Friday, January 16, 2009

စကၠဴငွက္ေလး



ေလၿပည္အ၀င့္မွာ ေၾကြလြင့္လာလို ့
ေပရွၿပီး ေၿမမခရေအာင္
ၿမတ္နိုးၿခင္းလက္အစံုနဲ ့
ရင္အံုမွာ ေပြ.ပိုက္မိပါရဲ့
နတ္ဆိုးေတြရဲ့့ ၾကိမ္စာတစ္ပိုဒ္တဲ့
မိုးေတြၿပိဳလို ့အေမွာင္ဖံုး
ငါ့ကမာၻတစ္ခုလံုး ထစ္ခ်ဳန္းေနေတာ့တယ္။
(ဇင္ေယာ္)

အဲဒီေန ့ေပါ့
ဦးတည္ရာမဲ့ ေၿခလွမ္းေတြရဲ့ သယ္ေဆာင္ရာေနာက္ကို တစိုက္မတ္မတ္လိုက္ေလွ်ာက္ေနမိတာ။ သူ ့ကိုယ္သူ ၾကိဳးစားၿပီး အားေပး ေနမိတယ္။ မုန္တိုင္းလြန္ရင္ ေလၿပည္လာဦးမွာပါလို ့။ ဒါေပမယ့္ ေၿခာက္ေသြ.ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ကႏာၱရကို ၿဖတ္တိုက္လာတဲ့ေလၿပည္က ပူေလာင္ၿပင္းရွေနဦးမွာလား အေတြးတစ္စက ဆက္ၿပီး အေၿဖမထုတ္ႏိုင္တဲ့ ပုစာၦတစ္ပုဒ္အၿဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့သလိုပဲ။ အဆံုးအရံႈးေတြ မ်ားလြန္းလွတဲ့ အခိုက္အတန္ ့ ကာလေလးမွာ ဒူးေထာက္လုနီးပါး သူက်ဆံုးေနခဲ့မိတယ္ေလ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိသမွ် အရာရာ ဘာကိုမွ သတိမထားမိနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးပ်က္ေနခဲ့တာပါလား။

အဲဒီေန ့ေပါ့
အခ်ိန္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို သတိထားလိုက္မိေတာ့ ေန ့တစ္ေန ့ရဲ့ ညေနဆည္းဆာက တၿဖည္းၿဖည္းနဲ ့ အေမွာင္ယံမွာ တိုး၀င္ေပ်ာက္ကြယ္ ႏႈတ္ဆက္ေနၿပီေလ။ မာၾကဴရီမီးလံုးေတြကေတာ့ ကတၱရာလမ္းမေပၚကို အလင္းရည္ေတြ အုပ္မိုးလို ့ သြန္ခ်ေနေလရဲ့။ လမ္းေပၚက လူေတြရဲ့အိမ္အၿပန္က သူ ့အတြက္ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ေတးတစ္ပုဒ္မဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ သူ ့ရဲ့ေကာင္းကင္မွာေတာ့ ၾကယ္ေတြက တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္း အလုအယက္ ခုန္ဆင္းၿပီးေၾကြေနလိုက္ၾကတာ မႈန္ၿပၿပအလင္းတစ္စေတာင္ က်န္ပါဦးမလား။

အဲဒီေန ့ေပါ့
ရင္ဘတ္ထဲက ေပါက္ကြဲလုနီးပါး မီးေတာင္ရွင္တစ္ခုအနီးကေန သူေၾကာက္လန္ ့တၾကားနဲ ့ ေၿပးထြက္ဖို ့ ၾကိဳးစားေနခဲ့မိတယ္။ ဘ၀မွာ အရံႈးေတြ မၾကာခဏ ၾကံဳဆံုဖူးပါရဲ့ ဒါေပမယ့္ ေအာင္ၿမင္မႈကို ဆာေလာင္ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းကို အိမ္မက္လုပ္ၿပီး ေခါင္းအံုးအိပ္ခဲ့ရတဲ့သူ ့အတြက္ ဒီတစ္ခါ အရံႈးကေတာ့ ခါးသီးလြန္းလိုက္တာ။ ခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ တကယ္လို ့သာ ............................................. သူ တစ္စံုတစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကို ၿပင္းၿပင္းပ်ပ် သတိရလာမိတယ္။ ခံစားခ်က္ေတြ မွ်ေ၀နားေထာင္ေပးေနၾက နားတစ္စံုရယ္၊ အဆင္မေၿပမႈေတြၾကားမွာ ကူညီေဖးမေပးခဲ့တဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့လက္အစံုရယ္၊ အားေပးစကားေတြ စီးေၿမာလာတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုရယ္၊ ဘ၀အေမာေတြကို ခဏတာေၿပေပ်ာက္ေစတဲ့ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးရယ္ ။ သူ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိတယ္ ေ၀းကြာၿခင္းၿမစ္ရဲ့ တစ္ဘက္ကမ္းကို မၿမင္မစမ္းနဲ ့ ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး လွမ္းေငးမိတဲ့ သူ ့ကိုယ္သူေပါ့ ကိုယ့္ရီသံကိုယ္ၿပန္ၾကားမိတာေတာင္ ေလွာင္ရီသံလိုလို ထင္လို ့ေနမိတယ္ေလ။

အဲဒီေန ့ေပါ့
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ လမ္းေပ်ာက္ေနသူအဖို ့ေတာ့ ခရီးအဆံုးဆိုတာ ေ၀းလြန္းလွတဲ့ မွတ္တိုင္တစ္ခုပါပဲ။ မသိစိတ္ရဲ့ ေစစားရာေအာက္ ေလွ်ာက္ၿပီးရင္းေလွ်ာက္လာခဲ့မိတာ သတိရလို ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ကိုယ္နဲ ့ မစိမ္းလြန္းလွသလိုပဲ။ တစ္စံုတစ္ရာရဲ့ ညိႈ.ငင္မႈေအာက္မွာ သူတစ္လွမ္းခ်င္းသြားေနမိတယ္ေလ။ ေၿခလွမ္းေတြရဲ့ ဦးတည္ရာကို လွမ္းေငးၾကည့္မိတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ သူမအံ့ၾသမိပါဘူး ပန္းၿခံထဲက ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေဘးမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ခံုတန္းေလးတစ္ခု ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ တစ္ခါက ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းစမ္းေခ်ာင္းေလး ၿမစ္ဖ်ားခံ စီးဆင္းတဲ့ေနရာေလးလို ့ နံမည္တပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ အနားယူတတ္တဲ့ ခံုတန္းေလးတစ္ခုရွိတဲ့ေနရာကိုေပါ့။

အဲဒီေန ့ေပါ့
မထင္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာမွာ မထင္မွတ္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ေတြ.ၿမင္လိုက္ရတဲ့ တဒဂၤေလးက သူ ့စိတ္အစဥ္ကို အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာ တုန္လႈပ္သြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိုင္မယ္လို ့ လံုး၀မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ ့ရင္ထဲမွာေတာ့ မွန္မွန္နဲ ့ၿမန္ၿမန္ တီးခတ္လိုက္တဲ့ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲက ဗံုသံေတြလိုပဲ ရင္ခုန္သံေတြက ဆူညံလို ့ေနေလရဲ့။ ခုံတန္းေလးေပၚမွာ ...................... စကၠဴငွက္ေလးတစ္ေကာင္ ....... တိတိက်က်ေၿပာရရင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ ့ေသေသခ်ာခ်ာ ေခါက္ခ်ိဳးၿပီးၿပဳလုပ္ထားတဲ့ ပိုင္ရွင္မဲ့ေနတဲ့ ......... ဒီကမာၻေပၚမွာ သူေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ မွတ္မိေနဦးမယ့္ စကၠဴငွက္ေလးတစ္ေကာင္ ။ သူအသာေလး ေကာက္ယူလိုက္ရင္းက သက္ၿပင္းတစ္ခ်က္ မသိမသာ ခ်လိုက္မိတယ္။

အတိတ္ရထားတစ္စင္းက ဥၾသသံရွည္ခပ္ၿပင္းၿပင္းဆြဲၿပီး သူ ့အနားကေန ဘယ္ကိုမွန္းမသိနိုင္တဲ့တစ္ေနရာကို ေၿပးထြက္သြားေလရဲ့။ ဟိုးအေ၀းဆီကေန စကားသံတခ်ိဳ. လြင့္ေၿမာလို ့ လာေနသလိုလိုပဲ သူ ့အာရံုထဲမွာ မပီၿပင္၀ိုးတ၀ါးနဲ ့ ပံုရိပ္တခ်ိဳ.က ရုပ္ရွင္ၿပေနသလို အစီအရီ ေပၚလာတယ္ေလ။ " ဟိုးအေၿပာက်ယ္တဲ့ မိုးေကာင္းကင္ေပၚက ငွက္ေလးေတြကို အားက်မိတယ္ အတိုင္းမဆမရွိတဲ့ လြတ္လပ္ၿခင္းေတြနဲ ့ ပ်ံ၀ဲ ေနလိုက္ၾကတာ ဘယ္ေလာက္ ေပါ့ပါးၿငိမ္းခ်မ္းလိုက္မလဲေနာ္ သူတို ့စိတ္ထဲမွာရွိသေလာက္ ဟိုးေကာင္းကင္ထက္ကို ၿမင့္နိုင္သေလာက္ ၿမင့္ၿမင့္ ပ်ံ၀ဲခ်င္တိုင္းပ်ံလို ့ရသလို နားခိုဖို ့ ေနရာေတြကလည္း ဒီကမာၻေၿမၿပင္ေပၚမွာ အမ်ားသားေနာ္။ ပ်ံသန္းၿခင္းနဲ ့ေကာင္းကင္ယံဆိုတာ သူတို ့ေတြအတြက္ ဘုရားေပးတဲ့ ဆုတစ္ခုလိုပဲ။ သူတို ့ေလးေတြလိုပဲ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဘ၀ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခ်င္လိုက္တာ " စကၠဴငွက္ေလးတစ္ေကာင္ကို စိတ္ပါလက္ပါ ေခါက္ခ်ိဳးရင္း ေၿပာေနတဲ့ သူမရဲ့ ပံုရိပ္တခ်ိဳ.က အေတြးအာရံုထဲကို တံခါးမေခါက္ပဲ ၀င္္လာၾကေလရဲ့။ ............... ေနာက္ၿပီး ............. ေနာက္ၿပီး ............. သူမနဲ ့ ဆက္စပ္ပတ္သက္သမွ် အရာေတြအားလံုးက သူ ့ရဲ့အသိဥာဏ္ေတြကို
လံုး၀၀ါးၿမိဳသြားခဲ့တာပါ။

အတိတ္ၿပတင္းတစ္ခ်ပ္ကို
တခဏခ်င္းလွပ္ၿပီး
ၾကည့္မိၾကတယ္
ဒဏ္ရာေတြနဲ ့ေၾကမြလို ့
ေၿမခေနတဲ့ အုတ္ပံုတစ္ခုလား
တသသဆန္းၿပားလို ့
လွပခမ္းနားခဲ့တဲ့ နန္းေတာ္ရာတစ္ခုေလပဲလား
ၿမင္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္း
ထင္လင္းၿပီး ကြဲၿပားေနလိမ့္မယ္
ေသခ်ာစြာနဲ ့ အေၿဖရွာၾကည့္ေတာ့
အခ်ိန္ေတြမတူသလို ၾကည့္မိတဲ့ angle ေတြက တူမွမတူခဲ့ၾကတာကိုး။

သူသတိထားလိုက္မိေတာ့ ညနက္သန္းေကာင္ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မယ္ေလ။ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ေန ့တစ္ေန ့ ကို ထားရစ္လို ့ ေလာကၾကီးက ေန ့သစ္တစ္ေန ့ကို ၾကိဳဆိုဖို ့ၿပင္ဆင္ေနပါၿပီ။ သူ ့ကိုယ္တိုင္္ကေတာ့ လည္ၿပန္အၾကည့္တစ္ခ်က္ေအာက္မွာ အသိသက္သက္ ပါသြားခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေန ့သစ္တစ္ခုကို အဓိပၸါယ္ရွိရွိရင္ဆိုင္ၿဖတ္ေက်ာ္နိုင္ဖို ့ ခြန္အားသစ္ေတြ ၿပန္လည္ေမြးဖြားဖို ့ သူလည္းအိမ္ၿပန္သင့္ၿပီေလ။ စကၠဴငွက္ေလးကို ခံုတန္းေလးေပၚ အသာအယာ ၿပန္ခ်လို ့ ႏွလံုးသားထဲက အလင္းတိုင္ေလးကို သူကိုယ္တိုင္မီးညွိၿပီးဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ စကၠဴငွက္ေလးနဲ ့ သူရဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ပါ။ ဟိုးေကာင္းကင္ယံအၿမင့္က ငွက္ေလးေတြလိုပဲ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ့ ဘ၀ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါေစ ေနာက္ၿပီး သူတို ့လိုပဲ ညအခါကာလ ေအးၿမတဲ့လေရာင္ေအာက္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ ့ အိပ္စက္နိုင္ပါေစ နံနက္ခင္းရဲ့ ေႏြးေထြးတဲ ့ေနေရာင္ၿခည္နဲ ့အတူ ေန ့သစ္တစ္ေန ့ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လို ့ ရႊင္လန္းစြာ နိုးထနိုင္ပါေစလို ့ ......။ ။ ။

22 comments:

Anonymous said...

အင္းငွက္ခတ္သမားနဲ႕ မေတြ႕ပါေစနဲ႕ဗ်ာ

:P said...

ဖတ္ျပီး သက္ျပင္းေတာင္ခ်မိတယ္.....
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ေပၚလာတဲ့အတြက္ ေတာ္ေတာ္ ၀မ္းသာတယ္ ကိုဇင္ေယာ္ေရ႕.....။

ATN said...

ေၾသာ္... ဇင္ေယာ္... သိဂၤ ါရေမွာ္ေတြ... ေပါက္ေနပါေရာ့လား... ေကာင္းတယ္... ေကာင္းတယ္... ေကာင္းတယ္... ၃ ၾကိမ္ ေအာ္သြားတယ္...း)

RePublic said...

အင္း ဘယ္သူ႕ ကိုရည္ရႊန္းတာပါလိမ့္ .. စကၠဴငွက္က ေတာ့ အထီး အမ မကဲြျခားေပးမယ့္ ၊ ဖန္ဆင္းရွင္က စာအရ မိန္းကေလး ျဖစ္ဖို႕မ်ားမယ္ ၊၊ စဥ္းစားစရာပဲ ၊၊ :)

အလြမ္းေျပ said...

ေန႕သစ္ေတြမွာ ေပ်ာ္ရႊင္နိဳင္ပါေစ..။ ေလာကႀကီးမွာ ေနကြယ္ရင္ လထြက္လာတတ္သလို လကြယ္ရင္ ေနထြက္တတ္ပါတယ္..။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ႀကံဳရတဲ႕ လကြယ္ညေတြအတြက္ အားတင္းျပီး ေက်ာ္ျဖတ္နိဳင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္..။ fighting !!! :)

Anonymous said...

ေရးမဲ့ေရးေတာ့လည္း အမိုက္စားပါလာ?? တစ္ပုဒ္ဆို ဆိုသေလာက္ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ.. မ်ားမ်ားေရးပါ.. ေစာင့္ဖတ္ေနရတာ ေမာတယ္..

Anonymous said...

ကုိဇင္ေယာ္ၾကီးက ဒါမ်ဳိးလဲ ရတယ္ေပါ့ေလ
ေကာင္း၏ ဖတ္သါားပါတယ္ဗ်ာ ဆက္ေရးဗ်ဳိ႕
မုိက္တယ္

Anonymous said...

သူဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးကေလ

““ခံစားခ်က္ေတြ မွ်ေ၀နားေထာင္ေပးေနၾက နားတစ္စံုရယ္၊ အဆင္မေၿပမႈေတြၾကားမွာ ကူညီေဖးမေပးခဲ့တဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့လက္အစံုရယ္၊ အားေပးစကားေတြ စီးေၿမာလာတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုရယ္၊ ဘ၀အေမာေတြကို ခဏတာေၿပေပ်ာက္ေစတဲ့ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးရယ္ ။”” ကို တမ္းတေနတာကိုး =) ပန္းတိုင္ကေတာ့ ရွိမွာပါ အစ္ကိုရာ ေခ်ာက္ထဲမွာဆို ခုန္ခ်ရမယ္ ေရထဲမွာဆို ဆင္းငုပ္ရမယ္ အဲ့ဒီပန္းတိုင္ဆိုတာကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မျပီးဆံုးမယ့္ မာရသြန္ေျပးပြဲတစ္ခုပါပဲ တစ္ခါခါေတာ့ ေျပးလမ္းေၾကာင္းေပၚကေန ထြက္ေျပခ်င္းစိတ္ေတာ့ ေပါက္မိေကာ သုိ႕ေသာ္လည္း အေမေမြးလိုက္တည္းက ေျခေတာက္ပါလာတာကိုးေနာ့္ ဆက္သာေျပး နဖူးပဲကြဲကြဲ ဒူးပဲျပဲျပဲ

Cheer ဘရားသားၾကီးး

ေမာင္ဖားႀကီး said...

အဲ့ဒီေန႔ေပါ႔ ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ကိုအာဟာရျဖည့္ေပးတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရတယ္...။
ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ... ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုႀကီးဇင္ေယာ္က ဒီလိုအလြမ္းအေဆြး စာညြန္႔ေလးေတြလည္း ပိုင္တယ္ဗ်ာ..။
ကဗ်ာ ဒုတိယတစ္ပိုဒ္ကို ႀကိဳက္တယ္ အစ္ကိုရာ...
"အတိတ္ၿပတင္းတစ္ခ်ပ္ကို
တခဏခ်င္းလွပ္ၿပီး
ၾကည့္မိၾကတယ္
ဒဏ္ရာေတြနဲ ့ေၾကမြလို ့
ေၿမခေနတဲ့ အုတ္ပံုတစ္ခုလား
တသသဆန္းၿပားလို ့
လွပခမ္းနားခဲ့တဲ့ နန္းေတာ္ရာတစ္ခုေလပဲလား
ၿမင္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္း
ထင္လင္းၿပီး ကြဲၿပားေနလိမ့္မယ္
ေသခ်ာစြာနဲ ့ အေၿဖရွာၾကည့္ေတာ့
အခ်ိန္ေတြမတူသလို ၾကည့္မိတဲ့ angle ေတြက တူမွမတူခဲ့ၾကတာကိုး။"
ဟုတ္ပါ႔ အစ္ကိုေရ... အဲ့ဒီေန႔က
ျမင္ကြင္းေတြက အခုေတာ့ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး .......

WWKM said...

အတိတ္ၿပတင္းတစ္ခ်ပ္ကို
တခဏခ်င္းလွပ္ၿပီး
ၾကည့္မိၾကတယ္
ဒဏ္ရာေတြနဲ ့ေၾကမြလို ့
ေၿမခေနတဲ့ အုတ္ပံုတစ္ခုလား
တသသဆန္းၿပားလို ့
လွပခမ္းနားခဲ့တဲ့ နန္းေတာ္ရာတစ္ခုေလပဲလား
ၿမင္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္း
ထင္လင္းၿပီး ကြဲၿပားေနလိမ့္မယ္
ေသခ်ာစြာနဲ ့ အေၿဖရွာၾကည့္ေတာ့
အခ်ိန္ေတြမတူသလို ၾကည့္မိတဲ့ angle ေတြက တူမွမတူခဲ့ၾကတာကိုး။

ေကာင္းတာေတာ႔ အရမ္းေကာင္းပါတယ္..
ဘာကိုဘယ္လိုနားလည္ရမွာလဲ မသိေတာ႔ဘူး။။ :D
အဆင္ေျပပါေစ ေမာင္ငယ္ေရ။

အစ္မ၀ါ

Saing Khan Tun said...

ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ...

Unknown said...

WHAT A BRILLIANT ESSAYYYY!!!! SO AMAZING!!! COME ON...! YOU HAVE BRILLIANT SKILL OF WRITING!!! PLEASE LET YOUR INSPIRATION FLY !!! I AM HERE TO SHARE THE "HEART-MADE" POSTS!!!!

ေလၿပည္အ၀င့္မွာ ေၾကြလြင့္လာလို ့
ေပရွၿပီး ေၿမမခရေအာင္
ၿမတ္နိုးၿခင္းလက္အစံုနဲ ့
ရင္အံုမွာ ေပြ.ပိုက္မိပါရဲ့
နတ္ဆိုးေတြရဲ့့ ၾကိမ္စာတစ္ပိုဒ္တဲ့
မိုးေတြၿပိဳလို ့အေမွာင္ဖံုး
ငါ့ကမာၻတစ္ခုလံုး ထစ္ခ်ဳန္းေနေတာ့တယ္။
(ဇင္ေယာ္)

စ၀င္ကတည္းကကို ရင္ထဲထိတယ္ဗ်ာ...။

Apprenticeship said...

ေအာ္.. အဲဒီေန႕က အေၾကာင့္ေတာ့ ေက်ကြဲဖြယ္ရာပဲလား... အေတာင္ပံသစ္ေတြ နဲ႕အၿမဲျပန္နိုင္ပါေစ သူငယ္ခ်င္း :D :)

ျမတ္သြယ္ said...

-သူမနဲ ့ ဆက္စပ္ပတ္သက္သမွ် အရာေတြအားလံုးက သူ ့ရဲ့အသိဥာဏ္ေတြကို
လံုး၀၀ါးၿမိဳသြားခဲ့တာပါ- ဒီစာသားေလးက ေတာ္ေတာ္ကိုထိတာ
ကိုဇင္ေယာ္ေရးထားတာ ခံစားထားတာကေတာ့ ဂြတ္ပဲ ရွယ္ေတာ္တယ္
ဖတ္ရင္းနဲ႔ကို ေမ်ာသြားတာ နားမလည္တာေတြလည္း ရွိေတာ့ရွိတာေပါ့ေနာ္ :P
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အားေပးပါတယ္ :)

Anonymous said...

ခံစားခ်က္ေတြ မွ်ေ၀နားေထာင္ေပးေနၾက နားတစ္စံုရယ္၊ အဆင္မေၿပမႈေတြၾကားမွာ ကူညီေဖးမေပးခဲ့တဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့လက္အစံုရယ္၊ အားေပးစကားေတြ စီးေၿမာလာတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုရယ္၊ ဘ၀အေမာေတြကို ခဏတာေၿပေပ်ာက္ေစတဲ့ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးရယ္ ။

မၾကာခဏ ေတာင့္တ တတ္လြန္းလို႕ ခ်ိဳးနွိမ္ထားရတယ္ဗ်ာ ...
သနပ္ခါး ေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕ေလးေတြလည္း ပါတာေပါ့ဗ်ာ အဟဲ ..
က်ေနာ္လည္း စာေမးပြဲေတြနဲ႕ လံုးပမ္းေနရလို႕ မေရာက္ျဖစ္ဘူးဗ်ိဳ႕ အခုမွပဲ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစေၾကာင္း ခ်ီးယား ဗ်ာ :D

khin oo may said...

ဖဲြ႕နြဲ႕တတ္လိုက္တာ..

Anonymous said...

အက္ေဆးအေရးေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕... ရသေျမာက္ပါေပတယ္ ေနာင္ႀကီးေရ.. ဖတ္ရတာတန္တယ္..။

Unknown said...

ကိုဇင္ေယာ္ႀကီးေရ ခံစားခ်က္အျပည့္ပါပဲ ဖတ္ရတာေတာ့ေကာင္းပါရဲ့ ျပီးေတာ့တစ္ခုခုကိုခံစားလိုက္ရသလိုပဲ ဘာေတြျဖစ္မဆံုတာလည္းႀကာေပါ့ မျမင္တာလည္းႀကာေပါ့
အားလံုးပဲအဆင္ေျပပါေစ ေကာင္းေသာေန႔ကိုဇင္ေယာ္ႀကီး :)

ငွက္ငယ္ေလး said...

စာသားေတြက နစ္ေနတာပဲ...လာအားေပးသြားတယ္

အ႐ုပ္ကေလး said...

အေရးအသားေတြက ဆြဲခ်က္ျပင္းေစတယ္ ..။

khin oo may said...

kom: နွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ။

Pecinta bola said...

Thanks for your article brother

Http://bk8login.asia
Http://hoki88.shop
Http://vodkapoker.one
Http://momo4d.bid