ၿဖစ္သလို ဆိုပါ့လား

ေအာက္အီးအီးအြတ္.... အင္း အိပ္ေကာင္းတုန္းရွိေသး ေစာေစာစီးစီး ဘယ္ကၾကက္ ၀ီရိယေကာင္းၿပီး တြန္ေနလဲမသိ။ ဘၾကီးသာ၀ အိမ္ကလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အရီးေလးၿမတို ့အိမ္ကလား။ ကိုယ့္အိမ္ႏြားတင္းကုပ္ထဲက အေကာင္ပဲလားမသိ။ ဒီေလာက္ ေတာင္ရွိလွတာ ေနာက္ေန ့ ကာလသားဟင္းအိုးထဲ အလည္ေခၚသြားလိုက္မယ္။ ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ အိပ္ရာထဲမွာ မ်က္လံုးမဖြင့္ႏုိင္ေသးပဲ အသာေလး ၿပန္မွိန္းရင္း စဥ္းစားခန္း၀င္ေနတာေလ။ ဟ ဒီေကာင္ တြန္ေနတာ ခုထိမရပ္ေသးပါလား။ ေလးဂြနဲ ့ေတာ့ ေတြ.ၿပီေပါ့ကြာ။ မ်က္လံုးကို ပြတ္သပ္ၿပီး လူးလဲထလိုက္ေတာ့ အမ္္ ... ရြာမွာလည္း ဟုတ္ဘူးဟ။ဟိုက္ေရာ ႏႈိးစက္ .. ႏႈိးစက္ ၿမည္ေနတာဟ။ ေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနၿပီ။ ထံုးစံအတိုင္း အေၿပးတပိုင္းနဲ ့ ၾကြခ်ီေတာ္မူရေတာ့မယ္။

ကမန္းကတန္း ကိုယ္လက္သန္ ့စင္ရင္းက သြားသတိရမိတယ္။ ဟား ဒီေန ့မနက္ အရင္ဆံုးသင္မယ့္ ဆရာကလည္း ၁၀မိနစ္ထက္ ပိုေနာက္က်ရင္ ပ်က္ကြက္စာရင္းသြင္းတဲ့ဆရာ။ က်ေနာ့္ဆို သူကပိုသတိထားမိေသး ( အဟဲ အတန္းေထာင့္မွာ နံရံမွီၿပီး အၿမဲငိုက္ ေနတတ္တာကိုး )။ ဒုကၡနဲ ့လွလွေတာ့ ေတြ.ၾကၿပီနဲ ့တူပါတယ္။ မနက္စာကို ဘယ္လိုၾကံဖန္ရပါ့။ ... ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္ ... ဟား အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူ။ ညတေရးႏိုး ဗိုက္ဆာရင္ စားဖို ့၀ယ္ထားတဲ ့ မုန္ ့ပဲ အားကိုးရေတာ့မွာပဲ။ ေရခဲေသတၱာထဲ ရွားရွားပါးပါး က်န္ေသးတဲ့ ေပါင္မုန္ ့ႏွစ္လံုးနဲ ့ tea ပုလင္း လက္ကဆြဲလို ့ အခန္းထဲ ေၿပးရေတာ့တာပဲ။ လာခဲ့စမ္း ရွိသမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲေပါ့ဗ်ာ။

အ၀တ္အစားလဲေနရင္းက မုန္ ့ကိုေကာင္းေကာင္းမ၀ါးပဲ စားလိုက္တာ နင္ေနလို ့ တီးနဲ ့ကမန္းကတန္း ၿမိဳခ်ရတယ္။ အခ်ိန္က မရွိေတာ့ဘူး။ လမ္းေရာက္မွ အက်ၤ ီၾကယ္သီးတတ္ေတာ့မယ္။ ေက်ာပိုးအိပ္ေကာက္လြယ္ၿပီး ဆင္းေၿပးရေတာ့တာပဲ။ အဟဲ လမ္းမွာ က်န္တဲ့မုန္ေလးကုိက္လိုက္၊ လက္က်န္တီးေလးေမာ့လိုက္နဲ ့ ဘူတာလည္းေရာက္ အားလံုးလည္းကုန္ ကြက္တိ။ ခုမွ ဘူတာထဲကို ရွင္ဘုရင္ၾကီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္တဲ့ပံုမ်ိဳး ခပ္တည္တည္နဲ ့ ေအးေအးေဆးေဆး ၀င္သြားေတာ့တာ။ အဟဲ ဒါမ်ိဳးက တစ္ပတ္ကို ေလးရက္ေလာက္ေတာ့ ၾကံဳေနက်။ ၿဖစ္ကတတ္ဆန္း မနက္စာက ဇင္ေယာ္ေလးအဖို ့ေတာ့ မဆန္းေတာ့ သလိုပဲ။

အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္ ဇင္ေယာ္က အစားအေသာက္ဆို အင္မတန္ကို ခံုမင္တာပါ။ အဲလက္စ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းထဲကလိုေပါ့ဗ်ာ။ ဘာတဲ့ မိုးလင္းထဲက စဥ္းစားမိတာ စားဖို ့ပါပဲ စားလြန္းလြန္းလို ့ မင္းေလးကေတာင္ စိတ္ကုန္ေနတယ္။ မိုးလင္းလို ့ မ်က္စိႏွစ္လံုး ေကာင္းေကာင္းမပြင့္ေသးဘူး။ ဒီမနက္ ဘာစားရရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတဲ့ေကာင္။ အစားအေသာက္ကလည္း ဘာေရြးသလားေတာ့ မေမးနဲ ့။ ဂ်ိဳကာေလ ဘာလာလာ အကုန္ေဒါင္းတယ္။ ေၿပာၿပီးပါပေကာ ေၿခ၂ေခ်ာင္းဆိုေလွကား၊ ေၿခ၄ေခ်ာင္းဆို စားပြဲ၊ အသီးထဲမွာ လက္သီးနဲ ့ေဂါက္သီး၊ ( အင္း ၾကယ္သီးနဲ ့မီးသီးလည္းပါတယ္....တန္ ့တန္ ့လာေၿပာမွာစိုးလို ့ )၊ အဲဒါေတြကလြဲလို ့ က်န္တာ ဘာလာလာပဲ။ အၾကိဳက္ဆံုးလား ၀က္ေလ ၀က္ ပါးစပ္ဟထား အေကာင္လိုက္ကို ေမာင္းသြင္းခ်င္တာ။ အဲဒီလို အစားအေသာက္ကို ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးလွတဲ ့ ဇင္ေယာ္တစ္ေယာက္ ဒီေရာက္ေတာ့မွ ဒုကၡကို လွလွရီ အဲမွားလို ့ လွလွၾကီး ေတြ.ေတာ့ တာပဲဗ်ာ။

ေန ့လည္စာလား။ ထံုးစံအတိုင္း ကန္တင္းေပါ့ဗ်ာ။ အတန္းနားက ကန္တင္းက lunch break ဆို လူၿပည့္ေနက်။ ၀ီရိယေကာင္းတဲ့ ဇင္ေယာ္ကေတာ့ ဆရာတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အကူးအေၿပာင္း ၁၅ မိနစ္ေလာက္ရတဲ ့အခ်ိန္ေလး သြားေၿပးဆြဲတာေပါ့။ ၁၁နာရီေလာက္ဆို ဗိုက္ကဆာလာတာနဲ ့အေတာ္ပဲ။ ကန္တင္းကိုေၿပး၊ ဆိုင္ေရွ.က တန္းစီေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြကို လိုက္ေငး အဲမွားလို ့ တန္းစီေနတဲ့ လူတန္းကို လိုက္ေၿပးၾကည့္။ လူအနည္းဆံုးဆိုင္မွာ ၀င္ၿပီးစီလိုက္တာပဲ။ သိပ္ၿပီး ေထြေထြထူးထူး မစဥ္းစားပါဘူး တရုတ္၊ကုလား၊မေလး၊ဘိုစာ ဘာလာလာ ဗိုက္ၿပည့္ၿပီးေရာ စားလိုက္တာပဲ။ အဲ မစားတာကေတာ့ ဟို အုန္းႏို ့ေခါက္ဆြဲ၊ ေနာက္ၿပီး အဲဒီလို အုန္းႏို ့ပါတဲ့ ဟင္းေတြ။ အဲဒါေတြစားၿပီးရင္ ေန ့လည္စာသင္ခ်ိန္က်ေတာ့ သင္တဲ့ဆရာကို ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး အၿပည့္အ၀ေထာက္ခံေနေတာ့တာ။ တခါမ်ား ေထာက္ခံတာ အရွိန္လြန္ၿပီး စားပြဲနဲ ့ နဖူး မိတ္ေဆြၿဖစ္သြားပါေရာလား။

lunch break ဆို ဇင္ေယာ္တို ့က အိေၿႏၵရေနၿပီ။ ေအးေဆးပဲ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေလး ဒါမွမဟုတ္ ေကာ္ဖီေလးေသာက္ၿပီး အာထုရင္းနဲ ့ တမနက္လံုး စာသင္ရလို ့ ေညာင္းညာေနတဲ့ မ်က္လံုးကိုလည္း အၿမင္ေလးေအးေအာင္ အစာေၾကြးရေသးတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စာၾကည့္တိုက္သြားၿပီး စာအုပ္ဖတ္ရင္ဖတ္၊ ဘာမွမလုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ အတန္းထဲၿပန္ၿပီး တေရးႏွပ္လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။

ညေနေက်ာင္းကၿပန္ေရာက္တာနဲ ့ အိမ္မွာ အစီအစဥ္ဆြဲရေတာ့တာပဲ။ ဒီေန ့ဘယ္ဆိုင္သြားစားရေကာင္းမလဲေပါ့။ အာရံုရရင္ေတာ့ ၿမန္မာဆိုင္ တကူးတက သြားစားတာေပါ့ဗ်ာ။ ၿပန္ရင္ေတာ့ ေဖာင္းကားၿပည့္တင္းေနတဲ့ ဗိုက္ကို သယ္ရတာမသက္သာလွဘူး။ အိမ္ေရာက္တဲ ့အထိ ထုိင္မရ၊ လွဲမရနဲ ့ ဦးခ်ိန္တီလည္း မကယ္ႏိုင္ဘူး အေတာ့္ကို ဒုကၡေရာက္တာ။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ကေတာ့ အနီးနားက ေစ်းေလးမွာပဲ စားၿဖစ္ပါတယ္။ ထမင္းနဲ ့ဟင္းဆို ၀က္သားသံုးထပ္သားကို တရုတ္လို အခ်ိဳခ်က္ထားတာက မပါမၿဖစ္။ အဟဲ ဇင္ေယာ္ သိပ္ၾကိဳက္တဲ ့ ၀က္ေၿခေထာက္၊ ၀က္ကလီစာ၊ ၀က္နံရိုးစြပ္ၿပဳတ္ ကေတာ့ ခဏခဏ စားၿဖစ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အရြက္ေတြအမ်ားၾကီးနဲ ့ အသားကိုေရငုတ္ၿပီး ရွာရတဲ့ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္၊ နည္းနည္းေလးငံတဲ့ ငါးေၿခာက္ထမင္းေၾကာ္၊ နာစီလာမလို ့ ေခၚတဲ့ မေလးထမင္း၊ ဘုရားစူး ဒံေပါက္၊ အသားဖတ္ေလးေတြ အေပၚကတင္ၿပီး သခြားသီးႏွစ္ဖတ္ေလာက္ ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ ၾကက္ဆီထမင္း ၾကံဳရင္ၾကံဳသလိုပါပဲ။ ၿပီးရင္ အစာပိတ္အေနနဲ ့ ၾကံရည္၊ေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေသာက္ရင္ေသာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ အသီးေတြထည့္ထားတဲ့ ေရခဲသုပ္လိုဟာမ်ိဳး စားၿပီး ပိတ္လိုက္တာပဲဗ်ာ။ ။ ။

( ကဲ အစ္မ၀ါ နဲ ့ ကိုေနလင္းေရ ..... ၿဖစ္သလို စားတဲ ့အေၾကာင္းေလးေရးေပးပါဆိုလို ့ ေရးလိုက္ၿပီဗ်။ အဟဲ စားတာကိုေတာ့ ၿဖစ္သလို စားေပမယ့္ ေသာက္တာကိုေတာ့ တကူးတက ေသာက္တတ္ပါတယ္။ နည္းနည္းၾကာသြားတာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ။ က်ေနာ့္ ကြန္ၿပဴတာေလး အေကာင္ကိုက္သြားလို ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္သြားတယ္။ ဘေလာ့ဂါ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မေတြဆီကိုလည္း လိုက္မလည္ၿဖစ္တာ၊ စီဗံုးမွာ လာမေအာ္ၿဖစ္တာ နားလည္ေပးၾကပါလို ့။ ဘေလာ့ကို လာလည္ၾကတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ေတြလည္း က်ေနာ္ ေမာင္ဇင္ေယာ္ေလး ၿဖစ္သလို စားေနရတာ မၾကည့္ရက္လို ့ ေကၽြးေမြးခ်င္သပဆို ဇင္ေယာ္ေလးက အားနာပါးနာနဲ ့ လာအားေပးမွာ ၿဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ :P )