ ့ ရင္ထဲက ဆႏၵေတြကိုပါ ထည့္သြင္းလို ့ ပို ့စ္အရွည္ၾကီး ေရးတင္လိုက္ၿပီဗ်ာ။ ေက်နပ္ႏိုင္ၾကပါေစလို ့ ........................ ခင္မင္ေလးစားလွ်က္ ဇင္ေယာ္ )<br /></span><br /></span>ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-54768664329725086892008-12-07T03:59:00.002+08:002008-12-07T04:24:00.200+08:00..................................အဟဲ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွစ္မေတြအားလံုး မဂၤလာပါဗ်ာ။ ေမာင္ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ ခြင့္တိုင္ၿပီး လစ္သြားတာ ေပၚမလာ ဇာတ္ကားရိုက္ေနတယ္လို ့ ထင္ေနေတာ့မွာပဲ။ အဟီး တခ်ိဳ.ကလည္း ေကာလဟာလ သတင္းေတြၾကားၿပီး ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ ေဟာလီး၀ုဒ္က သတင္းၾကီးတဲ့မင္းသမီးေလးနဲ ့ စံုတြဲခုတ္ၿပီး မီယာမီကမ္းေၿခမွာ အပန္းေၿဖေနတယ္တဲ့။ ေဟေဟ. အမွန္ကေတာ့ ရံုးက သင္တန္းတစ္ခု အေရးေပၚတက္ခိုင္းလို ့ အေၿပးအလႊား သြားတက္ရတာပါ။ သင္တန္းလည္းၿပီးေရာ မၿပန္ခိုင္းေသးပဲ ေလ့လာေရးခရီး ထပ္လိုက္သြားရလို ့ ခုလို ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနရတာပါ။ အီး ရႊတ္ ခု ၿပန္ေရာက္လို ့မွ မနားရေသး ႏႈတ္ေၿဖစာေမးပြဲေၿဖဖို ့ ရက္ခ်ိန္းစာရြက္က စာတိုက္ပံုးထဲမွာ အခန္ ့သား ၿပံဳးၿဖဲၿဖဲနဲ ့ ေမာင္ဇင္ေယာ္ကို ဆီးလို ့ၾကိဳေနေတာ့တာပဲ။ ေတခ်င္တယ္ တကယ္ပဲ။ ခုလာမယ့္ ၂၆တဲ့။ ေတပါၿပီ။ ခုမွ ၾကံဳးရုန္းၿပီး စာဖတ္ရေတာ့မွာပဲ။ သူမ်ားေတြ ခရစ္စမတ္ ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ ေမာင္ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ စာအုပ္ေတြနဲ ့ နပန္းလံုးေနရေတာ့မွာပဲ။ အိမ္ေတြလည္း ေနာက္ေန ့မွ ေအးေအးေဆးေဆး လိုက္လည္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ တက္ဂ္ေၾကြးေတြကေတာ့ ေအးေဆးေပါ့ေနာ္။ အေၾကြးနဲ ့မကင္းတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ဇင္ေယာ္လည္း လူရာ၀င္ေအာင္ အေၾကြးထားလိုက္တာ။ အဟဲ ေနာက္ၿပီး ဇင္ေယာ္က ဦးေႏွာက္သိပ္မေကာင္းဘူးဗ်။ ေမ့တတ္တယ္ အဟဲ ကိုယ္ကေပးရမယ့္ အေၾကြးဆို သာဆိုးေသး။ ဒါေၾကာင့္ ေမာင္ဇင္ေယာ္ ေလာေလာဆယ္ စိတ္ရွိလက္ရွိ အနားယူပါဦးမယ္။ အဆင္ေၿပရင္ တက္ေၾကြးေတြ ဆပ္မွာပါ။ ေတာ္ၾကာ ေၾကြးရွင္ေတြ ဆိပ္ကမ္းေလးေရွ.မွာ လာတန္းစီၿပီး ေစာင့္ေနမွ ဒုကၡ။ ဟီးဟီး ပုဆိုးေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး လံုေအာင္ပုန္းေနေတာ့မယ္ ေဟေဟ.။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-65022794623907938982008-11-12T10:22:00.002+08:002008-11-12T10:31:01.313+08:00ခြင့္စာအဟဲ ခြင့္စာဆိုလို ့ ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ ခြင့္ယူၿပီး ဘာေတြ ေလွ်ာက္ရႈတ္ဦးမလို ့လဲ ထင္ေနၾကဦးမယ္။ တၿခားမဟုတ္ပါဘူး စာေမးပြဲနတ္က မ်က္လံုးၾကီးၿပဴး လွ်ာၾကီးထုတ္၊ လက္ထဲမွာလည္း ေနာက္တစ္ေခါက္ဆိုတဲ့ တင္းပုတ္ၾကီးကိုင္လို ့ လာၿပီးေၿခာက္ၿပေနလို ့ တားတားေလး ေမာင္ဇင္ေယာ္ ေၾကာက္လန္ ့ၿပီး စာေတြက်က္ရပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ။ ဘေလာ့ရပ္ရြာထဲကို ခုရက္ပိုင္းအတြင္း အရင္လို ေလွ်ာက္ၿပီးလမ္းမသလားႏိုင္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ့ အမ်ားသူငါ လူထုကို ဒုကၡေပးတဲ့ ( လာဖတ္ရင္ အခ်ိန္ကုန္ၿပီးမ်က္လံုးေညာင္းတာက လြဲလို ့ဘာမွကို အရည္လည္းမရ၊ အဖတ္လည္းမရ ဆရာဦးသုေမာင္ေလသံနဲ ့ေၿပာရရင္ ကြမ္းစကားေပါ့ဗ်ာ ) ပို ့စ္ေလးေတြလည္း ေလာေလာဆယ္ မတင္ႏုိင္ေသးတဲ့အေၾကာင္း အမ်ားသူငါ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို အေၾကာင္းၾကားခြင့္တိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-63070225781165050902008-11-08T16:14:00.011+08:002008-11-12T09:14:00.475+08:00ဘေလာ့ရပ္ရြာ သတင္းအၿဖာၿဖာ (၂)<div align="center"><span style="color:#3333ff;">HI EVERYBODY! SUCH A LOVELY & COLOURFUL DAY, I JUST WANNA ANNOUNCE THE BLOGGER'S RUMOURS OF THE DAY ( OPPS! ) SORRY ... DAILY NEWS OF THE BLOGGER SOCIETY. OK! LET'S START THE SHOW ..... AHHH ..SORRY AGAIN...CONFUSE WITH THE I.C SHOW. NOW LET'S START THE NEWS PROGRAM ...... OK!<br /></span><em>( အဟဲ အင္တာေနရွင္နယ္ သတင္းဌာနမွန္း သိေအာင္လို ့ ဘိုလိုႏႈတ္ဆက္လိုက္တာ။ တစ္ကိုယ္ေတာ္ အင္တာတိန္းမန္ ့ ကထုတ္လႊင့္တဲ့ သတင္းအစီအစဥ္ကလည္း စီအန္အန္တို ့၊ ဘီဘီစီတို ့လို ကမာၻေက်ာ္ဆိုေတာ့ ဂလိုႏႈတ္ဆက္မွ ေတာ္ကာ က်ေတာ့သကိုးဗ်။ )</em><br /><br />ယမန္ေန ့က ၿပတ္ေတာက္သြားခဲ့တဲ့ သတင္းအစီအစဥ္မ်ားကို ခပ္တည္တည္နဲ ့ ဆက္လက္ထုတ္လႊင့္ ေနပါတယ္။ နားဆင္ အဲ မွားလို ့ ဖတ္ရႈေတာ္မူႏိုင္ၾကပါၿပီခင္ဗ်ာ။...................................................................................................<br /><br /><strong>ေသနတ္ၿပ၍ ၿခိမ္းေၿခာက္ အေၾကြးေတာင္းသြားၿခင္း</strong><br />ယမန္ေန ့က ဘီလ်ံနာ သူေဌးၾကီးဦးဇင္ေယာ္အား သူ၏အေၾကြးရွင္တစ္ဦးမွ ( သူေဌးလည္း ေခတ္မွီေအာင္ေနရတာပါ့။ ေခတ္မွီသူတိုင္း အေၾကြးႏွင့္မကင္းၾကပါ။ မယံုလွ်င္ အေၾကြး၀ယ္ခြင့္ကတ္ၿပားမ်ား ေဖာင္းပြေနသည္ကိုရႈေလာ့။ ) ေသနတ္ၾကီးၿပ၍ ၿခိမ္းေၿခာက္ အေၾကြး ေတာင္းသြားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အဆိုပါ အေၾကြးရွင္မွာ ခပ္ေၿဖာင့္ေၿဖာင့္ ကမာၻေက်ာ္ေဟာလီး၀ုဒ္ မင္းသားၾကီးွႏွင့္ခပ္ဆင္ဆင္တူသူ <a href="http://aungthange.blogspot.com/">ကိုၾကီးေအာင္</a>ဆိုသူ ၿဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ( ဖားထားမွ မလြယ္ဘူး။ တက္ေၾကြးေလးလည္း ေရးပါ့မယ္ဗ် ဒါၿပီးရင္ ခဏေလးေတာ့ ေစာင့္လက္စနဲ ့ ေစာင့္လိုက္ပါေနာ္ )။ သူ၏ေအေကေသနတ္ၾကီးကို တၿပၿပလုပ္ကာ လာေဆာ္လို ့ ဆိပ္ကမ္းမွာ လိပ္မဖမ္းလိုက္ရပဲ ၿဖစ္ေနမယ္ဟု ၿခိမ္းေၿခာက္သြားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ( ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမအေပါင္းတို ့ ကယ္ေတာ္မူၾကပါဗ်ိဳ. )။ ယခုအခ်ိန္တြင္ အေၾကြးမရ၍ ၾကံရာမရၿဖစ္ကာ ေလးေထာင့္တံုးမ်ားၿဖင့္ ဆလင္ဒါမ်ား၊သက္တန္ ့မ်ားကို ရေသ့စိတ္ေၿဖ၊ဖိုးသူေတာ္ကစား၊ မယ္သီလဆန္ေရြး ( ဟီး ေဖာတာမ်ာသြားၿပီ ) ဖန္တီးေနပါေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။<br /><br /><strong>ေၾကၿငာ။ ။ၾကက္ဥတစ္လံုး မ်ိဳးစံု အသံုးခ်နည္း</strong><br />ယခုလို ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ တရိပ္ရိပ္တက္ေနတဲ့ ေခတ္ၾကီးထဲမွာ စားေရးေသာက္ေရး အခက္မေပြးရေလေအာင္ ၾကက္ဥတစ္လံုး မ်ိဳးစံု အသံုးခ်နည္းစာအုပ္ကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ေဂ်ေကရိုးလင္းကဲ့သို ့ နံမည္ၾကီးလွေသာ စာေရးဆရာမ MES ဘြဲ.ရ <a href="http://www.megumi21.com/">မယ္ဂုမိ</a> ( Master of Egg Research ) မွ ေရးသားထုတ္ေ၀လိုက္ပါတယ္။ သူမကိုယ္တိုင္ ေလ့လာထားေသာ အထူးၿပဳလုပ္ခ်က္မ်ားကို စာအုပ္အၿဖစ္ ထုတ္ေ၀ၿခင္းၿဖစ္ၿပီး ကံစမ္းမဲအၿဖစ္ သူမအင္မတန္ ၾကိဳက္လွစြာေသာ ေရတစ္ပုလင္းႏွင့္တကြ သူမႏွင့္အတူ Tokyo Dome မွာ ရိုလာကိုစတာ စီးခြင့္ရရွိမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ( ေဟေဟ. မစီးဘူးၿငင္းရင္ အတင္းခ်ဳပ္ၿပီး အေပၚသာတင္ေပးလိုက္၊ ကိုယ္တိုင္လိုက္မစီးရင္ ေနပါေစ၊ မယ္ဂုစီးရင္ၿပီးေရာ ဟီး )။<br /><br /><strong>မီလ်ံနာကို အရွင္လတ္လတ္ အေမြေတာင္းၾကသူမ်ား</strong><br />ဂ်ပန္နွိင္ငံမွ မီလ်ံနာသူေဌးၾကီး <a href="http://warwarkhaingmin.blogspot.com/">ေဒၚ၀ါ၀ါခိုင္မင္း</a>အား အလွဴလုပ္သည့္သတင္းကို ၾကားသိကာ သူမ၏ ေမာင္ဆိုးေလး ၃ေယာက္မွ အရွင္လတ္လတ္ၾကီး ရွိစဥ္မွာပင္ အေမြလာေတာင္းေနၾကေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္တို ့၏ အေ၀းေရာက္ သတင္းေထာက္ေပးပို ့ေသာ သတင္းမ်ားအရ ထိုသူ ၃ ဦးမွာ ---- အမွတ္(၁) ဦးခ်င္ေတ့အမည္ရ <a href="http://thihanyein.iblogger.org/">ဦးသီဟညိမ္း</a> ( ခ်စ္သူကို လြမ္းလြန္း၍ ၾကံရာမရ ၿဖစ္ကာ ေသခ်င္ေသပါေစေတာ့ဟု ဓါတ္ဆီကို ဆားခတ္ေသာက္ရင္း အၾကိဳက္ေတြ.သြားေၾကာင္း၊ ထို ့ေၾကာင့္ကမာၻ.တလႊား ဆီေစ်းႏႈန္းမ်ား တက္သည္မွာ ဒင္းလက္ခ်က္ၿဖစ္ပါေၾကာင္း၊ အခ်စ္ကုိ ထိပ္ေပၚတင္၍ ကိုးကြယ္ရံုအားမရပဲ ယခုအခါ သစ္ပင္ေပၚသို ့တက္ခ်ိတ္ရန္ အၾကံရွိေၾကာင္း )၊ အမွတ္(၂) <a href="http://ahlataya.blogspot.com/">ဦးအလွတရား</a> ( ဘူတာရံုမွာ ဟိုက်ဒီက်နဲ ့လူမက်တာ ကံေကာင္းတဲ့သူ၊ မိုးထဲေရထဲ အတြဲေခ်ာင္းဖို ့ သစ္ပင္နားမွာ ထိုင္ခံုဦးထားသူ၊ သူ၏အိမ္သို ့အလည္လာသူမ်ားအား မိုးမမိ မိေစရန္ၾကံစည္၍ ေနမေကာင္းၿဖစ္ပါက မိုးေရထိုးေပးရန္ ၾကံစည္ေနေၾကာင္း သိရွိရ )( မွတ္ထား ကိုလူ၀တဲ့ကြေနာ္ )၊ အမွတ္(၃)<a href="http://nyahkinyaelamin.iblogger.org/">ဦးလမင္း</a> ( ဂ်ီးေဒၚညခင္း မနိုင္၍လက္ေၿမွာက္ထားရသူ၊ ေပါ့က်ႏွင့္ဂိတ္ဆံုးကို စိတ္နာနာနဲ ့လမ္းခြဲကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ အာလူးဗူးနဲ ့ၿဖစ္သလို ညားရေလသူ ကိုလူပ်င္း ငွင္းငွင္း ) တို ့၃ဦးၿဖစ္ေၾကာင္း ၾကားသိရပါတယ္။ ထို ့ေၾကာင့္ ေဒၚ၀ါ၀ါမွ ထိုသူ၃ဦးအား အေမြၿဖတ္ရန္ ေရွ.ေနေရွ.ရပ္မ်ားႏွင့္တိုင္ပင္ေနၿပီး ခ်မ္းသာသမွ် အားလံုးကို ေမာင္ငယ္ၿဖစ္သူ ဦးဇင္ေယာ္အား လႊဲေၿပာင္းေပးရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း သတင္းရရွိပါတယ္။<br /><br /><strong>ဘေလာ့ရပ္ရြာအတြင္း အခ်စ္အေၾကာင္းမ်ား ေဖာင္းပြေနမႈ</strong><br />ဘေလာ့ရပ္ရြာအတြင္းမွာ အခ်စ္အေၾကာင္းမ်ား ေဖာင္းပြေနမႈေၾကာင့္ အရြယ္ဟုတ္တိပတ္တိ မေရာက္ေသးသူမ်ားပင္ အခ်စ္ အေၾကာင္းကို လက္တည့္စမ္းခ်င္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရပါတယ္။ သတင္းအစံုအလင္မွာ <a href="http://koyinnawkhinlaynge.blogspot.com/">ေပ်ာ္ရႊင္စရာ မိသားစုေလးမွ </a>( ဟုတ္ကဲ့ ယခင္က လက္ေ၀ွ.ပြဲ နပန္းပြဲမ်ား ၾကည့္ရႈလိုပါက အဲဒီအိမ္ကို က်ေနာ္သြားလည္ၿပီး အတို ့အေထာင္လုပ္ေပးတတ္ပါေၾကာင္း ) ကေလးေလး တစ္ေယာက္လည္း အခ်စ္အေၾကာင္းကို သူမသိသေလာက္ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၿခစ္သြားေသာေၾကာင့္ အုပ္ထိမ္းသူမ်ားပူပန္ေနရေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ဦးေလးၿဖစ္သူ ကိုရင္ေနာ္မွာ ဘီအီးေသာက္ၿပီး ဘီအမ္္ဒဘလူ ေမာင္းကာ အိမ္စရိတ္ရွာေနရသလို ေမေမခင္မွာလည္း<br />က်ဴရွင္လခ၊အာစရိယပူေဇာ္ပြဲ၊တီခ်ယ့္ေမြးေန႔၊တယ္ရင္းေမြးေန႔၊လြယ္အိပ္အသစ္ဖိုးတို ့အတြက္ ရွာေဖြေနရမႈတို ့ေၾကာင့္ ဆံုးမခ်ိန္မရ ၿဖစ္ေနရမႈတို ့ေၾကာင့္ ယခုလို ဂ်စ္ရၿခင္း ၿဖစ္ေၾကာင္း ၊ ယခုအခါ အားရပါးရ ဆိုဆံုးမရန္ တုတ္ေကာက္ခိုင္းေသာအခါ ကေလးေလးမွာ ေတာင္ၾကီးမီးပံုးပ်ံပြဲ သြားလည္ေနေသာေၾကာင့္ လက္မႈိင္က်၍ ထိုင္ေနရေၾကာင္း ၾကားသိရပါတယ္။<br /><br /><strong>ပင္လယ္၏ အညိႈ.ခံရမႈေၾကာင့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ႏွင္းဆီၿဖဴပန္၍ ထကေနၿခင္း</strong><br />ရူးေပါဂိုဏ္း၏ အသင္းသားခ်ဳပ္ၿဖစ္သူ <a href="http://www.khaungkhaung.blogspot.com/">ေခါင္ေခါင္</a>ဆိုသူ ေကာင္မေလးတစ္ဦးမွာ ညေနခင္းမွာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္သို ့သြားရင္း လမင္းကို ေငးၾကည့္မိရာမွ သြက္သြက္ခါေအာင္ ဘာၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္သြားရေၾကာင္းၾကားသိရပါတယ္။ ယခုအခါ ေဆးဆရာ စေနသားမွ ပင္လယ္ ကမ္းစပ္ႏွင့္ ေ၀းရာသို ့ ေရွာင္ရွားခိုင္းထားၿပီး ႏွင္းဆီၿဖဴတစ္ပြင့္ ေဆးေဖာ္ရန္ေပးထားရာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္ေနသၿဖင့္ ေခါင္းမွာပန္၍ ေကြးေနေအာင္ ထကေနေၾကာင္း ခိုင္လံုေသာ သတင္းရပ္ကြက္မွ ၾကားသိရပါသည္။<br /><br /><strong>လက္ရွိ၂၁ရာစုသမိုင္းပညာရွင္တစ္ဦး ရုပ္ရွင္ရိုက္ကူးေတာ့မည္</strong><br />၂၁ရာစု သမိုင္းပညာရွင္ <a href="http://phargyi.blogspot.com/">ကိုဖားၾကီး</a> ( သေရေခတၱရာၿမိဳ.ေဟာင္းအား အထူးေတြ.ရွိခ်က္ၿဖင့္ ကမာၻေက်ာ္လာသူ ) ဆိုသူမွာ ေဟာလီး၀ုဒ္မွ ဒါရိုက္တာၾကီး စတီဗင္စပီးဘတ္ခ္ရိုက္ကူးမည့္ ပုဂံေခတ္မွ အိုဂြက္ေထာ္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားၾကီးတြင္ အရည္းၾကီးေနရာမွ ပါ၀င္ သရုပ္ေဆာင္မည္ ၿဖစ္ေၾကာင္းသတင္းရရွိပါသည္။ အဆိုပါ ကိုဖားၾကီးဆိုသူသည္ Suicide လုပ္ျခင္း တည္းဟူေသာ ေလ့လာေတြ.ရွိခ်က္အသစ္ကို စာတမ္းတင္၍ ေရးသားၿပီးသကာလ ဘုရင္အလက္ဇႏၵား၏ ေဂးတစ္ေယာက္ရဲ့ခ်စ္ၿခင္းအေၾကာင္းကို ဆက္လက္၍ သုေတသနၿပဳလုပ္ရန္ရွိေၾကာင္း၊ ထိုသို ့ေသာ အေၾကာင္းၿခင္းရာမ်ားေၾကာင့္ သူ၏ေယာကၡမမွ သူ၏ဓါတ္ပံုအား သားေရကြင္းဒိုးၾကီးၿဖင့္ အညိႈးတၾကီး ေဆာ္ပေလာ္တီးေနေၾကာင္းမ်ားလည္း ၾကားသိခဲ့ရပါသည္။<br /><br /><strong>ေၾကာ္ၿငာ။ ။Deramအေထြေထြအက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္း</strong><br />ေဟာဒီမွာ ဆူပူလြန္းတဲ့ အလုပ္ရွင္သူေဌးေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနပါသလား။ အဆင္ေၿပရံုမက အလုပ္ပါၿပဳတ္ေစရမယ္။ ကိုယ္ခ်င္းမစာ တတ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္ေယာက်္ားေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေနရပါသလား။ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းမ်ားေပး၍ အမ်ိဳးသားအား ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခိုင္း ပါေစ့မယ္။ သင့္ကံၾကမၼာကို သိရွိလိုပါသလား ကိန္းဂဏန္းမ်ားသံုးကာ ေဖာရႊီးပညာၿဖင့္ အတတ္ေဟာေပးပါမယ္။ ေဟာဒီက <a href="http://www.crazydreamlover.blogspot.com/">ရွာရာပိုဗါ ဒရင္း</a> ရဲ့ အေထြေထြအကိ်ဳးေဆာင္လုပ္ငန္းမွ ကူညီပါရေစ။ (မွတ္ခ်က္ ခမည္းခမက္ေတာ္ခ်င္သူမ်ား စိတ္၀င္စားပါက ခ်က္ခ်င္း ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။ ) ( ဦးရီးေတာ္ကို ဦးဂ်င္ေရာ္ေခၚလိုက္၊ လူဂ်ိဳဂ်ီးဆိုၿပီးလာစလိုက္၊ ေဂၚလီေရာ္ခိုင္းလိုက္နဲ ့ ေဟေဟ. မွတ္ၿပီလား )<br /><br /><strong>ဘီဘီဆိုသည္မွာ အရက္မဟုတ္ပါေၾကာင္း ၾကားသိရ။</strong><br />ၾကံဳရာဆံုရာတြင္ အဆင္ေၿပသလို မေခ်ာႏွစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္ တြဲခုတ္တတ္ေသာ <a href="http://www.moethout.com/">ကိုမိုးေသာက္</a>ဆိုသူ စာေရးဆရာ ( သူ ့ရဲ့ ပန္းခ်စ္သူ ဇာတ္လမ္းက အေတာ္ေပါက္တယ္ဆိုပဲ ေဆးလိပ္မီးတဖြားဖြားနဲ ့ေလ ) ဆိုသူတစ္ဦးမွာ ကိုးနတ္ရွင္ကို အေၾကာင္းၿပကာ ခြင့္တင္၍ လစ္ခ်င္တိုင္းေလွ်ာက္လစ္ၿပီး၍ ၾကံဳရာေသာက္မိကာမွ လူမိသြားေလေသာေၾကာင့္ ဘီဘီဆိုသည္မွာ ၾကက္ကင္နဲ႕ တြဲေသာက္တဲ့ အခ်ိဳရည္တစ္မ်ိဳး ၿဖစ္ေၾကာင္း၊ နည္းနည္းေလး ေ၀ေတေတ ျဖစ္တာပဲရွိေၾကာင္း အတင္းကာေရာ ေၿဖရွင္းခ်က္ ထုတ္ၿပန္ေနရေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။ ( မသိတဲ့လူေတြပဲ ေရာခ်ပါ ကိုရင္ရယ္ နာတိတယ္ကြ )။<br /><br /><strong>ေမြးေန ့ပြဲတြင္ လာသူမ်ား အထိတ္တလန္ ့ၿဖစ္ရၿခင္း</strong><br />အသက္၂၄ႏွစ္ၿပည့္ ေမြးေန ့ပြဲတြင္ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေတာက္တဲ႔ကင္၊ ကင္းျမီးေကာက္နဲ႔မိေက်ာင္းတို ့ကို အေကာင္လိုက္ တည္ခင္းဧည့္ခံ ခဲ့ေသာ <a href="http://khaingthinzar.blogspot.com/">မီးေလးဇာ</a>ဆိုသူ ( လင္ဗန္းေပၚမတင္ေတာ့ပဲ online တင္၍ one get one free စနစ္ၿဖင့္ ေရာင္းခ်ေတာ့မည္ ၾကိဳတင္စာရင္း ေပးရန္ ဦးဇင္ေယာ္ထံတြင္ ေဖာင္မ်ားကို တစ္ေစာင္ 10$ ၿဖင့္ အကန္ ့အသတ္မရွိ ၀ယ္ယူႏိုင္ပါေၾကာင္း ) ၏ စတန္ ့ထြင္မႈေၾကာင့္ ေမြးေန ့ပြဲလာသူမ်ား အထိတ္ထိတ္အလန္ ့လန္ ့ၿဖစ္ရေၾကာင္း၊ သို ့ရာတြင္ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္မ်ား အဆမတန္ရရွိမႈေၾကာင့္ ေပ်ာ္မဆံုး တၿပံဳးၿပံဳးၿဖစ္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။<br /><br /><em>( အင္း နာလည္း ၿမန္မာလို၊ တရုတ္လို၊ ဘိုလို၊ ကုလားလို၊ ကမာၻေပၚရွိရွိသမွ် ၿပကၡဒိန္ေတြထဲက တရက္ရက္နဲ ့ကိုက္တဲ့ ေမြးေန ့ပြဲေတာ့ လုပ္ဦးမွပါ အမ်ားအၿမင္မွာ ေခတ္မွီေအာင္ေပါ့ အမွန္ေတာ့ လက္ေဆာင္ေတြ လိုခ်င္တာပါ ခုခ်ိန္ထိ ဘယ္သူကမွ အလိုက္တသိ လက္ေဆာင္ မေပးၾကေသးဘူး ငိုခ်င္လာၿပီ အီး ရႊတ္ )</em><br /><br /><strong>ကဗ်ာဆရာတစ္ဦး ဒုကၡေရာက္ပံု</strong><br />ကဗ်ာအေရးေကာင္းသူ ကဗ်ာဆရာ ပဲခပ္မ်ားမ်ား <a href="http://maungkhinlay.blogspot.com/">ေမာင္ခင္ေလးေခၚပလုတ္တုတ္</a>တစ္ေယာက္ စာအပံုၾကီးပိေနသည့္အတြက္ ကရိန္းကား ငွား၍မနည္းဆြဲထုတ္ရေၾကာင္း၊ ထိုသို ့ေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ နဲနဲထိသြားသည္ဟုထင္မိပါေၾကာင္း၊ ယခုအခါ<br />အလြမ္းရဲ့ေရယဥ္ေႀကာမွာ ဒီေကာင္ေပ်ာ္ေမာေနတတ္ျပီဟူေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ေတးလုပ္၍ သီဆိုကခုန္ေနသည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။<br /><br /><strong>AD2500 မွ ေတြးေခၚပညာရွင္တစ္ဦး၏ ေခါင္းေၿခာက္ေနၿခင္း</strong><br />ဘေလာ့ရပ္ရြာေနရာတကာတြင္ နံမည္ၾကီးေသာ ေတြးေခၚပညာရွင္ ေခတ္သစ္မင္းနႏၵာေခၚ <a href="http://blackdream21.com/">ေမာင္ေမာင္အိမ္မက္မဲ</a> တစ္ေယာက္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကို အမွန္အကန္လုပ္ေဆာင္ေနရာ ယခုအခါ ဒုကၡေရာက္ေနေၾကာင္းၾကားသိရပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ သူ၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမွ ထုတ္လုပ္ေသာ ပစၥည္းအခ်ိဳ ့ကို ေရွာင္တခင္ စစ္ေဆးၾကည့္ရာ ေစ်းကြက္တြင္းမွ ေလသန္ ့ဘူးမ်ားတြင္ ေလညွိတစ္ခ်ိဳ ့ပါ၀င္ေနသည္ကို ေတြ.ရွိရၿခင္း၊ အပိုဦးေႏွာက္မ်ားအတြင္း၌ အရည္အေသြး မၿပည့္မွီေသာ ဦးေႏွာက္မ်ားကို ထည့့္သြင္း ေရာင္းခ်ေနၿခင္း၊ ကမာၻ.ရြာၾကီးအား ကမာၻ.အိမ္သာၾကီး ( ယင္း၏အဆိုအမိန္ ့အရ အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ယင္္လံုအိမ္သာ တစ္ခုသာ ၿဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို ့ေၾကာင့္ ကမာၻတစ္ခုလံုး အခ်စ္မ်ားၿဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေစရန္ ၾကံစည္ရၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္ ) အၿဖစ္ေၿပာင္းလဲရန္ ၎၏စီမံခ်က္မွာ ယခုအခါတြင္ ဘတ္ဂ်က္ၿပတ္လတ္ေနၿခင္းေၾကာင့္ ရပ္နားထားလိုက္ရၿခင္း စသည္တို ့ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ အိမ္မက္မဲတစ္ေယာက္ ေခါင္းေၿခာက္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။ ေနာက္ဆံုးသတင္းအရ ယခုအခါ ကြက္လပ္ၿဖည့္ပါဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ အေပါက္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါ၀င္ေသာ ဘ၀ဆိုသည့္ ေမးခြန္းတစ္ပုဒ္အား ေၿဖဆိုရန္ ၾကိဳးပမ္းေနရင္း ေပါက္ေၿမာက္ သြားေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။<br /><br /><strong>ေၾကာ္ၿငာ။ ။ကိုယ္ဟန္ၿပေမာင္တစ္ဦးအလိုရွိသည္</strong><br />ဓါတ္ပံုအရိုက္ေကာင္းသူ <a href="http://www.apprenticeship.pannpyolat.com/">Apprenticeship</a> ( ဂရိနွင့္အေမရိကန္တို ့၏ ေခါင္းညိမ့္ၿခင္းႏွင့္ေခါင္းခါၿခင္းမတူညီရပံုကို ကိုယ္တိုင္သုေတသန<br />ၿပဳလုပ္ေနသူ ) မွ သက္မဲ့ရႈခင္းမ်ား သစ္ရြက္မ်ားအစား သက္ရွိမ်ားၿဖင့္ အသက္၀င္ေအာင္ ( အသက္မ၀င္ရင္လည္း ငွဲငွဲ ေရခဲတိုက္ထဲပဲ သြားရိုက္ရမလိုလို ) ရိုက္ကူးလိုေသာေၾကာင့္ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံရန္ ကိုယ္ဟန္ၿပေမာင္တစ္ဦးအလိုရွိပါသည္။ အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ခ်က္ = ရုပ္ရည္ း တစ္ခါေတြ.ဖူးလွ်င္ တစ္သက္လံုး သရဲမေၾကာက္ေတာ့ေအာင္ ေခ်ာေမာသူ၊ အရပ္ း တၿခားသူမ်ား ေမာ္မၾကည့္၀ံ့သူ၊ အသက္ း ႏွင္းဆီကုန္းဘိုးဘြားရိပ္သာမွ သတ္မွတ္ခ်က္အတိုင္း၊ ကိုယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစား း အီသီယိုးပီးယားႏွင့္ဆူဒန္တို ့မွ ေမာင္ဘြဲ.ရသူနီးနီး နံရိုးကိုင္းကန္ေနသူၿဖစ္လွ်င္ ပို၍ဦးစားေပးမည္။ ( ေလွ်ာက္လႊာမ်ားကို တကိုယ္ေတာ္အင္တာတိန္းမန္ ့ဂရုပ္တြင္ လာေရာက္၀ယ္ယူႏိုင္ပါသည္ တစ္ေစာင္ 10$ )<br /><br /><strong>ေကာင္ေလးမ်ား ေၾကာက္ၾကတဲ့ အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း</strong><br />ဘေလာ့ရပ္ရြာထဲက စာေရးအရမ္းေကာင္းတယ္လို ့ နံမည္ၾကီးေနတဲ့ ( ေကာင္းမေကာင္းေတာ့ သိဘူး။ သူမရဲ့ ပို ့စ္ေတြကေတာ့ သူမ မသိပဲ အကူးခံရလိုက္၊ ေဖာ္၀ဒ္ေမးေတြထဲမွာ ေရးသူအမည္မပါပဲ ပလူပ်ံေနလိုက္နဲ ့ ) <a href="http://shwepyithu.blogspot.com/">ေရႊၿပည္သူ</a> ဆိုတဲ့ အစ္မၾကီးတစ္ေယာက္ လက္ရွိဘ၀ကို ေၿပာင္းလဲဖို ့ မလြယ္ကူေတာ့ေၾကာင္း ၾကားသိရပါတယ္။ သူမဟာ သိုးတစ္ေကာင္ရဲ့ ႏွလံုးသားကို ၿဖစ္သလို ခ်က္စားလိုက္ တာေၾကာင့္ ေကာင္ေလးမ်ားက သူတို ့၏ သိုးကဲ့သို ့ႏူးညံ့သိမ္ေမြ.လွေသာ ႏွလံုးသားကို ၿဖစ္သလို ခ်က္စားမည္ကို စိုးရိမ္ေသာ ေၾကာင့္၎၊ ထို ့အၿပင္ သူမေတြ.ရွိခဲ့ေသာ လွ်ိဳ.၀ွက္ခ်က္တစ္ခုအရ ယခုအခါ ေျခာက္လံုးျပဴးေသနတ္ကို ခါးခ်ိတ္၍ ဒါပထမဆံုး အႀကိမ္ေနာ္ဟု မၾကာခဏေၿပာတတ္ေသာေၾကာင့္၎ ပို၍ပို၍ေၾကာက္ေနၾကပါေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။<br /><br /><strong>ဘေလာ့ဂါမ်ား အတြက္ အထူးေစ်းႏႈန္းၿဖင့္ ေရာင္းခ်ေပးမည္</strong><br />ရူးေပါဂိုဏ္းမွ အေကာင္ၾကီးၾကီးရာထူးတစ္ခု ရထားသူ ခပ္ပိန္းပိန္းေကာင္ေလး <a href="http://jeljellay.blogspot.com/">ေမာင္ဂ်ဲဂ်ယ္</a>၏ Western Hub ဆိုင္တြင္ ( လိပ္စာ အတိအက် မေၿပာေတာ့ဘူး။ ေတာ္ၾကာ ကိုဇင္ေယာ္ အခၽြန္နဲ ့မတယ္ ၿဖစ္မွာစိုးလို ့ ) ဘေလာ့ဂါ ၿဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသအေထာက္အထား အတိအက် ၿပသႏိုင္ပါက ၀ယ္ယူထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို သူမ်ားထက္ထူး၍ အထူးေစ်းႏႈန္းႏွစ္ဆၿဖင့္ ( ရူးေပါဂိုဏ္း၀င္မ်ားကို ၃ဆမွ ၅ဆအထိ ) ေရာင္းခ်ေပးမည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။ လက္ရွိၾကားသိရေသာ သတင္းမ်ားအရ ယင္းကဲ့သို ့ ေရာင္းခ်ရၿခင္းမွာ ေနာက္ဘ၀တြင္သံုးရန္ စုေဆာင္းေနၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း၊ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္၏ က်ီစယ္မႈေၾကာင့္ ယခုအခါ လူမွန္းသူမွန္း မသိေအာင္ အားရပါးရ ေပ်ာ္ေနပါေၾကာင္း၊ ေလာေလာဆယ္တြင္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ၾကား ဗ်ာမ်ားေနၿပီး ဘယ္သူ ့ကို လက္တြဲရမွန္း မသိႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ရႈတ္ေနပါေၾကာင္း ( အခုမွ တကယ္မတာ အဟဲ ခက္ရင္းခြနဲ ့ ) အေ၀းေရာက္ သတင္းေထာက္ထံမွ ၾကားသိ ရပါသည္။<br /><br /><strong><span style="color:#ff0000;">ဖလပ္.....ရႊီ<br /></span></strong><span style="color:#3366ff;"><em>( မီးၿပတ္သြားပါၿပီ။ ဘယ္အခ်ိန္ ၿပန္လာမယ္ မသိရေသးပါ။ လာရင္လာသည္ဟု မွတ္ၿပီး မလာေသးပါကလည္း မလာပါဟု မွတ္ပါေလ။ )</em><br /></span><br /><span style="font-size:130%;"><strong>( အဟဲဲ နံမည္ေတြ ခြင့္မေတာင္းပဲ ယူသံုးမိတဲ့၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စေနာက္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဒီကေနပဲ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုေသာ ဆႏၵမွတပါး တစ္စံုတစ္ဦးအား ထိခိုက္နစ္နာေစလိုေသာ စိတ္ကူး လံုး၀လံုး၀ မပါရွိပါေၾကာင္း ၾကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ား။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအားလံုး ၿပံဳးေပ်ာ္ရယ္ေမာႏိုင္ၾကပါေစ :P )</strong><br /></div></span>ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-5233561369936053542008-11-04T06:19:00.008+08:002008-11-04T06:54:23.886+08:00ဘေလာ့ရပ္ရြာ သတင္းအၿဖာၿဖာက်န္းခံသာလို ့ မာေတာ္မူပါစခင္ဗ်ာ။ ယေန ့ၿမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၀ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၇ရက္၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၂၀၀၈ ႏို၀င္ဘာလ ၄ရက္ ဘေလာ့ရပ္ရြာ အတင္းအၿဖာၿဖာ အဲ မွားလို ့ သတင္းအၿဖာၿဖာမ်ားကို စတင္ေၾကၿငာပါေတာ့မယ္။ က်ေနာ္မ်ား သတင္းအစီအစဥ္ကို ေရဒီယို အထူးလိႈင္းတို ၀၅(ည) လိႈင္းလတ္ ၃၉၂ လိႈင္းရွည္ ၄၂၀ တို ့မွ ဖမ္းယူနားဆင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆက္သြယ္မႈဧရိယာ ၿပင္ပၿဖစ္ေသာ မီးဖိုေခ်ာင္တြင္းမွ၄င္း၊ အိမ္သာတြင္းမွ၄င္း၊ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္းမွ၄င္း ဖမ္းယူနားဆင္၍ မရႏိုင္ပါ။ ဒါ့အၿပင္ ဆက္သြယ္ေရး ၿဂိဳဟ္တု ဘာညာဘာညာစတား ၀၀ - ဖင္ေခါင္းစတား ၀၁၊ သုည၀လံုးဘဲဥ ဒီဂရီ အ၀ီစိဘက္ၿခမ္း ၊ ညႊန္းရပ္ horizontal လိုလို vertical လိုလို ခပ္ေစာင္းေစာင္း၊ ၁၀၉၊၁၁၀ မီဂါဟတ္ဇ္၊ တို ့မွ ၂၄နာရီလံုးလံုး ( ၿပတ္ခ်င္လည္းၿပတ္မည္၊ ေကာင္းခ်င္လည္းေကာင္းမည္ ) ဖမ္းယူၾကည့္ရႈပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေသခ်ာေပါက္ရရွိႏိုင္ေသာ Receiver မ်ားအၿဖစ္ IE ကို အသံုးၿပဳ၍၄င္း၊ FireFox ကို အသံုးၿပဳ၍၄င္း တကိုယ္ေတာ္ အင္တာတိန္းမန္ ့ဂရုပ္၏ ရုပ္မၿမင္သံမၾကားအစီအစဥ္မ်ားကို အစီအစဥ္မ်ားကို ဖမ္းယူ ၾကည့္ရႈႏိုင္ၾကပါတယ္။<br /><br /><strong>သတင္းအစံုအလင္မွာ...................................................................................................................</strong><br /><br /><em><strong>အမ်ားပိုင္ကုမၸဏၰီတစ္ခု ဖြဲ.စည္းတည္ေထာင္ၿခင္း</strong></em><br />ယေန ့ေနာက္ဆံုးရ သတင္းမ်ားအရ <span style="color:#3366ff;">ဇင္ေယာ္ အေထြေထြလုပ္ငန္းစု ေရာင္း၀ယ္ေခ်းငွားေရး</span> ကုမၸဏၰီလိမီတက္ကို ဖြဲ.စည္းတည္ေထာင္ လိုက္သည္ဟု ၾကားသိရပါသည္။ အဆိုပါ ကုမၸဏၰီသည္ မူလက <span style="color:#3366ff;">ဘီလ်ံနာၾကီး ဦးဇင္ေယာ္</span>ပိုင္ဆိုင္ၿပီး ယခုအခါ ကမာၻအရပ္ရပ္တြင္ အၿခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား တိုးခ်ဲ.ေနေသာေၾကာင့္ သူ၏မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွစ္မမ်ားလည္း စီးပြားၿဖစ္ေစခ်င္းငွာ အမ်ားပိုင္ကုမၸဏၰီအၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲဖြဲ.စည္းခဲ့ေၾကာင္း၊ အက်ိဳးတူပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ စိတ္ပါ၀င္စားသူအေပါင္းအား လက္ခံၾကိဳဆို ပါေၾကာင္း၊ စိတ္ပါ၀င္စားလွ်င္ သူ၏ဘဏ့္အေကာင့္သို ့ ခ်က္ခ်င္းခဏမဆိုင္းတြပဲ ရွယ္ယာမ်ားထည့္၀င္ၾကေစလိုေၾကာင္း၊ ယခုအခါ အာရွစေတာ့ရွယ္ယာ ေစ်းကြက္တြင္ ၄င္း၏ရွယ္ယာမ်ားမွာ ထိပ္ဆံုးသို ့ ေရွာက္ရွိေနသၿဖင့္ သိၾကားမင္းဦးမာဃပင္ သူေနထိုင္ရာ<br />ၿမေက်ာက္ၿဖာၾကီးႏွင့္ မလြတ္မည္စိုးသၿဖင့္ ေနရာေၿပာင္းေတာ့မည္ဟု ၾကားသိရေၾကာင္း ကြ်ႏ္ုပ္တို ့၏ အေ၀းေရာက္ သတင္းေထာက္ ထံမွ ၾကားသိရပါသည္။<br /><br /><strong><em>ကိုရြာသားခရီးသြားေနသည္ ဒီဗီဒီေခြ ၿဖန္ ့ခ်ီေတာ့မည္</em></strong><br />အကယ္ဒမီလြင္မိုးကဲ့သို ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ရုပ္ေၿဖာင့္ေၿဖာင့္ ( ထင္ရတာပဲ ) <a href="http://ywartharlay-ytu.blogspot.com/">ကိုရြာသားေလး( ေဒၚရင္၀ိုင္းမူၾကိဳ )</a> ဆိုေသာ ခရီးသြားရင္း မွတ္တမ္းတင္၀ါသနာပါသူတစ္ဦး၏ ကိုရြာသားခရီးသြားေနသည္ ဒီဗီဒီေခြမ်ားကို <span style="color:#ff6600;">KOM ရုပ္ရွင္ဗီဒီယိုၿဖန္ ့ခ်ီေရး</span>မွ ထုတ္လုပ္ၿဖန္ ့ခ်ီ ေတာ့မည္ ၿဖစ္ေၾကာင္းသတင္းရရွိပါသည္။ သူ၏ေဒၚေလးၿဖစ္သူ ဥေရာပမွာ ေနထိုင္ေသာ ေစတနာေကာင္း၍ စားစရာေတြ အမ်ားၾကီး ခ်က္ၿပီး စားပြဲေပၚမွာ အုပ္ေဆာင္းနဲ ့အုပ္ထားတတ္တဲ့ <a href="http://www.allmymemo.blogspot.com/">ေဒၚေလးအယ္ဇီ</a>ကို ဂ်ီက်လို ့ ဟိုကရွိစုမဲ့စုေလးမ်ားေရာင္းကာ ေငြရင္းစိုက္ထုတ္၍ ရိုက္ေပးလိုက္ရေၾကာင္းသိရပါသည္။ ယင္းဒီဗီဒီအေခြမ်ားကို ၃ေခြႏွင့္အထက္မွာယူပါက ၿဖန္ ့ခ်ီေရးပိုင္ရွင္ <a href="http://khinoomay77.blogspot.com/">မခင္ဦးေမ</a>ကိုယ္တိုင္ သူ၏သီတင္းကၽြတ္ကန္ေတာ့ခံရထားေသာ ကားသစ္ၾကီးကို ေမာင္းကာ <em>( ဃ လိုင္စင္ရွိ၍ အခ်ဥ္မဟုတ္ပါ )</em> အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လိုက္လံပို ့ေဆာင္မည္ဟု သိရွိရပါသည္။ ထို ့အၿပင္ ရိုက္ခ်က္မ်ားကို ဆန္းသစ္ေစရန္ အထူးေအာင္ၿမင္ေနေသာ စူပါ <a href="http://www.maungmyo.co.cc/">ဒါရိုက္တာေမာင္မ်ိဳး ( ေရတြင္းပ်က္ )</a> မွ အထူးရိုက္ကူးကာ ဇတ္လမ္းအၾကံေပးမွာ အေတြးအေခၚေကာင္းမ်ားၿဖင့္ နံမည္ၾကီးၿပီးရင္းၾကီးေနေသာ သရုပ္ၿပ အမႊန္းတင္ <a href="http://kyawthetlatt.blogspot.com/">ကိုလစ္ၾကီး</a>ၿဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ <span style="color:#ff0000;">( ပရိုမိုးရွင္းကို ယခုလာမည့္ ရာဟုေန ့တြင္ ေအာ္ခ်ဒ္ရွိ စတားဘတ္ ေကာ္ဖီဆိုင္၌ ၿပဳလုပ္မည္ ၿဖစ္ၿပီး ကိုရြာသားကုိယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးေပးမည္ဟု သိရွိရပါသည္။ )</span> ရုပ္မၿမင္သံမၾကားအစီအစဥ္တြင္ ထုတ္လႊင့္ရန္ ေၾကၿငာမ်ားကို ဒါရိုက္တာ ေမာင္မ်ိဳးမွ ၎ကိုယ္တိုင္ ေဒၚဂြက္ေထာ္၊ ဂြမ္းပံု၊ ဂြက္၂၊ ပြင့္ စသည့္ သရုပ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ ကိုလစ္ၾကီးႏွင့္တကြ ပါ၀င္ရိုက္ကူး သရုပ္ေဆာင္ထားေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။<br /><br /><span style="color:#6600cc;">အဟမ္း ၾကံဳတုန္းေၾကၿငာ၀င္ပါၿပီ။ ( ၿမ၀တီတို ့ ၅မူဗီတို ့လိုေပါ့ဗ်ာ ) အိမ္ေထာင္မရွိေသးသူ အပ်ိဳၾကီးမ်ား ၀မ္းေၿမာက္ဖြယ္ သတင္းေကာင္း............... ( </span><a href="http://ywartharlay-ytu.blogspot.com/"><span style="color:#6600cc;">ကိုရြာသားေလး</span></a><span style="color:#6600cc;"> လက္မလည္ေအာင္ လက္မွတ္ထိုး ေပးေနရခ်ိန္တြင္ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္တစ္ခု အၿမန္ဆံုး၀ယ္ယူကာ ေရာေရာင္၍ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါေလ။ ေသခ်ာမၾကည့္ပဲ လက္မွတ္ထိုး လိုက္ပါက ပြၿပီဟု သေဘာထားပါ။ ဒန္တန္တန္ ့ )</span><br /><br /><strong><em>ဂ်ပန္ႏိူင္ငံတြင္ ၿပဳလုပ္မည့္ေလလံပြဲ<br /></em></strong>ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ေသာ အင္မတန္ လူခ်စ္လူခင္ေပါမ်ားေသာ <a href="http://warwarkhaingmin.blogspot.com/">မ၀ါ၀ါခိုင္မင္း </a>ဆိုသူ မီလ်ံနာၾကီးတစ္ဦးမွ သူမ၏ေမြးေန ့ပြဲတြင္ရရွိထားသည့္ အလြန္တရာမွ မ်ားၿပားလွစြာေသာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသံုးၿပဳရန္ အလို ့ငွာေလလံတင္ ေရာင္းခ်၍ ရန္ပံုေငြ ရွာေဖြပြဲ က်င္းပမည္ဟု သိရွိရပါသည္။ ထို ့အၿပင္ ေနာင္တြင္လည္း မဂၤလာေရႊ၊ေငြ၊စိန္ရတုပြဲမ်ား က်င္းပ၍ ထပ္မံၿပီး ရန္ပံုေငြ ရွာေဖြေပးမည္ဟု သိရွိရေၾကာင္း၊ ထို ့အၿပင္ သူ၏ေမာင္ငယ္ၿဖစ္သူ <span style="color:#3366ff;">ဦးဇင္ေယာ္ </span>ကန္ေတာ့ထားေသာ ကားသစ္ၾကီးကိုလည္း လွဴဒါန္းေတာ့မည္ ၿဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို ့အတြက္ေၾကာင့္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေစတနာထား ေ၀မွ်တတ္သူ <a href="http://www.dhammaratha.blogspot.com/">ကိုေအာင္ဦး</a> ႏွင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ေဆာင္ရင္း မၾကာမီကမွ ရာထူးတက္သြားခဲ့သူ <a href="http://july-dream.blogspot.com/">ကိုဂ်ဴလိုင္</a> ( ဘာမွလည္း မစားရေသးပါ ခင္ဗ်ား ) တို ့မွ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ေနၾကေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။<br /><br /><strong><em>ေမာ္လီး၀ုဒ္မွ နံမည္ၾကီး ဒါရိုက္တာတစ္ဦး ေအာ္တယ္ဗ်ာ ( ေအာ္စကာ မဟုတ္ ) ေၾကးကမာၻလံုးဆုၾကီး ရရွိသြားၿခင္း</em></strong><br />ေမာ္လီး၀ုဒ္မွ နံမည္ၾကီး ဒါရိုက္တာတစ္ဦးၿဖစ္သူ <a href="http://singapura.iblogger.org/">ေမာင္ခန္ ့( စင္ကာပူရ )</a> သည္ သူ၏ ႏွင္းဆီရင္ခုန္သံ ဇာတ္လမ္းတြဲ ရုပ္ရွင္ကားၿဖင့္ ေအာ္တယ္ဗ်ာ ေၾကးကမာၻလံုးဆုၾကီးကို ( ေရႊေစ်းတက္ေနလို ့ ေၾကးပဲေပးရတာပါ ) ဆြတ္ခူးရရွိသြားပါသည္။ အဆိုပါ ရုုပ္ရွင္ကား မ်ားတြင္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ပံုမက်ပန္းမက် ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ထားေၾကာင္း၊ အၿခား နံမည္ၾကီး သရုပ္ေဆာင္မ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းရီုက္ကူးထားသည္ဟု သိရွိရပါသည္။ <span style="color:#ff6666;">(သိူ ့ေသာ္ ယခုခ်ိန္ထိ သရုပ္ေဆာင္ခမ်ား မေပးႏိုင္ေသးေၾကာင္းလည္း သီရွိရပါသည္)</span>သတင္းအရ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ထားသူမ်ားမွာ နံမည္ၾကီး ( ကိုၾကီးပန္ ) အမည္ရ ေပါင္မုန္ ့ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဓါတ္ရွင္မင္းသမီးေခ်ာ <a href="http://4friends2flip.blogspot.com/">ရႊန္းမီမီ</a> ( စိတ္မဆိုးနဲ ့ ညီမေရ ေခတ္မီွေအာင္ တစ္လံုးတိုးေပးထားတာဗ် )၊ <span style="color:#ff6600;">KOM ရုပ္ရွင္ဗီဒီယိုၿဖန္ ့ခ်ီေရးပိုင္ရွင္</span> ဓါတ္ရွင္မင္းသမီး အကယ္ဒမီ အထပ္မ်ားစြာကြမ္း <a href="http://khinoomay77.blogspot.com/">အမ္းမား</a> ( မသိရင္ ကိုရီးယားမင္းသမီးလိုလိုပဲ )၊ ဂ်ပန္စကားကို ထမင္းစားေရေသာက္မက အခ်ိဳတည္းလက္ဖက္စား အထိ တံေတြးစင္ေအာင္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ေၿပာတတ္ေသာ မင္းသမီးေခ်ာ အပ်ိဳၾကီး <a href="http://www.yellowish-rainbow.co.cc/">သက္တန္ ့ေရာင္စဥ္ </a>( ဟဲဟဲ မသိရင္ေတာ့ နႏၵာလိႈင္နဲ ့ ဆင္သလိုလိုပဲ သိရင္ေတာ့ လံုး၀မတူပါေၾကာင္း )၊ ပါးစပ္က ညေလးကို တၿပားမွမခ်ပဲ လာသမွ် လဒမေလးမ်ားအား အၿပတ္ငမ္းကာ ၾကြက္ကပ္ေဆးေၾကၿငာၿဖင့္ နံမည္ၾကီးေနေသာ စူပါမင္းသားေခ်ာေလး <a href="http://n-ight.blogspot.com/">ေမာင္ေမာင္ပိက်ိ</a>၊ ၁၀၁ၾကိမ္ေၿမာက္ လူထုအား ဒုကၡေပးၿခင္း ဇာတ္ကားၿဖင့္ နံမည္တအားၾကီးလွေသာ ပရိတ္သတ္အေပါင္းက လြန္စြာခ်စ္ခင္ၾကသၿဖင့္ ေပ်ာက္ေနခ်ိန္တြင္ပင္ တသသ တမ္းတေန ၾကရေသာ စူပါ့စူပါ မင္းသမီးေခ်ာေလး 6060 အဲမွားလို ့ <a href="http://athayelay.iblogger.org/">ေ၀ေ၀ေလး၊</a> တရုတ္သိုင္းကားမ်ားမွ မင္းသမီးကဲသို ့ ေလေပၚ၀ဲကာ ခုန္ပ်ံၿပီး နံရံေပၚေၿခရာထင္ေအာင္ ကန္ေက်ာက္တတ္သူ အမုန္းဆိုတာ ကစားနည္းတမ်ိဳးလား ဇာတ္ကားၿဖင့္ နံမည္ရလာသူ မင္းသမီးေခ်ာ <a href="http://nyeinnyein.isgreat.org/">ပန္းခင္းေလး</a>တို ့ပဲ ၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့အၿပင္ အဲဒီဇာတ္ကားမွာ ဘီလ်ံနာၾကီး ဦးဇင္ေယာ္နဲ ့ သူ၏ေဘာ္ဒီဂတ္ၿဖစ္သူ <a href="http://www.maungmyo.co.cc/">ဂ်က္ကီမ်ိဳး</a>တို ့အေၾကာင္းကိုလည္း ဇာတ္၀င္ခန္းအၿဖစ္ ထည့္သြင္းရိုက္ကူးထားေၾကာင္းလည္း သိရွိရပါတယ္။<br /><br /><span style="color:#6600cc;">( ၾကံဳတုန္းေၾကၿငာ ၀င္ပါဦးမယ္။ ဘီလ်ံနာၾကီး ဦးဇင္ေယာ္ရဲ့ ေအာင္ၿမင္မႈကို မလိုတမာသူေတြက သူ၏ဆီပံုးတြင္ ေပါက္ကရမ်ား လာေရာက္ေရးသားၿခင္းၿဖင့္ ေႏွာက္ယွက္လွ်က္ရွိၾကရာ သူ၏ေဘာ္ဒီဂတ္ ဂ်က္ကီမ်ိဳးႏွင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားမွ ၀ိုင္း၀န္းကာကြယ္ ေပးၾကသည့္အၿပင္ Reader's Digest ( ဘေလာ့ေတြဖတ္လြန္းလို ့ ဒီဘြဲ.ရသြားတာ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း ) ဘြဲ.ရ ( ၀င္းဒိုး၂ခုတၿပိဳင္တည္း ဖြင့္ကာ ခပ္တည္တည္မွင္ေသေသၿဖင့္ read တတ္ေသာ ) စင္ဒန္းလားဆိုသည့္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာအစ္မၾကီးဦးစီးသည့္ Security Company မွ ေမတၱာေစတနာၿဖင့္ အခေၾကးေငြ တစ္ၿပားမွမယူပဲ ေစာင့္ေရွာက္ေပးလွ်က္ရွိပါေၾကာင္း၊ အကူအညီလိုသည့္သူမ်ား ငွားရမ္းပါကလည္း အထူးေလ့က်င့္ထားေသာ Security Officer မ်ားမွ လိုက္လံေစာင့္ေရွာက္ေပးမည္ ၿဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ေပးအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား။)</span><br /><br /><strong><em>တရားမ၀င္ ဆက္တယ္လိုက္မ်ားမွလာေသာ တီဗီအစီအစဥ္မ်ား ႏွိပ္စက္မႈ</em></strong><br />တရားမ၀င္ ဆက္တယ္လိုက္မ်ားမွလာေသာ တီဗီအစီအစဥ္မ်ားသည္ လူထုကို ေကာင္းက်ိဳးမၿပဳပဲ ဒုကၡေပးလွ်က္ရွိေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။ ယေန ့ရရွိေသာ သတင္းမ်ားအရ ၿမန္မာႏိူင္ငံမွ ဥယ်ာဥ္စိုက္စားသူ <a href="http://winminsan.isgreat.org/">ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ဦး</a>သည္ ေနာင္ႏွစ္တြင္ မဂၤလာေဆာင္ရန္ စုေဆာင္းထားသည့္ ေငြမ်ားကို ဆက္တယ္လိုက္မွလာေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ားကို ၾကည့္၍ေလာင္းကစား လိုက္ေသာေၾကာင့္ တက္တက္ေၿပာင္သြားၿပီဟု သတင္းရရွိပါသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ မေဟသီေဒ၀ီထိပ္ထား အေလာင္းအလ်ာမွ မေသမခ်င္း သားေရကြင္းၿဖင့္ ပစ္သတ္ေစရန္ အမိန္ ့ေတာ္ခ်မွတ္လိုက္ေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။<br />ထို ့အၿပင္ ကိုရီးယားဇာတ္ကားမ်ားကို ၾကည့္ရႈၿပီး အားက်မိသူ မိန္းကေလးတစ္ဦးမွာ ( <a href="http://alwanpyay.blogspot.com/">အလြမ္းေၿပ</a>လို ့ ခင္တဲ့သူေတြက ေခၚေလ့ ရွိပါတယ္ ) ၎၏ခ်စ္သူအား ကိုရီးယားကားထဲကအတိုင္း ေၿခေထာက္နာတာကို အေၾကာင္းၿပဳၿပီး ကုန္းပိုးခိုင္းခဲ့မိသည့္အတြက္ ခ်စ္သူေမာင္မွာ အလြမ္းမေၿပပဲ အေမာဆို ့သြားေၾကာင္း၊ ယခုအခါ ခ်စ္သူေမာင္တစ္ေယာက္ ေနာက္ထပ္ကုန္းပိုးရမည့္အေရး ေတြးေၾကာက္မိစြာၿဖင္ ့ ၿပန္ေၿပးၿပီၿဖစ္သၿဖင့္ ႏွပ္ေတြထြက္ၿပီး တရႈံ.ရႈံ.ၿဖင့္ ငိုေၾကြးကာ စာတမ္းအေၾကာင္းကို အင္တာနက္ထဲမွ ရွာရင္း ကိုရီးယားကားမ်ားကို ဆက္လက္အားေပးေနသည္ဟု သိရွိရပါသည္။<br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:130%;color:#ff0000;"><em>..............တြီတြီ.....ဂ်စ္ဂ်စ္ဂ်စ္.................ရွဲရွဲရွဲ.......................ရွဴး..............ေဖာက္................</em></span><br /></span><br /><em><span style="color:#ff0000;">( လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ၀ုန္းကနဲ ၿပဳတ္က်သြားပါသၿဖင့္ အစီအစဥ္မ်ား ေခတၱ - မည္မွ်ၾကာမည္မသိ ၿပတ္ေတာက္သြားၿခင္းကို သည္းခံၾကပါရန္ ေလးစားစြာ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား ).............................................................................</span></em><br /><br /><strong><em><span style="font-size:130%;">( ဟဲဟဲ ခင္မင္တဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွစ္မေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စေနာက္ခ်င္လို ့ နံမည္ေတြ ခြင့္မေတာင္းပဲ ယူသံုးမိတာ ခြင့္လႊတ္ၾကပါခင္ဗ်ား။ ေနာက္ထပ္မပါေသးသူမ်ားလည္း မ်က္ခံုးလႈတ္၍ ဘုရားစာရြတ္ၿပီး ေနေတာ္မူၾကပါရန္ ၾကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားအပ္ပါသည္။ :P )</span></em></strong>ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-2994403501141614002008-11-01T14:10:00.013+08:002008-11-01T14:52:55.061+08:00လြမ္းမိတဲ့ အၿဖစ္ေလးေတြအဟဲ ခုတေလာ အလုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ရႈတ္ေနလို ့ ဘယ္ကိုမွ မေရာက္ၿဖစ္ဘူး။ ရိုးရိုးသားသား ၀န္ခံရရင္ ကိုယ့္ဆိပ္ကမ္း ေလးကိုေတာင္ တစ္ေန ့တစ္ေခါက္ ေရာက္ႏိုင္ဖို ့ ေတာ္ေတာ္ အားထုတ္ေနရလို ့ပါ။ ဒီေန ့ အားရက္ေလးေတာ့ အားရပါးရ နားၿပီေပါ့ဗ်ာ။ လာလည္ခဲ့ၾကတဲ့ ၊ နားလညးေပးခဲ့ၾကတဲ့ ၊ စာနာစြာနဲ ့ ကူညီအားေပးခဲ့ၾကတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း အားလံုးကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ခုေတာ့ သိပ္ေခါင္းစားမခံခ်င္ေသးတာနဲ ့ ဆားေကာက္ခ်က္လိုက္တာ ဟဲဟဲ လြမ္းမိတဲ့ အၿဖစ္ေလးေတြ ဆိုတာ ဖတ္ၿပီး ဇင္ေယာ္ေလးေတာ့ မ်က္ရည္နဲ ့မ်က္ခြက္ ဒူးနဲ ့သာမက ေၿခသလံုးနဲ ့ပါ အားရပါးရ သုတ္ေနရၿပီလို ့ ထင္ေတာ့မွာပဲ။ တကယ္ပါ ဇင္ေယာ္ေလး အားရပါးရကို လြမ္းေနတာပါ။ ဘယ္သူ ့ကို လြမ္းလည္းဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္မွာသာ ၾကည့္ေပေတာ့။ ဇင္ေယာ္ေလးက စြဲလမ္းရတဲ့သူမ်ားေတာ့ လြမ္းလိုက္ရတာ ရင္ကြဲမတတ္ပဲ။ တခ်ိဳ.ေတြကေတာ့ တခါတေလ လမ္းၾကံဳရင္ ေတြ.ၿဖစ္ေသးတယ္။ တခ်ိဳ.ကေတာ့ မေတြ.ရတာ အေတာ္ၾကာလို ့ ေတြ.ခ်င္လိုက္တာ လြန္ပါေလေရာ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဇင္ေယာ္ေလးရဲ့ လြမ္းရတဲ့ သူေလးေတြကို ၾကည့္ၾကပါဦးဗ်ာ။<br /><br /><br /><p align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0G3ZL9bZt7qJMXONFUIXGUw6Eu95_z-sn76lyUZryV8cfLsmF5HbYkQeIIuDe-fYJa0jAu1rBueVK6ULeRHWNQHQYrVU0JvURQOrVIPIAE7E4dofmJDOoiXEiygJUc6ZQCT9iZEP4sMIn/s1600-h/20.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576590208613810" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 146px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0G3ZL9bZt7qJMXONFUIXGUw6Eu95_z-sn76lyUZryV8cfLsmF5HbYkQeIIuDe-fYJa0jAu1rBueVK6ULeRHWNQHQYrVU0JvURQOrVIPIAE7E4dofmJDOoiXEiygJUc6ZQCT9iZEP4sMIn/s200/20.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBKEh23AEeyu5Y91WIY1WZGSpdp_0Nb6ry3Ib29Ihi6wv77mkD7X5Rm1KO3U7ENueRCpBSeHoVnKhAvKZGdYOd5jNfsM9zJhjhCaEC2kNmkAbPblqYyuNLpGglPPoz7yI_vjzakY7Gn_nO/s1600-h/19.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576586028421778" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 176px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBKEh23AEeyu5Y91WIY1WZGSpdp_0Nb6ry3Ib29Ihi6wv77mkD7X5Rm1KO3U7ENueRCpBSeHoVnKhAvKZGdYOd5jNfsM9zJhjhCaEC2kNmkAbPblqYyuNLpGglPPoz7yI_vjzakY7Gn_nO/s200/19.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbVFhIWIGQXSll8i3Q_Sh9klgyDQhMgy3uLHI_kND0TM2P_9O9lD50roJpT5R_wqPfvk9IjpDKfJxek-3fnHR2HAM6bRuGbMXW6PAE5l02UkdRJgEKsDA1hr-RFi0KMZgLhBVUvUunuBiG/s1600-h/18.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576587110114338" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 150px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbVFhIWIGQXSll8i3Q_Sh9klgyDQhMgy3uLHI_kND0TM2P_9O9lD50roJpT5R_wqPfvk9IjpDKfJxek-3fnHR2HAM6bRuGbMXW6PAE5l02UkdRJgEKsDA1hr-RFi0KMZgLhBVUvUunuBiG/s200/18.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVSnnLjHnhyphenhyphenUzW31ZiNxHbW27aaDRTXklMAHchYRl0Yx0udTBuSSMvwgY-6ZnXjZkXcVK-IlfzbIMqWuF5K-wEvVmovegujysNAtuAY7Ym-QN9I-NfX3_Oc_PUtO8Q7Zxm8URFKURXsGmS/s1600-h/17.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576580300818258" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 147px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVSnnLjHnhyphenhyphenUzW31ZiNxHbW27aaDRTXklMAHchYRl0Yx0udTBuSSMvwgY-6ZnXjZkXcVK-IlfzbIMqWuF5K-wEvVmovegujysNAtuAY7Ym-QN9I-NfX3_Oc_PUtO8Q7Zxm8URFKURXsGmS/s200/17.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtSM6o4AduHHrH0jWY-LFhBSbDmmP1KsQyxK3jBelFiAm5ll8AaNviPcRh2XLSJjvO-gseipiMUN8jlzUO5U4YWGtAOZzzBl5sBy-SnMdx025PMWllsjGB8WSRPywS8KygtQWzaf9O1IaI/s1600-h/16.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576581725679522" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 162px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtSM6o4AduHHrH0jWY-LFhBSbDmmP1KsQyxK3jBelFiAm5ll8AaNviPcRh2XLSJjvO-gseipiMUN8jlzUO5U4YWGtAOZzzBl5sBy-SnMdx025PMWllsjGB8WSRPywS8KygtQWzaf9O1IaI/s200/16.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8jC4rPcwQNfr_A4Xe1Ok02IguRwX2bJoGRAe5tgMwelOPdWl86Lu_FI-61AJ0G7BhonybazSaPzKwB2raKA_yBpe5B_OsPMToQBAGsYGno8mtzSThyOdoDv2fsfX6k-q5KjINQUrph4RW/s1600-h/15.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576394005334018" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 169px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8jC4rPcwQNfr_A4Xe1Ok02IguRwX2bJoGRAe5tgMwelOPdWl86Lu_FI-61AJ0G7BhonybazSaPzKwB2raKA_yBpe5B_OsPMToQBAGsYGno8mtzSThyOdoDv2fsfX6k-q5KjINQUrph4RW/s200/15.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh484V0P5yS3GoKew05MWjbhnvxioCnngYG6pKDkHystd8w4ei7yqh53AwdLAZdZHS4wBcVU4ud3T5svn2jrUBl6LdczUyIh3bC_19YuEBMjmx_x04Dj27rOKGcJGouTRbFFw035t_UdVyh/s1600-h/14.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576387270572770" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 172px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh484V0P5yS3GoKew05MWjbhnvxioCnngYG6pKDkHystd8w4ei7yqh53AwdLAZdZHS4wBcVU4ud3T5svn2jrUBl6LdczUyIh3bC_19YuEBMjmx_x04Dj27rOKGcJGouTRbFFw035t_UdVyh/s200/14.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWPPUe6cnOXN6JOjLN7gWyet1YUzH8eP4ybsyeujq5gR5cEJu6IX9Jv0m0lmqCCt9CCwkLGRc7yea_Fyd1vzppaR8e-lqcgjspIhKON1YK-HYmEr9d7IyF_pc006-rxCZ35yCW6IaPYTVD/s1600-h/13.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576383756740434" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWPPUe6cnOXN6JOjLN7gWyet1YUzH8eP4ybsyeujq5gR5cEJu6IX9Jv0m0lmqCCt9CCwkLGRc7yea_Fyd1vzppaR8e-lqcgjspIhKON1YK-HYmEr9d7IyF_pc006-rxCZ35yCW6IaPYTVD/s200/13.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzkpShn5FgVdy0jl5u7LfjxiZle0FJzTVaXoue9_ynsmYfaqqxsK8w1DKGVxDEok-0O0uYEAN8tNLs8dgG06YHwI7lR6FE0JmiFA1uHSt3KUwYeImXMQa1qkQo8Dvq0uGY6NRcLltzTrmV/s1600-h/12.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576385374849954" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzkpShn5FgVdy0jl5u7LfjxiZle0FJzTVaXoue9_ynsmYfaqqxsK8w1DKGVxDEok-0O0uYEAN8tNLs8dgG06YHwI7lR6FE0JmiFA1uHSt3KUwYeImXMQa1qkQo8Dvq0uGY6NRcLltzTrmV/s200/12.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2dGW8dMq83kGvf52VHDnmezflW65YXkfNCfdcq2WPpvSSg2PGrIss0HdXHS9pAvlk1ufoM-5PaRoAMA6SHeOMlOCuBgGTwBD5acUvTzxLaokJ7eHLmPmBMj_vRQthux_AjaTuLP5zF4py/s1600-h/11.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576374214462146" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 168px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2dGW8dMq83kGvf52VHDnmezflW65YXkfNCfdcq2WPpvSSg2PGrIss0HdXHS9pAvlk1ufoM-5PaRoAMA6SHeOMlOCuBgGTwBD5acUvTzxLaokJ7eHLmPmBMj_vRQthux_AjaTuLP5zF4py/s200/11.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFBZVzt_LcsGnTAtyEoM8nbftv2Robg037tcXyxy5oCWwPKwPY1mJLqj5HxA1OuPbKdFpnyOct2xSokz1gDZ6tOFWqgNUK6Fz8nrF7_6nw5G6kUXh2D_TjcP8w1qvOrJsd5hk2Qw6ICJzA/s1600-h/10.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576177395557490" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFBZVzt_LcsGnTAtyEoM8nbftv2Robg037tcXyxy5oCWwPKwPY1mJLqj5HxA1OuPbKdFpnyOct2xSokz1gDZ6tOFWqgNUK6Fz8nrF7_6nw5G6kUXh2D_TjcP8w1qvOrJsd5hk2Qw6ICJzA/s200/10.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDEsGE8AqvKpMeuC28YS6eRmpcbVywuHm2eJ59zTH62jeWoUKyo-lOu4pSVapGTX2aoKLNYL4S7luaI5Bu9sL1EYlYWpWXyRLnJ17OeJIR_i4vgHWQDcC1dFpWxcJ6Q5TA5uSZiBqgOXdh/s1600-h/9.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576178415782018" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 150px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDEsGE8AqvKpMeuC28YS6eRmpcbVywuHm2eJ59zTH62jeWoUKyo-lOu4pSVapGTX2aoKLNYL4S7luaI5Bu9sL1EYlYWpWXyRLnJ17OeJIR_i4vgHWQDcC1dFpWxcJ6Q5TA5uSZiBqgOXdh/s200/9.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8kyneKaLdi3jtluTZOot9tQ03ZdQEl_PoQzEnZzFpWu4qrXRf3eHvth7sXAMWQtGmjXzl1uTKQpavjuT-MsTyvoGyO0ihzfeqZuYfgncrObmuaO8RLjBdorFATLBj3aSkmWVsE4eMY4xQ/s1600-h/8.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576178920387330" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 155px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8kyneKaLdi3jtluTZOot9tQ03ZdQEl_PoQzEnZzFpWu4qrXRf3eHvth7sXAMWQtGmjXzl1uTKQpavjuT-MsTyvoGyO0ihzfeqZuYfgncrObmuaO8RLjBdorFATLBj3aSkmWVsE4eMY4xQ/s200/8.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjZ6GAO5DjBcAIsuYxBhjIVAaG9FNyy4wOuLAS34pHHR6E_2T7MiiWHvlNXqGP6uWa2t5DJ7mv1CNbHOzTHbDNTDfKVR5BixcFhrCDEzZZWW0_0n_ZfL_ywaAsLux0vq3nTT1MgwMoOTa6/s1600-h/7.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576175604597186" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 180px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjZ6GAO5DjBcAIsuYxBhjIVAaG9FNyy4wOuLAS34pHHR6E_2T7MiiWHvlNXqGP6uWa2t5DJ7mv1CNbHOzTHbDNTDfKVR5BixcFhrCDEzZZWW0_0n_ZfL_ywaAsLux0vq3nTT1MgwMoOTa6/s200/7.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEeImMPxjVo5kiDxrgpZ8zndO1ClHFxpMYbYr6sOudlAHGs3OnrlVLs1rlvvp-JhrbPVmv_z-R1t_BGYCUNgijenMWR4v4OMoMlC1d4BTogT686BKRwmcsiQZIMEMSpcuowoS-hUrx45Fa/s1600-h/6.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576175137438114" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEeImMPxjVo5kiDxrgpZ8zndO1ClHFxpMYbYr6sOudlAHGs3OnrlVLs1rlvvp-JhrbPVmv_z-R1t_BGYCUNgijenMWR4v4OMoMlC1d4BTogT686BKRwmcsiQZIMEMSpcuowoS-hUrx45Fa/s200/6.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ5BuIE2oq7IxRXStTg7Z99VPqwdsQTsYtWUH_qsR6xN1AMiG2zygsJMKJBoQijueoMgZIH5jl57vtMn5JXRsO7ffb1CwxqnGp7JRg2wnS9rSLWS6wkRJW2-wyQcR2VCQ0UdnZzmN6e5L0/s1600-h/5.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263575973078202002" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ5BuIE2oq7IxRXStTg7Z99VPqwdsQTsYtWUH_qsR6xN1AMiG2zygsJMKJBoQijueoMgZIH5jl57vtMn5JXRsO7ffb1CwxqnGp7JRg2wnS9rSLWS6wkRJW2-wyQcR2VCQ0UdnZzmN6e5L0/s200/5.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpybiRaOYL8AkQyl3agHaqus6Q-419nPhb15eO11tPU4-8-k5cMfZHc9u1NWl4dXOE0tHJXsVbDTAo_YQENZhBM2VRtN_mcKl6rLjOwQxE5DpaGhsXN2eSuw2w4zL6nOtxYi8gijcbDcK_/s1600-h/4.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263575963777007282" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpybiRaOYL8AkQyl3agHaqus6Q-419nPhb15eO11tPU4-8-k5cMfZHc9u1NWl4dXOE0tHJXsVbDTAo_YQENZhBM2VRtN_mcKl6rLjOwQxE5DpaGhsXN2eSuw2w4zL6nOtxYi8gijcbDcK_/s200/4.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN9x3DTVA_6KGpp-ddREykb84kxXKMOuvnlMogBAcwHNwU8h6frvq7XPThNVo7EH6vgLvY6b14_DXL4vYvbm9Vuf0ecEkvBujFidqWaUQY2uEUAnUgqsKn48TK-991HBsG4bqHMEI6JCaz/s1600-h/3.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263575963367339602" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 154px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN9x3DTVA_6KGpp-ddREykb84kxXKMOuvnlMogBAcwHNwU8h6frvq7XPThNVo7EH6vgLvY6b14_DXL4vYvbm9Vuf0ecEkvBujFidqWaUQY2uEUAnUgqsKn48TK-991HBsG4bqHMEI6JCaz/s200/3.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj41mYQPclhWdHOHQs_OlA4zkClblc88ifi23MWuT3Ts09SR5ss1Rn-ks9ezriC6T0HK04JnYicXRGiDCgnZ5gJSUMr50jbW_FFyHgyjz663L9kVj0SX-Z0M8T27Zp_mnsiD-0_Wl3e5wz6/s1600-h/2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263575960288827794" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 166px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj41mYQPclhWdHOHQs_OlA4zkClblc88ifi23MWuT3Ts09SR5ss1Rn-ks9ezriC6T0HK04JnYicXRGiDCgnZ5gJSUMr50jbW_FFyHgyjz663L9kVj0SX-Z0M8T27Zp_mnsiD-0_Wl3e5wz6/s200/2.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWDbmHTNl6-r988n5O96yfN_giiQTaU3-OuxFJ1dOlF8BBbWMj66m7dX3CMv-0SNwpdit0eSvu4zygBmPWCXutfJpPiP0aub5hnD0-lPflSi_u95U66-1bNnIK-usZoAPt4XIjCXQBzwFH/s1600-h/1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263575959497922738" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWDbmHTNl6-r988n5O96yfN_giiQTaU3-OuxFJ1dOlF8BBbWMj66m7dX3CMv-0SNwpdit0eSvu4zygBmPWCXutfJpPiP0aub5hnD0-lPflSi_u95U66-1bNnIK-usZoAPt4XIjCXQBzwFH/s200/1.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Uf2ChWkGDj9szhoOqVKP_KdfuybWEPZULEEvsv_QbsUP8rV_gToCsFU1zp6IfI9uVs1tRVZF_YYEocv4c5U1ws-lvUCWVlDQuqFiAcIIV6tFSDNMmcI-oSruubFBV6LQfTkPJ2mZeNWv/s1600-h/21.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263576739563835730" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 140px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3Uf2ChWkGDj9szhoOqVKP_KdfuybWEPZULEEvsv_QbsUP8rV_gToCsFU1zp6IfI9uVs1tRVZF_YYEocv4c5U1ws-lvUCWVlDQuqFiAcIIV6tFSDNMmcI-oSruubFBV6LQfTkPJ2mZeNWv/s200/21.jpg" border="0" /></a>အလြမ္းဆံုး ခ်စ္သူေလးကေတာ့ သူပဲဗ်ိဳ.။ ခုေန ေတြ.မ်ားေတြ.လိုက္လို ့ကေတာ့ဗ်ာ ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ။ ဟင္း တခါတည္း အားရပါးရ ။ </p><p><br /></p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQhSNHaCBGisgG0abObo6awpYO9yscreeSHfCmKfMKkuras4sMVawYgnrM0TweBKcLr7SnJyYQvToByvTWIeO3fJ_s0hKOGCgJN3XN0iiurSAwCXIH99dWJJo500f7e5tc-1bRoQrjIgfp/s1600-h/50.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5263577578033963810" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQhSNHaCBGisgG0abObo6awpYO9yscreeSHfCmKfMKkuras4sMVawYgnrM0TweBKcLr7SnJyYQvToByvTWIeO3fJ_s0hKOGCgJN3XN0iiurSAwCXIH99dWJJo500f7e5tc-1bRoQrjIgfp/s200/50.jpg" border="0" /></a>ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-66114260107045638932008-10-23T05:26:00.011+08:002008-10-23T05:48:45.098+08:00ဗရုတ္သုတ္ခ ခပ္က်က်ေန ့ေလးတစ္ေန ့စာေမးပြဲၿပီးလို ့ အားရပါးရ နားမယ္မွ မၾကံေသး။ အေၾကြးလာေတာင္းတယ္ဗ် (တက္ဂ္ေၾကြးေလ)။ ဘယ္သူ ရွိမလဲ အႏိုင္က်င့္ေနက် <a href="http://warwarkhaingmin.blogspot.com/">က်ေနာ့္အစ္္မၾကီး</a>ေလ။ ေနာက္ၿပီး ၿခိမ္းေၿခာက္ထားေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့သူ လူပ်ိဳၾကီး ၿဖစ္ပါေစတဲ့။ ဟြန္း ကိုယ့္အစ္မၾကီးမို ့ ခ်စ္လည္းခ်စ္၊ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္၊ ရိုလည္းရိုေသရလုိ ့ ေရးေပးတာေနာ္။ ၿခိမ္းေၿခာက္ထားတာ ေၾကာက္လို ့ေတာ့ ဟုတ္ဘူး။ ဒီမွာ သီတင္းကၽြတ္အမွီဆိုၿပီး ဇင္ေယာ္ေလး ဆီမွာ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက ေကာင္မေလးေတြ ေလွ်ာက္လႊာလာတင္ေနၾကတာ မနည္းမေနာ။ လာေလွ်ာက္သူေတြ မ်ားလြန္းလို ့ လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ မ်က္စိတစ္ဆံုးပဲ။ ဒါေတာင္ တစ္ေယာက္တန္း ဟုတ္ဘူး။ ေလးေယာက္တန္း စီခိုင္းထားတာ။ ဟာဟ ဒါေပမယ့္ ဇင္ေယာ္ေလးက စိတ္မကူးပါဘူး။ တင္းခံေနတာ။ အန္နာ အီဗန္ႏိုဗစ္ဆိုတဲ့ တင္းနစ္ရိုက္တဲ့ က်ေနာ့္ ခ်စ္ခ်စ္ေလး မလာမခ်င္းကို ေစာင့္ေနဦးမွာ ဟဲဟဲ။<br /><br />အဲ...အင္ထရို၀င္တာ မ်ားၿပီးေဘးေခ်ာ္ကုန္ၿပီဗ်။ ဘာတဲ့ ဗရုတ္သုတ္ခအက်ဆံုးေန ့တစ္ေန ့ဆိုလားပဲ။ ဇင္ေယာ္ဆိုတဲ့ေကာင္က ဗရုတ္ မက်ရရင္ ထမင္းစားမ၀င္လို ့ ဘယ္ေန ့ကိုေရးရေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာ။ ထူးေတာ့ဘူး မေန ့တေန ့က အေၾကာင္းပဲ ေရးလိုက္ ေတာ့မယ္။ အင္း တေန ့က ဇင္ေယာ္ေလးတို ့အဖို ့ အင္မတန္ နတ္ၾကီးတဲ ့ စာေမးပြဲ တစ္ခုေၿဖရတဲ့ေန ့ေပါ့။ မနက္ေစာေစာသြားခါနီး တစ္ဘက္ခန္းက အတူ တူေၿဖမယ့္ အစ္ကိုက လာေခ်ာင္းေတာ့ ဇင္ေယာ္ေလးက ဒီမွာ youtube ၾကည့္ေနတာလည္း ၿမင္ေရာ ဆဲပါ ေလေရာ။ အဟဲ ဒီမွာက ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ ့ကိုယ္ေလ။ စာေမးပြဲေၿဖရင္ ရွပ္လက္ရွည္ကို နက္တိုင္စည္းၿပီး ေၿဖရတာ။ ခုမွ နက္တိုင္က မစီးတာ ၾကာလို ့ ပံုမက်ပန္းမက် ဒုကၡ။ ဒါနဲ ့youtube ထဲမွာ စီးပံုစီးနည္း လက္ခ်ာ ၾကည့္ေနတာကုိ စာေႏႊးရမယ့္အခ်ိန္ အင္တာနက္ ၾကည့္ေနလို ့တဲ့ လာဆဲသြားပါေလေရာ။ မသိရင္ေတာ့ ေတာ္ၿပီးသား တတ္ၿပီးသားလိုလို ဟီဟိ။<br /><br />ကားငွားေတာ့ အမ်ားရံုးစသြားခ်ိန္မို ့ ထင္ပါရဲ့။ တစ္စီးမွ မရဘူး။ ဒုကၡပဲ အဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ တက္စီတစ္စီး ခရီးသည္ ခ်ေနပါေရာလား။ အမ္ အဲဒီဘက္လမ္းေဘးမွာ မေရႊေခ်ာႏွစ္ေယာက္ အိုက္တင္ခပ္မ်ားမ်ားနဲ ့ရပ္ေနေလရဲ့ ၊ သူတို ့လည္း ကားငွားမလို ့ ေစာင့္ေနတာပဲ။ ၾကံစမ္း ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့။ အဟဲ ေလခၽြန္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း၊ သူတို ့ကို ေရေရလည္လည္ ငမ္းေပးလိုက္တယ္။ မမေတြက အခ်င္းခ်င္း တြတ္ထိုးလိုက္ ပဲေၾကြးလုိက္နဲ ့ အလုပ္ရႈတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းက တက္စီဆီ အေၿပးသြားၿပီး လက္တားငွားလိုက္ ပါေလေရာ။ ေဟေဟ. မမေတြ စူပုတ္ၿပီး ပြစိပြစိနဲ ့ မ်က္ေစာင္းနဲ ့ လွမ္းထိုးၿပီးက်န္ခဲ့တယ္။ ဟီး ကမာၻေပၚမွာ ရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မဆိုစေလာက္ေလးစိတ္ဆိုးၾကရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကည့္ေကာင္းၾကတာပဲေနာ္။<br /><br />ေရာက္လို ့မွမၾကာေသးလူစံုမစံု စစ္ၿပီး familiarisation လုပ္ဖို ့ simulator ခန္းထဲထည့္၊ ေၿဖဖို ့နံမည္ စာရင္းလည္း ေအာ္ေရာ ဇင္ေယာ္ က ၈ေယာက္မွာ နံပါတ္ ၇ တဲ့။ ေသပါၿပီ ေစာင့္ေပေတာ့ တစ္ေန ့လံုး။ ေၿဖၿပီးသမွ် ထြက္လာတဲ့သူေတြ ဘယ္လိုေမးတယ္၊ ဘယ္လို ေၿဖတာ ဘယ္လိုဂိန္တယ၊္ ဘယ္လုိေအာင္ သြားတယ္ ဆိုတဲ့ စကားေတြနဲ ့ pressure တက္ဖုိ ့သာၿပင္ေပေတာ့။ ေန ့ခင္းထမင္းစား ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုမွ မဟန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ထိုင္ခံုေလး အခန္းေထာင့္ဆြဲၿပီး အဲယားကြန္းေအးေအးေလးနဲ ့ အၿပီယူေတာ့တာပဲ။ ကိုယ့္ အလွည့္နီးလို ့ examiner လာေခၚမွပဲ ႏိုးေတာ့တယ္။ အဟီး ေကာင္ေလးအေတာ္ ၾကိဳးစားတာပဲလို ့ေတာ့ ထင္ေတာ့မွာပဲ။ <br /><br />စစ္မယ့္ဆရာက Control room ထဲေခၚၿပီး ဘယ္ကေနဘယ္ကိုေမာင္း၊ ဒါမင္းေမာင္းရမယ့္ေကာင္ရဲ့ data ေတြဆိုၿပီး ခ်ေပးလိုက္တယ္။ မတိုက္မိေစနဲ ့၊ ေပးထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအၿပင္ကုိ မေရာက္ေစနဲ ့၊ ေပါက္တတ္ကရ ေလွ်ာက္မလုပ္နဲ ့တဲ့။ အဲဒီေပါက္ကရေတြကို ဆရာက control room ထဲကထိုင္ၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္လံုး မိုးေပၚက က်လာသလို ေလွ်ာက္ထည့္ေတာ့မွာေလ။ ဟဲဟဲ သိေနတယ္။ အခန္းထဲၿပန္ၿပီး တြက္ခ်က္ရင္းက ဘယ္ေနရာေရာက္ရင္ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့ဆိုၿပီး အစီအစဥ္ဆဲြေနေတာ့တာေပါ့။ <br /><br />Simulator ခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ အေရးထဲ ဖိနပ္ၾကိဳးက ၿပည္သြားလို ့မၿမင္မစမ္းနဲ ့ ကုန္းခ်ည္ေနတာကို ဆရာက အင္တာကြန္း ကေန ဘာလုပ္ေနတာလဲ setting ေတြခ်ိန္ၿပီးအဆင္သင့္လုပ္ေတာ့ေလတဲ့။ ဟဲဟဲ ဟုတ္သားပဲ သူကကိုယ့္ကို ေလးဘက္ေလးတန္ ကင္မရာေတြခ်ိန္ၿပီး ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ဟာ။ ဟီး မိုက္ခရိုဖုန္းေတြကလည္း တခန္းလံုး ေနရာအႏွံ ့မွာ ၿမွဳပ္ထားေသး။ ဘာေၿပာေၿပာ ၾကားရေအာင္ေလ။ ဟီး စိတ္ထဲကေတာ့ ထင္မိသား ဇင္ေယာက္ေလးလည္း ခုမွ စတူဒီယိုထဲ ေရာက္ေနသလိုလို။ စတာနဲ ့ သူကကိုယ့္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားေတာ့မွာဗ်။ ဇင္ေယာ္မင္းသား မင္းသားဇင္ေယာ္ေပါ့ ေဟေဟ.။<br /><br />စတာနဲ ့ အခ်ိန္၄၅မိနစ္အတြင္းေရာက္ေအာင္ေမာင္းတဲ့။ ဒီေလာက္ေတာ့ ရပါတယ္ ဇင္ေယာ္ပဲဟာ။ ေတြ ့သမွ်ေကာင္ေက်ာ္တက္၊ ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ၿဖတ္ခ် ဒလေဟာ သြန္ေတာ့တာပဲ။ အမယ္ ဆရာက လမ္းေၾကာင္းထိမ္းသိမ္းေရးလည္းသူ၊ ကိုယ့္လက္ေအာက္ ကလည္းသူ၊ ကိုယ့္အထက္ကဆိုလည္းသူ တစ္ခါေခၚရင္ ေလသံတစ္မ်ိဳးနဲ ့ ဘီအီဒီေအာင္သိုက္က်ေနတာပဲ။ ဒီလိုနဲ ့ အခ်ိန္တ၀က္ ေလာက္ေက်ာ္လာေတာ့ နဲနဲသတိထားေနရၿပီ။ လာေတာ့မယ္ေလ emergency situation တစ္ခု။ စာေမးပြဲရဲ့ အဓိကအသက္ပဲဆိုပါေတာ့။ အေရးေပၚအေၿခအေနနဲ ့ ၾကံဳလာရင္ အခ်ိန္တိုအတြင္း မွန္ကန္တဲ့ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရဲ့လား။ လုပ္နညး္လုပ္ဟန္ေတြ မွန္ကန္ရဲ့လား။ အႏ ၱရာယ္ကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္ရဲ့လား ဆိုတာၾကည့္တာေလ။ <br /><br />အဟဲ ဆရာက ၿပသနာမေပးခင္ ဇင္ေယာ္က ဦးေအာင္အရင္ေပးလိုက္ပါေရာလား။ control room နဲ ့ Simulator ဆက္သြယ္တဲ့ အင္တာကြန္းကုိ အားရပါးရဖိၿပီး ေၿပာလိုက္တာ ခလုပ္အထဲကၽြံ၀င္သြားလို ့ တြီဆိုၿပီး အသံရွည္ၾကီး ၿမည္ေနတာ မရပ္ေတာ့ဘူး။ ဟီး simulation ကိုခဏရပ္ၿပီး လာၿပင္ရပါေလေရာ။ ၿပီးေတာ့မွ ဆက္ေၿဖေတာ့ ၿပီးခါနီးေလးမွာ တိုက္မိေတာ့မလို ့ နဲနဲေလးပဲလိုေတာ့တယ္။ သြားၿပီမွတ္တာ ေတာ္ေသး။ <br /><br />အားလံုးလည္းၿပီးေရာ ဆရာက အခန္းထဲေခၚၿပီး debriefing ေပးပါေလေရာ။ အေလွ်ာက္ေကာင္းမွ အေထာင္းသက္သာမွာေလ။ အေမးသုခမိန္ အေၿဖ ပညာရွိေပါ့ဗ်ာ ဟဲဟဲ။ အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ ့ ဆဲေတာ့တာပဲ မင္းေတြ.သမွ် အကုန္ေက်ာ္တက္၊ ဟိုကဒီက ၿဖတ္ခ်နဲ ့ safety နဲ ့environment ကို ေခါင္းထဲရွိေသးရဲ့လားတဲ့။ ၿပီးခါနီး တုိက္မိေတာ့မလို ့ နဲနဲပဲလိုေတာ့တယ္ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲတဲ့။ ဘယ္ရမလဲ က်က္ထားတဲ့ ဥပေဒေတြ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ကိုးကားၿပီး ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ ေရွ.ေနငွားၿပီး အလြတ္ရုန္းရေတာ့ တာေပါ့။ <br /><br />ေနာက္ဆံုးေတာ့ လူကို ေၿခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ၿပီး မင္းလုပ္တာေတြ သိပ္ၿပီးဟီးရိုးဆန္တယ္။ ငါတို ့ ထရိန္နင္ေပးတာ ဟီးရိုးၿဖစ္ဖို ့မဟုတ္ဘူး။ အႏ ၱရာယ္ကင္းေအာင္ လုပ္တတ္ဖို ့ကြဆိုၿပီး ထပ္ဆဲေသးတယ္။ တခါတည္း traffic control လွမ္းလွမ္းေခၚၿပီး တၿခား ေကာင္ေတြ လမ္းဖယ္ခိုင္းလိုက္၊ ေနာက္ကသြားခိုင္းလိုက္၊ အတင္းေက်ာ္တက္လိုက္နဲ ့့ မင္းကိုယ္မင္း မင္းတို ့တိုင္းၿပည္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မ်ားမွတ္ေနလားတဲ့။ ဟီး အစ္မ မစႏၵာေၿပာသလို သြား၃၂ေခ်ာင္းအကုန္ေပၚေအာင္ ထုတ္ရႈိးထားရတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဥပေဒေတြ သံုးသြားတာေရာ၊ လုပ္ကိုင္ပံု မွန္ကန္တဲ့အတြက္ မတိုက္မိတာေရာ၊ တၿခားဟာေတြ အားလံုးေပါင္းၿပီး overall အားလံုးေကာင္းတဲ့ အတြက္ မင္းကို အေအာင္ေပးလိုက္မယ္၊ အၿပင္မွာ အဲဒီအတိုင္း ေသာက္ရမ္းေလွ်ာက္မလုပ္နဲ ့၊ လာမယ့္ႏႈတ္ေၿဖက်ရင္ သတိထား သြားေတာ့ဆိုၿပီး ေၿပာေတာ့ ေအာင္မေလး ေပ်ာ္လိုက္တာ ထခုန္မိမတတ္ပါပဲဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ ့ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း ဗရုတ္သုတ္ခ ခပ္က်က်နဲ ့ စာေမးပြဲတစ္ခု ၿပီးေၿမာက္ ေအာင္ၿမင္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ <br /><br />( အဲဒီည ေအာင္ပြဲခံေတာ့ ေနာက္ထပ္ဗရုတ္သုတ္ခ က်ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေလးေတြ ေနာက္မွ ပို ့စ္တစ္ပုဒ္ ေရးတင္ဦးမယ္။ ခုေတာ့ အစ္မ၀ါ ေရ ေက်နပ္ေပေတာ့ဗ်ာ။ အဆင္ေၿပေအာင္ ၾကည့္က်က္ေရးလႊတ္လိုက္ၿပီဗ်ိဳ.။ ေနာက္ထပ္ တက္ဂ္ေၾကြးမ်ားလည္း ေၿဖးေၿဖးခ်င္း ဆပ္ သြားမည္ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း အေၾကြးရွင္မ်ားအား အေၾကာင္းၾကားအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား။ ) :Pဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-82413898654117862832008-10-22T17:07:00.008+08:002008-10-22T17:59:25.811+08:00Why women hate soccerဆိုရိုးတစ္ခု ရွိတယ္ေလ။ အစားေကာင္း အေသာက္ေကာင္း စားရရင္ မိတ္ေဆြေကာင္းကို သတိရတတ္တယ္တဲ့။ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ရယ္စရာ ဟာသေလးေတြ ေတြ.ေတာ့လည္း ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ မွ်ေ၀ခ်င္တာေပါ့ေနာ္။ ( အဟဲ ဆားခ်က္တယ္ဆိုလည္း လက္ခံပါတယ္ )။ စာေမးပြဲ တစ္ခုၿပီးလို ့ ခဏနားရမယ္မွတ္တယ္ ရံုးက အားေနမွန္းသိလို ့ထင္ပါ့။ ခဏလာပါဦးဆိုၿပီး ဆြဲစားေနလို ့ နည္းနည္းအလုပ္ရႈတ္ေနေလရဲ့။ အားလံုးၿပီးရင္ ရံုးေပၚေရာက္သြားမလား မသိဘူး။ အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ဒုကၡ။ မနက္သြား ညေနမိုးခ်ဳပ္မွၿပန္ တစ္ေန ့ကို အီးေမးလ္အေစာင္ ၃၀၀ ေလာက္ဖတ္ရတဲ့ အလုပ္ေတာ့ လံုး၀(လံုး၀)ကို အာရံုခံလို ့မရဘူး။ ဇင္ေယာ္ေလးက လတ္လ်ားလတ္လ်ားနဲ ့ ေလွ်ာက္သြားေနရတာကိုပဲ သေဘာက်တာ။ ဟီး ေၿခေထာက္ေဗြေပါက္ေနတယ္ ဆိုပါေတာ့။ ဟီး ရန္ကုန္မွာဆိုလည္း အေမက ေၿပာယူရတယ္။ အိမ္ေစာင့္နတ္က ႏွင္ထားလို ့လားတဲ့။ ၾကည့္က်က္လုပ္တဲ့ ခုဆို အိမ္ဦးနတ္ကပါ သိပ္ၾကည့္မရေတာ့ဘူးတဲ့။ အဟဲ ဒါေတာ့ ၿဖစ္ေသးဘူးေလ။ အိမ္ဦးနတ္ႏွင္လို ့ကေတာ့ ေနစရာ ဘံုေပ်ာက္ကိန္း ၿမင္တာမို ့ ဒီကို ခဏလာၿပီး စေတးေရွာင္ေနတာ။<br /><br />အဲ လိုရင္းမေရာက္ပဲ ေခ်ာ္ေတာေငါ့ကုန္ပီဗ်။ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ မိန္းကေလးေတြ ဘာေၾကာင့္ ေဘာလံုးကို မုန္းရပါသလဲတဲ့။ က်ေနာ့္ ညီမေလးတစ္ေယာက္ ပို ့လိုက္တဲ့ ေမးလ္ထဲက ဟာသဗီဒီယိုေလးေတြပါ။ ခုလိုပုိ ့ေပးတဲ့ ညီမေလးရည္မြန္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကဲ ေၿပာေနၾကာတယ္ ခုပဲ ခံစားၾကည့္လိုက္ၾကပါစို ့ဗ်ာ။ ဒန္ တန္ တန္ ့............................<br /><br />အားေပးခ်က္ရယ္က ဒီလိုဒီလိုေလ။<br /><br /><p><br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwmCq6gde5Y0LBrZNBf7MynV9XVSFosKsNRyyRMppBFQomgKZm1aFwON5SdX-9AGPqcxMB2USenp6Cl2VilEw' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></p><br /><p>အဟဲ ေအာင္ပြဲခံတာ လြန္သြားတယ္။</p><br /><p></p><br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzCCpAL-gQlkpPV7pWch-MWQBuUCnNn3Z6A6Cr96WBxbVs3wj03SBGz8Qh8k6etYQfJCLedSg03cltLssfvmQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe><br /><br />ကဲ အေမာင္အမ်ိဳးသားအေပါင္းတို ့ မိမိတုိ ့၏ အိမ္သူသက္ထား ဇနီးမယားတို ့အား ေဘာလံုးပြဲ ၀ါသနာပါရန္ အလို ့ငွာ စည္းရံုးၾကကုန္ေလာ့။ မယူေသးေသာသူတို ့ကလည္း မိမိတို ့၏ ခ်စ္သူရည္းစားမ်ားအား ေဘာလံုးပြဲ အင္မတန္ ၾကိဳက္ေၾကာင္း ၾကိဳတင္အသိေပးအပ္ေလာ။ ဘာမွမရွိသူ လူပ်ိဳၾကီးအေပါင္းတို ့ကား လာသမွ်ေဘာလံုးပြဲတို ့အား စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္ခ်မ္းသာၿဖင့္ အားေပးၾကကုန္လတၱံ ့။ ဒူ ေ၀ ေ၀ ေ၀ ေ၀ :)ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-79358292929983618842008-10-11T03:22:00.003+08:002008-10-11T03:41:02.421+08:00ၿဖစ္သလို ဆိုပါ့လားေအာက္အီးအီးအြတ္.... အင္း အိပ္ေကာင္းတုန္းရွိေသး ေစာေစာစီးစီး ဘယ္ကၾကက္ ၀ီရိယေကာင္းၿပီး တြန္ေနလဲမသိ။ ဘၾကီးသာ၀ အိမ္ကလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အရီးေလးၿမတို ့အိမ္ကလား။ ကိုယ့္အိမ္ႏြားတင္းကုပ္ထဲက အေကာင္ပဲလားမသိ။ ဒီေလာက္ ေတာင္ရွိလွတာ ေနာက္ေန ့ ကာလသားဟင္းအိုးထဲ အလည္ေခၚသြားလိုက္မယ္။ ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ အိပ္ရာထဲမွာ မ်က္လံုးမဖြင့္ႏုိင္ေသးပဲ အသာေလး ၿပန္မွိန္းရင္း စဥ္းစားခန္း၀င္ေနတာေလ။ ဟ ဒီေကာင္ တြန္ေနတာ ခုထိမရပ္ေသးပါလား။ ေလးဂြနဲ ့ေတာ့ ေတြ.ၿပီေပါ့ကြာ။ မ်က္လံုးကို ပြတ္သပ္ၿပီး လူးလဲထလိုက္ေတာ့ အမ္္ ... ရြာမွာလည္း ဟုတ္ဘူးဟ။ဟိုက္ေရာ ႏႈိးစက္ .. ႏႈိးစက္ ၿမည္ေနတာဟ။ ေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနၿပီ။ ထံုးစံအတိုင္း အေၿပးတပိုင္းနဲ ့ ၾကြခ်ီေတာ္မူရေတာ့မယ္။<br /><br />ကမန္းကတန္း ကိုယ္လက္သန္ ့စင္ရင္းက သြားသတိရမိတယ္။ ဟား ဒီေန ့မနက္ အရင္ဆံုးသင္မယ့္ ဆရာကလည္း ၁၀မိနစ္ထက္ ပိုေနာက္က်ရင္ ပ်က္ကြက္စာရင္းသြင္းတဲ့ဆရာ။ က်ေနာ့္ဆို သူကပိုသတိထားမိေသး ( အဟဲ အတန္းေထာင့္မွာ နံရံမွီၿပီး အၿမဲငိုက္ ေနတတ္တာကိုး )။ ဒုကၡနဲ ့လွလွေတာ့ ေတြ.ၾကၿပီနဲ ့တူပါတယ္။ မနက္စာကို ဘယ္လိုၾကံဖန္ရပါ့။ ... ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္ ... ဟား အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူ။ ညတေရးႏိုး ဗိုက္ဆာရင္ စားဖို ့၀ယ္ထားတဲ ့ မုန္ ့ပဲ အားကိုးရေတာ့မွာပဲ။ ေရခဲေသတၱာထဲ ရွားရွားပါးပါး က်န္ေသးတဲ့ ေပါင္မုန္ ့ႏွစ္လံုးနဲ ့ tea ပုလင္း လက္ကဆြဲလို ့ အခန္းထဲ ေၿပးရေတာ့တာပဲ။ လာခဲ့စမ္း ရွိသမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲေပါ့ဗ်ာ။<br /><br />အ၀တ္အစားလဲေနရင္းက မုန္ ့ကိုေကာင္းေကာင္းမ၀ါးပဲ စားလိုက္တာ နင္ေနလို ့ တီးနဲ ့ကမန္းကတန္း ၿမိဳခ်ရတယ္။ အခ်ိန္က မရွိေတာ့ဘူး။ လမ္းေရာက္မွ အက်ၤ ီၾကယ္သီးတတ္ေတာ့မယ္။ ေက်ာပိုးအိပ္ေကာက္လြယ္ၿပီး ဆင္းေၿပးရေတာ့တာပဲ။ အဟဲ လမ္းမွာ က်န္တဲ့မုန္ေလးကုိက္လိုက္၊ လက္က်န္တီးေလးေမာ့လိုက္နဲ ့ ဘူတာလည္းေရာက္ အားလံုးလည္းကုန္ ကြက္တိ။ ခုမွ ဘူတာထဲကို ရွင္ဘုရင္ၾကီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္တဲ့ပံုမ်ိဳး ခပ္တည္တည္နဲ ့ ေအးေအးေဆးေဆး ၀င္သြားေတာ့တာ။ အဟဲ ဒါမ်ိဳးက တစ္ပတ္ကို ေလးရက္ေလာက္ေတာ့ ၾကံဳေနက်။ ၿဖစ္ကတတ္ဆန္း မနက္စာက ဇင္ေယာ္ေလးအဖို ့ေတာ့ မဆန္းေတာ့ သလိုပဲ။<br /><br />အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္ ဇင္ေယာ္က အစားအေသာက္ဆို အင္မတန္ကို ခံုမင္တာပါ။ အဲလက္စ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းထဲကလိုေပါ့ဗ်ာ။ ဘာတဲ့ မိုးလင္းထဲက စဥ္းစားမိတာ စားဖို ့ပါပဲ စားလြန္းလြန္းလို ့ မင္းေလးကေတာင္ စိတ္ကုန္ေနတယ္။ မိုးလင္းလို ့ မ်က္စိႏွစ္လံုး ေကာင္းေကာင္းမပြင့္ေသးဘူး။ ဒီမနက္ ဘာစားရရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတဲ့ေကာင္။ အစားအေသာက္ကလည္း ဘာေရြးသလားေတာ့ မေမးနဲ ့။ ဂ်ိဳကာေလ ဘာလာလာ အကုန္ေဒါင္းတယ္။ ေၿပာၿပီးပါပေကာ ေၿခ၂ေခ်ာင္းဆိုေလွကား၊ ေၿခ၄ေခ်ာင္းဆို စားပြဲ၊ အသီးထဲမွာ လက္သီးနဲ ့ေဂါက္သီး၊ ( အင္း ၾကယ္သီးနဲ ့မီးသီးလည္းပါတယ္....တန္ ့တန္ ့လာေၿပာမွာစိုးလို ့ )၊ အဲဒါေတြကလြဲလို ့ က်န္တာ ဘာလာလာပဲ။ အၾကိဳက္ဆံုးလား ၀က္ေလ ၀က္ ပါးစပ္ဟထား အေကာင္လိုက္ကို ေမာင္းသြင္းခ်င္တာ။ အဲဒီလို အစားအေသာက္ကို ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးလွတဲ ့ ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ ဒီေရာက္ေတာ့မွ ဒုကၡကို လွလွရီ အဲမွားလို ့ လွလွၾကီး ေတြ.ေတာ့ တာပဲဗ်ာ။<br /><br />ေန ့လည္စာလား။ ထံုးစံအတိုင္း ကန္တင္းေပါ့ဗ်ာ။ အတန္းနားက ကန္တင္းက lunch break ဆို လူၿပည့္ေနက်။ ၀ီရိယေကာင္းတဲ့ ဇင္ေယာ္ကေတာ့ ဆရာတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အကူးအေၿပာင္း ၁၅ မိနစ္ေလာက္ရတဲ ့အခ်ိန္ေလး သြားေၿပးဆြဲတာေပါ့။ ၁၁နာရီေလာက္ဆို ဗိုက္ကဆာလာတာနဲ ့အေတာ္ပဲ။ ကန္တင္းကိုေၿပး၊ ဆိုင္ေရွ.က တန္းစီေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြကို လိုက္ေငး အဲမွားလို ့ တန္းစီေနတဲ့ လူတန္းကို လိုက္ေၿပးၾကည့္။ လူအနည္းဆံုးဆိုင္မွာ ၀င္ၿပီးစီလိုက္တာပဲ။ သိပ္ၿပီး ေထြေထြထူးထူး မစဥ္းစားပါဘူး တရုတ္၊ကုလား၊မေလး၊ဘိုစာ ဘာလာလာ ဗိုက္ၿပည့္ၿပီးေရာ စားလိုက္တာပဲ။ အဲ မစားတာကေတာ့ ဟို အုန္းႏို ့ေခါက္ဆြဲ၊ ေနာက္ၿပီး အဲဒီလို အုန္းႏို ့ပါတဲ့ ဟင္းေတြ။ အဲဒါေတြစားၿပီးရင္ ေန ့လည္စာသင္ခ်ိန္က်ေတာ့ သင္တဲ့ဆရာကို ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး အၿပည့္အ၀ေထာက္ခံေနေတာ့တာ။ တခါမ်ား ေထာက္ခံတာ အရွိန္လြန္ၿပီး စားပြဲနဲ ့ နဖူး မိတ္ေဆြၿဖစ္သြားပါေရာလား။<br /><br />lunch break ဆို ဇင္ေယာ္တို ့က အိေၿႏၵရေနၿပီ။ ေအးေဆးပဲ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေလး ဒါမွမဟုတ္ ေကာ္ဖီေလးေသာက္ၿပီး အာထုရင္းနဲ ့ တမနက္လံုး စာသင္ရလို ့ ေညာင္းညာေနတဲ့ မ်က္လံုးကိုလည္း အၿမင္ေလးေအးေအာင္ အစာေၾကြးရေသးတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စာၾကည့္တိုက္သြားၿပီး စာအုပ္ဖတ္ရင္ဖတ္၊ ဘာမွမလုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ အတန္းထဲၿပန္ၿပီး တေရးႏွပ္လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။<br /><br />ညေနေက်ာင္းကၿပန္ေရာက္တာနဲ ့ အိမ္မွာ အစီအစဥ္ဆြဲရေတာ့တာပဲ။ ဒီေန ့ဘယ္ဆိုင္သြားစားရေကာင္းမလဲေပါ့။ အာရံုရရင္ေတာ့ ၿမန္မာဆိုင္ တကူးတက သြားစားတာေပါ့ဗ်ာ။ ၿပန္ရင္ေတာ့ ေဖာင္းကားၿပည့္တင္းေနတဲ့ ဗိုက္ကို သယ္ရတာမသက္သာလွဘူး။ အိမ္ေရာက္တဲ ့အထိ ထုိင္မရ၊ လွဲမရနဲ ့ ဦးခ်ိန္တီလည္း မကယ္ႏိုင္ဘူး အေတာ့္ကို ဒုကၡေရာက္တာ။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ကေတာ့ အနီးနားက ေစ်းေလးမွာပဲ စားၿဖစ္ပါတယ္။ ထမင္းနဲ ့ဟင္းဆို ၀က္သားသံုးထပ္သားကို တရုတ္လို အခ်ိဳခ်က္ထားတာက မပါမၿဖစ္။ အဟဲ ဇင္ေယာ္ သိပ္ၾကိဳက္တဲ ့ ၀က္ေၿခေထာက္၊ ၀က္ကလီစာ၊ ၀က္နံရိုးစြပ္ၿပဳတ္ ကေတာ့ ခဏခဏ စားၿဖစ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အရြက္ေတြအမ်ားၾကီးနဲ ့ အသားကိုေရငုတ္ၿပီး ရွာရတဲ့ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္၊ နည္းနည္းေလးငံတဲ့ ငါးေၿခာက္ထမင္းေၾကာ္၊ နာစီလာမလို ့ ေခၚတဲ့ မေလးထမင္း၊ ဘုရားစူး ဒံေပါက္၊ အသားဖတ္ေလးေတြ အေပၚကတင္ၿပီး သခြားသီးႏွစ္ဖတ္ေလာက္ ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ ၾကက္ဆီထမင္း ၾကံဳရင္ၾကံဳသလိုပါပဲ။ ၿပီးရင္ အစာပိတ္အေနနဲ ့ ၾကံရည္၊ေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေသာက္ရင္ေသာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ အသီးေတြထည့္ထားတဲ့ ေရခဲသုပ္လိုဟာမ်ိဳး စားၿပီး ပိတ္လိုက္တာပဲဗ်ာ။ ။ ။<br /><br />( ကဲ အစ္မ၀ါ နဲ ့ ကိုေနလင္းေရ ..... ၿဖစ္သလို စားတဲ ့အေၾကာင္းေလးေရးေပးပါဆိုလို ့ ေရးလိုက္ၿပီဗ်။ အဟဲ စားတာကိုေတာ့ ၿဖစ္သလို စားေပမယ့္ ေသာက္တာကိုေတာ့ တကူးတက ေသာက္တတ္ပါတယ္။ နည္းနည္းၾကာသြားတာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ။ <em><strong>က်ေနာ့္ ကြန္ၿပဴတာေလး အေကာင္ကိုက္သြားလို ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္သြားတယ္</strong>။ </em><strong><span style="color:#3366ff;">ဘေလာ့ဂါ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မေတြဆီကိုလည္း လိုက္မလည္ၿဖစ္တာ၊ စီဗံုးမွာ လာမေအာ္ၿဖစ္တာ နားလည္ေပးၾကပါလို</span> ့</strong>။ ဘေလာ့ကို လာလည္ၾကတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ေတြလည္း က်ေနာ္ ေမာင္ဇင္ေယာ္ေလး ၿဖစ္သလို စားေနရတာ မၾကည့္ရက္လို ့ ေကၽြးေမြးခ်င္သပဆို ဇင္ေယာ္ေလးက အားနာပါးနာနဲ ့ လာအားေပးမွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ :P )ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-52745523913261903912008-10-04T19:29:00.005+08:002008-10-05T01:28:10.403+08:00ဘံုဘ၀မွာၿဖင့္ ၾကံဳခဲ့ရတာေတြ( ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ ့ ဟိုလွည့္ဒီလွည့္ လုပ္ေနတာ။ စာမေရးၿဖစ္တာလည္း နည္းနည္းၾကာၿပီဗ်။ အရင္ ေရးထားတဲ ့ အေဟာင္းေလး ၿပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ မၿပံဳးရပဲ စိတ္ညစ္စရာေတြလို ့ ထင္မိရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ သည္းခံၿပီး ဖတ္ရႈေပးၾကပါလို ့။ )<br /><br />ခရီးသြားရတာ တခါတေလမွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေပမယ့္ တခါတေလက်ေတာ့ ေသခ်င္ေစာ္နံေလာက္ေအာင္ကို စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ အဆင္မေၿပတာေတြ တန္းစီၿပီးေတြ.ရင္ပိုဆိုးတာေပါ့။ တခါတုန္းကေပါ့့ စပိန္က အယ္ဂ်ီးစီးရပ္စ္ဆိုတဲ့ ဂ်ီဘေရာ္လ္တာ ေရလက္ၾကားအ၀က ၿမိဳ.ေလးကို သြားရဖို ့ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ ့ေနရာမို ့ စိတ္ေတာ့၀င္စားသား။ ဒါနဲ ့ သြားဆိုေတာ့လည္း သြားရတာေပါ့ဗ်ာ။ Transit စီးတဲ ့ေနရာက အရင္တစ္ခါ လြဲခဲ ့ဖူးတဲ ့ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ ့ ပဲရစ္ေလ။ ဒီတခါေတာ့ မလြဲရေလေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂရုတစိုက္နဲ ့ ေမးၿမန္းၿပီး သြားလို ့ေလယဥ္ေပၚေတာ့ တည့္တည့္ေရာက္တယ္ဗ်ိဳ.။ ဟဲ အဲဒီမွာ စတာပါပဲ။<br /><br />ေလေၾကာင္းလိုင္းက အဲယားဖရန္ ့စ္က ဘတ္ဂ်က္ဆြဲတဲ့ ေလယဥ္ဗ်။ ခပ္ေသးေသးရယ္။ ခရီးသည္က အမ်ားဆံုးမွ အေယာက္ ၂၀ ေလာက္ပဲရွိတယ္။ စထြက္ၿပီးသိပ္မၾကာပါဘူး။ သူတို ့တိုက္တဲ ့ အေအးေလး ေသာက္ကာစရွိေသးတယ္။ ခါးပတ္ေတြ ၿပန္ပတ္ ထားၾကပါတဲ ့။ ေရွ.မွ ရာသီဥတုဆိုးလို ့တဲ ့။ ခါးပတ္ပတ္ၿပီးလို ့မွ မၾကာေသးဘူး။ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေတာ့တာပဲဗ်ိဳ.။ ေအာက္ကိုက်သြားလိုက္၊ ေၿမာက္တက္သြားလိုက္၊ ေဘးကိုေစာင္းၿပီးဆင္းသြားလိုက္နဲ ့ စေကာထဲ ဆီးၿဖဴသီးထည့္လိွမ္ ့ေနသလားမွတ္ရတယ္။ စီးဖူးသမွ် ေလယဥ္ေတြထဲမွာ အဲဒီတစ္ခါ အၾကမ္းဆုံးပဲဆိုပါေတာ့။ <br /><br />ဇင္ေယာ္လည္း ပုထုဇဥ္ပဲ၊ ေၾကာက္တာေပါ့ဗ်။ ရြတ္လိုက္ရတဲ ့ ဘုရားစာေတြ။ သံဗုေဒၶဆိုတာ အစကေနကို မတက္ေတာ့ဘူး။ ေရွ.မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ ့ ေလယဥ္မယ္ေလး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူေလးလည္း မ်က္ႏွာက ဇီးရြက္သာသာရယ္။ အားေပးတဲ ့အေနနဲ ့ လွမ္းၿပီးေတာ့ ၿပံဳးၿပရွာသား။ ဒါေပမယ့္ ဆားမပါတဲ ့ဟင္းလိုပဲ ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ၾကီး။ ဟီး ၾကံၾကံဖန္ဖန္လည္း ေတြးမိေသး။ အခုေနသာ ပ်က္က်လို ့ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ မာလကီးယားမွာပဲ။ မေသခင္ ကုသိုလ္ယူစရာကလည္း ေလာေလာဆယ္မေတြ.မိဘူး။ ထူးပါဘူး သူေလးကိုပဲ ရင္ခြင္ထဲထည့္လို ့ မေၾကာက္နဲ ့ေနာ္ ခဏေလးပါ တို ့လည္းရွိတာပဲဆိုၿပီး အားေပးရ ေကာင္းမလားလို ့။ သူတပါး <br />စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ အားေပးတာလည္း ကုသိုလ္ရတာပဲဟာ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ တကယ္တမ္းစီးရတာက တစ္နာရီသာသာ ေလာက္စီးရတာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ကမာၻေလာက္ထင္ရတယ္။ ကြင္းဆင္းခါနီးအထိ ေဆာ္လို ့ေကာင္းတုန္း။ ေၿမၾကီးေပၚ ဘီးခ်ေတာ့မွပဲ သက္ၿပင္းၾကီး ဟီးကနဲ ခ်နိုင္ေတာ့တယ္။ <br /><br />ေလယဥ္ကြင္းထဲေရာက္လို ့ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ လူက ေၿခေထာက္နဲ ့ေၿမၾကီး ထိတယ္လို ့မထင္မိဘူး။ မေသာက္ရပဲနဲ ့ ေကာင္းေန တာေလ။ ၀ီစကီတစ္ပုလင္း တစ္ေယာက္တည္း ၿဖိဳထားရသလိုပဲ။ လူကေနာက္က်ိၿပီး နားေတြကလည္းအူလို ့။ ဒီလိုေနလို ့ေတာ့ ၿဖစ္ေသးဘူးဆိုၿပီး အိမ္သာကို အၿမန္ေၿပးလို ့ ထိုးအန္လိုက္မွပဲ ေပါ့သြားေတာ့တယ္။ ၿပီးတာနဲ ့ အထုပ္ေရြးတဲ ့ေနရာကို ေၿပးရတာပဲ။ ဒီေလဆိပ္ရွိတဲ ့ မာလဂါဆိုတဲ ့ၿမိဳ.ေလးက ေတာၿမိဳ.ေလးမို ့ထင္ပါရဲ့။ လ၀ကလည္း မရွိ၊ အေကာက္ခြန္လည္းမရွိ အထုပ္ဆြဲၿပီး တန္းထြက္ရံုပဲဗ်။ ေစာင့္ေနရင္းက ကိုယ္နဲ ့တူတူလာတဲ ့သူေတြသာ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ဆြဲယူသြားၾကတယ္။ ဇင္ေယာ္ေလးအထုပ္ကေတာ့ ေပၚမလာဇာတ္ကား ရိုက္ေနေလရဲ့။ ဟ ဘယ္လိုၿဖစ္တာတုန္း။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ဒါနဲ ့ Baggage claim ေကာင္တာကို သြားေၿပာတာေပါ့့။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဒီလုိဒီလိုပဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီက မေရႊေခ်ာကေၿပာတယ္။ ဒီလိုပဲ ၿဖစ္တတ္ပါတယ္တဲ ့။ စိတ္မပူနဲ ့ ေနာက္ေန ့ေလယဥ္နဲ ့ပါလာမွာပါတဲ့။ မပါလာရင္ေတာ့ ဘုရားသခင္မွပဲ သိလိမ့္မယ္တဲ ့။ ဒါေပမယ့္ ေငြေၾကး ၿပန္ေလ်ာ္ ေပးမွာပါတဲ ့။ ေဒါသက ထြက္လိုက္တာ ေဘးနားကေတြ.တဲ ့တိုင္နဲ ့ မေရႊေခ်ာေခါင္းကို တိန္ကနဲေနေအာင္ ေကာက္ထုပစ္ခ်င္တယ္။ <br />သူေၿပာမွလား မပါလာရင္ေတာ့ ဆံုးၿပီေပါ့။ ဒါမ်ား ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ဘုရားသခင္ကို ဆြဲထည့္လိုက္ေသးတယ္။ ကိုယ္နဲ ့မကြာပါတာ ဆိုလို ့ အေရးၾကီးစာရြက္စာတမ္းတခ်ိဳ.နဲ ့ ကြန္ၿပဴတာေလးတစ္လံုးပဲပါတယ္။ က်န္တဲ ့အ၀တ္အစား၊ အသံုးအေဆာင္ လိုမယ္ထင္သမွ် ဒီအထုပ္ထဲ ေကာက္ထည့္လာတာ သူေလ်ာ္ေပးလည္း ဒါေတြအကုန္ ဒီမွာ၀ယ္လို ့မွမရပဲ။ စိတ္ေတာ္ေတာ္ညစ္သြားတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူး တည္းမယ့္ဟိုတယ္ လိပ္စာေပးၿပီး အ၀တ္တစ္ထည္ကိုယ္တစ္ခုနဲ ့ ဇင္ေယာ္တစ္ေကာင္ ေယာ္ေတာင္ေတာင္နဲ ့ လိမ့္ရေတာ့တာေပါ့။ ေတြးၾကည့္မိတယ္ ခုမွငါ့အၿဖစ္က ေသာင္ၿပင္မွာ လႊတ္လိုက္တဲ ့ ေရႊဟသၤာေလးလိုလို။ ဟီး ေၿဖေတြးေလးေတြးရတာပါ့။<br /><br />ကားကိုႏွစ္နာရီသာသာ စီးလိုက္ရၿပီး ညေနေစာင္းေတာ့မွပဲ ဟုိတယ္ကိုေရာက္ေတာ့တယ္။ ဟိုတယ္အေသးစားေလးေပမယ့္ မဆိုးပါဘူး။ အခန္းက က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းနဲ ့ ေတာ္ေတာ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရွိတယ္။ ေလ့လာေရး အၾကာၾကီး မလုပ္အားပါဘူး။ ခ်က္ခ်င္းေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေအာက္ထပ္က စားေသာက္ဆိုင္ကို တန္းေၿပးရေတာ့တာပဲ။ မေၿပးလို ့လည္း မရေတာ့ဘူး။ ဗိုက္ထဲက ပိုးမ်ိဳးရွစ္ဆယ္က အစြမ္းကုန္ ထၾကြေသာင္းက်န္းေနၿပီဗ်။ က်ေနာ့္ညီမတစ္ေယာက္ ဘေလာ့မွာ ေရးထားတာ ေတြ ့ဖူးတယ္။ တရားနဲ ့ေၿဖေသာ္လည္း မေၿပႏိုင္တဲ ့အရာေတြထဲမွာ ဗိုက္ဆာတာလည္း ပါတယ္တဲ ့ေလ။ မွန္လိုက္တာ အၿပည့္အ၀ကို ေထာက္ခံတယ္ဗ်။ ကိုယ္တိုင္ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေနလို ့ကေတာ့ ဘာလာလာ ေဂၚဇီလာ အေကာင္လိုက္ လာခ်ေပးေတာင္ စားမိမွာပဲ။ အဲ လိုရင္းမေရာက္ပဲ ေဘးေခ်ာ္ကုန္ၿပီဗ်။ <br /><br />ဟိုေရာက္ေတာ့ ေစာေသးလို ့ထင္ပါရဲ့။ လာစားတဲ ့သူ တစ္ေယာက္မွကို မရွိဘူးဗ်။ ေနာက္ပိုင္းဇင္ေယာ္ေလးေရာက္ၿပီးမွ သံုးေလး၀ိုင္း ေလာက္ ေရာက္လာတာ။ အင္း အကဲခတ္ၾကည့္ရတာေတာ့ အၿပင္အဆင္ေလးက မိုက္တယ္။ သီခ်င္းသံေအးေအးေလးကို တိုးတိုးေလးဖြင့္လို ့။ အလယ္ေလာက္မွာလည္း ေရတံခြန္အေသးစားေလးနဲ ့ ေတာ္ေတာ္ေလး သားနားတယ္ဗ်။ ဟိုက္ လာထိုင္တာ ငါးမိနစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ၀ိတ္တာတစ္ေယာက္မွ ေပၚမလာေသးဘူး။ ၿဖစ္ေသးပါဘူး။ ထၿပီး ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ့မွ ေဘးနားက အခန္းေလးတစ္ခုမွာ မန္ေနဂ်ာက အားလံုးကိုစုၿပီး မွာတမ္းေၿခြေနေလရဲ့။ ( ေနာက္မွသိရတာက ဒီေနရာမွာ ညစာလာစားၾကရင္ ညရွစ္နာရီေလာက္မွ လာၾကတာတဲ ့။ သိဘူးေလ ဗိုက္ဆာေနမွေတာ့ ဒါေတြလည္း နားမလည္ပါဘူး။ ) <br /><br />ဇင္ေယာ္ေလးလာေခ်ာင္းတာေတြ.ေတာ့မွ ၀ိတ္တာတစ္ေယာက္ ကမန္းကတန္း ေရာက္လာၿပီး Menu စာရြက္လာခ်ေပးသြားတယ္။ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုက္ေရာ ခုမွခက္ၿပီ။ ဘိုလိုလည္း ဟုတ္ဘူးဗ်။ သူတို ့စပိန္လိုၾကီးေရးထားတာ။ ခုနဆရာသမားကို လွမ္းေခၚၿပီး အေနာ္ စပိန္လုိနားမလည္ဘူး။ ဘိုလိုေရးထားမရွိဘူးလား ေမးကာမွ ပိုဆိုးေသး။ သူလည္း ဘိုလိုမမႈတ္တတ္ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္။ ဇင္ေယာ္ကလည္း စပိန္လို ေၿပာတတ္တာ ဆိုလို ့ ဒီမလာခင္ကသူမ်ား သင္ေပးလိုက္တဲ ့ မင္းသိပ္လွတာပဲဆိုတာရယ္ ဟီးဟီး ၿပီးေတာ့ မင္းကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာရယ္ ရွားရွားပါးပါး စပိန္စကားၾကီးႏွစ္ခြန္းပဲ ေၿပာတတ္တာ။ ခုေတာ့ ဒုကၡက မဖိတ္ေခၚပဲ ညစာစားပြဲမွာ ခပ္တည္တည္နဲ ့ ဧည့္သည္လာလုပ္ေနတယ္။ ေသၿပီဆရာ တတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ မီးစင္ၾကည့္ကရေတာ့မွာပဲ။ <br /><br />အရင္ဆံုး စာမ်က္ႏွာမွာေတြ.တာ ေခါင္းစဥ္က sopa တဲ ့။ အဟဲ ေသခ်ာတယ္ ဒါေတာ့ စြပ္ၿပဳတ္ပဲေနမွာ။ ခက္တာက ေအာက္က ေရးထားတာေတြ တစ္လံုးမွ နားမလည္ဘူး။ ဒီလိုနဲ ့ အင္တာေနရွင္နယ္ ဘာသာစကားသံုးၿပီး ကိုယ့္ဆရာကို ေမးရေတာ့တာေပါ့။ ဘာေကာင္းလဲဆိုၿပီး။ သူက တစ္ခုကို လက္ညိႈးထိုးၿပတယ္။ အားၾကီးေကာင္းဆိုပဲ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ လက္မကို တစ္ေခ်ာင္းဟုတ္ဘူး <br />ႏွစ္ေခ်ာင္းေတာင္ေထာင္ၿပၿပီး အၿပည့္အ၀ အာမခံခ်က္ေပးတာ။ လုပ္လိုက္ကြ သူကေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့လည္း အင္းေကာင္းတယ္ေပါ့။ တၿခားဟာေတြလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းရယ္။ ဘာဘာ ဘာမွမသိဘူး သူေကာင္းသမွ် ဇင္ေယာ္ပါ ခပ္တည္တည္နဲ ့ လိုက္ေကာင္း ေနရေတာ့တာပဲ။ ဒင္းကေတာ့ ထင္မွာပဲ ဘယ္ကေတာသား ဒီလာၿပီး ၀ါးတီးဆြဲပါလိမ့္ဆိုၿပီး။ <br /><br />လိုအပ္သည္မ်ားကို မွာၾကားၿပီးသကာလ ( အဟဲ သတင္းစာ ဖတ္တာမ်ားသြားလို ့အဲဒီထဲက အတိုင္းေရးလိုက္မိတာ၊ စိတ္မရွိနဲ ့) ဆရာသမား လာခ်ေပးထားတဲ ့ ေရတစ္ဖန္ခြက္ကို အေဖာ္လုပ္ေနရတာ ၾကာေပါ့။ စားစရာက ေတာ္ေတာ္နဲ ့မေရာက္ေသးဘူး။ ဗိုက္ဆာပါတယ္ဆိုမွေနာ္ အလိပ္လိပ္ထြက္လာတဲ ့ေဒါသကိုပဲ ၀ါးတီးအမွတ္နဲ ့ ၿပန္ၿမိဳခ်ေနရတယ္။ အေတာ္ေလးၾကာမွ ေရာက္လာ ပါၿပီဗ်ား သူေကာင္းတယ္လို ့ ညႊန္းတဲ ့မဟာစြပ္ၿပဳတ္ေတာ္ၾကီး။ ဘယ္လိုဟာပါလိမ့္ဆိုၿပီး ့ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမ္ အထဲမွာ ပုဇြန္ေကာင္ေလးေတြနဲ ့၊ ၿပီေတာ့ ဘာမွန္းမသိတဲ ့အရြက္စိမ္းစိမ္းတခ်ိဳ.ရယ္ ဟဒါပဲလား ဆိုၿပီးေမးလိုက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္လက္မ ထပ္ေထာင္ၿပလို ့ ကမန္းကတန္း လက္ကာၿပလိုက္ရေသး။ မေတာ္လို ့ အဲဒီလက္မၾကီး စြပ္ၿပဳတ္ပန္းကန္ထဲ ေရာက္လာမွ ဒုကၡေနာ္။ <br /><br />ထူးပါဘူး ဗိုက္ဆာဆာနဲ ့ အားပါးတရ ခပ္ေသာက္လိုက္ေတာ့ ဟိုက္ရွားဘား ေခါင္းေပၚက ရွိသမွ်ဆံပင္ေတြ အကုန္ေထာင္ကုန္ ပါေရာလား။ ပူခ်က္ဗ်ာ စြပ္ၿပဳတ္ပူပူမွာ ငရုတ္ေကာင္းမႈန္ ့ႏိုင္ခ်င္းခတ္ထားတာ ပါးစပ္ထဲ ပင္နာတူဘိုမီးေတာင္ ေပါက္ေနသလား မွတ္ရတယ္။ ေသၿပီဟ ဒီစြပ္ၿပဳတ္သာ အကုန္ဆက္ေသာက္လို ့ကေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ဒီည အိမ္သာထဲမွာပဲ အိပ္ယာလုပ္အိပ္ရမွာ။ ေနာက္ဘာလာဦးမလဲ ေမွ်ာ္ေနတုန္း လာခ်တာက စပါဂတီလိုလို ေခါက္ဆြဲေၾကာ္လိုလိုတစ္ပြဲနဲ ့ သိုးသားေၾကာ္ခ်က္တစ္ပြဲ၊ ဆလပ္တစ္ပြဲရယ္ ဒါပဲ။ ဇင္ေယာ္ကလည္း ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဆို ဘယ္လိုမွ ခံတြင္းေတြ.တဲ ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး။ ခုေတာ့ ဒါကိုပဲ အဟုတ္ၾကီးလုပ္ၿပီး စားရေတာ့မယ္။ မွတ္ၿပီလား ကိုလက္မၾကီးေရ။ ေထာင္ၿပစမ္းပါဦး ေနာက္ထပ္မဟုတ္တရုပ္ေတြ။ စိတ္ထဲကေန ခုန ၀ိတ္တာကို ေရေရလည္လည္ကို ၾကိမ္ဆဲေနေတာ့တာ။ <br /><br />စိတ္တုိတုိနဲ ့ ေခါက္ဆြဲကို စားပြဲေပၚ ေတြ.ရာ ေဆာ့စ္ဆမ္းၿပီး တီးရေတာ့တာေပါ့။ အမ္ ဒင္းကလည္း စပ္တယ္ဗ်။ ေခါက္ဆြဲက စပ္ရတဲ ့ၾကားထဲ ဆမ္းမိတဲ ့ ေဆာ့စ္က လူ၀ီစီယားနားငရုတ္သီးေဆာ့စ္ ပုလင္းအၾကီးပါလားဗ်ာ။ တကယ္ေၿပာတာ ထိုင္ငိုခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားတယ္။ ဒီညေတာ့ ငါ့ဘ၀ ငရုတ္သီးခြက္ထဲ ပက္လက္ေမ်ာရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ့ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ စိတ္ကလည္းတို ေဒါသကလိွမ့္ၿပီးေတာ့ထြက္ ငရုတ္သီးစပ္တာပါ ေပါင္းၿပီး လူကတရႈးရႈးရွဲရွဲနဲ ့။ ၿပီးမွ ၿဖစ္ေသးပါဘူး ေတာ္ၾကာငါ့ကို ႏြားသိုးၾကီး ႏွာမႈတ္ေနတယ္ထင္ၿပီး သူတို ့ဆီက ႏြားရိုင္းသတ္ပြဲပို ့လိုက္မွၿဖင့္ ဒုကၡဆိုၿပီး အသာေလးၾကိတ္မွိတ္ၿပီး ၿမိဳခ်ေနရတာေပါ့။ <br /><br />ၾကာေတာ့ ဗိုက္ကဆာေနေပမယ့္ ပါးစပ္က မခံနိုင္ေတာ့ဘူး။ စပ္လြန္းလို ့ ေခၽြးေတြလည္းထြက္၊ လွ်ာကလည္း အၿပင္တစ္ေတာင္ ေလာက္ေရာက္၊ မ်က္လံုးၾကီးၿပဴးၿပီး ဇင္ေယာ္ကေန ဇီးကြက္ၿဖစ္ေတာ့မယ္။ ေရတစ္ဖန္ခြက္ကလည္း ခုနတည္းက ကုန္ၿပီ။ ဟိုေၿပးဒီေၿပးနဲ ့ အလုပ္မ်ားေနတဲ ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကို လွမ္းေခၚရေတာ့တာေပါ့။ ဆရာသမားက ခဏေလးပါတဲ ့ ေၿပးရင္းလႊားရင္ လက္ကေလးေထာင္ၿပတယ္။ ၀ါးတားၿမန္ၿမန္ယူခဲ ့လို ့ေအာ္ၿပီး ဖန္ခြက္ကို လက္ညိႈးထိုးၿပေတာ့ နားမလည္တဲ ့ပံုေလးနဲ ့ အေ၀းက မ်က္လံုးၾကီးၿပဴးၿပတယ္။ ဇင္ေယာ္ေဒါသက မထိမ္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၀ါးတားဆိုတာ ေဟာဟို ေရတံခြန္ေပၚက စီးက်ေနတဲ ့ နင့္အေမလင္ ေရေတြပဲကြဆိုၿပီး ေရတံခြန္ကို လက္ညႈိးထိုးလို ့ ဗမာလို ေအာ္ဆဲမိေတာ့တာပဲ။ အဲဒီေတာ့မွ ခပ္ကုပ္ကုပ္ေလးေၿပးေတာ့တာ။ ေရယူလာမလားေအာက္ေမ့လို ့ ေစာင့္ေနမိပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေရတံခြန္ေလးနားမွာ တစ္ေယာက္ထိုင္စာ ခံုေလးသြားခင္းၿပီး ဇင္ေယာ္ေလးစားေနတဲ ့ စားပြဲေပၚက ပန္းကန္ေတြယူၿပီး အဲဒီစားပြဲေလးေပၚ ေၿပးၿပီးတင္ေတာ့တာပဲဗ်ာ။ <br /><br />ဒင္းဘာသာၿပန္လိုက္တာက ေရတံခြန္နားမွာ စားခ်င္လို ့ ေနရာေၿပာင္းခိုင္းတယ္ ထင္သြားတယ္ေလ။ ေအာင္မေလးဗ်ာ လြဲခ်က္က ေတာ္ေတာ္ရင္နာဖို ့ေကာင္းတယ္။ ဇင္ေယာ္ ဘာၿပန္ေၿပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ စိတ္တိုေဒါသထြက္တာေရာ စိတ္ညစ္တာေရာ ပူစပ္ေနတာေရာ အာလံုးေပါင္းၿပီး မ်က္လံုးၾကီးၿပဴး၊ ပါးစပ္ၾကီးဟၿပီး ဒင္းကို ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ဇင္ေယာ္ေလးအၿဖစ္ကို ၿမင္မိတဲ ့ မလွမ္းမကမ္းက ၀ိုင္းကလူတစ္ေယာက္က ထလာၿပီး သူဘာမ်ားကူညီေပးရမလဲတဲ ့ ဘိုလိုလာေမးရွာတယ္။ ေအာင္မေလး ေက်းဇူးရွင္ရယ္ ခုနတည္းက ေပၚလာပါေတာ့လား။ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း ၿဖစ္သမွ်အေၾကာင္း နတ္သံေႏွာလို ့ ဇာတ္စံုခင္းရတာပါ့။ အဲဒီေတာ့မွ အၾကာင္းစံုသိရတဲ ့ ဆရာသမားလည္း ေရသန္ ့ေအးေအးတစ္ဗူး အၿမန္ေၿပးယူၿပီး ဇင္ေယာ္ေလးကို ေတာင္းပန္ေတာ့တယ္။ ေဘး၀ိုင္းကလူက ဘာသာၿပန္ေပးေတာ့လည္း သူမသိလို ့ပါလားဆိုၿပီး ေက်နပ္ရေတာ့တာေပါ့။ အားလံုးၿပီးလို ့ ၿပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ခုန၀ိုင္းကို သြားၿပီး ေက်းဇူးတင္စကားေၿပာရတာေပါ့။ သူတို ့က တခြိခြိနဲ ့ အေၾကာင္းစံုသိလိုက္ရတာကိုး။ ၀ိတ္တာ ဆရာသမားကေတာ့ <br />မ်က္ႏွာေလး မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ ့ ဘလာဘလာ လာေၿပာေနေသးတယ္။ အသာေလးလက္ကာၿပၿပီး ရပါတယ္၊ နားလည္ပါတယ္ဆိုၿပီး ၿပန္လာရတယ္။ ေအာ္ ဘာသာၿပန္လြဲခ်က္ကေတာ့ တစ္သက္မွာတစ္ကိုယ္ မွတ္သားေလာက္ေပတယ္ဗ်ာ။ ။ ။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-3266987479431775192008-10-01T00:02:00.004+08:002008-10-01T00:20:19.312+08:00က်ေနာ္ႏွင့္ပထမဆံုးမ်ားဟဲဟဲ လာၿပန္ၿပီ ေနာက္တက္ဂ္တစ္ခု။ တက္ဂ္ဆိုရင္ အခုနည္းနည္း ေသြးလန္ ့ေနတယ္။ ခဲမွန္ဖူးတဲ ့ စာသူငယ္လို ေလးညိႈ.သံၾကားရင္ ေနစရာမရွိ ၿဖစ္ေနလားမသိဘူး။ အဟီး ေမာင္ႏွမေတြကို ခင္လို ့စတာပါဗ်ာ။ စိတ္မဆိုးၾကပါနဲ ့။ တက္ဂ္ထားတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ေရးဖို ့ၿပင္ရင္းနဲ ့ပဲ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္နဲ ့ မေရးၿဖစ္တာဗ်။ တက္ဂ္ထားတဲ့သူကေတာ့ က်ေနာ္ ဘေလာ့ေရးခါစတည္းက ခင္မင္ရတဲ့ အစ္ကိုၾကီးပါ။ သူ ့ဘေလာ့မွာ <a href="http://aungthange.blogspot.com/2008/08/blog-post_03.html">ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္</a>ေတြ ့မိလို ့ က်ေနာ္လည္း အားက်ၿပီး <a href="http://thoughts-of-a-seagull.blogspot.com/2008/08/blog-post_05.html">လကၤာေလးတစ္ပုဒ္</a> လိုက္ေရးမိတာ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ဆိုၿပီး အားေပးခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ရဲ့ ခ်စ္လွစြာေသာ အစ္ကိုၾကီး <a href="http://aungthange.blogspot.com">ကိုေအာင္သာငယ္</a>ပါဗ်ာ။ အဟီး မေရးလို ့လည္း မရေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရးၿပီးေနၿပီ။ ေတာ္ၾကာ ပထမဆံုးမ်ားကို ေနာက္ဆံုးမွေရးသူဆု ရေနရင္ ဒုကၡ။ ေနာက္ၿပီး အိမ္ေရွ.ကေန ဇင္ေယာ္ၾကီးညာတယ္ ဆိုၿပီး ဘၾကီးေအာင္ အဲဗ် မွားလို ့ ကိုၾကီးေအာင္က သီခ်င္းလုပ္ဆိုေနမွာလည္း ေၾကာက္ရေသး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ 256 Mb ပဲရွိတဲ ့ ဦးေႏွာက္ကို ဖြင့္ၿပီး အသည္းအသန္ ရွာေဖြေရးလုပ္ကာ ပထမဆံုးမ်ားကို ခ်ေရးလိုက္ၿပီဗ်ိဳ.။ ( ကိုၾကီးေအာင္ ေရးသလို လိုက္ေရးထားတာပါ။ အစီအစဥ္ က်ခ်င္မွ က်ပါလိမ့္မည္။ သည္းခံ၍ ဖတ္ရႈေတာ္မူၾကပါကုန္။ )<br /><br /><br />ပထမဆံုးတက္ရသည့္ ေက်ာင္း - သဃၤန္းကၽြန္း ဆရာအတတ္သင္ ေလ့က်င့္ေရးမူလတန္းေက်ာင္း။<br /><br />ပထမဆံုးတက္ရသည့္ အတန္း - သူငယ္တန္းေပ့ါဗ်ာ ( ဟီး တစ္ခန္းပဲရွိတာဗ် )<br /><br />ပထမဆံုး အတန္းပိုင္ဆရာမ - အဟဲ နံမည္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ မွတ္မိတာက ေခါင္းေခါက္တာေတာ့ ထူပူေနေအာင္ ေခါက္တာဗ်။ ( ဆရာမက လက္ေရးလွေရးရင္ ပုလဲလံုး၊ ရြဲလံုးေလးေတြလိုေရးတဲ ့။ ၿမင္မွမၿမင္ဖူးပဲဟာ။ ၿမင္ဖူးတဲ ့ ပဲပင္ေပါက္ကို ေကာက္ရိုးနဲ ့သီထားသလို ေရးလိုက္တာ ေဒါက္ေဒါက္နဲ ့ ေခါင္းကို ေတေဇာဘမ္းလိမ္းထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ ) <br /><br />ပထမဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္း (ေယာက်္ားေလး) - မိုးသူေအာင္ ( က်ေနာ့္အစား သူပဲလက္ေရးလွေရးၿပီး ခဏခဏ ေခါင္းေခါက္ မခံ ရေအာင္ ကူညီရွာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါ )<br /><br />ပထမဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္း (မိန္းကေလး) - သဲသဲေအး ( က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တည္းက သူ ့ကို သဲေလးလို ့ေခၚတယ္ဗ်။ ခုေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိ။ လြမ္းစရာေလးေတြ ၿဖစ္ကုန္ၿပီ။ )<br /><br />ပထမဆံုး ဖတ္ရေသာ စာအုပ္ (ဖတ္မိသမွ်စာအုပ္မ်ားထဲမွ မွတ္မိေသာ) - ဗုဒၶ၀င္ ပံုၿပစာအုပ္ ( အဟဲ အဓိကကေတာ့ ပံုေတြလိုက္ ၾကည့္တာ။ ၿပန္ေၿပာၿပရင္ အဖိုးက မုန္ ့ေကၽြးတယ္ )<br /><br />ပထမဆံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဖတ္မိသည့္ ေက်ာင္းစာ (မွတ္မိသမွ်) - မမ ၀၀ ထထက ။ အက ပထမ။ ကပါကပါ မမရာ။ ညညလ သာသာ။ ညအခါ .... မွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်။ <br /><br />ပထမဆံုး ရဖူးေသာဆု - သူငယ္တန္း ဒုတိယဆု ( ဟဲဟဲ အဲဒီတည္းကေတာ္ခ်က္၊ ၾကီးေတာ့မွ ခ်ာတူးလန္သြားတာ )<br /><br />ပထမဆံုး စီးရေသာ ဘတ္စ္ကား - မ.ထ.သ. (၃၈) ဘတ္စ္ကား။ ( ၾကပ္ကၾကပ္၊ အသက္ရႈလို ့မ၀နဲ ့ ဆင္းေၿပးမယ္လုပ္လို ့ အေမက မနည္းဆြဲထားရတယ္ )<br /><br />ပထမဆံုး ဆိုခဲ့ေသာ သီခ်င္း - အဟီး ကမာၻမေၾကေပါ့ဗ်ာ။ ( ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆို အားရပါးရ ဆိုလို ့ေကာင္းလိုက္တာ။ အိမ္ၿပန္ ရေတာ့မယ္ေလ )<br /><br />ပထမဆံုး ေရးခဲ့ေသာ ရည္းစားစာ - ခ်စ္မိေတာ့လည္း အၿပစ္ရွိမွာ မေၾကာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿပန္မခ်စ္မွာေတာ့ ေၾကာက္တယ္ ( ဟီးဟီး ဒီလိုဒီလို အေရးေကာင္းတာ )<br /><br />ပထမဆံုး ကဗ်ာ - ၿပိဳင္ၿမင္းေတြ မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြၾကား ေၿပးေနတာကို ၿမင္းပြဲတဲ့။ လူသားေတြ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟေတြၾကားမွာ ေၿပးေနတာကိုေရာ..... အဲဒါ ဘ၀ ပဲေနမွာေပါ့။ ( ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ညစ္ေနတုန္း ခ်ေရးမိတာ၊ ကဗ်ာလိုလို စာလိုလိုေပါ့ဗ်ာ )<br /><br />ပထမဆံုးေရာက္ခဲ့ေသာ အျခားျမိဳ႕ - က်ိဳက္ထို ( က်ိဳက္ထီးရိုးတက္ရင္း ေရာက္ဖူးခဲ့တာ )<br /><br />ပထမဆံုးေရာက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံရပ္ျခား - ေဟာင္ေကာင္ ( အဲဒီတုန္းက တရုတ္ေအာက္ မေရာက္ေသးဘူး )<br /><br />ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးေသာ ေဆးလိပ္ - ဂ်ိဳးသိန္း။<br /><br />ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးေသာ အရက္ - ဆမ္တိုရီ ၀ီစကီ ( ၆တန္းတုန္းကပါ။ ဘိုးေတာ္လက္ေဆာင္ရထားတဲ့ ပုလင္းကို ဘီဒိုထဲ ထည့္ထားတာ။ ဘာမွန္းမသိလို ့ စူးစမ္းခ်င္တာနဲ ့ ၿမည္းၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းသဟ။ ဒါနဲ ့ ၿမည္းရင္းၿမည္းရင္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေလ်ာ့့သြားေတာ့ ၿဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီး ေရေႏြးၾကမ္းေတြ ၿပန္ေရာထားတာ သိသြားေတာ့ ေရေရလည္လည္ အေဘခံရေတာ့တာပဲ။ )<br /><br />ပထမဆံုး ပစ္ဖူးေသာ ေသနတ္ - အဟဲ က်ိဳက္ထီရိုးေသနတ္ေလ။ က်ည္ဆံမကုန္ဘူး။ လွည့္ရင္လွည့္သေလာက္ အသံထြက္တယ္။<br /><br />ပထမဆံုး ဘေလာ့ပို႕စ္ - <a href="http://thoughts-of-a-seagull.blogspot.com/search/label/%E1%82%8F%E1%82%88%E1%80%90%E1%80%B9%E1%80%81%E1%80%BC%E1%80%94%E1%80%B9%E1%80%B8%E1%80%86%E1%80%80%E1%80%B9%E1%80%85%E1%80%80%E1%80%AC%E1%80%B8">ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကား</a><br /><br />ပထမဆုံး ရဖူးေသာ လက္ေဆာင္ - ၄ တန္းတုန္းက ေက်ာင္းေၿပာင္းခါနီး ဖိုးငယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကေပးတာ၊ ေရာင္စံုခဲတံေလးေတြ။ ( အခုထိ သိမ္းထားတယ္ )<br /><br />ပထမဆုံး အၾကိမ္ ထီေပါက္ျခင္း - ၃ လံုးေပါ့။ ၉၈တုန္းကေလ။ အိပ္မက္ကို အတိတ္ေကာက္ၿပီး ထိုးတာ။ ေပါက္ခ်င္လို ့သာ ေပါက္တာ။ ေကာက္လိုက္တာက တလြဲၾကီး။ ( တနလၤာကို ၁၊ အဂၤါကို ၂ ဆိုၿပီး )<br /><br />ပထမဆုံး ထုိင္ဖူးေသာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ - ၉တန္း ဇ၀နမွာ က်ဴရွင္တက္တုန္း က်ဴရွင္နားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ( ခုေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး ) ( လက္ဖက္ရည္ေကာင္းမေကာင္းေတာ့ မွတ္မိဘူး။ ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္လွတယ္ဗ်။ )<br /><br />ပထမဆုံး ၀င္ေငြရွာေသာ အလုပ္ - မုန္ ့ဖိုးမေပးလို ့ဆိုၿပီး အေဖ့ဆိုင္ကယ္ထဲက ဆီေတြထုတ္ေရာင္းတာေပါ့။ သိသြားေတာ့ ေက်ာၿပင္ကို ေဗ်ာတင္ေရာ။<br /><br />ပထမဆုံး ရဖူးေသာ လစာ - ၇၀၀ လား ေသေသခ်ာခ်ာ မမွတ္မိဘူး။ အကုန္လံုး အေမ့ကို အပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ၿပန္ေတာင္းသံုးတာ အဆေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီလို ့။<br /><br />ပထမဆုံး ရင္ခုန္မႈ - ( အဟီး အစ္ကိုေအာင္ေရ ဒါေတာ့ တူသြားလို ့ သည္းခံပါ။ ) ပထမဆံုး အၾကိမ္ရည္းစားစာ လိုက္ေပးတုန္းက။ ( သူငယ္ခ်င္းေတြ ေကာင္းမႈ အေၾကာင္းၿပဳလို ့ သူေလးကို ေက်ာင္းအဆင္းမွာ ရည္းစားစာ လိုက္ေပးရတာ။ )<br />ဟဲ့ ဟဲ့ ခဏေလးေနပါဦး။ <br />ဘာလဲ ဘာလုပ္မလို ့လဲ။ <br />ဒီစာေလး ယူသြားပါဟာ။ <br />ဘာစာလဲ။ <br />ရည္းစားစာ။ <br />ဘာ ( အသံနည္းနည္း က်ယ္သြားတယ္ )။ <br />ဟာ နင္ကလည္း တိုးတိုးေအာ္ပါဟ။ ဟို စာအိတ္က မ၀ယ္ရေသးလို ့ ဒီအတိုင္းပဲ ေခါက္ထားတာ ယူသြားပါေနာ္။ ေၿခေထာက္ေလးေဆာင့္ၿပီး ယူသြားေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ။ ေနာက္ေန ့ ခ်က္ခ်င္းအေၿဖရတာပဲ။ သူ ့ဆီကေတာ့ ဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးဆီက။ ရံုးခန္းကို ၾကြၿမန္းေတာ္မူပါတဲ့။ <br /><br />ပထမဆံုး ဝယ္ေသာ သီခ်င္းေခြ ( ကက္ဆက္ေခြ) - ေဇာ္၀င္းထြ႗္ရဲ. ဒုတိယေၿမာက္ထြက္တဲ ့အေခြ ( နံမည္ေတာ့ မွတ္မိေတာ့ဘူး )<br /><br />ပထမဆံုး အၾကိမ္ဝယ္ေသာ ဂစ္တာ - အဟီး သူငယ္ခ်င္းဂစ္တာ ယူၿပီး တီးၾကည့္ေတာ့ ၾသဘာေပးတယ္။ A to Z ရွိသမွ် တစ္ခုမွ ကီးမကိုက္ဘူးတဲ ့။ စိတ္နာလို ့ မ၀ယ္လိုက္ရဘူး။<br /><br />ပထမဆံုး အၾကိမ္ ဝယ္ေသာ နုိင္ငံၿခား တီးဝုိင္း ဗီဒီယို အေခြ - Guns & Roses<br /><br />ပထမဆံုး အၾကိမ္ ဖတ္ဖူးေသာ အဂၤလိပ္ ဝတၳဳစာအုပ္ - အေသအခ်ာေတာ့ မမွတ္မိဘူး။ Tom Clancy ေရးတာ။ ရုရွားက MIG တိုက္ေလယဥ္ကို အေမရိကန္စပိုင္က သြားခိုးတဲ ့အေၾကာင္း ေရးထားတာ။<br /><br />ပထမဆံုး အၾကိမ္ ရန္ၿဖစ္ၿခင္း - မွတ္မွတ္ရရ ၉ တန္းႏွစ္က။ အိမ္စာေတြ မၿပီးေသးလို ့ သခ်ၤာကမန္းကတန္းတြက္ေနပါတယ္ဆိုမွ ေမာ္နီတာဆိုတဲ ့ေကာင္ အနားမွာလာၿပီး ဘလာဘလာ လုပ္ေနတာ။ အၿမင္ကပ္ကပ္နဲ ့ ေထာက္ခၽြန္နဲ ့သူ ့လက္ဖ၀ါး မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တယ္။ မွတ္ကေရာ။ လူလည္း ေက်ာင္းမထြက္ရတာ ကံေကာင္း။<br /><br />ပထမဆံုး အၾကိမ္ အတန္းေရွ႕ စာထြက္ဆုိရၿခင္း - ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်။ ပထမတန္းနဲ ့တူတယ္။ ေသခ်ာတာက စာမရလို ့ အေဘခံလိုက္ရတယ္။<br /><br />ပထမဆံုး ေက်ာင္းစေျပးခဲ့သည့္အခ်ိန္ - ၈ တန္း။ ( မေၿပးဖူးလို ့ ဘယ္လိုေနလည္း သိခ်င္လို ့ ေၿပးၾကည့္တာ )<br /><br />ပထမဆံုး ေက်ာင္းေျပးၿပီး သြားခဲ့သည့္ ေနရာ - ေက်ာင္းေရွ.က ပန္းၿခံေပါ့။<br /><br />ပထမဆံုး ရည္းစားထားခဲ့ဖူးေသာႏွစ္ - ၁၉၉၆ ( Visit Myanmar Year အမွတ္တရေပါ့ )<br /><br />ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးေသာ စီးကရက္ - ဒူးယား။ ( စတိုင္ေလးရွိမလား ေသာက္ၾကည့္ပါတယ္။ တခါတည္း ၾကိဳက္သြားပါေလေရာ။ ) ( ေဆးလိပ္ေသာက္ၿခင္းသည္ က်န္းမာေရးကို ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါသည္။ )<br /><br />ပထမဆံုးဖတ္ခဲ့ေသာဝတၳဳ - ဆရာမင္းသိခၤရဲ. ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္နဲ ့မမင္းၿဖဴမွန္မွန္ေၿပာ။<br /><br />ပထမဆံုးၾကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ေသာသီခ်င္း - ေၿပာၿပီးၿပီေလ ကမာၻမေၾကပါဆို။<br /><br />ပထမဆံုး တက္ခဲ့ဖူးေသာ ေဆးရုံ - ကေလးေဆးရံုေပါ့။ ေမြးကာစ က်န္းမာေရးမေကာင္းလို ့ တက္ခဲ့ရေသး။ <br /><br />ပထမဆံုး လည္ပတ္ၾကည့္ရႈခဲ့ဖူးေသာ ဘေလာ့ - <a href="http://shwepyithu.blogspot.com">ညီမ ေရႊၿပည္သူ</a><br /><br />ပထမဆံုး စတင္ရင္းႏွီးခဲ့ရေသာ ဘေလာ့ဂါ - <a href="http://www.maungmyo.co.cc">ညီငယ္ ေမာင္မ်ိဳး</a><br /><br />( အေၾကြးဆပ္ဖို ့ေရးေနတုန္းေလး ညီငယ္ ေမာင္မ်ိဳးနဲ ့ ညီမ ေခါင္ေခါင္က လာေအာ္သြားေသးတယ္။ ပထမဆံုးအေၾကာင္း ေရးေပးပါတဲ ့။ ကဲ ေရးၿပီးၿပီဗ်။ ဖတ္ေပေတာ့။ )ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-20143484598016209432008-09-29T00:47:00.003+08:002008-09-29T00:56:39.985+08:00အ၀ါေရာင္စာရြက္ေလးတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈေတြ ၾကီးစိုးထားတဲ့ ရံုးခန္းေလးထဲရွိ ေနာက္မွီကုလားထိုင္ေလးေပၚမွာ အသာအယာ မွီထိုင္လိုက္ရင္း က်ေနာ္ ေၿပာစရာ စကားလံုးေတြကို စိတ္ကူးထဲမွာ ေရြးခ်ယ္ေနမိသည္။ ဒီေန ့ က်ေနာ္ႏွင့္ေတြ ့ဆံုရန္ သူတို ့လာၾကေပလိမ့္မည္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တိတ္တိတ္ေလး အားေပးေနမိသည္။ ငါလုပ္ေပးႏိုင္မွာပါ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ ့အတြက္ ငါ မၿဖစ္ၿဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးႏိုင္မွာပါ။<br /><br />ထိုင္ေနရင္းက သူ ့အေၾကာင္းေလးကို ေတြးေတာေနမိသည္။ အၿမဲတမ္း ေပ်ာ္ရြင္ရယ္ေမာေနတတ္တဲ့၊ ၿဖတ္လတ္တက္ၾကြတဲ့၊ စာေပထူးခၽြန္တဲ့ သူ ့နဂိုပံုရိပ္ေလးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တာ မေ၀းေသးေသာကာလ၊ လပိုင္းမွ်သာရွိေပဦးမည္။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေတြေ၀ ေငးမႈိင္ေနေလ့ရွိၿပီး ေက်ာင္းစာကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပဲ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းအားကစားကြင္း ၿမက္ခင္းအစပ္ေလးမွာ တစ္ေယာက္တည္း သြားၿပီးထိုင္ေနတတ္တဲ ့ သူ ့အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ေတြးရင္း ရင္ထဲမွာ နာက်င္ေနမိသည္။ ေက်ာင္းဆရာ တစ္ေယာက္ ၿဖစ္တဲ ့ က်ေနာ့္အဖို ့ေတာ့ အဖိုးတန္ေက်ာက္မ်က္တစ္ပြင့္ ၿဖစ္လာႏိုင္စရာရွိသည့္ ေက်ာက္ရိုင္းတံုးေလးကို အလြယ္တကူ အဆံုးရႈံးမခံႏိုင္ေပ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အေၾကာင္းရင္းအမွန္ကိုု စံုစမ္းမိေတာ့ ရင္ထဲမွာ သူ ့ကို အေတာ္သနားသြားမိသည္။ <br /><br />သူဆိုတဲ ့ ေတာ္မီေလးရဲ. မိဘႏွစ္ပါးက မၾကာေသးခင္ကမွ စိတ္သေဘာထားခ်င္း မတိုက္ဆိုင္ေတာ့လို ့ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ခြဲခြာေနထိုင္ေနၾကၿပီး တရား၀င္ကြာရွင္းၿပတ္စဲဖို ့ စီစဥ္ေနၾကတာတဲ့။ ေလာေလာဆယ္ တရား၀င္အုပ္ထိမ္းခြင့္ကို တရားရံုးမွ အမိန္ ့မခ်မခ်င္း သူကေတာ့ အဖိုးအဖြားေတြဆီမွာ ခဏတာ မွီခိုေနရသည္။ စိတ္ႏွလံုးေၾကကြဲေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ.ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြ ၿပန္လည္ေမြးဖြားလာေအာင္ က်ေနာ္ဘယ္လိုေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္မလဲ ေန ့စဥ္နဲ ့အမွ်ေတြးေတာရင္း က်ေနာ္ ေတာ္မီေလးရဲ့ မိဘႏွစ္ပါးႏွင္ ့ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးဖို ့ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ေတာ္မီေလးရဲ့ မိခင္ႏွင့္ ဖခင္ဆီကို ေက်ာင္း ကိစၥွႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္နဲ ့လာေတြ ့ဖို ့ စာတစ္ေစာင္စီ ပို ့လိုက္တာပါ။ ဒီေန ့ က်ေနာ္နဲ ့ေတြ.ဖို ့ သူတို ့ လာၾကေပလိမ့္မည္။ <br /><br />ေတြးေတာေနရင္းက ေတာ္မီေလးရဲ့ အေဖနဲ ့အေမတို ့ မေရွးမေႏွာင္းပင္ ေရာက္လာၾကေပၿပီ္။ ခရီးဦးၾကိဳႏႈတ္ဆက္ကာ က်ေနာ့္စားပြဲေရွ.က ကုလားထိုင္တစ္လံုးစီမွာ ေနရာခ်ေပးလိုက္သည္။ သူတို ့ကို မသိမသာ အကဲခတ္ရင္း ေတာ္မီေလးရဲ့ ပညာရည္တိုးတက္မႈ မွတ္တမ္းႏွင့္ အၿခားေသာ သက္ဆိုင္ရာ စာရြက္စာတမ္းအခ်ိဳ.ကို အံဆြဲထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ သူတို ့က တစ္ဦးကိုတစ္ဦး မသိကိ်ဳးကၽြံၿပဳလွ်က္၊ စကားတစ္ခြန္းမွ်မဆို၊ မသိလိုက္မသိဘာသာပင္။ အရြယ္နဲ ့မမွ်ေအာင္ ခံစားေနရတဲ ့ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းေနတဲ ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲကခံစားခ်က္၊ အၿပဳအမူအေနအထိုင္ေတြက သူခ်စ္ၿမတ္ႏိုးရတဲ့ မိဘေတြရဲ့ ခြဲၿခားေနထိုင္မႈ၊ ကြာရွင္းၿပတ္စဲ ဖို ့စီစဥ္ေနမႈ၊ မိဘရင္ေငြ ့ေအာက္မွာ ေနထိုင္ရမယ့္အရြယ္မွာ အၿခားသူေတြရဲ့ အုပ္ထိမ္းမႈေအာက္မွာ ေနထိုင္ရမႈ စတာေတြရဲ့ ရိုက္ခတ္ၿခင္းဆို သူတို ့ေတြ သိမွသိပါေလစ။<br /><br />က်ေနာ္တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာပဲ သူတို ့ကို ေတာ္မီေလးရဲ့ ပညာရည္မွတ္တမ္း၊ဘက္စံုတိုးတက္မႈမွတ္တမ္းနဲ ့ အၿခားေသာသက္ဆိုင္ရာ စာရြက္စာတမ္းတခ်ိဳ.ကို လက္ဆင့္ကမ္းကာ ဖတ္ရႈေစလိုက္သည္။ အားလံုးရဲ့ ဘားဂရပ္ေတြက ထိပ္ဆံုးမွ ေအာက္ေၿခကို ထိုးက်သြားတာ သူတို ့သတိထားမိေစခ်င္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ ေတာ္မီေလးရဲ့ အၿပဳအမူအေနအထိုင္ေတြ ေၿပာင္းလဲသြားပံု၊ ေက်ာင္းစာနဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပဲ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနေလ့ရွိပံုေတြကို သူတို ့ကို အေသးစိတ္ရွင္းၿပလိုက္သည္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ မိဘႏွစ္ပါးလံုးမွာ လံုး၀တာ၀န္ရွိေၾကာင္း၊ ၾကာရင္ ေတာ္မီေလးတစ္ေယာက္ ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ တၿဖည္းၿဖည္း ကြဲကြာသြားၿပီး အထီးက်န္စိတ္ေ၀ဒနာ ခံစားရမွာၿဖစ္ေၾကာင္း။ ေနာက္ဆံုးမွာ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းကို အက်ိဳးမၿပဳႏိုင္ပဲ လူဆိုးလူေပေလး<br />ၿဖစ္သြားမွာ စိုးရိမ္မိေၾကာင္း၊ က်ေနာ္အၾကာၾကီး ေၿပာဆိုေနမိသည္။ သူတို ့ေတြဆီက စကားတစ္ခြန္းမွ မၾကားရ။ သို ့ေပမယ့္ စိတ္ရႈတ္ ေထြးၿပီး စုိးရိမ္ပူပန္ေသာကေတြနဲ ့ ၿပည့္ႏွက္ေနတဲ ့ သူတို ့ရဲ. မ်က္ႏွာေတြက ေတာ္မီေလးအေပၚ သူတို ့ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သက္ေသခံေနတာပဲေလ။ <br /><br />ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ သူတို ့မိသားစုေလးအတြက္ က်ေနာ္ၾကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ေသးသည္။ က်ေနာ္ အံဆြဲထဲမွ ေၾကမြေနေသာ၊ ၀ါၾကင့္ၾကင့္ စာရြက္ေလးတစ္ေစာင္ကို အသာအယာ ထုတ္ယူလိုက္သည္။ ဒီစာရြက္ေလးကို က်ေနာ္ ပီတာေလးရဲ့ စားပြဲခံုေအာက္က ေကာက္ရ ခဲ့တာပါ။ လံုးေခ်ထားတဲ ့ စာရြက္ေလးကို ၿဖန္ ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အ၀ါေရာင္ စာမ်က္ႏွာ ႏွစ္ဘက္လံုးမွာ စာေၾကာင္းေလးတခ်ိဳ.ကို ထပ္ကာထပ္ကာ ေရးသားထားသည္။ အခ်ိဳ.ေနရာေတြမွာ မ်က္ရည္စက္ေတြ စြန္းထင္းလို ့ေနေလရဲ့။ က်ေနာ္စာရြက္ေလးကို ဖတ္ေနရင္းက ႏွလံုးသားကို တစံုတရာက ၿဖစ္ညွစ္ေနသလို ခံစားခဲ့ရသည္။ <br /><br />က်ေနာ္စာရြက္ေလးကို ပီတာေလးရဲ့ အေမဆီ အရင္ဆံုးကမ္းေပးလိုက္သည္။ ဖတ္ေနရင္းက စာရြက္ေလးကို ကိုင္ထားသည့္လက္တို ့ တဆက္ဆက္တုန္ကာ ရိႈက္သံသဲ့သဲ့မွ် ၾကားလိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့ အေဖဆီသို ့ သူမလက္ဆင့္ကမ္းေပးလိုက္သည္။ သူက ပထမစာရြက္ေလးကို နားမလည္ႏိုင္ဟန္ၿဖင့္ မ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီး ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္းေၿပေလ်ာ့လာကာ စိတ္ထိခိုက္သည့္ပံုဟန္က သူ ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ အထင္းသား ၿမင္ေနရသည္။ သူစားရြက္ေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာေခါက္ၿပီး အက်ီအိတ္ထဲသို ့ ယုယုယယ ထည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏ တုန္ယင္ေနေသာ လက္တစ္ဘက္ကို အသာအယာဆြဲယူရင္း သူမပါးၿပင္ေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို လက္ကိုင္ပ၀ါၿဖင့္ အသာေလးတို ့ထိကာ သုတ္ေပးေနသည္။ သူမကလည္း သူ ့ပခံုးထက္မွာ ေခါင္းမွီငိုရိႈက္ရင္းက သူ ့ကို ၿပန္လည္ၿပံဳးၿပသည္ကို က်ေနာ္ေတြ ့လိုက္ရသည္။ <br /><br />က်ေနာ္ထိုင္ခံုမွ အသာထကာ ၿပတင္းေပါက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း အေ၀းကရႈခင္းပန္းခ်ီကားေလးကို ေငးေမာေနမိသည္။ သူတို ့တေတြ ကၿဖင့္ က်ေနာ့္ကို သတိထားမိဟန္မတူ၊ ၿမင္ပံုလည္းမေပၚ။ က်ေနာ္ကေရာ တၿဖည္းၿဖည္း အၿမင္အာရံုတို ့က ေ၀၀ါးသြားၾကသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို တိုက္ခတ္လာသည့္ ေလႏုေအးက က်ေနာ့္ပါးၿပင္ေပၚက ေအးစက္စက္မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတို ့ကို ေၿခာက္ခမ္း သြားေအာင္ အသာအယာပြတ္သပ္လို ့ က်ီစယ္သြားေလသည္။ ရင္ထဲမွာ အသာေလး ဆုေတာင္းေနမိသည္။ ဒီမိသားစုေလး ေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေၿမ့တဲ ့ အိမ္ေဂဟာေလးကို အၿမဲထာ၀ရ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစလို ့။<br /><br />ဘုရားသခင္က ဒီမိသားစုေလး ၿပန္လည္ေပါင္းစည္းႏိုင္ေရးအတြက္ ဒီစာရြက္ေလးကို က်ေနာ္မေတြ.ေတြ.ေအာင္ အေသအခ်ာ ညႊန္ၿပ ခဲ ့တာပါ။ တကယ္တမ္းေၿပာရရင္ မ်က္ရည္စက္ေတြ စြန္းထင္းေနတဲ ့ဒီစာရြက္ေလးက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ဒဏ္ရာရေန တဲ ့ႏွလံုးသားက ေ၀ဒနာေတြကို ဖြင့္လွစ္ၿပသလိုက္တဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုပါ။ သူ ့ရဲ့ မပီ၀ိုးတ၀ါး အိပ္မက္ေလးေတြကို တကယ္တမ္း ၿဖစ္လာေစဖို ့ ဆုေတာင္းခဲ ့တဲ့စာရြက္ေလးပါ။ ေသခ်ာပါတယ္ ဒီစာရြက္ေလးမွာ သူ ့ႏွလံုးေသြးေတြကို မွင္လုပ္လို ့ေရးၿခစ္ခဲ ့တာ စာမ်က္ႏွာႏွစ္ဘက္လံုးအၿပည့္။ စာေၾကာင္းေလးေတြက အမ်ားၾကီး မဟုတ္ပါဘူး။ ၃ေၾကာင္းတည္းရယ္ ................................<br /><br /> "............ေဖၾကီးကိုခ်စ္တယ္......"<br /> "............ေမၾကီးကိုခ်စ္တယ္......"<br /> "............သားတုို ့တူတူေနခ်င္တယ္........." တဲ့။ <br /><br />( ႏုနယ္တဲ့ႏွလံုးသားေလးေတြ မထိခိုက္မနာက်င္ေစဖို ့၊ အၿဖဴေရာင္ႏွလံုးသားႏုႏုေလးေတြကို အေရာင္မဆိုးမိေစၾကဖို ့ Chicken Soup of the Soul မွ Jane Lindstorm ရဲ့ Tommy's Essay ကို ခံစားၿပီး ေရးဖြဲ.လိုက္တာပါ။ )<br />( က်ေနာ္ အဆင္မေၿပတဲ့ကာလမွ ဂရုတစိုက္နဲ ့ စိတ္ပူေပးၾကတဲ ့၊ ဘေလာ့မွာသာမက ေမးလ္နဲ ့ပါ အားေပးကူညီခဲ့ၾကတဲ ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ စိတ္ပူေအာင္ လုပ္ခဲ့မိလို ့ ဒီပို ့စ္ေလးကို အခ်ိန္မွီေရးၿပီး ေတာင္းပန္ လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မအားလံုး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစလို ့။ )ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-80445521669284147412008-09-25T06:56:00.000+08:002008-09-25T06:59:16.277+08:00နားလည္ႏိုင္ပါေစအမွန္အတိုင္း ေၿပာရရင္ က်ေနာ္က စာေတြဖတ္ေနရရင္ ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဘယ္လိုစာမ်ိဳးပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ့္ကို လမ္းမွားေရာက္ေအာင္ တြန္းပို ့တဲ ့စာကလြဲရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို က်ေနာ္ဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ စာေတြဖတ္တာ ၀ါသနာပါတဲ ့ က်ေနာ့္ကို ခင္မင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ.က ဖတ္လို ့ေကာင္းတဲ့၊ ရသေပးတဲ ့ စာေလးေတြကို forward ေမးလ္နဲ ့ ပို ့ေပးတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီေမးလ္တခ်ိဳ.မွာ လင့္ေလးေတြပါေတာ့ ဘာပါလိမ့္ဆိုၿပီး လိုက္ၾကည့္ရင္းကေန ဘေလာ့ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရနဲ ့စတင္သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့တာပါ။ ဒီလိုနဲ ့ ဘေလာ့ေတြကို လိုက္ဖတ္ရင္းကေန ဘေလာ့ဂါေတြရဲ. အခ်င္းခ်င္း ေမာင္ႏွမေတြလို၊ မိသားစုေတြလို၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း <br />အရင္းအခ်ာေတြလို ခင္မင္ရင္းႏွီးေႏြးေထြးတဲ ့ ဆက္ဆံေရး၊ အခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္းကူညီတတ္တဲ ့ စိတ္ဓါတ္ေလးေတြကို ေလးစားအားက် မိခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ဖတ္သာဖတ္မိေပမယ့္ စီဗံုးမွာေရးဖို ့၊ ကြန္မန္ ့ေပးဖို ့ လက္တြန္ ့ခဲ့တဲ့က်ေနာ္ ညီငယ္ေမာင္မ်ိဳးရဲ. ဘေလာ့မွာက်ေတာ့ စီဗံုးမွာ သြားသြားေအာ္ၿပီး စခဲ့ရင္းက ညီအစ္ကိုေတြလို ခင္မင္သြားခဲ ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ညီငယ္ေမာင္မ်ိဳး တိုက္တြန္းတာေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ေလးကို စၿပီးေရးၿဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဖတ္ေနရင္းက ေရးရတာကိုပါ ေပ်ာ္ေနမိတာပါ။ ေရးရတဲ ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေထြေထြထူးထူး မရွိခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ့္ဆီလာလည္တဲ့သူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုတဲ ့ စိတ္နဲ ့ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ဦးစားေပးၿပီး ေရးခဲ့တာပါ။ ဘယ္သူ ့ကိုမွ နစ္နာထိခိုက္ေစလိုတဲ့ စိတ္မရွိသလို ဒီဘေလာ့ေလးကို ခုတံုးလုပ္ဖို ့စိတ္ကူး လံုး၀ကို မရွိခဲ့ပါဘူး။ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ကန္ေရၿပင္ကို လႈပ္ခါဖို ့ ဘယ္စာပိုဒ္ကိုမွ ရည္ရြယ္ၿပီး မေရးခဲ့ပါဘူး။ အနည္ထိုင္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြကိုလည္း ေလၿပင္းမတိုက္ေစရပါဘူး။ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ စာတစ္ပုဒ္္ေၾကာင့္ တစံုတရာ ထိခိုက္နစ္နာ သြားတာရွိခဲ့ရင္ က်ေနာ္အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ပို ့စ္ေလးကိုလည္း <br />က်ေနာ္ၿပန္လည္ ၿဖဳတ္သိမ္းလိုက္ပါၿပီ။ က်ေနာ့္အစ္မ မ၀ါကိုေရာ၊ ခင္မင္စြာနဲ ့ ကြန္မန္ ့ေရးေပးခဲ့သူေတြကိုေရာ က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မေလးစား တန္ဖိုးမထားလို ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းေၾကာင္းမို ့ နားလည္ေပးပါလို ့။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ဒီဆိပ္ကမ္းေလးကေန ခဏတာ ခရီးထြက္ပါဦးမယ္။ ဘေလာ့ေတြ လိုက္မလည္ၿဖစ္ခဲ ့ရင္၊ စီဗံုးမွာ ၿပန္မေအာ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ နားလည္ေပးႏိုင္မယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ <br /><br />ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင့္<br />ဇင္ေယာ္ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-10057667076640266742008-09-22T18:09:00.027+08:002008-09-22T19:52:24.600+08:00ၿပပြဲနဲ ့ၿပိဳင္ပြဲ<div align="left">တေန ့က <a href="http://sketchingwithlight.blogspot.com/">ကိုငယ္ရဲ. အလင္းနဲ ့ေရးတဲ ့ ပန္းခ်ီကား</a>ေတြကို သြားေငးရင္း စီဗံုးမွာ ေရးထားတာ ေတြ ့လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန ့မနက္က်မွ ၿမဴးၿမဴးၾကြၾကြေလး တင္မယ္တဲ ့။ ေနာက္ေန ့မနက္ သြားစပ္စုေတာ့ မေတြ ့လို ့ သြားေအာ္တာေပါ့။ ညေနက်မွ<br />ကိုငယ္က လာၿပန္ေအာ္တယ္၊ လာၾကည့္ေတာ့ ရၿပီတဲ ့။ ဟဲဟဲ သြားၾကည့္ေတာ့ ဟိုက္ရွားဘား.... <a href="http://sketchingwithlight.blogspot.com/2008/09/blog-post_20.html">တစ္ဆယ္တန္ ၿပပြဲေလး </a>အေၾကာင္းကို ဓါတ္ပံုေလးေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ ့ ေဖာ္ၿပထားတာ သြားၾကည့္ခ်င္စရာ။ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း ဒီပြဲေလးကို အရင္တည္းက သတင္းစာ ထဲမွာေရာ လက္ကမ္းေၾကၿငာစာရြက္ေတြထဲမွာေရာ ေတြ ့ဖူးေတာ့ စိတ္၀င္စားေနခဲ ့တာ ၾကာၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ဒါနဲ ့ပဲ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း ကိုငယ္ရဲ ့ေၾကၿငာေကာင္းမႈေၾကာင့္ အေၿပးအလႊား သြားရေတာ့တာေပါ့။<br /><br />ေရာက္သြားေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီ။ ဆန္းေဒးဆိုေတာ့ လူကလည္း မ်ားမွမ်ား။ ၀င္ေၾကး၁၀နဲ ့ လက္မွတ္ေလး ၀ယ္ၿပီးသကာလ ၀င္ဖို ့အေပါက္က မွားေနရေသးတယ္။ အၿပင္ခဏထြက္ၿပီး ၿပန္၀င္တဲ ့လူေတြ ၀င္တဲ ့အေပါက္ကို သြား၀င္တာကိုး။ အၿပင္ခဏ ထြက္ခ်င္ရင္ လက္မွာတံဆိပ္တံုး ထုေပးလိုက္တယ္။ ၿပန္၀င္ရင္ အဲဒီတံဆိပ္ကို စကမ္္ဖတ္တဲ့စက္နဲ ့ ဖတ္ၿပီး၀င္ခြင့္ေပးလိုက္ေရာ။ ဇင္ေယာ္ေလးတို ့ကို လက္ၿပဆိုလို ့ ဘာလုပ္ဖို ့လည္း ေမးမွအဲဒီ တံဆိပ္ကိစၥ သိရတာေလ။ ဒီလိုနဲ ့ အထဲလည္း ေရာက္ေရာ သားေရက်စရာေတြ မ်ားမွမ်ား။ ၿပထားတဲ ့ကားေတြကို ေၿပာပါတယ္။<br /><br />ဘာေတြေလွ်ာက္ေရးေနလဲမသိဘူး။ ေခါင္းစဥ္နဲ ့လည္း ဘာမွမဆိုင္ဘူးလို ့ ထင္ေနဦးမယ္။ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနရင္း ဇင္ေယာ္ေလး ေတြးမိတဲ ့အေတြးေလးကို ေခါင္းစဥ္ေလးတင္လိုက္မိတာပါ။ ဒီၿပပြဲေလးမွာ အားၿပိဳင္ပြဲေလးတစ္ခုကို ေတြ ့လိုက္ရသလိုပဲ။ လူသားေတြ ဖန္တီးထုတ္လုပ္ထားတဲ ့ ကားနဲ ့အပိုပစၥည္းေတြရယ္၊ ေနာက္ၿပီး လူသားစင္စစ္ၿဖစ္တဲ ့ car model ေလးေတြရယ္ အားၿပိဳင္ ေနၾက သလိုပါပဲ။ ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့ လာၾကည့္တဲ ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပါ၊့ ၿဖစ္ပံုရယ္ေလ ကားေတြကို အာရံုစိုက္ၿပီး ေငးေမာ သေဘာက်၊ ၿပီးေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၾကနဲ ့ေပါ့။ ေဟာ ၿဗဳန္းဒိုင္းဆို ေမာ္ဒယ္ေလးေတြက ကားေတြနဲ ့ အလွဓါတ္ပံု အရိုက္ခံ ၾကေတာ့လည္း အလုအယက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကၿပန္ေရာဗ်။ ေယာက်္ားေလးေတြ မေၿပာနဲ ့၊ လာၾကည့္တဲ ့ ေကာင္မေလးေတြကေတာင္ အတင္းတိုးေ၀ွ ့ၿပီး ရိုက္ၾက၊ သူတို ့ကိုယ္တိုင္လည္း တြဲၿပီးရိုက္လိုက္ၾကနဲ ့ ဟုတ္ေနေတာ့တာပဲ။ ကားေတြကိုလည္း မေရာင္း ေရာင္းရေအာင္၊ နံမည္လည္းရေအာင္္ အလွဆင္ယင္ၿပီး ၿပၾကသလို သူတို ့ေလးေတြကလည္း နံမည္ၾကီးေအာင္ ေနာက္ၿပပြဲ ေတြမွာေတြလည္း သူတို ့ကို ငွားေအာင္ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြနဲ ့ အၿပံဳးေလးေတြ ဆင္ယင္ၿပီး ဓါတ္ပံုေလးေတြ အရိုက္ခံၾက၊ ႏႈတ္ဆက္ၾကနဲ ့ ဘယ္သူ ့ကို အာရံုစိုက္လို ့စိုက္ရမွန္းမသိေအာင္ပါပဲ။ အင္း လူနဲ ့ကား ဘယ္ဟာက ပိုၿပီးအာရံုစိုက္ခံရလဲ၊ ဘယ္သူ ့ကို ပိုၿပီးစိတ္၀င္ စားၾကလဲ အားၿပိဳင္တဲ ့ ပြဲေလးတစ္ခုလိုပါပဲေလ။<br /><br />စိတ္နာစရာလည္း ေၿပာရဦးမယ္။ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း ၿပထားတဲ ့ကားေလးေတြကို သေဘာက်လြန္းလို ့ ဓါတ္ပံုေလးေတြ လွည့္ပတ္ ရိုက္လိုက္၊ ေၾကၿငာကမ္းတဲ ့ စာရြက္ေလးေတြ ဖတ္ၾကည့္လိုက္၊ သိခ်င္တာေလးေတြ ၀င္ေမးလိုက္နဲ ့ အလုပ္ကို ရႈတ္ေနေတာ့တာေပါ့။ တခါတေလ စိတ္၀င္တစားနဲ ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ေနတုန္း စာရြက္လာကမ္းၿပီး ဘာကားအမ်ိဳးအစားကို စီးပါသလဲတဲ ့ဗ်ာ။ လာေလ့လာ ပါတယ္ေပါ့။ ကားမစီးႏိုင္ပါဘူးလို ့ေၿပာေတာ့ ၀ယ္မယ္စိတ္ကူးရင္ ဒီလိပ္စာေလးအတိုင္း လာခဲ ့ပါဆိုေသး။ ၃ ခါေလာက္ အေမးခံရေတာ့ နဲနဲရြဲ.ခ်င္လာတယ္။ ေနာက္တခါဆို SMRT ဘတ္စ္ကား စီးပါတယ္ေၿပာရင္ေကာင္းမလားလို ့။ေနာက္လာေမးတာနဲ ့ စိတ္ကူးထဲက ေတြ ့ရာ နံမည္ေကာက္ေၿပာေတာ့တာပဲ။ ဒီေတာ့မွ သာဆိုးေသး၊ သူတို ့ဆီမွာ ကားေရေဆးပါလားတဲ ့၂ခါေရေဆး ဖရီးဆိုလား လက္ေဆာင္ေပးေသး။ အာမခံကုမၼဏၰီကလည္း သူတို ့ဆီမွာ ကားအာမခံထားပါလားတဲ ့ ဘယ္လိုေကာင္းေၾကာင္း ေၾကၿငာ၀င္ေသးတယ္။ Survey လုပ္တဲ ့ေမးခြန္းေတြေၿဖခုိင္းၿပီး ခ်က္ခ်င္း ကံစမ္းမဲေဖာက္ေပးသလို ေနာက္ထပ္ကံစမ္းမဲလည္း ရွိေသးတယ္တဲ ့။<br />ေၿဖထားတဲ ့ စာရြက္ေတြကို သိမ္းထားၿပီး မဲၿပန္ႏႈိက္ဦးမွာဆိုပဲ။ ေတြးလိုက္မိေသး ထပ္ေပါက္လို ့ကေတာ့ ရီရဦးမယ္လို ့။ ကားမစီးႏိုင္လို ့ ရထားစီးၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ ့ေကာင္က ကားအာမခံက ေပးတဲ ့ လက္ေဆာင္ရပါတယ္ဆိုလို ့ကေတာ့ ဟာသၿဖစ္ဦးေတာ့မွာေလ။<br /><br />ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ေကာင္းေကာင္းနဲ ့ ရိုက္လိုက္တာ ကင္မရာက ဓါတ္ခဲလည္းကုန္၊ ဖံုးကဓါတ္ခဲလည္း ကုန္ေတာ့မွပဲ ရပ္ၿဖစ္ေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္ အၿပင္ Car Drifting Show ကိုမရိုက္လိုက္ရလို ့ ေတာက္တေခါက္ေခါက္ၿဖစ္မိေသးတယ္။ ကဲပါေလ....ဖတ္ေနရတာ ပ်င္းေနေတာ့မယ္။ ဓါတ္ပံုေလးေတြ ၾကည့္လိုက္ပါဦး။ ကိုငယ္ရဲ ့Pro ဆန္လွတဲ ့ ရိုက္ခ်က္ေတြနဲ ့ေတာ ့ တၿခားစီပါပဲ။ ဒါေပမယ္ ့ မတင္ရမေနႏိုင္လို ့ တင္လိုက္ၿပီဗ်ိဳ.။ ၿပီးရင္ ေ၀ဖန္ေပးသြားပါဦးေနာ္။ </div><br /><br />ဒါေလးေတြက သားသား သေရက်ခဲ ့ရတဲ ့ ကားေလးေတြေပါ့။<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPrPV3bvePxlssNrxRdmFPWem2lK64euiCiFlf_5-QLyAxfGRyM4DCGxyNZyTkgcZZyM4v40zYgYMvTYjdE0BGyduRZ0HPOgoK_slsKXOscb_SqeD2cdyarasSXsjVUtLu9hycQ86sByx6/s1600-h/222.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248790072249125138" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPrPV3bvePxlssNrxRdmFPWem2lK64euiCiFlf_5-QLyAxfGRyM4DCGxyNZyTkgcZZyM4v40zYgYMvTYjdE0BGyduRZ0HPOgoK_slsKXOscb_SqeD2cdyarasSXsjVUtLu9hycQ86sByx6/s320/222.JPG" border="0" /></a><br />က်ေနာ့္ရဲ. အၾကိဳက္ဆံုးေလး<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi12JH6A0Nl-BGTAntKxNHMpWeXW-42LJSVVmH_PyAKZE3toSkVvIaKVXmk0Zb5yYZGk1GNEaB7Y-N8P9Ejqqybyz1nenXJw1FlHEB9deJe-mW6Goh6Hk7iX-lWUL2nN8M8In4DFtuKBrXK/s1600-h/171.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248790074447951746" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi12JH6A0Nl-BGTAntKxNHMpWeXW-42LJSVVmH_PyAKZE3toSkVvIaKVXmk0Zb5yYZGk1GNEaB7Y-N8P9Ejqqybyz1nenXJw1FlHEB9deJe-mW6Goh6Hk7iX-lWUL2nN8M8In4DFtuKBrXK/s320/171.JPG" border="0" /></a><br />စီးလိုက္ရလို ့ကေတာ့ ဇိမ္ပဲ။<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9FIxgy1-kGFrcmuRYuD8J88G_m26VIV1S_3G8Tjdq78_mTHBZRHLG7iP-Mqw1YcGeIpO00SnwHXlsDjIW2ZF466PndqDYgGb5xXUla_gcSpm3jjZ6QgniJQAfaq4jHbrx9NOqnstW9Hi5/s1600-h/21092008250.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248790077214072066" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9FIxgy1-kGFrcmuRYuD8J88G_m26VIV1S_3G8Tjdq78_mTHBZRHLG7iP-Mqw1YcGeIpO00SnwHXlsDjIW2ZF466PndqDYgGb5xXUla_gcSpm3jjZ6QgniJQAfaq4jHbrx9NOqnstW9Hi5/s320/21092008250.jpg" border="0" /></a><br />ဒါေလးလည္း မဆိုးပါဘူး။<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpJwkTlCCioJWiwE1bx73RaYdUn5aaPKqiveIUYWMHDmhFhv5mGXAAghjINwVu1Mn5iUTx39K85anfUMXcKQkYIlZGgISTTyzJvW03mLw2hCs6AsZj1Fs7z_S2Tr0PsHsJ2EYTMUY5pgDg/s1600-h/Ferrari+Testorossa.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248790081414187586" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpJwkTlCCioJWiwE1bx73RaYdUn5aaPKqiveIUYWMHDmhFhv5mGXAAghjINwVu1Mn5iUTx39K85anfUMXcKQkYIlZGgISTTyzJvW03mLw2hCs6AsZj1Fs7z_S2Tr0PsHsJ2EYTMUY5pgDg/s320/Ferrari+Testorossa.jpg" border="0" /></a><br />Ferrari Testorossa<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZyVLnsb5g_bvsMDGQBhTK0NpqTGkXgEeVW-ypsYRdNCOs6ybdA-grVA90i6-6HMaNy12CXdpm_7xsk-g8CAtE04ZQPockaYzIFJSE2aGWXAeK0r1CDemVPHQIbNAX-4fKb-mOhjo5igYX/s1600-h/White+F430.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248790082489422210" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZyVLnsb5g_bvsMDGQBhTK0NpqTGkXgEeVW-ypsYRdNCOs6ybdA-grVA90i6-6HMaNy12CXdpm_7xsk-g8CAtE04ZQPockaYzIFJSE2aGWXAeK0r1CDemVPHQIbNAX-4fKb-mOhjo5igYX/s320/White+F430.jpg" border="0" /></a><br />Ferriri White F430<br />ရွိေသးတယ္ဗ်။<br />Lamborghini Collection ေလးအားေပးသြားပါဦး။<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGMfXzW6KZS0d3YGKAHDa6qUIU62UI5aa8u_5Mc90ixbW8QbqG9rslsFOhxaAOL-YQGsIXy6OVGtd6eJB2-7DEhOwlxHBey7RWp6cPnQQxtZA3xY-WtT0-V8o3jGnhU4Fy2Udto4m6L0Yr/s1600-h/2869707007_d3507190cc.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248791329176151986" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGMfXzW6KZS0d3YGKAHDa6qUIU62UI5aa8u_5Mc90ixbW8QbqG9rslsFOhxaAOL-YQGsIXy6OVGtd6eJB2-7DEhOwlxHBey7RWp6cPnQQxtZA3xY-WtT0-V8o3jGnhU4Fy2Udto4m6L0Yr/s320/2869707007_d3507190cc.jpg" border="0" /></a><br />Lamborghini Murcielago Matt Black<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVjxntciYrnxVsBfiAT_5lidd6HENgl8_gmpQUNeVp3jecm_Uhg9HtRc2mrLT3icsxlzRdkYLvVkxIPi_Mswl-YLX_7p7zh78vkj907Zu7udAQPk_HsXiiMmoqVR9PTbVAwfKo48ZfmZGS/s1600-h/lam1+f+w.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248791336307664034" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVjxntciYrnxVsBfiAT_5lidd6HENgl8_gmpQUNeVp3jecm_Uhg9HtRc2mrLT3icsxlzRdkYLvVkxIPi_Mswl-YLX_7p7zh78vkj907Zu7udAQPk_HsXiiMmoqVR9PTbVAwfKo48ZfmZGS/s320/lam1+f+w.JPG" border="0" /></a><br />Forward Wheel ( tyre & rim )<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0NGaxd7S1Egi_aiJulnzKyOyaJvxq8Fk1kquG8Andgxw6Rm1tPJx1vNTThpmpbxOq-ukhLW9YA8_6kaAusCbBFdcE7LTD5NDK32h-FibHjOo6mTYKI_78YYH5kSn6R8FOR5eVxKlIJza2/s1600-h/lam1+rw.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248791339431446114" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0NGaxd7S1Egi_aiJulnzKyOyaJvxq8Fk1kquG8Andgxw6Rm1tPJx1vNTThpmpbxOq-ukhLW9YA8_6kaAusCbBFdcE7LTD5NDK32h-FibHjOo6mTYKI_78YYH5kSn6R8FOR5eVxKlIJza2/s320/lam1+rw.JPG" border="0" /></a><br />Rear Wheel ( tyre & rim )<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh4wa994tnbS-ZFtYVHaSRc2VpiR5S9Sxt2qdTkzKfXNUviQ4oafILcRdtURuF8E5_Ih7TZ5Z-N_51Qx5BC7I_zcC0ZGsATHw3MSGYDRMNeox0jWSq3HjXVqiUDjw_XbR9DMWYLPDYaKQx/s1600-h/lam+logo.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248791340600604562" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh4wa994tnbS-ZFtYVHaSRc2VpiR5S9Sxt2qdTkzKfXNUviQ4oafILcRdtURuF8E5_Ih7TZ5Z-N_51Qx5BC7I_zcC0ZGsATHw3MSGYDRMNeox0jWSq3HjXVqiUDjw_XbR9DMWYLPDYaKQx/s320/lam+logo.JPG" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsUlk7PGv_j_-mnRtscshGNQE_vtPYx70b029CwIpM4N35qWEB0JDI5e5QEZ4mq3GXhjkdPHxy5AHHmwP63y-Mbiabz6bp6HpOAawMUV9J2n2CxFU-zHOlYJB8LTXBXLk_t2hm2wJwzYv5/s1600-h/lam4.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248791342496179602" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsUlk7PGv_j_-mnRtscshGNQE_vtPYx70b029CwIpM4N35qWEB0JDI5e5QEZ4mq3GXhjkdPHxy5AHHmwP63y-Mbiabz6bp6HpOAawMUV9J2n2CxFU-zHOlYJB8LTXBXLk_t2hm2wJwzYv5/s320/lam4.JPG" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW_K9lXTECAuN5rD-6HVXZ0D0KJDfO7KXlUC3ozYFQTXuJGqsbKKnNr5uoDqLqetz2x4ctlJqMoDv3n_u_xTBZ_3RGhlErAUrOjy6eA0O_5TUM8CjfFfV_GbahWeK007fPk9MotRI6EKmk/s1600-h/lam5.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248791726220879186" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW_K9lXTECAuN5rD-6HVXZ0D0KJDfO7KXlUC3ozYFQTXuJGqsbKKnNr5uoDqLqetz2x4ctlJqMoDv3n_u_xTBZ_3RGhlErAUrOjy6eA0O_5TUM8CjfFfV_GbahWeK007fPk9MotRI6EKmk/s320/lam5.JPG" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioV_BEUnrfO069bQs9TtAcolfKyzVxmfKXx2mqUdTPTj00tIWPceNAaYqR8TlwLisi3nlwmL4ZJMXig_KbA4ejQy2HQVtvbPSICF4sSCA3Dq-oumi5QJ8WzKechGtkcyzL7gxgcbzqmDx5/s1600-h/lam+interior.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248791732018325218" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioV_BEUnrfO069bQs9TtAcolfKyzVxmfKXx2mqUdTPTj00tIWPceNAaYqR8TlwLisi3nlwmL4ZJMXig_KbA4ejQy2HQVtvbPSICF4sSCA3Dq-oumi5QJ8WzKechGtkcyzL7gxgcbzqmDx5/s320/lam+interior.JPG" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh60L9Xs5sDnbM9vHRxwWh8p_ePM9l8vXHze6q65MonzHo5IM2HFBqKZbW9I-PB-hZ-XI7sLmAki1H_GJkSnSZxbnu3dtZcSYm80zfd9v11gWg2fifdIDdsqsccQjabUuaFVqXMG6b_ZECr/s1600-h/e+view+1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248797474598937490" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh60L9Xs5sDnbM9vHRxwWh8p_ePM9l8vXHze6q65MonzHo5IM2HFBqKZbW9I-PB-hZ-XI7sLmAki1H_GJkSnSZxbnu3dtZcSYm80zfd9v11gWg2fifdIDdsqsccQjabUuaFVqXMG6b_ZECr/s320/e+view+1.jpg" border="0" /></a><br />ဒါကေတာ့ အင္ဂ်င္ခန္းေလးေတြ<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw7CRm_KnB7n39mODgudMjBwiY8dZgpdz-HFv7i9zCK1S0IZGmaLkhlm88d8SS7fyYqMJ5pJ90BMEmY7teilaITnswrAwUB7txYZEWbKDrA6rNV6VjEs9AQdaw1jRt8JrXg9gI7PCD8uDI/s1600-h/e+view2.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248797480294917378" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw7CRm_KnB7n39mODgudMjBwiY8dZgpdz-HFv7i9zCK1S0IZGmaLkhlm88d8SS7fyYqMJ5pJ90BMEmY7teilaITnswrAwUB7txYZEWbKDrA6rNV6VjEs9AQdaw1jRt8JrXg9gI7PCD8uDI/s320/e+view2.JPG" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1WeFUgsxh904tIxNNViSZ2XFHv0oKygtsCgx_VASPIyDctD4JPIt86V08VbSn7jdY0zzHlgRieIYZ7ZBxncZ1LVAJpb1isb0tbQ8j0MjwxfEuHBFl7cmrH9ChRGAKUnZPKQZGpe5Hlrbp/s1600-h/interior+1.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248799540013365746" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1WeFUgsxh904tIxNNViSZ2XFHv0oKygtsCgx_VASPIyDctD4JPIt86V08VbSn7jdY0zzHlgRieIYZ7ZBxncZ1LVAJpb1isb0tbQ8j0MjwxfEuHBFl7cmrH9ChRGAKUnZPKQZGpe5Hlrbp/s320/interior+1.JPG" border="0" /></a><br />ကားအတြင္းပိုင္းက အၿပင္အဆင္ေလးေတြ<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij6TA9HZh9KzFr8mouVWTQEqdVmpmo53grwdM0XjJQj6sWG31oiFQiw-_9EuURx2y5S4RjxeUg2mdahWLSIKQaPcyczye8-InCrkOvfYBwEyfYEXgvOlZrHXBJ2GMZpjC-8twWzGIYSmmg/s1600-h/interior+3.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248799550074788226" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij6TA9HZh9KzFr8mouVWTQEqdVmpmo53grwdM0XjJQj6sWG31oiFQiw-_9EuURx2y5S4RjxeUg2mdahWLSIKQaPcyczye8-InCrkOvfYBwEyfYEXgvOlZrHXBJ2GMZpjC-8twWzGIYSmmg/s320/interior+3.JPG" border="0" /></a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyIGLNAG-VWSaxpbBTqgcRWLV4QEa9XZu5zaTxkQZhHymkJLxe_5q4vZApCOTKYSUeIkYj3bDqgA69Bi48nXxol4b5rPudmj3Qe45p2YOrSt0TzBFQf6vovRVg8HVabEooQDtZK7eIY0iv/s1600-h/085.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248804675308852674" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyIGLNAG-VWSaxpbBTqgcRWLV4QEa9XZu5zaTxkQZhHymkJLxe_5q4vZApCOTKYSUeIkYj3bDqgA69Bi48nXxol4b5rPudmj3Qe45p2YOrSt0TzBFQf6vovRVg8HVabEooQDtZK7eIY0iv/s320/085.JPG" border="0" /></a>၀ါသနာပါရင္ ၀င္ေဆာ့လို ့ရေသး။<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgYWbhY3uQZF0Nr2M9XozOlKDrcOoEHr3aKcFWw4wo3cTtSaYt_32s0JmwisYBQPaWzWhw7fthDzCi6RlKflaWyYnikmfPARRd8VDEUFsfearyx1K0s8Db0mao15Dnw-0r4h-h__XLR4mK/s1600-h/086.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248804678107719618" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgYWbhY3uQZF0Nr2M9XozOlKDrcOoEHr3aKcFWw4wo3cTtSaYt_32s0JmwisYBQPaWzWhw7fthDzCi6RlKflaWyYnikmfPARRd8VDEUFsfearyx1K0s8Db0mao15Dnw-0r4h-h__XLR4mK/s320/086.JPG" border="0" /></a>ဘရိတ္system ကို<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFKeZFSMonNsKsYBJfcm7gTVFbeH_bT_Q4Fx6aswzx4N1Y_KKBNGfZCZghYkZg9m4s-utGbYusRQ0Qq2aD9NgDzZAKzN4edYiH5KcrFu3NBK2Jm47PrYtevEOXtS7_rn7UBdZT4OJa9diL/s1600-h/090.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248804686813570514" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFKeZFSMonNsKsYBJfcm7gTVFbeH_bT_Q4Fx6aswzx4N1Y_KKBNGfZCZghYkZg9m4s-utGbYusRQ0Qq2aD9NgDzZAKzN4edYiH5KcrFu3NBK2Jm47PrYtevEOXtS7_rn7UBdZT4OJa9diL/s320/090.JPG" border="0" /></a>ဒီလို ေစ်းေလွ်ာ့ၿပီး ေရာင္းေပးေနတာ၊ ၀ယ္ေသးဘူး မၾကိဳက္လို ့။ ဟီးဟီး<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZDJx2d_oxvbM7KmxZi92GR_BKtUceiPW3eKe-ga7zcTS8Xr4SbIAClDTHutQDTo0jR-V7jLTVGpHz_REKd423VK5n-jI2c8PPjHw89byWBI9vnl2g0Vbej4BUaQgbK_mKA5n5zNbDXe5x/s1600-h/105.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248804696211072130" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZDJx2d_oxvbM7KmxZi92GR_BKtUceiPW3eKe-ga7zcTS8Xr4SbIAClDTHutQDTo0jR-V7jLTVGpHz_REKd423VK5n-jI2c8PPjHw89byWBI9vnl2g0Vbej4BUaQgbK_mKA5n5zNbDXe5x/s320/105.JPG" border="0" /></a>ကားကို ဒီလိုလည္း အလွဆင္လို ့ရတယ္တဲ ့။<br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk2j7k508s2EmCyH83k9nMXzrAvEm3-9_RsUgSv_7jjcLWggabeNiLea5uN-dVVZFhJFKMmjCKJlX1WKPS5F1aqIjf06X3fUWdY7YzsKP1ZVQeiGmGdrrEgxuha0x5rif6fxMvAue5cKy0/s1600-h/204.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248808613216575506" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk2j7k508s2EmCyH83k9nMXzrAvEm3-9_RsUgSv_7jjcLWggabeNiLea5uN-dVVZFhJFKMmjCKJlX1WKPS5F1aqIjf06X3fUWdY7YzsKP1ZVQeiGmGdrrEgxuha0x5rif6fxMvAue5cKy0/s320/204.JPG" border="0" /></a>ကဲ သားသားတို ့အၾကိဳက္ မြန္းလိုက္။ ဟဲဟဲ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္။ လိုခ်င္သူမ်ား ဆက္သြယ္ၾကပါ။<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8M8j-GlcT-jv2FMr-5uaFkfhO6LiaYTfsJC2i8NxaZjshd7XtWfv2CR4vtBVkunwmoe23ur7FGmqV0tcEbv1-74Bssnmp95hMdf1NDXrBkhPyOQ1Lj79VXdKN6SPOSblBg2xr5h5plEYK/s1600-h/209.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248808618178390546" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8M8j-GlcT-jv2FMr-5uaFkfhO6LiaYTfsJC2i8NxaZjshd7XtWfv2CR4vtBVkunwmoe23ur7FGmqV0tcEbv1-74Bssnmp95hMdf1NDXrBkhPyOQ1Lj79VXdKN6SPOSblBg2xr5h5plEYK/s320/209.JPG" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlgsslAHgk2W9DlbJVKaUV5ZvAiAaOspII6ydI12UTfFulbQgC_Py_BUlJ8-AYOY_vme5bBPcOOgLqoBNAqY-dHPLWI3mzMuu07nLcItDrpZccrTBcVo1uRXG96CztgvaN3rxSm13hYrVI/s1600-h/211.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248808620428958402" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlgsslAHgk2W9DlbJVKaUV5ZvAiAaOspII6ydI12UTfFulbQgC_Py_BUlJ8-AYOY_vme5bBPcOOgLqoBNAqY-dHPLWI3mzMuu07nLcItDrpZccrTBcVo1uRXG96CztgvaN3rxSm13hYrVI/s320/211.JPG" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ56gN9vT7EGp_MpASkmHIL6JFHtYxNEkP_jIrQscbGGhUBRkUq77zI8MR0xMnSSV04WJtrPE1gQ2r5K-Acaeob-OIjbWQFhLjKTkqXSDlmuWCK7-pzBaNEOpuAWDKuym1UFQY-tu15d4U/s1600-h/2869791091_cc0446bc3d.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248808619250751410" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ56gN9vT7EGp_MpASkmHIL6JFHtYxNEkP_jIrQscbGGhUBRkUq77zI8MR0xMnSSV04WJtrPE1gQ2r5K-Acaeob-OIjbWQFhLjKTkqXSDlmuWCK7-pzBaNEOpuAWDKuym1UFQY-tu15d4U/s320/2869791091_cc0446bc3d.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFeL73tl9N5NAvJX09Xjz8RxNBIEm29evlO0vJZDIzgTk1BEEb8FduQvx0gHWgC94_boGjY6jioYCpPekjROUtqzV8uzf-mvGi1MFYXVMtabHSUiPtBq3JFHu0OPT2860NmuHsxzUWKkDy/s1600-h/2867709763_7da5077aae_m.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248808623484131858" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFeL73tl9N5NAvJX09Xjz8RxNBIEm29evlO0vJZDIzgTk1BEEb8FduQvx0gHWgC94_boGjY6jioYCpPekjROUtqzV8uzf-mvGi1MFYXVMtabHSUiPtBq3JFHu0OPT2860NmuHsxzUWKkDy/s320/2867709763_7da5077aae_m.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgc4-qLNYgm7jzqsX6u8aYQzATne6u2b1wtVqFWiYmTZHv2dDu0MDxCgokkVIuEsmX8f9-CO-2YvNVotvcGZYNHkKqXtYhmUC9hH7PIe00fm7RlvVY2YjzSbbG67AcV7BdTnw9ENb20g-/s1600-h/100.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248807153362522050" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgc4-qLNYgm7jzqsX6u8aYQzATne6u2b1wtVqFWiYmTZHv2dDu0MDxCgokkVIuEsmX8f9-CO-2YvNVotvcGZYNHkKqXtYhmUC9hH7PIe00fm7RlvVY2YjzSbbG67AcV7BdTnw9ENb20g-/s320/100.JPG" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMTwaWdPAh9yR6WB6S5KADKOu0_7aS12vQqGxxJJrR_Y56DGV7YvNV4BdcdqECY-KLg9Jv-PrIQ9MS3ENX5nsfu6uWKcL8nc2S4BrD7zow-4Q3SgHHsZrNcS0FDvtVXLiJ0iY9yg_NMkAK/s1600-h/187.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248807162281575474" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMTwaWdPAh9yR6WB6S5KADKOu0_7aS12vQqGxxJJrR_Y56DGV7YvNV4BdcdqECY-KLg9Jv-PrIQ9MS3ENX5nsfu6uWKcL8nc2S4BrD7zow-4Q3SgHHsZrNcS0FDvtVXLiJ0iY9yg_NMkAK/s320/187.JPG" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ1XCToAImBWqKg8rsOVOhbLBZEfXh0GKXaMbdn0EbdA08GF54gHz1t7ajLqORA0-oxsI9QGvBhh1uJXqqxCOiibsKtxCxMjSNCn8fSNTPs55Mk7Ysf5ZL3bX6eMGfQ5oPmxcYhIkXcxI8/s1600-h/2872289710_6ce3948a91_m.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248807163693729842" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ1XCToAImBWqKg8rsOVOhbLBZEfXh0GKXaMbdn0EbdA08GF54gHz1t7ajLqORA0-oxsI9QGvBhh1uJXqqxCOiibsKtxCxMjSNCn8fSNTPs55Mk7Ysf5ZL3bX6eMGfQ5oPmxcYhIkXcxI8/s320/2872289710_6ce3948a91_m.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2R_c_RiFA7cB2io0EG_RTLiqWc9yrZ_wsabTdxwejDI5EOmLKQUdCPjpNHZY2lwKL57oVQyoSi3bE0taBu0XPZymN19iLI6au0XcPAMzQjyMXCfTZcpPTx8I05Bo8jFwL48i_v-PRKEWf/s1600-h/2872294512_512e01bfb6_m.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248807170088014066" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2R_c_RiFA7cB2io0EG_RTLiqWc9yrZ_wsabTdxwejDI5EOmLKQUdCPjpNHZY2lwKL57oVQyoSi3bE0taBu0XPZymN19iLI6au0XcPAMzQjyMXCfTZcpPTx8I05Bo8jFwL48i_v-PRKEWf/s320/2872294512_512e01bfb6_m.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk7mU3ON2Mf6sSaz36-REKOHjMyZIv7wmzXxsrptrbb-HAgiYiOgR-Reymo8d6AyEy0AxtMr5xuNxG_XVmD0HvXQ6MuM26SrRxcuUiLuilM202dkXB92GMJrwUU4BIGdrrBAVTT4CJszYq/s1600-h/2870543140_e3c92d11e3.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248807167661107890" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk7mU3ON2Mf6sSaz36-REKOHjMyZIv7wmzXxsrptrbb-HAgiYiOgR-Reymo8d6AyEy0AxtMr5xuNxG_XVmD0HvXQ6MuM26SrRxcuUiLuilM202dkXB92GMJrwUU4BIGdrrBAVTT4CJszYq/s320/2870543140_e3c92d11e3.jpg" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVuNROQfcNSZrDuvio8vbf42haM48bnE3viM9I0h6_CbgVw9kmWXImLPn74TMU0ptj959In06ks7kJoJ4JzBkudJM9pxiC-cCoM7VW0e4aqfx9j-3oYJZxrCh5zTqdIJKvERdZxdvjzWaK/s1600-h/224.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248809240607536866" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVuNROQfcNSZrDuvio8vbf42haM48bnE3viM9I0h6_CbgVw9kmWXImLPn74TMU0ptj959In06ks7kJoJ4JzBkudJM9pxiC-cCoM7VW0e4aqfx9j-3oYJZxrCh5zTqdIJKvERdZxdvjzWaK/s320/224.JPG" border="0" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguiYMUao6O9zdZINI5lg7U0ra9bTcR44ZKcB6vafBFFz0M1vut2EEDWhxWzGv-0u5ovoKc7Kdr99vYNEg5JSgXqCvOxjRGpleBOIDnqgDzH8Bx3SslhtaCbm4TxV2K_xQSNX86Nd4mDsbQ/s1600-h/213.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5248809245146746450" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguiYMUao6O9zdZINI5lg7U0ra9bTcR44ZKcB6vafBFFz0M1vut2EEDWhxWzGv-0u5ovoKc7Kdr99vYNEg5JSgXqCvOxjRGpleBOIDnqgDzH8Bx3SslhtaCbm4TxV2K_xQSNX86Nd4mDsbQ/s320/213.JPG" border="0" /></a>ေဘးက ဘယ္သူလဲလို ့ေတာ့ မသိခ်င္ပါနဲ ့။ ႏွစ္ေယာက္တြဲၿပီး ရိုက္ထားတဲ ့ ပံုေလးေတြက သားသား သိပ္မၿပရဲဘူး။ ေတာ္ၾကာ ေဟာလီး၀ုဒ္က မင္းသားလာငွားမွာ ေၾကာက္လို ့ မထည့္ေပးေတာ့ဘူးေနာ္။ ရွိေသးတယ္ ဟီးဟီး။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-13782340509529971432008-09-19T16:46:00.002+08:002008-09-19T16:53:43.209+08:00လြဲခ်က္ရယ္က ကုန္ႏိုင္ေပဇင္ေယာ္ေလး အခုတေလာ ကံဇာတာပဲ ၿဂိဳဟ္စီးေနလား၊ နဂါးၾကီးကပဲ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏိုင္လို ့ သူ ့ေခါင္းၾကီး ဇင္ေယာ္ေလး ဘက္ပဲ လွည့္ထားလားမသိ။ ၾကံဳရသမွ် ေတြ ့ရသမွ် တစ္ခုမွကို အၿမီးအေမာက္ကို မတည့္တာပါ။ အၿမီးအေမာက္ မတည့္ဘူဆိုလို ့ ေခါင္းလိမ္ ကိုယ္ေစာင္းၿပီး ေၿခတစ္ဘက္ ေထာ့နဲ ့ေထာ့နဲ ့ၿဖစ္ေနတဲ ့ ၾကက္ဖၾကီးကိုလည္း ၿမင္ေယာင္ေနဦးမယ္။ တကယ္ပါဗ်ာ လြဲခ်က္ကေတာ့ ရက္စက္ပါေပ့။<br /><br />စာေမးပြဲဆိုတဲ ့ ဓါးစက္ေအာက္္က လြတ္တာ ဘာၾကာေသးလို ့တုန္း၊ စိတ္ထင္ ၁၀ရက္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ လူကလည္းနားလို ့ကို မ၀ႏိုင္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ ဟီး ပ်င္းတာလည္း နည္းနည္းပါမွာေပါ့ေလ။ ေန ့လည္ခင္းဆို တေရးတေမာ အိပ္ၿပီးၿဖည့္လိုက္ရတဲ ့အား။..ဟီးဟီး...စိုးရိမ္ေရမွတ္ေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ေရာက္လာၿပီထင္တယ္။ လူကအသြားအလာ နည္းနည္းေလးလာသလားလို ့။ ဒါတင္မက ဗိုက္ေလးကလည္း နည္းနည္းခ်င္းပူလာတာ တခ်ိဳ.ေဘာင္းေဘာင္းေတြက ၀တ္မရခ်င္ေတာ့ဘူဗ်။ အင္း ရွိစုမဲ့စု ပိုက္ပိုက္ေလးေတာ့ လက္ေလးၿပလို ့ႏႈတ္ဆက္ေတာ့မယ္ထင္ပါ့။ လူကေတာ့ သိပ္အ၀ၾကီး မဟုတ္ေသးဘူးလို ့ထင္တာပဲ။ ဟိုတေန ့က အိမ္ကိုလူၾကံဳရွိလို ့ ဘာမွေပးစရာ မရွိတာနဲ ့ ဓါတ္ပံုတခ်ိဳ.ထည့္ေပးလိုက္တာ ဖံုးဆက္လိုက္ေတာ့ ေမြးမိခင္ကေၿပာတယ္။ သားၾကီးမ်က္ႏွာၾကည့္ရတာ စေကာကို နားရြက္တတ္ထားသလိုပဲတဲ့။ စိတ္ခ်မ္းသာလို ့ထင္တယ္တဲ ့။ ဟီးဟီး အမွန္ေတာ့ မ်က္ႏွာၾကီးမ်ိဳးဆိုတာ ဒါပဲေနမွာေပါ့ဗ်ာ။ <br /><br />အင္း ပ်ိဳးရင္းပ်ိဳးရင္း လိုရင္းကလည္းမေရာက္ႏိုင္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ေန ့လည္ခင္းေလး အနားယူအားၿဖည့္ေနတုန္း ၿဗန္းဆို ဖံုးကထၿမည္ပါေလေရာ။ အိမ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ဖံုးထၿမည္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ တင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အေရးၾကီးလား၊အေရးေသးလား မသိေတာ့လည္း ထကိုင္ရေတာ့တာေပါ့။ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့ထၿပီး ဟဲလို ေၿပာကာစရိွေသး ဘယ္ကမမမွန္း မသိ၊ စက္ေသနတ္ပစ္သလို တရစပ္ရြတ္ၿပီး တေရာ္နဲ ့ရံုးပေတသီး ေရာၾကိဳထားတဲ ့အသံနဲ ့ အားရပါးရ ခၽြဲေတာ့တာပဲ။ ဟန္နီေရ..ကိုယ္အခုမွ vacation ၿပန္ေရာက္ကာစ သတိရလြန္းလို ့ ဖံုးဆက္လိုက္တာဆိုပဲ။ သြားသာသြားရတာ ဟန္နီမပါလို ့ မေပ်ာ္ရတဲ ့အေၾကာင္း တခ်ိန္လံုးဟန္နီကိုပဲ သတိရေနတဲ ့အေၾကာင္း ခုအရမ္းလြမ္းေနလို ့ ဒီည၈နာရီက်ရင္ အတူတူ ညစာစားခ်င္ေၾကာင္း စံုေနေအာင္ပြားေတာ့တာပဲ။ အသက္မွ ရွဴေသးရဲ.လားမသိ။ ၿပီးေတာ့မွ စကားလည္းၿပန္မေၿပာဘူး စိတ္ဆိုးေနလားတဲ ့။ ဘုက်က်နဲ ့ လူ ့ဂြစာ စကားေၿပာခ်င္စိတ္ကို မနည္းၿမိဳသိပ္လို ့ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီ ဖံုးနံပါတ္က မင္းရဲ. ဟန္နီဖံုးနံပါတ္ ဆိုတာေသခ်ာရဲ.လား။ ငါ့မွာေတာ့ ဆြီတီဆိုတဲ ့ မင္းလို ေကာင္မေလးမရွိတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္လို ့ ေၿပာလိုက္မွ အြန္...ဆိုၿပီး ခဏအသံတိတ္သြားတယ္။ ခုမွ နံပါတ္အေသအခ်ာ ၿပန္ၾကည့္မိတယ္ထင္ပါရဲ.။ ၿပီးေတာ့မွ Sorry...wrong number ဆိုၿပီး ဖံုးခ်သြားတယ္။ စဥး္စားလိုက္မိတယ္...မနက္၃နာရီ ၄နာရီေလာက္မွ ဒီဖံုးနံပါတ္ ကိုၿပန္ေခၚၿပီး ဟုတ္တယ္ မင္းဖံုးမွားဆက္တာ ေသခ်ာတယ္ကြ။ ငါ့မိတ္ေဆြေတြထဲမွာ ဒီနံပါတ္ မရွိဘူးဆိုၿပီး ၿပန္ေၿပာရေကာင္းမလားလို ့။ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးဗ်ာ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို ႏႈိးၿပီး ခၽြဲၿပစ္ၿပစ္နဲ ့လာၾကဴသြားတယ္။ dinner <br />တူတူစားရေအာင္တဲ ့။ ၿပီးေတာ့မွ ဖံုးမွားလို ့ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲဗ်ာ။ ေတြးၾကည့္ေပေတာ့။ ၿပန္အိပ္လို ့မရေတာ့ပဲ အီလည္လည္ၾကီး ၿဖစ္က်န္ခဲ့တယ္။ လြဲခ်က္ကေတာ့ ရက္စက္ပါ့ဗ်ာ။ <br /><br />ဒီလိုနဲ ့ ၿပန္အိပ္မရမယ့္တူတူ ထူးပါဘူးဆိုၿပီး ေရမိုးခ်ိဳး၊ ေဘးခန္းက သူငယ္ခ်င္းကို ေခ်ာဆြဲၿပီး အၿပင္ကို ေစာေစာ ထြက္လာခဲ ့တယ္။ ၀ါးတီးေပးရမယ့္ အခ်ိန္ကလည္း ေစာေနေသးတာမို ့ ဗိုက္ေခ်ာင္ၿပီး ပိုစား၀င္သြားေအာင္လို ့ ဒီေစ်းၾကီးတစ္ပတ္ပတ္က်စို ့ဆိုၿပီး window shopping ထြက္ၾကေတာ့တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ ့ အ၀တ္အစားေတြ ေရာင္းတဲ ့ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ ့ေရာက္ေတာ့ အၿမင္အာရံုထဲကို လွတီးလွတ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ စကၠဴပံုးေလးတစ္ပံုးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ ့ ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ၿပီး ဂြတီးဂြက် ရပ္ေနတဲ ့ပံုေလးက တန္းၿပီး၀င္လာတယ္။ ဇင္ေယာ္ေလးဘာသာ လမ္းေလွ်ာက္လာတာ၊ သူေလးက အၿမင္အာရံုထဲ ၀င္လာေတာ့လည္း ေအာ္ အနိစၥ အၿမဲမရွိ ပါတကား၊ အခုရွိတုန္းေလး အားေပးလိုက္ဦးမွ ဆိုၿပီး တရားသေဘာေလး ရႈၿပီး အားေပးလိုက္တာေပါ့။ <br /><br />ဟိုက္ရွားဘား ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိမွ ေတာ္ေတာ္လွတယ္ဗ်။ ဆိုင္ေရွ.နံရံကို ေက်ာေလးမွီလို ့ ကတ္ထူပံုးေလးကို လက္ႏွစ္လက္ နဲ ့ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးေလးရပ္ေနတာ။ ဒါနဲ ့ ႏွစ္ေယာက္သား မတိုင္ပင္ရပဲ ညာညွိအေလးၿပဳၿပီးု ေလွ်ာက္လာခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ မေရႊေခ်ာကလည္း သိပါ့၊ မခို ့တရို ့ေလးေတာင္ ၿပန္ၾကည့္လိုက္ေသး။ ဇင္ေယာ္ေလးကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ၿပန္တရားခ်ေနရတယ္။ ေအာ္ အပုတ္ေကာင္ၾကီး ရုပ္ေဆာင္ေနတာလို ့ ဟီးဟီး ဒါေပမယ့္ မပုတ္ေသးခင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္လို ့ေကာင္းတာပဲ။ <br /><br />ဒါေပမယ့္ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနတာက ေဘးကသေကာင့္သား။ အစ္ကိုေရ ေကာင္မေလးက ခ်စ္စရာေလးေနာ္တဲ့။ ေအးလို ့ ေၿပာရံုရွိေသး သနားစရာ ေလးဗ်တဲ ့။ ဟင္ဘာလို ့တုန္းဆိုလို ့ မေတြ ့ဘူးလားအစ္ကိုရ အလွဴခံပံုးေလးပိုက္ၿပီး ရပ္ေနတာ စကားမေၿပာတတ္လို ့ အလွဴခံေနတာလားမသိဘူးတဲ ့။ နင့္ၾကီးေတာ္ၾကီး စကားမေၿပာတတ္ရမွာလား ဆိုၿပီးလူတတ္ၾကီးလုပ္ၿပီး ထေဟာက္လိုက္မိတယ္။ ၿပီးမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ၿပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ကတ္ထူစကၠဴပံုးေလးကို အေပၚက အေပါက္၀ိုင္း၀ုိင္း ေသးေသးေလး တစ္ေပါက္ ေဖာက္ထား ေသးတယ္။ ေဘးမွာလည္း တရုပ္ဘူးသီးငါးေပါင္းေၾကာ္ စာေတြလည္းေရးထားေသးတယ္။ အင္း အရင္ကၿမင္ဖူးတဲ ့ charity orgaizations က volunteer ေတြ ဘူတာရံုမွာ၊ food court ေတြမွာအလွဴခံတာ သြားၿပီးသတိရမိလို ့ တရုပ္စာနားမလည္ေပမယ့္ သူေလးလည္း အဲလိုလားမသိဆိုၿပီး ထင္လုိက္မိတယ္။ ေဘးကကိုယ္ေတာ္ေလးကို ေၿပာၿပလိုက္ေတာ့ ဟာေသခ်ာတာေပါ့၊ လာသြားလွဴရေအာင္တဲ ့။ အမ္.... ဘယ္ကဘယ္လို သဒၵါတရားေပါက္ေနလဲမသိ။ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း က်ပ္တန္ေလးေခါက္ကိုင္ၿပီး သူေလးရွိရာ ၿပန္ေလွ်ာက္ရေတာ့တာေပါ့။ <br /><br />မ်က္ႏွာကို အခ်ိဳဆံုးၿပံဳးၿပီး ဟဲလိုဆိုၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့ သူေလးက မ်က္လံုးေလးၿပဴးၿပီး ဟိုင္းဆိုၿပီး ၿပန္ႏႈတ္ဆက္ရွာတယ္။ ဒီငတႏွစ္ေကာင္ ဘာလာရႈတ္တာလဲလို ့ ထင္ရင္ထင္မွာေပါ့။ လွဴမယ့္လွဴ ဘာအတြက္လွဴရတာလည္း ဇင္ေယာ္ေလးလည္း သိခ်င္တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴေငြမထည့္ခင္ေတာ့ စပ္စုဦးမွဆိုၿပီး က်ပ္တန္ေခါက္ေလး လက္မွာကိုင္လို ့သူေလးကို ကတ္ထူပံုေလး လက္ညိႈးထိုးၿပီး ေမးရတာေပါ့။ Is the box intend for some charity purpose လို ့လည္းေမးလိုက္ေရာ အလန္ ့တၾကားနဲ ့ no... no ,.. inside is the bird....a bird ပါတဲ ့ဗ်ာ။ <br /><br />ဟိုက္.....ေသာက္က်ိဳးနဲ... လြဲၿပီဟ။ ေသေတာ့မွာပဲ။ ဒါနဲ ့ အက်ိဴးအေၾကာင္း ရွင္းၿပၿပီး မနည္းေတာင္းပန္ရတာေပါ့။ ငါတို ့ထင္တာက ဒီလိုဒီလို ထင္လို ့ပါဆိုေတာ့ သူေလးက အားရပါးရ ရယ္ေတာ့တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ရွင္းၿပရွာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လက္ေဆာင္ေပးလို ့ ဒီငွက္ကေလးကို ခုမွသြားယူလာတာတဲ့။ ဘာနဲ ့သယ္ရမွန္း မသိတာနဲ ့ ကတ္ထူပံုးေလးကို ေလ၀င္ေပါက္ ေလးေဖာက္ၿပီး ယူလာတာတဲ့။ သူေလးရဲ. သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုင္ထဲမွာ ေစ်း၀ယ္ေနလို ့ အၿပင္မွာ ငွက္ထည့္ထားတဲ ့ ပံုးေလးကိုင္ၿပီး ေစာင့္ေနတာတဲ ့။ ေသစမ္းကြာ ပညာရွိတို ့မ်ား ေတြးၾကည့္လိုက္လို ့ကေတာ့ ကြက္တိခ်ည္းပဲ။ သူေလးရဲ. သူငယ္ခ်င္းေတြ အၿပင္ထြက္လာၿပီး ဘာၿဖစ္လို ့လည္းတဲ့။ သူေလးက ဇာတ္ရည္လည္ေအာင္ ရွင္းၿပလိုက္ေတာ့ ရယ္လိုက္ၾကတာ ေဘးနားက လူေတြေတာင္ ဘာၿဖစ္တာလဲလို ့ စပ္စုတဲ ့အၾကည့္နဲ ့ ၾကည့္သြားၾကေသးတယ္။ ဒီကေကာင္ကေတာ့ ရွက္လို ့ေသေတာ့မယ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ အလွဴေငြမထည့္ခင္ ေမးၿမန္းမိလို ့။ ႏို ့မို ့လာေနာက္တယ္ထင္ၿပီး ရဲကိုဖံုးဆက္လိုက္လို ့ကေတာ့ ဒီမွာတင္ ကားၿပာေလး စီးေနရဦးမယ္။ ဒါေတာင္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ၿပန္ေတာ့ သူေလးက လက္ညႈိးေလးေထာင္ၿပီး လွမ္းမွာလိုက္ေသးတယ္။ ေနာက္တခါ အလွဴေငြထည့္ခါနီးက်ရင္ ေသေသခ်ာခ်ာေမးဦးေနာ္တဲ ့။ ေအာ္ လြဲခ်က္ကယ္မ်ား ေၿပာပါတယ္။..........။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-16386620092043476732008-09-17T18:33:00.005+08:002008-09-18T00:08:37.592+08:00ခရီးတစ္ခု အတြက္ ၁၀ရက္တာ ၿပင္ဆင္ၿခင္္းအင္း....Tag ၿပီးရင္း Tag ေနတဲ ့ ဘေလာ့ေလာကၾကီးထဲမွာ ဒီ Tag ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေခါင္းစားတာပါပဲ။ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ ဇင္ေယာ္ေလး တစ္ခါမွ မစဥ္းစားဖူးခဲ ့တဲ ့ Topic တစ္ခုေပါ့။ ဒါဆို ဒီခရီးကို သြားရမွာ မေၾကာက္ဖူးလားလို ့ ေမးခဲ ့ရင္ေတာ့ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း ပုထုဇဥ္ပါဗ်ာ။ ေၾကာက္တတ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေသမွာလဲ။ ဘယ္ေနရာမွာ<br />ေသမွာလဲ။ ဘယ္လို ေသမွာလဲ။ ေနာက္ ေသၿပီးရင္ေရာ ဘယ္လိုဘ၀မ်ိဳးေရာက္မွာလဲ။ ဒီအရာေတြက က်ေနာ္တို ့ ပုထုဇဥ္ေတြ ၾကိဳမသိႏိုင္တဲ ့အရာေတြပါ။ အဲဒီေတာ့ ဇင္ေယာ္ေလးလည္း မ်က္ကန္းတေစၦ မေၾကာက္ေပါ့ဗ်ာ။ မသြားခင္စပ္ၾကားေတာ့ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ အခ်ိန္ေပးႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနတာပဲေလ။ ဟင့္အင္း တားတားက ငယ္ပါေတးတယ္ မိန္းမေတာင္ အယူရေတးဘူးဂ် ဆိုၿပီး ေၿခေလးေဆာင္၊့ ေခါင္းေလးခါ၊ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး မူၿပလို ့ရတာမွ မဟုတ္ပဲေနာ္ဗ်ာ။ လာေခၚေတာ့လည္း ထလိုက္သြားရံုေပါ့။<br /><br />အရင္ဆံုး ညီမငယ္ <a href="http://athayelay.iblogger.org">ေ၀ေလး</a>က မေသခင္ဆယ္ရက္ကို အတိအက်မ်ား သိႏိုင္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဘာလုပ္မလဲ၊ စိတ္ကူးေလးေတြ သိခ်င္တယ္ဆိုပါ့။ ဗုေဒၶါ ဖြဟဲ့ လြဲပါေစ၊ ဖယ္ပါေစေပါ့။ ဟီးဟီး ဟိုလွည့္ဒီလွည့္နဲ ့ နည္းနည္းရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ။ ရက္နည္းနည္း ၾကာလာေတာ့ ညီမငယ္ က အေၾကြးမေတာင္းပဲ <a href="http://www.maungmyo.co.cc">ညီငယ္ေမာင္မ်ိဳး</a>နဲ ့ <a href="http://athayelay.iblogger.org">ညီမသက္တန္ </a>့တို ့က ကိုယ္စားလွယ္လုပ္ၿပီး အေၾကြးခဏခဏ<br />လာေတာင္းပါေတာ့တယ္။ အခုေတာ့ ညီမငယ္ေ၀ေလးကလည္း စိတ္ကူးေလးေတြေၿပာမၿပရင္ အစ္ကုိအၿဖစ္မွ အေမြၿပတ္စြန္ ့လႊတ္ေတာ့မယ္လို ့ ၿခိမ္းေၿခာက္လာပါၿပီ။ ၿဖစ္ေခ်ဘူး ဒုကၡဒုကၡ။ ခရီးမသြားခင္ေလး ၿမန္ၿမန္ အေမြ သြားေတာင္းေတာ့မယ္။ ပိုင္ဆိုင္သမွ် အကုန္ေပး ဘဲဘဲေလးက လြဲရင္ေပါ့ေလ။ ( လက္ႏီွးစုတ္ေတာင္ မခ်န္ဖူးကြေနာ္ )။<br /><br />မေန ့့က <a href="http://www.crazydreamlover.blogspot.com">မမDream</a> ဆီ ခဏေလာက္ သြားေခ်ာင္းဦးမွပဲ ( ဟီး ေမြးေန ့ပြဲက ၀ါးတီး အၾကြင္းအက်န္ေလးမ်ား ရွိမလားဆိုၿပီးေတာ့ပါ ) ဆိုၿပီး သြားေခ်ာင္းကာမွ ေပါက္စနသမီးက အိပ္မက္မက္တယ္ဆိုပဲ။ ဘာအိပ္မက္ပါလိမ့္ဆိုၿပီး လက္တို ့ေမးေတာ့ ဦးငွက္လည္း မက္တာပဲ ၿပန္ေၿပာၿပတဲ ့။ ေအာင္မေငးဗ်လို ့ ေအာ္ၿပီးထြက္ေၿပးတာ ေနာက္ကေန ဂါ၀န္စြန္ေတာင္ဆြဲလို ့ အဲ ဟုတ္ပါဘူး ဂါ၀န္ၾကီးမလို ့<br />ေၿခေထာက္ကိုေဆာင့္၊ ႏႈတ္ခမ္းစူလို ့ ဦးဦးငွက္ေနာ္ ..ရဖူး...ရဖူး.. မက္ေပးရမွာပဲ ဆိုၿပီး အတင္းေအာ္ၿပီး လိုက္လာတယ္ဗ်။ ( ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ ့ ညီေတြညီမေတြ သိၾကေရာေပါ့ကြာ။ ေတြ ့မယ္.... ဘာလဲ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ေစာင့္ဖတ္ ဒါပဲ။ )<br /><br />ကဲ ခရီးရွည္ၾကီးတစ္ခု အရွင္းဆံုးေၿပာရရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္လာခြင့္မရွိေတာ့တဲ ့ ခရီးရွည္ၾကီးတစ္ခုအတြက္ လက္မွတ္တစ္ေစာင္ ၀ယ္ထားၿပီးၿပီဆိုရင္၊ ( လက္မွတ္ေပၚက ေန ့စြဲအရဆို ေနာက္၁၀ရက္ဆိုရင္ သြားရေတာ့မွာ ) ၊ ဇင္ေယာ္ေလးက ဘယ္လိုၿပင္ဆင္မလဲဆိုရင္ေတာ့.............................................................................<br /><br />ဘယ္ေန ့က်ရင္ ဘာေတြလုပ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ မေတြးထားဘူးဗ်ာ။ အဆင္ေၿပတာကို အဆင္ေၿပသလို ေကာက္လုပ္လိုက္မွာပဲ။ ဒီ၁၀ရက္အတြင္းမွာ ၿပီးသေလာက္ေလးေပါ့။ မၿပီးေတာ့လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ ၁၀ရက္ၿပည့္ရင္ သံရံုးမွာ ဗီဇာသက္တမ္းတိုးသလို ေရာ့အင့္လုပ္ၿပီး ယမမင္းဆီမွာ သက္တမ္းတိုးလို ့မွ မရပဲဗ်ာေနာ္။ ဒီေတာ့ ၿပီးသေလာက္ေလးနဲ ့ပဲ ေရာင့္ရဲေက်နပ္ရမွာေပါ့။<br /><br />အရင္ဆံုး ... ေရာဂါေ၀ဒနာ တစ္ခုခုေၾကာင့္ၿဖစ္ေစ၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ တစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ၿဖစ္ေစ ဘယ္မွမသြားႏိုင္ေတာ့ပဲ ေဆးရံုကုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းရင္း ေနာက္၁၀ရက္ကို ေစာင့္ေနရၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေဆးရံုကသူေတြကို မွာခဲ ့မယ္။ က်ေနာ္ေသဆံုးသြားမွသာ အိမ္ကမိဘေတြဆီ အေၾကာင္းၾကားေပးပါလို ့။ ၁၀ရက္ပိုၿပီး ပူပင္ေသာက မေရာက္ေစခ်င္လို ့ပါ။ ေနာက္ၿပီး ဒုကၡလည္း မေပးခ်င္ဖူးေလ။ ၿပီးေတာ့ တတ္ႏိုင္သမွ် တရားမွတ္မယ္။ ၀ိပႆနာရႈမယ္။ ကိုယ္ၿပဳခဲ ့ဖူးသမွ် ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေလးေတြ ၿပန္စဥ္းစားရင္း အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစမယ္ေလ။ အခ်ိန္ေစ့သြားရင္ေတာ့ ၿပီးၿပီေပါ့ဗ်ာ။<br /><br />အင္း..တကယ္လို ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ ့ အိမ္ၿပန္ႏိုင္ဖို ့ အခြင့္အလမ္းရွိခဲ့ေသးရင္ေတာ့ အိမ္ကို အရင္ဆံုးၿပန္မွာဗ်။ လက္ရွိဘ၀ရဲ. သံုးပံုတစ္ပံုက မိသားစုနဲ ့အေ၀းၾကီးမွာ ေနေနရလို ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးမွာေတာ့ မိသားစုရဲ. ရင္ခြင္ေလးကို ၿပန္ၿပီးခုိ၀င္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ေလာကလမ္းခရီးမွာ ခဏခဏ လဲက်ခဲ့တုန္းက အေဖက လက္ႏွစ္ဘက္နဲ ့ဆြဲထူၿပီး အၿမဲကူေပးခဲ့တယ္။ အေမက ဒဏ္ရာေတြကို ေဆးသိပ္လို ့ ေခၽြးတိတ္ေစခဲ့တယ္ေလ။ အခုတခါေတာ့ ၿပန္မထေတာ့ပဲ အၿပီးလွဲအိပ္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ တတ္ႏိုင္ရင္ အေဖတို ့၊အေမတို ့ ရင္ခြင္အစံုမွာ ခဏေလးၿပန္ၿပီး ခိုနားခ်င္တယ္။ အေၿပာက်ယ္တဲ ့ ေလာကပင္လယ္ၾကီးကို အလ်ားလိုက္ၿဖတ္ကူးခဲ ့ရတာ ေမာပန္းလြန္းလွၿပီေလ။ အိမ္ကိုလြမ္းလို ့ အေဖနဲ ့အေမကို လြမ္းလို ့ၿပန္လာတာဗ် လို ့ေၿပာၿပီး ခၽြဲလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ။ ေဘာလံုးပြဲ တူတူၾကည့္ရင္း အေဖနဲ ့ဆန္ ့က်င္ဘက္အသင္းကို အားေပးရင္း အေဖ့ကိုစဦးမယ္။ အေမ့လက္ေမာင္းကိုေခါင္းအံုးရင္း အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ခဏေလာက္၀င္ေခြဦးမယ္။ အေမခ်က္ေၾကြးတဲ ့ ထမင္းဟင္းေတြကို မိသားစုတ၀ိုင္းတည္း အားရပါးရ စားလိုက္ဦးမယ္။ ညအိပ္ခါနီးရင္ အေဖနဲ ့အေမတို ့ကို ေသေသခ်ာခ်ာကန္ေတာ့ၿပီး ၿပစ္မွားမိခဲ့သမွ် ခြင့္လႊတ္ေပးဖို ့ ေတာင္းပန္မယ္။<br /><br />ဘုရားကိုသြားၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ဘုရား၀တ္ၿပဳ၊ပုတီးေလးစိတ္ၿပီး အရင္ကလို ေခါင္းေလာင္းသံ၊ ဆည္းလည္းသံေလးေတြကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ၿပီး နားေထာင္ေနခ်င္တယ္။ ကိုယ္ၿပဳလုပ္ခဲ ့သမွ် ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြကို အမွ်အတန္းေ၀မယ္ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ သူမ်ားေတြ အမွ်ေ၀တာလည္း အားရပါးရ သာဓုထိုင္ေခၚလိုက္ဦးမယ္။ ေအးခ်မ္းတဲ ့ ဘုရားရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚမွာ သန္ ့ရွင္ေရးလုပ္၊ အမႈိက္လွဲ၊<br />ေသာက္သံုး ေရၿဖည့္ၿပီး ကုသိုလ္ယူလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ။<br /><br />ၿပီးရင္ေတာ့ ပိုင္ဆိုင္သမွ်ထဲက မိဘေတြအတြက္ တခ်ိဳ.တ၀က္ခ်န္ၿပီး အလွဴအတန္းေတြ လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။ အရင္ဆံုး ရန္ကုန္ၿပန္တိုင္း သြားၿပီးလွဴေနၾက မိဘမဲ ့ကေလးမ်ား ဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းကို ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အၿဖစ္ သြားၿပီးလွဴဒါန္းလိုက္ဦးမယ္။ အဲဒီက စာၾကိဳးစားၿပီး အရမ္းလိမၼာတဲ ့ စကားအရမ္းတတ္တဲ ့ က်ေနာ့္ရဲ.ေမြးစားသားနဲ ့သမီးလို ့ က်ေနာ္သေဘာထားတဲ ့ ကေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ ့ စကားေတြတ၀ၾကီး ေၿပာခ်င္ေသးတယ္။ သူတို ့ေလးေတြကို ဆံုးမစကားေလးေတြ ေၿပာခ်င္ေသးတယ္။ သူတို ့ေလးေတြ ဘ၀ေရွ.ေရးအတြက္လည္း ၿဖစ္ႏိုင္သေလာက္ စီစဥ္ ေပးခဲ့ခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး ခါတိုင္းလွဴေနက် ဘုရား၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၊ ကုသိုလ္ၿဖစ္ေဆးခန္း၊ မိဘမဲ ့ကေလးမ်ားေဂဟာ၊ ဘိုးဘြားရိပ္သာ၊ အဲဒီေနရာေတြလည္း သြားၿပီးလွဴခ်င္ေသးတယ္။<br /><br />ၿပီးရင္ေတာ့ (ငယ္ငယ္က၊ေက်ာင္းတုန္းက၊လုပ္ငန္းခြင္က) သူငယ္ခ်င္းေတြကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ လိုက္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္။ ေတြ ့ရင္ အရင္တုန္းက အေၾကာင္းေတြၿပန္ေၿပာရင္း ငယ္ဘ၀ကို ခဏေလာက္ အလည္သြားလိုက္ဦးမယ္။ ကိုယ့္မိသားစုၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္သံေယာဇဥ္ အရွိဆံုးၿဖစ္တဲ ့ သူငယ္ခ်င္း မိသားစုေလးဆီကို သြားလည္မယ္ဗ်ာ။ (ကိုယ့္ရဲ.မွန္ထဲကပံုရိပ္၊ကိုယ္ပြားလို ့တင္စားရတဲ ့အထိ ကိုယ့္အေၾကာင္းအသိဆံုး ဆိုးတူေကာင္းဖက္) အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း နဲ ့ ညီမအရင္းတစ္ေယာက္လို ဆိုးသမွ်ႏွိပ္စက္သမွ် တၿပံဳးၿပံဳးနဲ ့သည္းညည္းခံၿပီး တခါတေလ သူကၿပန္ၿပီး ဗိုလ္က်တတ္တဲ ့ သူ ့ဇနီး၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဘဘၾကီးဆိုၿပီး စကားေလးမပီတပီနဲ ့ အားရပါးရခၽြဲတတ္တဲ ့ သူတို ့ရဲ.အိမ္ဆြဲလဲ က်ေနာ့္ရဲ.တူမေခ်ာေလး။ ဘ၀မွာ က်ေနာ့္မိသားစုၿပီးရင္ သူတို ့က ဒုတိယ မိသားစုေလးဆိုေတာ့ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ကို သြားရဦးမွာဗ်။<br /><br />ဟီးဟီး အစားအေသာက္ မီးလိုေတာက္တဲ ့ က်ေနာ္ရဲ. သဘာ၀အရ က်ေနာ္စားခ်င္သမွ် အစားအေသာက္ေတြလည္း လွည့္ပတ္ၿပီး စားလိုက္ဦးမယ္။ ဗမာထမင္းဟင္းမ်ိဳးစံု၊ တရုတ္စာ၊ ကုလားစာ၊ ကိုရီးယားစာ၊ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု အစားအစာ အကုန္လံုးလိုက္ပတ္ၿပီး စားဦးမွာ။ အေနာက္တိုင္းစာေတာ့ သိပ္ၿပီးမၾကိဳက္လွဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာလာလာဆိုတဲ ့ ဘြဲ ့ထူးဂုဏ္ထူးေလး မၿပဳတ္ရေအာင္ အကုန္လံုးေတာ့ အားေပးလိုက္ဦးမယ္။<br /><br />အဲဒါမွ အခ်ိန္ရခဲ့ေသးရင္ လမ္းထိပ္နားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ ေပါ့က်တစ္ခြက္ကို ဖက္ၾကမ္းေလးနဲ ့ ၿမည္းရင္း ကိုငွက္ၾကီးရဲ. သီခ်င္းေလးေတြကို နားေထာင္ေနလိုက္မယ္။ အဲ ၿပီးေတာ့ ၿဖစ္ႏိုင္ခဲ ့မယ္ဆိုရင္ေပါ့ေလ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့တဲ ့ ႏွစ္ေယာက္ေသာသူ ကို ေၿပာခ်င္တဲ ့စကားေလးတစ္ခ်ိဳ. ေၿပာလိုက္ခ်င္ေသးတယ္။ တစ္ေယာက္ကို ၿဖစ္ၿပီးခဲ့သမွ် အရာအားလံုးအတြက္ ခြင့္လႊတ္ေပးဖို ့၊<br />ဆိုးခဲ့မိုက္ခဲ့ အႏိုင္ယူခဲ ့တာေတြကို နားလည္သည္းခံေပးတဲ ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို ့ေလ။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ၿပီးဆုံးခဲ ့သမွ် အရာအားလံုးကို နားလည္ခြင့္လႊတ္တဲ ့အေၾကာင္း၊ ဘ၀မွာ စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ ့ ေရွ.ခရီးကို သာသာယာယာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးခဲ ့တဲ ့အေၾကာင္း ေၿပာၿပခ်င္တယ္။<br /><br />အားတဲ ့ အခိ်န္ေလးေတြမွာေတာ့ အဆင္ေၿပရင္ ဘေလာ့ေတြလိုက္ဖတ္မယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ဆိပ္ကမ္းေလးမွာလည္း ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ အင္တာနက္ အလွမ္းမမွီတဲ ့ ေနရာတစ္ခုကို ခရီးထြက္ရမွာမို ့ ပို ့စ္ေတြ အသစ္မတင္ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ၊ လာေရာက္လည္ပတ္တဲ ့သူေတြကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေရးခဲ ့မယ္ဗ်ာ။ ညီငယ္ေမာင္မ်ိဳးကိုေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေၿပာခဲ ့မယ္။ ညီေရ...အစ္ကိုေတာ့ ဒီတစ္ခါ ခရီးအၾကာၾကီး သြားရမွာမို ့ ဒီဆိပ္ကမ္းေလးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို ့၊ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ ့ အခ်ိန္က်ရင္ ဒီဆိပ္ကမ္းေလးကို ထာ၀ရ ပိတ္သိမ္းေပးဖို ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလး မွာခဲ ့မယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ဒီဆိပ္ကမ္းေလးကို လာေရာက္လည္ပတ္ၾကရင္း ခင္မင္ခဲ ့ရတဲ ့ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွစ္မေတြကိုလည္း အေၿခအေနေပးသေလာက္ လိုက္ႏႈတ္ဆက္ဦးမယ္။<br /><br />ဟြန္းဟြန္းဟြန္း ( မ်က္လံုးၿပဴး အံၾကိတ္သြားေစ့ၿပီး ရယ္ေသာအသံ ) .... ေတြ ့ၾကၿပီေပါ့ကြာ။ ဒီဘေလာ့ေလး ေရးေနရင္းနဲ ့ အရမ္းကိုခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ ့သူေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ ( ဟဲဟဲ ေဇာ္၀င္းထြ႗္စကားနဲ ့ ေၿပာရရင္ က်ေနာ္သနားလို ့ မေခၚပဲထားတဲ ့သူတခ်ိဳ. ရွိပါတယ္ေပါ့ဗ်ာ )။ သူတို ့ကို ဇင္ေယာ္ေလးဘ၀မွာ တခါမွမၿမင္ဘူးခဲ ့ေပမယ့္ အရမ္းကို ခင္မင္ရလို ့ လူကိုယ္တိုင္ လိုက္ၿပီး<br />ႏႈတ္ဆက္စကားေၿပာဖို ့ အစီအစဥ္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိတဲ ့အတိုင္း တစ္ေယာက္တစ္နယ္စီမွာေန...ပိေတာက္နဲ ့ခ်ယ္ရီပမာေလ..... ဟိုက္ ေခ်ာ္ေတာေငါ့သြားၿပီဟ။.... အားလံုးက တစ္ေနရာစီမွာေနၾကေတာ့ ခုလိုက္ႏႈတ္ဆက္ေနရင္ အခ်ိန္မေလာက္မွာလည္းစိုးရ.... ခရီးစရိတ္မေလာက္မွာလည္း ေၾကာက္ရတာမို ့ ဒီလို စီစဥ္ထားပါတယ္ဗ်ာ။ ငွဲငွဲငွဲ .... ၁၀ရက္ေက်ာ္လို ့ ေသလြန္ၿပီးရင္ စိတ္ထဲက အာရံုၿပဳလိုက္ရံုနဲ ့ သြားခ်င္တဲ ့ေနရာ ေရာက္တယ္ဆိုပဲ။ ေနာက္ၿပီး ေန ့ပိုင္းလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ရင္ ေနကလည္းပူ၊ ေတြ ့ခ်င္တဲ ့သူေတြ အိမ္မွာ မရွိမွာလည္း စိုးရိမ္တယ္ေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ညအိပ္ခါနီး အခ်ိန္က်မွ လာၿပီး ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ႏႈတ္ဆက္ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ ( ညီ..ေလး...ညီ...မ....ေလး....တို ့...ေရ.....အာ....ကို.....ၾကီး.....လာ.....လည္.....တယ္.......ကြဲ ့ ) ဆိုၿပီး အသံနက္နက္ၾကီးနဲ ့ လာႏႈတ္ဆက္မွာဗ်။ လူကိုယ္တိုင္ လာမွန္းသိေအာင္ အနံ ့ပါေပးလိုက္ဦးမယ္ ( Calvin Klein / Gucci / Hugo Boss အနံ ့ေတြ ေၿပာတာပါ ) ( ဟီး လိုခ်င္တာေတြ ရြတ္ၿပတာ တကယ္အဟုတ္ မမွတ္နဲ ့ )။ ကိုင္း မွတ္ၿပီလား..... ဇင္ေယာ္ေလး ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် လိုက္လံႏႈတ္ဆက္မဲ ့သူမ်ားကေတာ့ ညီငယ္ေမာင္မ်ိဳး၊ ညီမငယ္ေ၀ေလး၊ ညီမသက္တန္ ့၊ တူမေလးDream၊ <a href="http://winminsan.isgreat.org">ညီေလးဥယ်ာဥ္မွဴး</a> တို ့ပဲၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ခင္မင္တဲ ့သူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသလြန္ၿပီးမွ ကိုယ္ထင္ၿပၿပီး လိုက္ႏႈတ္ဆက္ေလာက္ေအာင္ မႏွိပ္စက္ၾကေသးလို ့ပါဗ်ာ။ ဟဲဟဲဟဲ အဲဒီ စာရင္းထဲ ပါခ်င္တဲ ့သူမ်ား က်ေနာ့္ဂ်ီေမးလ္ကို ဆက္သြယ္ၿပီး စာရင္းေပးႏိုင္ၾကပါတယ္ဗ်ာ။ ကဲ ေရးပါဆိုလို ့ ေရးၿပီးၿပီဗ်ာ။ လာႏႈတ္ဆက္ခံရမယ့္သူေတြ သတိသာထားေနေပေတာ့။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-90921779924267663952008-09-15T06:55:00.011+08:002008-09-15T07:16:08.255+08:00ေမြးေန ့ပြဲေလးညီမငယ္ <a href="http://athayelay.iblogger.org/">ေ၀ေလး</a> ရဲ.ေမြးေန ့ပြဲ နဲ ့ တူမေလး <a href="http://www.crazydreamlover.blogspot.com/">Dream</a> တို ့ရဲ.ေမြးေန ့ပြဲ ကို ေရာက္သြားေတာ ့ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမေတြ သိုက္သိုက္ ၀န္း၀န္းနဲ ့ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ။ အားက်မိတယ္။ သူတို ့လိုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္။ အဲဒီလို ခင္မင္ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္သူေတြ ၀န္းရံၿပီး က်င္းပရတဲ ့ေမြးေန ့ပြဲေလးေတြကို ေတြ ့ရရင္ ေပ်ာ္ရႊင္အားက်မိတဲ ့ ကိုယ္ ့အၿဖစ္ကို ကိုယ့္ဘာသာကို ၿပန္ေတြးေနမိတယ္။ <br /><br />လုပ္ငန္းခြင္ကို စ၀င္လို ့ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ၿပီး ဘ၀လမ္းကို စေလွ်ာက္လွမ္းၿဖစ္ခဲ ့တာ ခုဆိုဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေတာင္ စြန္းခဲ ့ၿပီေလ။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ေမြးေန ့ဆိုရင္ မိသားစုေတြ၊ ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ အၿမဲတမ္း အေ၀းမွာပဲ ရွိေနတတ္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ေမြးေန ့ဆိုတာၾကီးက သိပ္ၿပီးထူးထူးဆန္းဆန္း ၾကီးမခံစားရသလိုပါပဲ။ တခါတေလမ်ား ဘယ္သူနဲ ့မွ မသိတဲ ့ မ်က္ႏွာစိမ္းေတြၾကားမွာ ေရာက္ေနတာ့ ဘယ္မွမသြား၊ဘာမွမလုပ္ၿဖစ္ေတာ့ပဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ဟိုတယ္ခန္းေလးထဲမွာပဲ မီးေတြမွိတ္လို ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးေတြထြန္းၿပီး ေမြးေန ့ကိတ္ေလးတစ္လံုး၊<br />၀ိုင္တစ္ခြက္နဲ ့ ေမြးေန ့ပြဲေလးကို တိတ္တဆိတ္ေလး ၂ခါ ၃ခါေလာက္ က်င္းပခဲ ့ဖူးတယ္။ အေ၀းက မိသားစုဆီဖံုးေလးလွမ္းဆက္ၿပီး ေမြးေန ့ဆုေတာင္းေလးေတြကို နားေထာင္ၿပီးရင္ ငယ္ငယ္က ေမြးေန ့ေလးေတြကို သတိရၿပီး ရင္ဘတ္ထဲက နာက်င္တတ္သလို မ်က္၀န္းထဲက အၿမင္ေတြလည္း ေ၀၀ါး သြားတတ္တာ အခါခါ ပါပဲေလ။ ခုေတာ့လည္း ဒီရွတတ နာက်င္မႈေလးေတြက ေနသားက်ေနပါၿပီ။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ။ ကိုယ္ေရြးခဲ ့တဲ ့လမ္း ကိုယ္ၿပီးဆံုးေအာင္ ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမွာေပါ့။ <br /><br />က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ေမြးေန ့ဆိုတာ လူ ့ဘ၀သက္တမ္းမွာ တစ္ႏွစ္တိုးလို ့ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကို ကူးေၿပာင္းတဲ ့ ေန ့ေလးတစ္ေန ့ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အသက္တစ္ႏွစ္ ၾကီးသြားၿပန္ၿပီဆိုတာေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိလိုက္မိတယ္။ အင္း ခရီးရွည္ၾကီးထြက္ဖို ့လည္း တစ္ႏွစ္နီးလာၿပန္ၿပီေပါ့။ ဒီလိုနဲ ့ ဘ၀မွာ ရွားရွားပါးပါး က်င္းပခဲ ့ဖူးတဲ့ ့ေမြးေန ့ေတြထဲက အမွတ္တရ တစ္ခုေသာ ေမြးေန ့ ပြဲေလးတစ္ခုကို သြားသတိရမိတယ္။ <br /><br />ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ အဆင္ေၿပမယ္လို ့ထင္မိပါတယ္။ ေမြးေန ့မတိုင္ခင္က ေမြးေန ့က်ရင္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မဆံုးၿဖတ္ မိခဲ ့ပါဘူး။ မိသားစုနဲ ့ အေ၀းမွာ ေရာက္ေနေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ.နဲ ့ၿပန္ဆံုမိေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္မိပါရဲ.။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ေမြးေန ့က တနလၤာေန ့သြားၿဖစ္ေနေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္မလာနိုင္မွာ စိုးလို ့ တနဂၤေႏြညေနမွာပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ဆံုၿပီးပြဲေလးလုပ္လိုက္မယ္လို ့ စိတ္ကူးလိုက္မိတယ္။<br /><br />ကံတရားက ေဖးမတယ္ထင္ပါရဲ.။ တကယ့္ကို သာယာလွပတဲ ့ ညေနခင္းေလးပါ။ ကြဲကြာေနတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ၊ ခုမွခင္မင္ၿဖစ္တဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ စံုစံုညီညီနဲ ့ အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ ့ ညေနခင္းေလးပါပဲ။ သူယ္ခ်င္းေတြ အၾကံေပးေကာင္းတာေၾကာင့္ ေနရာေကာင္းတစ္ခုမွာ ေမြးေန ့ပြဲေလး လုပ္ၿဖစ္တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ.က ၁၉လမ္းကို ၿပန္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ ညေနကစလို ့ ကားလမ္းကိုပိတ္ၿပီး စားပြဲေတြခင္းၿပီး ေရာင္းၾကတာ။ စကားေၿပာသံ၊စားစရာမွာတဲ ့အသံ၊ လူသံ ကားသံေတြက ဆူလို ့ညံ။ အကင္နံ ့ေတြက ေလထဲမွာ သင္းပ်ံ ့လို ့။ ဘီယာဂ်ားေတြက စက္နဲ ့လွည့္ထုတ္လိုက္သလို တစ္ဂ်ားၿပီးတစ္ဂ်ား။ သူငယ္ခ်င္းေတြက လူမ်ိဳးစံု၊ဘာသာစံု။ ဒီေနရာမွာ pork မရတာကလည္း အဆင္ေၿပ သြားသလိုပဲ။ ေသာက္ၾကစားၾက၊ ေနာက္ၾကေၿပာင္ၾကနဲ ့ ဆူလို ့ညံလို ့။ ႏွိပ္ကြပ္ၿပီး ေဆာ္ပေလာ္ တီးၾကတာလည္း ေမြးေန ့ရွင္ေတာင္ ခ်မ္းသာမေပးဘူး။ မညွာတမ္း မေမာတမ္း သူကေဆာ္လိုက္၊ ကိုယ္က တီးလိုက္နဲ ့။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အသက္တစ္ႏွစ္ၾကီးသြားတယ္ မထင္မွတ္ပဲ အသက္ေလးငါးႏွစ္ ၿပန္ငယ္သြားသလိုပဲ ခံစားမိတယ္။ တကယ္ပါ စိတ္ထဲက ေတြးေနမိတယ္။ ဒီလိုေမြးေန ့ပြဲေလးေတြ ႏွစ္တိုင္းၾကံဳဆံု ေတြ ့ခြင့္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ္ ့မလဲလို ့။ <br /><br />သူေလးကိုေတာ့ အရင္ေန ့ကတည္းက ဖိတ္ထားခဲ ့ပါတယ္။ သူေလး ကေၿပာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဦးစားေပးလိုက္ပါတဲ့။ သူပါရင္ ေၿပာရဆိုရတာ ေနာက္တဲ ့ေၿပာင္တဲ ့ေနရာမွာ မလြတ္လပ္မွာစိုးလို ့တဲ ့။ သက္ဆိုင္သူပါရင္ ေနာက္ခ်င္ေဇာနဲ ့ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ထည့္ေပးရင္းနဲ ့ အရမ္းမ်ားသြားမွာလည္း စိုးရိမ္တယ္တဲ ့။ ေနာက္ၿပီးသူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ.အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေတာ ့ သူလာရင္ သူပါေရာၿပီး အေထာင္းခံရမွာေလ။ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းကို ေရာၿပီးေထာင္းရင္ ေခါင္းေတာင္မေဖာ္နိုင္ဘူး။ အဲဒါသိလို ့ လန္ ့တာလည္း ပါမွာေပါ့။ ေမြးေန ့ပြဲေလးမွာ အစစအရာရာ စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တဲ ့ သူ ့ေစတနာကို အသိအမွတ္ၿပဳတဲ ့အေနနဲ ့ ေမြးေန ့ပြဲၿပီးရင္ ဘယ္မွေလွ်ာက္မသြားပဲ သူ ့ဆီကိုပဲ ဆက္ဆက္လာခဲ ့ေစခ်င္တယ္တဲ ့။ ေမြးေန ့အၾကိဳ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေလွ်ာက္လည္ခ်င္တယ္တဲ ့ေလ။<br /><br />ဒီလိုနဲ ့ ပြဲေလးၿပီးေတာ့ ကမန္းကတန္းမ်က္ႏွာသစ္၊ ပူရွိန္းငံုၿပီး သူေလးဆီကို အေၿပးေလးသြားရေတာ့တာေပါ့။ လွ်ာက္လည္ပါတယ္ဆိုမွ မူးကြဲၿပီး အနံ ့တေထာင္းေထာင္းနဲ ့ဆို သူလည္းစိတ္ညစ္မွာေပါ့။ ဒီေလာက္ေတာ ့ၿပန္ၿပီး အလိုက္သိရမယ္ေလ။ ေနာက္က်ေနလို ့ ေၿပးလိုက္ရတာ။ အိမ္ေရာက္ေတာ ့က်ေနာ့္ရဲ. ဗီးနပ္စ္က အေမာေၿပ အၿပံဳးေလးနဲ ့ ဆီးၾကိဳရွာတယ္။ ဒီေန ့မွ ခါတိုင္းထက္ေတာင္ ပိုၿပီးလွေနသလိုပါပဲ။ ဒီလိုနဲ ့ အမွတ္တရ ေနရာေလးေတြကို ေလွ်ာက္လည္ၿဖစ္ခဲ ့တယ္။ စၿပီးဆံုေတြ ့ၿဖစ္တဲ ့ေနရာေလးလည္း အပါအ၀င္ေပါ့။ <br /><br />အလည္ေကာင္းလြန္းလို ့ အိမ္ၿပန္ပို ့ေတာ ့ ေနာက္တစ္ေန ့ကူးဖို ့နာရီပိုင္းပဲလိုေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ ့ရဲ.ေမြးေန ့ေလးေရာက္ေတာ့မယ္ေပါ့။ အိမ္အၿပန္လမ္းကို ခါတိုင္းလို လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ၿပန္ခဲ ့တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္ ့ဒီေန ့က်မွ နင္းေလွ်ာက္ေနက် ခရီးလမ္းက ပိုၿပီး ေၿဖာင့္ၿဖဴး ေနသလိုလို၊ ၿမင္ဖူးေနက် ၿမင္ကြင္းေတြကပဲ ပိုၿပီးေတာ့ လွပေနသလိုလို၊ ၾကားဖူးေနက် အသံေတြကပဲ ပိုၿပီး ခ်ိဳသာေနသလိုလို အေပ်ာ္ေတြထံုမႊမ္းထားတဲ ့သူတစ္ေယာက္ဆိုတာ ကိုယ္ ့ကိုကိုယ္လည္း သတိထားမိပါရဲ.။ <br /><br />သူေလးရဲ ့တိုက္ခန္းေအာက္က ပန္းၿခံေလးထဲေရာက္ေတာ ့ ထိုင္ေနက် ခံုတန္းေလးမွာ ထိုင္ၿပီး ေၿပာမကုန္တဲ ့ စကားေလးေတြ ေဖာင္ဖြဲ ့မိၿပန္ေရာ။ ေနာက္ေန ့ကူးဖို ့ မိနစ္ပိုင္းေလးပဲ လိုေတာ ့တဲ ့အခ်ိန္ေရာက္မွ ခဏေနာ္တဲ ့။ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ကို ေမြးေန ့က်မွ ေပးခ်င္လို ့အခ်ိန္ကိုေစာင္ ့ေနတာတဲ ့။ အခန္းကိုၿပန္ၿပီး အေၿပးအလႊား သြားယူေလရဲ.။ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေနတဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေစာင္းငဲ ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရာရာအားလံုးက ပိုၿပီးလွပေနသလိုပဲ။ ၿမက္ခင္းေလးကို ၿဖတ္ၿပီးတိုက္ခတ္လာတဲ ့ေလႏုေအးေလးက ရင္ထဲကို လန္းဆန္းသြားေစသလို ေလအေ၀့မွာ ေၾကြက်လာတဲ ့ သစ္ရြက္ေလးေတြက ၿမင္ကြင္းေလးကို ပိုၿပီးအသက္ပါေအာင္ ၿဖည့္ဆည္းေပးေနခဲ ့တာပါ။ ပုဇင္းရင္ကြဲေလးေတြ ေအာ္ၿမည္ေနတဲ ့အသံေလးေတြနားေထာင္ေနရင္း လမ္းမီးမွိန္မွိန္ေလးရဲ.အရိပ္ေအာက္က ခံုတန္းေလးမွာထိုင္ၿပီး ဘာမွန္းမသိတဲ ့ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတဲ ့အခ်ိန္ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကို <br />ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ နားေထာင္ေနမိတယ္။ <br /><br />သူေလးၿပန္လာေတာ ့ လက္ထဲမွာ အထုပ္ေလးေတြဆြဲလို ့။ ဘာေတြလဲလို ့ေမးေတာ့ ေနာက္မၾကာခင္သိရမယ္၊ ခုေတာ ့ မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္လို ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ ထို္င္ေနပါတဲ့။ အမိန္ ့ေတာ္အတိုင္းပဲေပါ ့ဗ်ာ။ မ်က္လံုးမွိတ္ထားေပမယ္ ့ အသံေတြကေတာ ့ ၾကားေနရတယ္။ အထုပ္ေတြဖြင့္ၿပီး ဟိုဟာထုတ္ဒီဟာထုတ္နဲ ့ ေတာ္ေတာ္ကိုအလုပ္ရႈတ္ေနပံုပဲ။ ရၿပီ ဖြင္ ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့တဲ ့။ အရင္ဆံုးၿမင္ရတာက လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လိုက္ရလို ့ ၿပံဳးေပ်ာ္ၾကည္ႏူးေနတဲ ့ သူေလးရဲ.မ်က္ႏွာနုနုေလး၊ ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ ညီညီညာညာ စိုက္ထားတဲ ့ ေမြးေန ့ကိတ္ေလး၊ အလယ္မွာက ဂစ္တာတီးေနတဲ ့ ၀က္၀ံရုပ္ေလးနဲ ့။ ၿပီးေတာ ့ေဘးမွာက ပက္ကင္ ထုတ္ထားတဲ ့ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလး ေပၚမွာေထာင္ထားတဲ ့ Birthday Card ေလး။ ရင္ခုန္သံေတြ ဟုိးအၿမင့္ဆံုးကို လြင့္တက္ သြားတယ္လို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထင္မိတယ္။ ခံစားလိုက္ရတဲ ့ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈက ဘာနဲ ့မွလဲမရနိုင္ပါဘူး။ <br /><br />တကယ္ေတာ ့ဒီလိုၿဖစ္လာေအာင္ သူေလးက စနစ္တက်နဲ ့ကို စီစဥ္ခဲ ့တာပါ။ တကယ့္ေမြးေန ့မွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေမြးေန ့ပြဲေလး က်င္းပၿပီး ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလးေပးခ်င္လို ့တဲ ့။ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ ့ ရွင္းၿပရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ ေလးေတြ မီးထြန္းၿပီး ေမြးေန ့ပြဲေလးကို စတင္လိုက္တယ္။ ရင္ထဲမွာ သူထြန္းညွိေပးခဲ ့တဲ ့ အလင္းေရာင္ေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ. ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးကို လင္းလက္လို ့ေနေလရဲ.။ Happy Birthday သီခ်င္းေလးကို လက္ခုပ္ေလးတီးၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ သီဆိုေနတဲ ့သူ ့ပံုဟန္ေလးက တကယ့္ကို ပီဘိကေလးေလး တစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ Birthday Wish ေလးဆုေတာင္းေပးရွာတယ္။ ကိုလည္းဆုေတာင္းေလတဲ ့။ <br />လက္ႏွစ္ဘက္ကို ရင္မွာယွက္လို ့ ဆုေတာင္းဖို ့ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကယ္မႈန္တစ္စ ေၾကြက်သြားသလိုပဲ။ ၾကယ္ေတြေၾကြခ်ိန္မွာ ဆုေတာင္းရင္ ၿပည့္တတ္တယ္တဲ ့။ ရင္မွာ အလိုခ်င္္ဆံုး ဆုေလးတစ္ခုကို တိတ္တိတ္ေလးပဲ ေတာင္းဆို လိုက္မိပါတယ္။ <br /><br />ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္မီးေလးေတြ ၿပိဳင္တူမႈတ္လို ့ အားရပါးရ ရယ္ေမာမိၾကေသးတယ္။ ကိတ္မုန္ ့ေလးကို လွီးၿပီးသူ ့ကို ခြံ ့ေကၽြးေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို အားရပါးရ စားေနတဲ ့ သူ ့ကိုေငးၾကည့္ေနမိတာ လူကို ေက်ာက္ရုပ္တဲ ့ေလ။ ပန္းႏုေရာင္ Birthday Card ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ေရးထားတဲ ့စာသားေလးက <br /><em>Hope you'll find time to sit back for a minute to savour your world,<br />And the happy memories to remember forever.<br />To have the successful & happy life ....... Happy Birthday....Honey </em>တဲ ့ေလ။ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလးက <br />လက္ပတ္နာရီ ေလးတစ္လံုး။ နာရီေလးကို ၾကည့္မိတဲ ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ အၿမဲထာ၀ရ သတိတရ ရွိေနေအာင္လို ့တဲ ့။ သူ စနစ္တက်နဲ ့ စီစဥ္ခဲ ့သမွ်အားလံုးက က်ေနာ့္အတြက္ခ်ည္းပါပဲတဲ ့ေလ။ <br /><br />ခုေတာ့လည္း အရာရာအားလံုးက အစီအစဥ္တက်နဲ ့ ၿပီးဆံုးခဲ ့ပါၿပီ။ ၿပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ ့ အဲဒီ ေမြးေန ့ေလးက က်ေနာ့္ဘ၀ တစ္သက္တာမွာ အၿမဲထာ၀ရ တမွတ္တရနဲ ့ ရွိေနဦးမွာပါ။ က်ေနာ္ေတြးေနမိတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေတြေရာက္ရင္ေရာ ဘယ္လို ေမြးေန ့ပြဲေတြ က်င္းပၿဖစ္ဦးမွာလဲ။ အရာရာ ဘာတစ္ခုမွ မေရရာမေသခ်ာတဲ ့ေလာကၾကီးထဲမွာ က်ေနာ္ကေရာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေနႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာရဲ.လား။ တကယ္လို ့ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနခဲ ့ရင္ေရာ ေပ်ာ္ရာမွာမေနနိုင္ပဲ ေတာ္ရာမွာေနရတဲ ့၊ ၿဖစ္ခ်င္တာထက္ ၿဖစ္သင့္တာကို ဦးစားေပးၿပီး ရွင္သန္ေနတဲ ့ဘ၀တစ္ခုအတြက္ အားလံုးရဲ.အေ၀းတစ္ေနရာမွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္း ေမြးေန ့ပြဲေလး တိတ္တဆိတ္ က်င္းပေနရဦးမွာလား။ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ရွည္ၾကာလြန္းတဲ ့ က်ေနာ့္ရဲ. ညနက္နက္တစ္ခုကေတာ့ နံနက္ မိုးေသာက္လို ့ အလင္းေရာင္ပ်ိဳးစ အခ်ိန္ေလးမွာ လူမသိသူမသိနဲ ့ တိတ္တိတ္ေလး ၿပီးဆံုးသြားခဲ ့ပါၿပီ။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-28577377187666731292008-09-13T04:00:00.016+08:002008-09-13T04:30:37.912+08:00အိမ္မက္ထဲက မီးသတ္သမားေလးဇင္ေယာ္ေလး အေရးၾကီးကိစၥနဲ ့ ဘယ္သူ့ကိုမွ ႏႈတ္မဆက္နိုင္ပဲ ခရီးထြက္သြားရလို ့ ဆိပ္ကမ္းေလးကိုေတာင္ မေရာက္ၿဖစ္တာ အေတာ္ၾကာခဲ ့ပါၿပီ။ ခရီးသြားေနတဲ့ ရက္ပိုငး္အတြင္းမွာ လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ ့တဲ ့ မိတ္ေဆြေတြေရာ၊ ေနာက္ၿပီး ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာလို ့ေအာ္ဟစ္ေနတဲ ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအားလံုးကို ေရာ<br /> ဒီပို ့စ္ေလးနဲ ့ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။<br /><br /><br /><strong><span style="font-size:130%;color:#3333ff;">အိမ္မက္ထဲက မီးသတ္သမားေလး</span></strong><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzrvWY8cNOjFmwHPtO3wFVFHK60iNbkvI92lUXAYLjA-4PpwgtOXRvX3Il-94WA0HEN_NUj2ihgvdjjU8MfKiqllFD4lAgHUOmrnuAF1fq1tYhSRSKy7UdF4m-ORTbcqFDdOPTYbJCd377/s1600-h/pic_bopsy1.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzrvWY8cNOjFmwHPtO3wFVFHK60iNbkvI92lUXAYLjA-4PpwgtOXRvX3Il-94WA0HEN_NUj2ihgvdjjU8MfKiqllFD4lAgHUOmrnuAF1fq1tYhSRSKy7UdF4m-ORTbcqFDdOPTYbJCd377/s320/pic_bopsy1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5245232763286024322" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br />ၿဖဴေရာ္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ သားေလးကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္း သူမမ်က္၀န္းေတြထဲမွာ မ်က္ရည္စတို ့ ေ၀့သီလာသည္။ ေဆးရံုကုတင္ လက္တန္းေလးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ ့ သားေလး၏မ်က္ႏွာကို တ၀ၾကီး ၾကည့္ေနမိသည္။ သားေလးရယ္...လူ ့ေလာကထဲ<br />အလည္ေရာက္ လာတာမွ ႏွစ္ကာလ ဘာမွမၾကာေသး။ ေနာက္္မၾကာခင္ ၿပန္ထြက္ သြားေတာ့မယ္ေပါ့။ ေတြးေတာရင္း ရင္ထဲမွာ နာက်င္လို ့ေနမိသည္။<br /><br />အၿခားေသာ မိခင္မ်ားနည္းတူ သူမတြင္လည္း သားေလးအတြက္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တို ့က ရင္နဲ ့အၿပည့္။ သားေလးကို လူလူသူသူၿဖစ္ေအာင္ ၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခ်င္သည္။ သားေလးရဲ. အိမ္မက္ေတြ တကယ္တမ္းၿဖစ္လာေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးခ်င္သည္။ တေန ့မွာ ရည္မွန္းခ်က္တို ့ ၿပည့္၀ေအာင္ၿမင္ၿပီး ေက်နပ္ပီတိတို ့ၿဖင့္ ၿပံဳးရႊင္ေနေသာ သားေလး၏မ်က္ႏွာကို သူမအားပါးတရ တ၀ၾကီး ၾကည့္ခ်င္ေသးသည္။ ခုေတာ့ၿဖင့္ သူမအိမ္မက္ အားလံုးကို ေသြးကင္ဆာဆိုတဲ ့ နတ္ဆိုးက တစစီ <br />ရိုက္ခ်ိဳးလို ့ ဖ်က္ေခ်နင္းသြားေလၿပီ။<br /><br />ဒါေပမယ့္ သူမလြယ္လြယ္နဲ ့ေတာ့ အရႈံးမေပးခ်င္ေသး။ သားေလး၏ဆႏၵတခ်ိဳ.ကို သူမတတ္နိုင္သေလာက္ ၿဖည့္ဆည္းေပးခ်င္သည္။ သားေလး၏အိ္မ္မက္ေတြကို တကယ္တမ္းၿဖစ္လာေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးခ်င္သည္။ သားေလး၏လက္ေလးကို အသာအယာဆုပ္ကိုင္ရင္း ေမးလိုက္မိသည္။ <br />သားေရ...သားေလးအသက္ၾကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ။ ဆရာ၀န္ၾကီးလုပ္မွာလား၊ အင္ဂ်င္နီယာၾကီး လုပ္မွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရွ.ေနၾကီးလုပ္မွာလား။ <br />သားေလးက ခဏၿငိမ္ၿပီးစဥ္းစားေနသည္။ ၿပီးမွအားရပါးရၿပံဳးရင္း <br />ေမေမ သားသားၾကီးရင္ မီးသတ္သမားၾကီးၿဖစ္ခ်င္တယ္။ မီးသတ္၀တ္စံုၾကီး၀တ္ၿပီး မီးေလာင္ရင္ မီးၿငိမ္းခ်င္တယ္။ လူေတြကို လည္း မီးေတြၾကားက ကယ္ထုတ္ခ်င္တယ္။<br />သူမအသာအယာၿပံဳးရင္း ၿပန္ေၿပာလိုက္သည္။ <br />အားမေလွ်ာ့နဲ ့သားေလးေရ..ေမေမတုိ ့သားအိမ္မက္ေတြ တကယ္ၿဖစ္လာေအာင္ၾကိဳးစားၾကည့္ၾကတာေပါ့။<br /><br />ေနာက္တေန ့မွာပဲ သူမတို ့ေနထိုင္ရာၿမိဳ ့ေလးရွိ မီးသတ္စခန္းသို ့ သူမေရာက္သြားကာ တာ၀န္ခံအရာရွိအား ေတြ ့ဆံုၿပီး သားေလး၏ ေနာက္ဆံုးဆႏၵေလးကို တတ္နိုင္သေလာက္ ၿဖည့္ဆည္းေပးေစလိုေၾကာင္း အသနားခံကာေတာင္းဆိုမိသည္။ သူမ၏၅ႏွစ္အရြယ္ သားငယ္ေလး ပီတာကို ၿဖစ္နိုင္လွ်င္ မီးသတ္ကားေပၚတြင္ ေခတၱမွ် လိုက္ပါစီးနင္းေစလိုေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေၿပာဆိုမိသည္။ ထိုမီးသတ္ဗိုလ္ၾကီးေဘာပ့္မွာ သူမတို ့ေနထိုင္ရာ အရီဇိုးနားၿပည္နယ္ ဖီးနစ္ၿမိဳ.ေလးတြင္ ၾကင္နာသနားတတ္သူ၊ သူတစ္ပါးအား ကူညီတတ္သူအၿဖစ္နာမည္ၾကီးသည္မို ့သူမအရဲစြန္ ့ကာ လာေရာက္ေတာင္းဆိုမိၿခင္းၿဖစ္သည္။ ေဘာ့ပ္ကလည္း လိုလိုလားလားပင္ အကူအညီေပးခ်င္သည္။<br /><br />က်ေနာ္တို ့ဒီထက္ပိုၿပီး ကူညီနိုင္ပါတယ္။ အခုလာမယ့္ ဗုဒၶဟူးေန ့မနက္၇နာရီမွာ ပီတာေလးကို အဆင္သင္ ့ၿပင္ထားေပးပါ။ က်ေနာ္တို ့လာေခၚပါ့မယ္။ သူ ့ကို အဲဒီတစ္ေန ့လံုး က်ေနာ္တို ့ဖီးနစ္မီးသတ္စခန္းရဲ. ဂုဏ္ၿပဳခံ မီးသတ္သမားအၿဖစ္ ေနထိုင္ခြင့္ၿပဳမွာပါ။ ၿပီးေတာ ့ က်ေနာ္တုိ ့နဲ ့အတူတူ စားေသာက္ရမယ္၊ ဒါ ့အၿပင္ အေရးေပၚမီးသတ္ဖို ့ အေၿခအေနေတြ ၾကံဳေတြ ့လာခဲ ့ရင္ က်ေနာ္တို ့နဲ ့အတူ မီးသတ္သမားအၿဖစ္ <br />တာ၀န္ေတြထမ္းေဆာင္ခြင့္ရမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ပီတာေလးရဲ.ကိုယ္အတိုင္းအတာကို ေပးထားရင္ သူ ့အတြက္ ယူနီေဖာင္းတစ္စုံ စီစဥ္ေပးထားမွာပါ။ ဖီးနစ္မီးသတ္စခန္းတံဆိပ္ပါတဲ ့ မီးသတ္သမားဦးထုပ္၊ ရာဘာဖိနပ္နဲ ့တကယ့္မီးသတ္၀တ္စံုတစ္စံုကို အဆင္သင့္ၿဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားပါ့မယ္။ ဒီ၀တ္စံုေတြက ဖီးနစ္ၿမိဳ ့ေလးမွာပဲ<br />ထုတ္လုပ္တာေၾကာင့္ အခ်ိန္တို အတြင္းမွာ အလြယ္တကူ ရရွိေအာင္စီစဥ္နိုင္ပါတယ္။<br /><br />ေနာက္ ၃ ရက္အၾကာမွာေတာ့ သူအင္မတန္၀တ္ခ်င္တဲ ့မီးသတ္၀တ္စံုကို၀တ္ဆင္ထားတဲ ့ ပီတာတစ္ေယာက္ မီးသတ္ကားေပၚမွာ အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနပါၿပီ။ ေဘာ့ပ္ဦးေဆာင္တဲ ့မီးသတ္သမားတစ္စုက ပီတာေလးကို ေဆးရံုမွ ဖီးနစ္မီးသတ္စခန္းဆီ လာေရာက္ေခၚေဆာင္ၾကတာပါ။ မီးသတ္ကားေနာက္ပိုင္းမွာ ဂုဏ္ၿပဳခံမီးသတ္သမားေလး ပီတာတစ္ေယာက္ မီးသတ္ပိုက္ကိုကိုင္ရင္း<br />ၿပံဳးေပ်ာ္ေနပံုက သူ ့အတြက္နိဗၺါန္ဘံုကိုေရာက္ေနတဲ ့အတိုင္းပါပဲ။<br /><br />အဲဒီေန ့က ေဘာ့ပ္တို ့အေရးေပၚမီးသတ္ဖို ့ ၃ ၾကိမ္တိတိသြားခဲ ့ရာမွာ ပီတာတစ္ေယာက္လည္းအပါအ၀င္ေပါ့။ ဖီးနစ္မီးသတ္စခန္းရဲ.<br />မီးသတ္ကားမ်ိဳးစံုကို စီးခဲ ့ယံုမက အေရးေပၚသူနာၿပဳကား၊ ကယ္ဆယ္ေရးေလွကားတင္ကားတို ့အၿပင္ မီးသတ္စခန္းအၾကီးအကဲရဲ.<br />ကားကုိေတာင္ ပီတာေလးစီးခဲ ့ရပါေသးတယ္။ ပီတာေလးတစ္ေယာက္ အဲဒီေန ့က ေဘာ့ပ္တို ့နဲ ့အတူ တာ၀န္ေတြ ကူညီ ထမ္းေဆာင္ေနပံုကို ေဒသခံတီဗြီသတင္းေတြကေတာင္ ထုတ္လႊင့္ၿပသခဲ့ပါတယ္။ သူ ့ရဲ.အိမ္မက္ေတြ တကယ္ၿဖစ္ခြင္ ့ရခဲ ့တဲ ့ ပီတာတစ္ေယာက္ သူ့အေပၚအမ်ားက ထားရွိတဲ ့ေမတၱာေတြရဲ. အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ေတြ ထင္မွတ္ထားတဲ ့ အခ်ိန္ကာလထက္ေတာင္ ၃လေက်ာ္ေအာင္ ေနထိုင္ႏိုင္ခဲ ့ပါတယ္။<br /><br />ဒီလိုနဲ ့တစ္ညမွာေတာ့ ပီတာေလးတစ္ေယာက္ ခရီးရွည္ၾကီးကို ထြက္ခြာရေတာ့မယ္ ့ အရိပ္လကၡဏာေတြ ၿပသလာပါၿပီ။<br />ကင္ဆာေဆးရံုရဲ. သူနာၿပဳဆရာမၾကီးက အိမ္ကမိသားစု၀င္ေတြဆီ ဖံုးဆက္ၿပီး လွမ္းေခၚလိုက္ပါၿပီ။ ဒါကလည္း သူမရဲ. လက္ကိုင္ေဆာင္ပုဒ္ၿဖစ္တဲ ့ ဘယ္လူနာမွ လူမသိသူမသိ တိတ္တိတ္ေလး တစ္ေယာက္တည္း မဆံုးပါးသြားေစရဘူးတဲ ့။ <br />ဒါ့အၿပင္ သူမ မွတ္မိသတိရလိုက္တာက ပီတာေလးရဲ. တစ္ရက္တာ ဂုဏ္ၿပဳခံ မီးသတ္သမားေလး ဘ၀ကိုပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဖီးနစ္မီးသတ္စခန္းကို ဖံုးလွမ္းဆက္ၿပီး ေဘာ ့ပ္တို ့ဆီကိုပါ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါတယ္။ သူမက ၿဖစ္္နိုင္ရင္ ယူနီေဖာင္း <br />၀တ္ဆင္ထားတဲ ့ မီးသတ္သမားတစ္ေယာက္ကို ေဆးရံုကို လႊတ္ၿပီး ပီတာေလးရဲ. ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးမွာ လာေရာက္ ႏႈတ္ဆက္ေစခ်င္ပါတယ္လို ့ ေတာင္းဆိုလိုက္တာပါ။<br /><br />ေဘာ့ပ္က <br />က်ေနာ္တို ့ ဒီထက္ပိုၿပီး လုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ၅မိနစ္အတြင္း ေရာက္လာခဲ့ပါ့မယ္။ တစ္ခုေလာက္မ်ား ၿပန္ၿပီး<br />ကူညီနိုင္မလားခင္ဗ်ာ။ အေရးေပၚမီးသတ္ကား ဥၾသသံၾကားရရင္၊ ၿပီးေတာ ့ မီးသတ္ကားရဲ. အေရးေပၚမီးေရာင္ေတြၿမင္ရတဲ ့အခါ ေဆးရံုရဲ. အသံလႊင့္စပီကာကေန ဒါဟာတကယ္မီးေလာင္ေနတာ မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဖီးနစ္မီးသတ္စခန္းက အဖြဲ ့၀င္တခ်ိဳ.က <br />သူတို ့ရဲ.မိတ္ေဆြ အသက္အငယ္ဆံုး မီးသတ္သမားေလးဆီကို ေနာက္တၾကိမ္ လာေရာက္ေတြ ့ဆံုတာၿဖစ္တဲ ့အေၾကာင္း ေၾကၿငာေပးေစလိုပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပီတာေလးေနတဲ ့ အခန္းက ၿပတင္းေပါက္တံခါးတခ်ိဳ.ကို ဖြင့္ေပးထားလို ့ ရမလားခင္ဗ်ာ။<br /><br />ေနာက္၅မိနစ္ခန္ ့အၾကာမွာေတာ့ ေဆးရံုေရွ.ကို ကယ္ဆယ္ေရး မီးသတ္ေလွကားတင္ေဆာင္ထားတဲ့ အေရးေပၚမီးသတ္ကားတစ္စီး<br />ဆိုက္ေရာက္လာခဲ ့ပါတယ္။ ေဘာ့ပ္ဦးေဆာင္တဲ ့ မီးသတ္သမား၅ေယာက္က မီးသတ္ေလွကားကဆင္ ့ ၃ထပ္မွာရွိတဲ ့<br />ဖြင့္ထားတဲ ့ ပီတာေလးရဲ.အခန္းၿပတင္းတံခါးေပါက္ကို တက္လာၿပီး ခရီးရွည္ၾကီးကို ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ့္ သူတို ့ရဲ.<br />အဖြဲ ့၀င္ေလးကို လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကတာပါ။ ပီတာေလးမိဘေတြရဲ. ခြင့္ၿပဳခ်က္နဲ ့ သူတို ့တေတြဟာ ပီတာေလးကို<br />ေထြးပိုက္ၿပီး သူတို ့အေနနဲ ့ ပီတာေလးကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း၊ ဖီးနစ္မီးသတ္တပ္ဖြဲ ့အေနနဲ ့ အသက္အငယ္ဆံုး<br />မီးသတ္သမားေလးအတြက္ ဂုဏ္ယူေၾကာင္း လာေရာက္ေၿပာၿပၾကတာပါ။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ အသက္ကို<br />ခဲခဲယဥ္းယဥ္း ရွဴၿပီး ေဘာ့ပ္ကိုလွမ္းၾကည့္ရင္းက ပီတာေလးေမးလိုက္ပါတယ္။ <br />....ဦးေရ..က်ေနာ္တကယ္ပဲ မီးသတ္သမားၿဖစ္ၿပီလားဟင္...။ <br />ေဘာ့ပ္က<br />....တကယ္ပါပီတာေလးေရ...မင္း တို ့နဲ ့အတူတူ ဂုဏ္ၿပဳခံ မီးသတ္သမားအၿဖစ္နဲ ့ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ ့ကတည္းက မင္းဟာ<br />ဖီးနစ္မီးသတ္စခန္းရဲ. အဖြဲ ့၀င္ မီးသတ္သမားတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ အခုအခ်ိန္မွာ မင္းဟာ တကယ့္ကို မီးသတ္သမား တစ္ေယာက္ပါ...တဲ့။ <br />အဲဒီစကား အဆံုးမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးတဲ ့ အၿပံဳးးကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ၿပံဳးရင္းက ပီတာေလးတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးေလးကို အသာအယာပိတ္ၿပီး ခရီးရွည္ၾကီးကို ထြက္ခြာသြားပါေတာ့တယ္။<br /><br />အၿပင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ နံနက္ခင္းရဲ. ေရွ ့ေၿပးအလင္းစေတြက မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းကိုေမးတင္လို ့ေနပါၿပီ။ ဘ၀တစ္ခုရဲ.<br />ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိမ္မက္ေလးကို အေၿခအေနေပးသေလာက္ လက္ေတြ ့အေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္ရခဲ ့တဲ ့ ပီတာေလးအတြက္<br />ကမာၻေလာကၾကီးက ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေနမွာပါ။ ေသြးကင္ဆာေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားေနရတဲ ့ ပီတာေလးကေတာ့<br />မိခင္ရဲ.ေမတၱာတရား၊ သနားကူညီတတ္တဲ ့ ဖီးနစ္မီးသတ္တပ္ဖြဲ ့ရဲ.အၾကင္နာတရားတို ့နဲ ့ သူရဲ. စိတ္ကူးအိမ္မက္ေလးကို<br />ၾကိဳးစားေဆာက္တည္နိုင္ခဲ ့ပါၿပီ။ <br />က်ေနာ္တို ့ေတြေရာ....ဘယ္ေတာ့ေရာက္လာမယ္မွန္း အတိအက်မသိတဲ ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မတိုင္ခင္ စိတ္ကူးထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္<br />အိမ္မက္ေလးေတြ တကယ္ၿဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားမၾကည့္သင့္ဘူးလား။ က်ေနာ္တို ့ရဲ. ဘ၀ပန္းခ်ီကားေလးထဲမွာ စိတ္ကူး ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ဆိုတဲ ့ ရႈခင္းေလးေတြကို ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ စုတ္တံေလးေတြနဲ. ေဆးေရာင္လွလွ ၿခယ္သနိုင္ခဲ ့မယ္ဆိုရင္ၿဖင့္.........။ ။ ။<br /><br />(မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ပို ့လိုက္တဲ ့ေမးလ္(from the book Chicken Soup for the Soul)ကို ဘာသာၿပန္ဆိုလိုက္တာပါ။ တကယ္လို ့<br />ဘာသာၿပန္တဲ ့ေနရာမွာ အမွားအယြင္းရွိခဲ ့ရင္ သည္းခံဖတ္ရႈေပးပါလို ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ )ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-79739070451926977192008-09-05T17:22:00.001+08:002008-09-05T17:26:15.773+08:00ဇင္ေယာ္လည္ၿပန္စာေမးပဲြေၿဖေနတုန္း ညီေတာ္ေမာင္မ်ိဳးက tag ထားတယ္တဲ့။ စာေမးပြဲ ၿပီးရင္ ေရးေပးပါတဲ ့။ ညီငယ္ ဥယ်ာဥ္မွဴးကလည္း ပို ့စ္အေၾကြး ေတြဆပ္ဦးတဲ ့ေလ။ လုပ္ၾကဦးေပါ့။ သူတိို ့ေခတ္ပဲ။ မတတ္နိုင္ဘူး။ ဒါနဲ ့ ဇင္ေယာ္လည္း ေနာက္ေၾကာင္းေလး လည္ၿပန္ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ လုပ္လိုက္ၿပီဗ်ိဳ.။<br /><br />ကိုယ့္နာမည္------------- ဇင္ေယာ္<br /><br />သူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုေခၚတယ္ -------------- ေပတလူ၊ ေအာက္ဆီဂ်င္၊ ဆိုးေပ၊ ကိုရဲ၊ ေပေစာင္း ( ထပ္ေၿပာရင္ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြ ေပၚကုန္ေတာ ့မယ္။ )<br /><br />ခ်စ္သူေလးကဒီလိုေခၚတယ္ -------------- လာအံုးတဲ ့။ ( ဟီး...စိတ္မဆိုးတဲ ့အခ်ိန္ = ကိုလူဆိုး။ စိတ္ဆိုးေနရင္ = ကိုရိန္းဘိုး...ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္အၿပင္ ဥာဏ္ကာလာစုံေၿပးေနလို ့တဲ ့။ )<br /><br />ဒီမွာေနတယ္ ------------- ဇင္ေယာ္ပဲဗ်ာ...ေရထဲမွာေနတာေပါ့။ တခါတေလ အေတာင္ေညာင္းရင္ေတာ့ ကုန္းေပၚတက္နားတယ္။ <br /><br />အလုပ္အကိုင္ ------- ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေက်ာင္းသားခဏ ၿပန္လုပ္ေနတယ္။<br /><br />ကိုယ္႔ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္ ---------- 1800-225-0000 ( ဟီး တကယ္မဆက္နဲ ့ေနာ္...အဲဒါ Police Hot Line ၾကီး )<br /><br />(ကိုယ္႔ရဲ႕အၾကိဳက္ဆံုးေတြက)<br /><br />အေရာင္ဆိုရင္ ---------- အနက္၊ မိုးၿပာ။<br /><br />အ၀တ္အစားဆိုရင္ ---------- ေပါ့ေပါ့ပါးပါး၊ ကၽြတ္မက်ရင္ၿပီးေရာ။<br /><br />အစားအစာဆိုရင္ ---------- ဘာလာလာ။ ေရထဲမွာ ေရငုတ္သေဘၤာ၊ ေလထဲမွာ ေလယာဥ္ပ်ံ။ ေၿခ၄ေခ်ာင္းဆို ကုတင္ေရွာင္တယ္။ <br />ေၿခ၂ေခ်ာင္းဆို ေလွကားေရွာင္တယ္။ အသီးထဲမွာ ေဂါက္သီးနဲ ့ လက္သီးမစားဘူး။ <br /><br />ပစၥည္းဆိုရင္ ---------- အင္တာနက္ခ်ိတ္ထားတဲ့ လက္ေတာ့ေလး ၁လံုးနဲ ့ သီခ်င္းခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ သိမ္းထားတဲ့ i-pot ေလး ၁လံုး။<br /><br />သီခ်င္းဆိုရင္ ---------- ကမာၻမေၾက။<br /><br />စာေရးဆရာ ---------- ဦးေအာင္သင္း၊ ေသာ္တာေဆြ၊ ႏုႏုရည္(အင္း၀)၊ေနာက္ၿပီး ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ အားလံုး။<br /><br />စာအုပ္ ----------- ခပ္ထူထူ ( ေခါင္းအံုးအိပ္လို ့ေကာင္းတယ္ေလ။ )<br /><br />Life style ---------- ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး။<br /><br />ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ ---------- အိပ္လိုက္ စားလိုက္။ တခါတေလ ေသာက္လိုက္ ငမ္းလိုက္။<br /><br />အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္ ---------- အလကားေပးရင္ အကုန္ၾကိဳက္တယ္ ။<br /><br />ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက ---------- မွန္ထဲ ၿပန္ၾကည့္ရင္ ၿမင္ေနရတယ္။<br /><br />ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက ---------- ေဖ နဲ ့ ေမ။<br /><br />ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ---------- ဆိုးသမွ်ေပသမွ် အႏြံအတာခံတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။ <br /><br />ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုးနားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက ---------- ကိုယ္ကိုတိုင္ပါပဲလား။<br /><br />ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက ---------- ဟိုတစ္ေယာက္...ခုထိေသနုိင္ေသးဘူး။<br /><br />ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္ ---------- စာပြဲေပၚတင္ထားတဲ ့ေမးခြန္းစာရြက္ကို အသာေလးလွန္ၾကည့္တဲ ့အခ်ိန္။ ( စာေမးပြဲခန္းထဲ ၀င္၀င္ခ်င္း ေပးမဖတ္ေသးဘူး။ )<br /><br />အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္ ---------- စာေမးပြဲေအာင္စာရင္း ထြက္တယ္ဆိုတဲ ့ သတင္းၾကားလိုက္ရတဲ ့အခ်ိန္။<br /><br />အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ ---------- ဂၽြန္ဂ်ီဟြန္းက လက္ထပ္ခ်င္တယ္လို ့ လာေၿပာတဲ့အခ်ိန္။<br /><br />အမွတ္တရေန႔ ---------- ၿပန္ေၿပာၿပဖို ့ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္။<br /><br />ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္းမဲ႔ဆု ---------- ကမာၻေၿမ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။ ေလာကၾကီး သာယာေစ။<br /><br />အခ်စ္ဆိုတာ ---------- ေစ့ထားတဲ့ တံခါးကို မေခါက္ပဲ တိတ္တိတ္ေလး ၀င္လာတဲ့ ဧည့္သည္။<br /><br />အမုန္းဆိုတာ ---------- ရင္ထဲမွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ပ်ိဳးမိတဲ့ မီးေတာက္တစ္ခု။<br /><br />အလြမ္းဆိုတာ ---------- ဓါးထက္ထက္တေခ်ာင္းကို လည္ေခ်ာင္းထဲ အလ်ားလိုက္ၿမိဳထားရသလိုပဲ။<br /><br />သံေယာဇဥ္ဆိုတာ---------- တစ္ပင္တည္း၊ မၿမင္ေပမယ့္ ၿဖတ္ရခက္တယ္။<br /><br />ဘ၀ဆိုတာ ---------- တိုက္ပြဲ။ ဟီး......ဆိုတာ လိုက္ပြဲ။ ........ဆိုတာ ခ်ိဳင့္ဆြဲ တဲ့။ ဟဲဟဲ ၾကားဖူးတာ ေၿပာတာ။<br /><br />သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ---------- ကိုယ့္ဘ၀ရဲ ့ ၿပတင္းတံခါးကို အလွဆင္ေပးေနတဲ ့ ရႈခင္းေလးေတြပဲေပါ့။<br /><br />ခ်စ္သူဆိုတာ ---------- ေတြ ့ရင္က်ေတာ ့ လြမ္းေအာင္ခၽြဲ၊ ေနာက္ကြယ္က်ရင္ ေမ့မွာပဲ။<br /><br />ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုဒီလိုထင္တယ္ ---------- သမိန္ေပါသြပ္လိုလို။ တာယာပြၾကီးလိုလို....လိုလို...လိုလို။<br /><br />ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က ---------- လမ္းမွာ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ လဲက်တယ္ဆိုတာထက္ ဘယ္ႏွစ္ခါ ၿပန္ထႏိုင္တယ္ <br />ဆိုတာက ပိုၿပီး အေရးၾကီးပါတယ္။<br /><br />အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း ---------- လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၿပံဳးေပ်ာ္ ရယ္ေမာႏိုင္ၾကပါေစ...။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-49327470959441566892008-08-27T04:00:00.002+08:002008-08-27T04:02:07.043+08:00လမ္းသြားရင္း မေအာင့္နိုင္ေတာ့လို ့။။။။သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေမးလ္နဲ ့ လင့္ေလးပို ့ေပးလိုက္တာပါ။ စာက်က္လို ့မရေတာ့ပဲ စိတ္တိုလာတဲ့အခ်ိန္၊ ေဒါသထြက္ၿပီး ေဘးဘီ ေလွ်ာက္မရမ္းမိေအာင္ ဒါေလးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါတဲ့။ တကယ္လည္း က်က္လို ့မရေတာ့ဘူးေလ။ နီးမွ ေခါင္းထဲ စုၿပံဳေကာက္ထည့္ေတာ့ ဦးေႏွာက္က Vista run တဲ ့ 2 GB RAM မွ မဟုတ္ပဲ။ ဘယ္ခံနိုင္ေတာ့မလဲ။ ေခါင္းေပၚမွာ ၾကက္ဥေၾကာ္ရင္ တစ္ဒါဇင္ေလာက္က အသာေလးရယ္။ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး စာအုပ္ေလးေဘးခ်ၿပီး လင့္ေလးေကာက္ႏွိပ္လိုက္ေတာ့................................................. <br />ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ ဖြင့္ၾကည့္ေပေတာ့ဗ်ိဳ.။ ..............................ဟီး လမ္းသြားရင္း မေအာင့္နိုင္ေတာ့ရင္....... သတိထားေနာ္။ <br /><br /><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/4gcW_VAYjDY&hl=en&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/4gcW_VAYjDY&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-26332731464046492632008-08-18T21:36:00.005+08:002008-08-18T21:44:10.451+08:00လိပ္စာေလးပဲ မွားတာပါဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ အရႈပ္ေတြလုပ္...အဲ မွားလို ့....အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာနဲ ့ သူငယ္ခ်င္းဘေလာ့ေတြဆီကိုေတာင္ ဟုတ္တိပတ္တိ အလည္မထြက္နိုင္ဘူး။ စာေမးပြဲနီးေနလို ့ စာအုပ္ကို ခ်စ္သူ့ ့မ်က္ႏွာအမွတ္နဲ ့ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ ေနရတယ္။ ( ဟီး ဖိုးကာ ဆိုထားတဲ ့သီခ်င္းေလးေတာင္ သတိရမိေသးတယ္ ) စာအုပ္ထဲဖြင့္ ၾကည့္လိုက္ရင္ မၿမင္မေတြ.ဘူးတဲ့ စာမ်က္ႏွာက အေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားရယ္။ ( ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈက အဲလိုေကာင္းတာ )။ ကိုယ္မ်က္ႏွာကိုယ္ မွန္ထဲၿပန္ၾကည့္ရင္း ငို၍ရယ္၍ မရေသာမ်က္ႏွာ ဆိုတာ အခုမွပဲ သေဘာေပါက္သလိုလို ရွိလာတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မထူးပါဘူး ၊ ပို ့စ္ေလး တစ္ပုဒ္ေတာ့ တင္လိုက္ဦးမွပဲ။ ဒါမွလည္း ေနသာထိုင္သာရွိမွာေလ။ <br />မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ပို ့လိုက္တဲ ့ ဟာသေလးပါ။ မရယ္ရရင္ေတာ့ ဇင္ေယာ္ေလးရဲ. ဘာသာၿပန္ ညံ့ဖ်င္းမႈ <br />လို ့ပဲ သေဘာထား လိုက္ေပေတာ့ဗ်ိဳ.။ ။ ။<br /><br /><strong>လိပ္စာေလးပဲ မွားတာပါ</strong><br /><br />ဟိုတယ္သို ့ ေရာက္ခါစ လူတစ္ေယာက္ အခန္းထဲကို ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း စားပြဲေပၚတြင္ အင္တာနက္ အသံုးၿပဳနိုင္ေသာ ကြန္ၿပဴတာကို ေတြ ့လိုက္ရသည့္အခိုက္ အလြန္၀မ္းသာ သြားေလသည္။ သူခ်က္ခ်င္း ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။ ရႈမၿငီးတဲ့ ခ်စ္ဇနီးေလးထံ အီးေမးလ္ ပို ့ဦးမွပဲ။ သူရိုက္လိုက္သည့္ အီးေမးလ္လိပ္စာက typing error ေၾကာင့္ အမည္ဆင္တူရိုးမွား အၿခားလိပ္စာတစ္ခု ၿဖစ္ေနသည္။ သို ့ေပမယ့္ သူ ့အမွားကို သတိမၿပဳမိပဲ ထိုအီးေမးလ္ကို ၀မ္းသာအားရ ပို ့လိုက္ေလေတာ့သည္။ <br /><br />တခ်ိန္တည္းမွာပင္...... <br />ဆံုးပါးသြားေသာ လင္ေယာက်္ားဧ။္ အသုဘ အခမ္းအနားမွ ၿပန္ေရာက္လာေသာ မုဆိုးမေလး အိမ္တံခါးဖြင့္ရင္း စဥ္းစားေနသည္။ အင္း..... မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆီက အားေပးတဲ့ အီးေမးလ္ေတြ ေရာက္ေသးလား မသိဘူး။ inbox ဖြင့္ၿပီး စစ္ၾကည့္ဦးမွပဲ။<br /><br />ပထမဆံုး အီးေမးလ္ကို ဖတ္ၿပီးေနာက္ သူမ မူးေမ့ကာ လဲၿပိဳက်သြားသည္။ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ား ေရာက္လာေတာ့ သူမက ၾကမ္းၿပင္ေပၚမွာ ေခြေခြေလး။ ဘာေတြမ်ား သူမ ဖတ္မိလိုက္ပါလိမ့္။ ကြန္ၿပဴတာ ေမာ္နီတာ ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္....ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့<br /><br />သို ့ း ရႈမၿငီးတဲ့ ခ်စ္ဇနီးေလး<br />အေၾကာင္းအရာ း ေမွ်ာ္ေနမယ္<br />ေန ့စြဲ း ..................................<br /><br />အခ်စ္ေလးေရ....<br /> မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ကိုယ့္ဆီက အီးေမးလ္ ေရာက္လာလို ့ ေတာ္ေတာ္ အံ ့ၾသ သြားလား။ ကိုယ္ခုပဲ ဒီကိုေရာက္တယ္ကြ။ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာနဲ ့ အားလံုး အဆင္ေၿပတယ္။ ဒီမွာ ကြန္ၿပဴတာလဲ ေပးထားတယ္။ အင္တာနက္လည္း သံုးလို ့ရေတာ့ အီးေမးလ္ပို ့လို ့ အဆင္ေၿပတယ္ေလ။ <em>မနက္ၿဖန္</em> အခ်စ္ေလးေရာက္လာရင္ အဆင္သင့္ၿဖစ္ေအာင္ အစစအရာရာ စီစဥ္ထားတယ္။ ဘာမွမပူနဲ ့။ စိတ္ေအးေအး ထားၿပီးေတာ့ သာလာခဲ့ေပေတာ့။ အခ်စ္ေလးနဲ ့ ဆံုေတြ.ရမယ့္ <em>မနက္ၿဖန္</em>ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ ့<br /><br />ခ်စ္ခင္ပြန္း.....<br /><br />( မရယ္ရရင္ေတာင္ ၿပံဳးမိမယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ ကလိထိုးၿပီး ရယ္ၾကည့္ၾကပါလို.။ )ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7259541934112271568.post-82793332333911791042008-08-16T04:03:00.002+08:002008-08-16T04:07:57.740+08:00သင္ခန္းစာအင္း ေသာၾကာေန ့ ညေနဆိုေတာ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေပ်ာ္ေနၾကၿပီေလ။ ၂ ရက္ၾကီးမ်ားေတာင္ နားရေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး။ ဇင္ေယာ္တေယာက္ မွာေတာ့ စာအုပ္ပံုၾကား ေခါင္းႏွစ္ၿပီး သူမ်ားေပ်ာ္လို ့အေပ်ာ္နိုင္ လဒၾကီးလိုမႈိုင္ ၿဖစ္ေနတယ္။ ဇင္ေယာ္လည္း ေပ်ာ္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စာေမးပြဲနတ္က တလွမ္းခ်င္း လွမ္းၿပီးလာေနတာ ခုဆို ခဲနဲ ့လွမ္းေပါက္ရင္ေတာင္ ထိေလာက္တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း ေအာ္လာေသးတယ္။ resit ေတြ re exam ေတြ တစ္ဘာသာကို ၂၀၀။ ေလွ်ာ့ေစ်းတဲ့ေလ။ စိတ္တိုတိုနဲ ့ထေဆာ္ လိုက္ရရင္ေတာ ့ နာေတာ့မယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေၿပာတာ ဟီး။ ဒီၾကားထဲ ေဘာ္ဒါေတြထဲမွာ ဒကာခံမဲ့သူက ဖုန္းဆက္ၿပီး တကူးတက ေခၚေနေသးတယ္။ စိတ္နာလာၿပီ။ စာက်က္ေနရင္းနဲ ့ ပါးစပ္ထဲ ဘီယာအရသာပဲ ရလာသလိုလို၊ ႏွာေခါင္းထဲ အကင္နံ ့ေတြပဲ ရလာသလိုလို၊ နားထဲမွာပဲ သီခ်င္းသံေတြ ၾကားေနရသလိုလိုနဲ ့ လူကဂနာမၿငိမ္ ၿဖစ္လာတယ္။ မၿဖစ္ေခ်ဘူး။ <br />ၿမန္ၿမန္ အာရံုေၿပာင္းမွပဲ။ ဒီလိုနဲ ့ပဲ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ခ်ေရးၿဖစ္သြားတယ္။ <em>သင္ခန္းစာ</em> တဲ ့။ <br /><br /><strong>သင္ခန္းစာ</strong><br /><br />အနမ္းတစ္ပုဒ္ ပန္းတစ္ဆုပ္နဲ ့<br />ၾကဲခဲ ့ဖူးတဲ ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြေပါ့<br />ငါ့ကိုၿပဳစားခဲ ့တာ။<br /><br />ညနက္နက္ေတြတိုင္းမွာ<br />အိပ္မက္ၿမဴခိုးေတြေ၀ေနမိတာက<br />မင္းရဲ. ဒ႑ာရီေတြပဲေပါ့။<br /><br />တစံုတေယာက္က ဆိုဖူးတယ္။<br />အလြမ္းဆိုတာ ဓါးထက္ထက္တစ္ေခ်ာင္းကို<br />ရင္ဘတ္ထဲ အလ်ားလိုက္ ၿမိဳထားရသလိုပဲတဲ့။<br /><br />ေမွ်ာ္လင့္မိရင္ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္<br />ခံစားရတယ္ဆိုတဲ ့စကား<br />သီအိုရီေတြ မသံုးပဲ သက္ေသၿပခဲ့တာလား။<br /><br />အမွတ္တမဲ့ေတြ တိုက္ဆိုင္မိတိုင္း<br />အမွတ္တရေတြ ၿဖစ္လာတတ္မွန္း ၾကိဳသိခဲ့ရင္<br />ငါ ဒီဇာတ္လမ္းကို မကခဲ ့ပါဘူး။<br /><br />ဟိုးအေ၀းကို လွမ္းေငးမိေတာ့<br />အနမ္းမၿပယ္ေသးတဲ့ အလြမ္းပင္လယ္ေလးထဲမွာေလ<br />ႏွလံုးသားကိုရြက္လႊင့္ အၿပံဳးစကားကိုနားစြင့္လို ့<br />ေလွငယ္တစ္စီး<br />မေတြ.နိုင္ေတာ့တဲ့ ဆိပ္ကမ္းကိုရွာေနတုန္း။<br /><br />ေသခ်ာပါတယ္<br />ၿပန္မရေတာ့တဲ့ အိပ္မက္ေဟာင္း<br />ဘ၀တသက္တာမွာ တက္ခဲ့ဖူးတဲ့ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလို ့<br />သေဘာထားလိုက္ေတာ့မယ္။ ။ ။ ။ဇင္ေယာ္http://www.blogger.com/profile/16122939449439485240noreply@blogger.com6