ေမြးေန ့ပြဲေလး

ညီမငယ္ ေ၀ေလး ရဲ.ေမြးေန ့ပြဲ နဲ ့ တူမေလး Dream တို ့ရဲ.ေမြးေန ့ပြဲ ကို ေရာက္သြားေတာ ့ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမေတြ သိုက္သိုက္ ၀န္း၀န္းနဲ ့ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ။ အားက်မိတယ္။ သူတို ့လိုပဲ ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္။ အဲဒီလို ခင္မင္ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္သူေတြ ၀န္းရံၿပီး က်င္းပရတဲ ့ေမြးေန ့ပြဲေလးေတြကို ေတြ ့ရရင္ ေပ်ာ္ရႊင္အားက်မိတဲ ့ ကိုယ္ ့အၿဖစ္ကို ကိုယ့္ဘာသာကို ၿပန္ေတြးေနမိတယ္။

လုပ္ငန္းခြင္ကို စ၀င္လို ့ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ၿပီး ဘ၀လမ္းကို စေလွ်ာက္လွမ္းၿဖစ္ခဲ ့တာ ခုဆိုဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေတာင္ စြန္းခဲ ့ၿပီေလ။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ေမြးေန ့ဆိုရင္ မိသားစုေတြ၊ ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ အၿမဲတမ္း အေ၀းမွာပဲ ရွိေနတတ္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ေမြးေန ့ဆိုတာၾကီးက သိပ္ၿပီးထူးထူးဆန္းဆန္း ၾကီးမခံစားရသလိုပါပဲ။ တခါတေလမ်ား ဘယ္သူနဲ ့မွ မသိတဲ ့ မ်က္ႏွာစိမ္းေတြၾကားမွာ ေရာက္ေနတာ့ ဘယ္မွမသြား၊ဘာမွမလုပ္ၿဖစ္ေတာ့ပဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ဟိုတယ္ခန္းေလးထဲမွာပဲ မီးေတြမွိတ္လို ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးေတြထြန္းၿပီး ေမြးေန ့ကိတ္ေလးတစ္လံုး၊
၀ိုင္တစ္ခြက္နဲ ့ ေမြးေန ့ပြဲေလးကို တိတ္တဆိတ္ေလး ၂ခါ ၃ခါေလာက္ က်င္းပခဲ ့ဖူးတယ္။ အေ၀းက မိသားစုဆီဖံုးေလးလွမ္းဆက္ၿပီး ေမြးေန ့ဆုေတာင္းေလးေတြကို နားေထာင္ၿပီးရင္ ငယ္ငယ္က ေမြးေန ့ေလးေတြကို သတိရၿပီး ရင္ဘတ္ထဲက နာက်င္တတ္သလို မ်က္၀န္းထဲက အၿမင္ေတြလည္း ေ၀၀ါး သြားတတ္တာ အခါခါ ပါပဲေလ။ ခုေတာ့လည္း ဒီရွတတ နာက်င္မႈေလးေတြက ေနသားက်ေနပါၿပီ။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ။ ကိုယ္ေရြးခဲ ့တဲ ့လမ္း ကိုယ္ၿပီးဆံုးေအာင္ ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမွာေပါ့။

က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ေမြးေန ့ဆိုတာ လူ ့ဘ၀သက္တမ္းမွာ တစ္ႏွစ္တိုးလို ့ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကို ကူးေၿပာင္းတဲ ့ ေန ့ေလးတစ္ေန ့ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အသက္တစ္ႏွစ္ ၾကီးသြားၿပန္ၿပီဆိုတာေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိလိုက္မိတယ္။ အင္း ခရီးရွည္ၾကီးထြက္ဖို ့လည္း တစ္ႏွစ္နီးလာၿပန္ၿပီေပါ့။ ဒီလိုနဲ ့ ဘ၀မွာ ရွားရွားပါးပါး က်င္းပခဲ ့ဖူးတဲ့ ့ေမြးေန ့ေတြထဲက အမွတ္တရ တစ္ခုေသာ ေမြးေန ့ ပြဲေလးတစ္ခုကို သြားသတိရမိတယ္။

ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ အဆင္ေၿပမယ္လို ့ထင္မိပါတယ္။ ေမြးေန ့မတိုင္ခင္က ေမြးေန ့က်ရင္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မဆံုးၿဖတ္ မိခဲ ့ပါဘူး။ မိသားစုနဲ ့ အေ၀းမွာ ေရာက္ေနေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ.နဲ ့ၿပန္ဆံုမိေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္မိပါရဲ.။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ေမြးေန ့က တနလၤာေန ့သြားၿဖစ္ေနေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္မလာနိုင္မွာ စိုးလို ့ တနဂၤေႏြညေနမွာပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ဆံုၿပီးပြဲေလးလုပ္လိုက္မယ္လို ့ စိတ္ကူးလိုက္မိတယ္။

ကံတရားက ေဖးမတယ္ထင္ပါရဲ.။ တကယ့္ကို သာယာလွပတဲ ့ ညေနခင္းေလးပါ။ ကြဲကြာေနတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ၊ ခုမွခင္မင္ၿဖစ္တဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ စံုစံုညီညီနဲ ့ အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ ့ ညေနခင္းေလးပါပဲ။ သူယ္ခ်င္းေတြ အၾကံေပးေကာင္းတာေၾကာင့္ ေနရာေကာင္းတစ္ခုမွာ ေမြးေန ့ပြဲေလး လုပ္ၿဖစ္တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ.က ၁၉လမ္းကို ၿပန္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ ညေနကစလို ့ ကားလမ္းကိုပိတ္ၿပီး စားပြဲေတြခင္းၿပီး ေရာင္းၾကတာ။ စကားေၿပာသံ၊စားစရာမွာတဲ ့အသံ၊ လူသံ ကားသံေတြက ဆူလို ့ညံ။ အကင္နံ ့ေတြက ေလထဲမွာ သင္းပ်ံ ့လို ့။ ဘီယာဂ်ားေတြက စက္နဲ ့လွည့္ထုတ္လိုက္သလို တစ္ဂ်ားၿပီးတစ္ဂ်ား။ သူငယ္ခ်င္းေတြက လူမ်ိဳးစံု၊ဘာသာစံု။ ဒီေနရာမွာ pork မရတာကလည္း အဆင္ေၿပ သြားသလိုပဲ။ ေသာက္ၾကစားၾက၊ ေနာက္ၾကေၿပာင္ၾကနဲ ့ ဆူလို ့ညံလို ့။ ႏွိပ္ကြပ္ၿပီး ေဆာ္ပေလာ္ တီးၾကတာလည္း ေမြးေန ့ရွင္ေတာင္ ခ်မ္းသာမေပးဘူး။ မညွာတမ္း မေမာတမ္း သူကေဆာ္လိုက္၊ ကိုယ္က တီးလိုက္နဲ ့။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အသက္တစ္ႏွစ္ၾကီးသြားတယ္ မထင္မွတ္ပဲ အသက္ေလးငါးႏွစ္ ၿပန္ငယ္သြားသလိုပဲ ခံစားမိတယ္။ တကယ္ပါ စိတ္ထဲက ေတြးေနမိတယ္။ ဒီလိုေမြးေန ့ပြဲေလးေတြ ႏွစ္တိုင္းၾကံဳဆံု ေတြ ့ခြင့္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ္ ့မလဲလို ့။

သူေလးကိုေတာ့ အရင္ေန ့ကတည္းက ဖိတ္ထားခဲ ့ပါတယ္။ သူေလး ကေၿပာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဦးစားေပးလိုက္ပါတဲ့။ သူပါရင္ ေၿပာရဆိုရတာ ေနာက္တဲ ့ေၿပာင္တဲ ့ေနရာမွာ မလြတ္လပ္မွာစိုးလို ့တဲ ့။ သက္ဆိုင္သူပါရင္ ေနာက္ခ်င္ေဇာနဲ ့ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ထည့္ေပးရင္းနဲ ့ အရမ္းမ်ားသြားမွာလည္း စိုးရိမ္တယ္တဲ ့။ ေနာက္ၿပီးသူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ.အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေတာ ့ သူလာရင္ သူပါေရာၿပီး အေထာင္းခံရမွာေလ။ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းကို ေရာၿပီးေထာင္းရင္ ေခါင္းေတာင္မေဖာ္နိုင္ဘူး။ အဲဒါသိလို ့ လန္ ့တာလည္း ပါမွာေပါ့။ ေမြးေန ့ပြဲေလးမွာ အစစအရာရာ စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တဲ ့ သူ ့ေစတနာကို အသိအမွတ္ၿပဳတဲ ့အေနနဲ ့ ေမြးေန ့ပြဲၿပီးရင္ ဘယ္မွေလွ်ာက္မသြားပဲ သူ ့ဆီကိုပဲ ဆက္ဆက္လာခဲ ့ေစခ်င္တယ္တဲ ့။ ေမြးေန ့အၾကိဳ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေလွ်ာက္လည္ခ်င္တယ္တဲ ့ေလ။

ဒီလိုနဲ ့ ပြဲေလးၿပီးေတာ့ ကမန္းကတန္းမ်က္ႏွာသစ္၊ ပူရွိန္းငံုၿပီး သူေလးဆီကို အေၿပးေလးသြားရေတာ့တာေပါ့။ လွ်ာက္လည္ပါတယ္ဆိုမွ မူးကြဲၿပီး အနံ ့တေထာင္းေထာင္းနဲ ့ဆို သူလည္းစိတ္ညစ္မွာေပါ့။ ဒီေလာက္ေတာ ့ၿပန္ၿပီး အလိုက္သိရမယ္ေလ။ ေနာက္က်ေနလို ့ ေၿပးလိုက္ရတာ။ အိမ္ေရာက္ေတာ ့က်ေနာ့္ရဲ. ဗီးနပ္စ္က အေမာေၿပ အၿပံဳးေလးနဲ ့ ဆီးၾကိဳရွာတယ္။ ဒီေန ့မွ ခါတိုင္းထက္ေတာင္ ပိုၿပီးလွေနသလိုပါပဲ။ ဒီလိုနဲ ့ အမွတ္တရ ေနရာေလးေတြကို ေလွ်ာက္လည္ၿဖစ္ခဲ ့တယ္။ စၿပီးဆံုေတြ ့ၿဖစ္တဲ ့ေနရာေလးလည္း အပါအ၀င္ေပါ့။

အလည္ေကာင္းလြန္းလို ့ အိမ္ၿပန္ပို ့ေတာ ့ ေနာက္တစ္ေန ့ကူးဖို ့နာရီပိုင္းပဲလိုေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ ့ရဲ.ေမြးေန ့ေလးေရာက္ေတာ့မယ္ေပါ့။ အိမ္အၿပန္လမ္းကို ခါတိုင္းလို လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ၿပန္ခဲ ့တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္ ့ဒီေန ့က်မွ နင္းေလွ်ာက္ေနက် ခရီးလမ္းက ပိုၿပီး ေၿဖာင့္ၿဖဴး ေနသလိုလို၊ ၿမင္ဖူးေနက် ၿမင္ကြင္းေတြကပဲ ပိုၿပီးေတာ့ လွပေနသလိုလို၊ ၾကားဖူးေနက် အသံေတြကပဲ ပိုၿပီး ခ်ိဳသာေနသလိုလို အေပ်ာ္ေတြထံုမႊမ္းထားတဲ ့သူတစ္ေယာက္ဆိုတာ ကိုယ္ ့ကိုကိုယ္လည္း သတိထားမိပါရဲ.။

သူေလးရဲ ့တိုက္ခန္းေအာက္က ပန္းၿခံေလးထဲေရာက္ေတာ ့ ထိုင္ေနက် ခံုတန္းေလးမွာ ထိုင္ၿပီး ေၿပာမကုန္တဲ ့ စကားေလးေတြ ေဖာင္ဖြဲ ့မိၿပန္ေရာ။ ေနာက္ေန ့ကူးဖို ့ မိနစ္ပိုင္းေလးပဲ လိုေတာ ့တဲ ့အခ်ိန္ေရာက္မွ ခဏေနာ္တဲ ့။ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ကို ေမြးေန ့က်မွ ေပးခ်င္လို ့အခ်ိန္ကိုေစာင္ ့ေနတာတဲ ့။ အခန္းကိုၿပန္ၿပီး အေၿပးအလႊား သြားယူေလရဲ.။ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေနတဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေစာင္းငဲ ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရာရာအားလံုးက ပိုၿပီးလွပေနသလိုပဲ။ ၿမက္ခင္းေလးကို ၿဖတ္ၿပီးတိုက္ခတ္လာတဲ ့ေလႏုေအးေလးက ရင္ထဲကို လန္းဆန္းသြားေစသလို ေလအေ၀့မွာ ေၾကြက်လာတဲ ့ သစ္ရြက္ေလးေတြက ၿမင္ကြင္းေလးကို ပိုၿပီးအသက္ပါေအာင္ ၿဖည့္ဆည္းေပးေနခဲ ့တာပါ။ ပုဇင္းရင္ကြဲေလးေတြ ေအာ္ၿမည္ေနတဲ ့အသံေလးေတြနားေထာင္ေနရင္း လမ္းမီးမွိန္မွိန္ေလးရဲ.အရိပ္ေအာက္က ခံုတန္းေလးမွာထိုင္ၿပီး ဘာမွန္းမသိတဲ ့ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတဲ ့အခ်ိန္ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကို
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ နားေထာင္ေနမိတယ္။

သူေလးၿပန္လာေတာ ့ လက္ထဲမွာ အထုပ္ေလးေတြဆြဲလို ့။ ဘာေတြလဲလို ့ေမးေတာ့ ေနာက္မၾကာခင္သိရမယ္၊ ခုေတာ ့ မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္လို ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ ထို္င္ေနပါတဲ့။ အမိန္ ့ေတာ္အတိုင္းပဲေပါ ့ဗ်ာ။ မ်က္လံုးမွိတ္ထားေပမယ္ ့ အသံေတြကေတာ ့ ၾကားေနရတယ္။ အထုပ္ေတြဖြင့္ၿပီး ဟိုဟာထုတ္ဒီဟာထုတ္နဲ ့ ေတာ္ေတာ္ကိုအလုပ္ရႈတ္ေနပံုပဲ။ ရၿပီ ဖြင္ ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့တဲ ့။ အရင္ဆံုးၿမင္ရတာက လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လိုက္ရလို ့ ၿပံဳးေပ်ာ္ၾကည္ႏူးေနတဲ ့ သူေလးရဲ.မ်က္ႏွာနုနုေလး၊ ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ ညီညီညာညာ စိုက္ထားတဲ ့ ေမြးေန ့ကိတ္ေလး၊ အလယ္မွာက ဂစ္တာတီးေနတဲ ့ ၀က္၀ံရုပ္ေလးနဲ ့။ ၿပီးေတာ ့ေဘးမွာက ပက္ကင္ ထုတ္ထားတဲ ့ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလး ေပၚမွာေထာင္ထားတဲ ့ Birthday Card ေလး။ ရင္ခုန္သံေတြ ဟုိးအၿမင့္ဆံုးကို လြင့္တက္ သြားတယ္လို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထင္မိတယ္။ ခံစားလိုက္ရတဲ ့ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈက ဘာနဲ ့မွလဲမရနိုင္ပါဘူး။

တကယ္ေတာ ့ဒီလိုၿဖစ္လာေအာင္ သူေလးက စနစ္တက်နဲ ့ကို စီစဥ္ခဲ ့တာပါ။ တကယ့္ေမြးေန ့မွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေမြးေန ့ပြဲေလး က်င္းပၿပီး ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလးေပးခ်င္လို ့တဲ ့။ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ ့ ရွင္းၿပရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ ေလးေတြ မီးထြန္းၿပီး ေမြးေန ့ပြဲေလးကို စတင္လိုက္တယ္။ ရင္ထဲမွာ သူထြန္းညွိေပးခဲ ့တဲ ့ အလင္းေရာင္ေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ. ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးကို လင္းလက္လို ့ေနေလရဲ.။ Happy Birthday သီခ်င္းေလးကို လက္ခုပ္ေလးတီးၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ သီဆိုေနတဲ ့သူ ့ပံုဟန္ေလးက တကယ့္ကို ပီဘိကေလးေလး တစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ Birthday Wish ေလးဆုေတာင္းေပးရွာတယ္။ ကိုလည္းဆုေတာင္းေလတဲ ့။
လက္ႏွစ္ဘက္ကို ရင္မွာယွက္လို ့ ဆုေတာင္းဖို ့ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကယ္မႈန္တစ္စ ေၾကြက်သြားသလိုပဲ။ ၾကယ္ေတြေၾကြခ်ိန္မွာ ဆုေတာင္းရင္ ၿပည့္တတ္တယ္တဲ ့။ ရင္မွာ အလိုခ်င္္ဆံုး ဆုေလးတစ္ခုကို တိတ္တိတ္ေလးပဲ ေတာင္းဆို လိုက္မိပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္မီးေလးေတြ ၿပိဳင္တူမႈတ္လို ့ အားရပါးရ ရယ္ေမာမိၾကေသးတယ္။ ကိတ္မုန္ ့ေလးကို လွီးၿပီးသူ ့ကို ခြံ ့ေကၽြးေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို အားရပါးရ စားေနတဲ ့ သူ ့ကိုေငးၾကည့္ေနမိတာ လူကို ေက်ာက္ရုပ္တဲ ့ေလ။ ပန္းႏုေရာင္ Birthday Card ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ေရးထားတဲ ့စာသားေလးက
Hope you'll find time to sit back for a minute to savour your world,
And the happy memories to remember forever.
To have the successful & happy life ....... Happy Birthday....Honey တဲ ့ေလ။ ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေလးက
လက္ပတ္နာရီ ေလးတစ္လံုး။ နာရီေလးကို ၾကည့္မိတဲ ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ အၿမဲထာ၀ရ သတိတရ ရွိေနေအာင္လို ့တဲ ့။ သူ စနစ္တက်နဲ ့ စီစဥ္ခဲ ့သမွ်အားလံုးက က်ေနာ့္အတြက္ခ်ည္းပါပဲတဲ ့ေလ။

ခုေတာ့လည္း အရာရာအားလံုးက အစီအစဥ္တက်နဲ ့ ၿပီးဆံုးခဲ ့ပါၿပီ။ ၿပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ ့ အဲဒီ ေမြးေန ့ေလးက က်ေနာ့္ဘ၀ တစ္သက္တာမွာ အၿမဲထာ၀ရ တမွတ္တရနဲ ့ ရွိေနဦးမွာပါ။ က်ေနာ္ေတြးေနမိတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေတြေရာက္ရင္ေရာ ဘယ္လို ေမြးေန ့ပြဲေတြ က်င္းပၿဖစ္ဦးမွာလဲ။ အရာရာ ဘာတစ္ခုမွ မေရရာမေသခ်ာတဲ ့ေလာကၾကီးထဲမွာ က်ေနာ္ကေရာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေနႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာရဲ.လား။ တကယ္လို ့ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနခဲ ့ရင္ေရာ ေပ်ာ္ရာမွာမေနနိုင္ပဲ ေတာ္ရာမွာေနရတဲ ့၊ ၿဖစ္ခ်င္တာထက္ ၿဖစ္သင့္တာကို ဦးစားေပးၿပီး ရွင္သန္ေနတဲ ့ဘ၀တစ္ခုအတြက္ အားလံုးရဲ.အေ၀းတစ္ေနရာမွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တစ္ေယာက္တည္း ေမြးေန ့ပြဲေလး တိတ္တဆိတ္ က်င္းပေနရဦးမွာလား။ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ရွည္ၾကာလြန္းတဲ ့ က်ေနာ့္ရဲ. ညနက္နက္တစ္ခုကေတာ့ နံနက္ မိုးေသာက္လို ့ အလင္းေရာင္ပ်ိဳးစ အခ်ိန္ေလးမွာ လူမသိသူမသိနဲ ့ တိတ္တိတ္ေလး ၿပီးဆံုးသြားခဲ ့ပါၿပီ။